{ σύνδεση: Το
αινιγματικό παρασκήνιο πίσω από την "κορώνα" - volume 2 ) Η πανδημία
COVID-19 του Κορονοϊού: "Ο πραγματικός κίνδυνος είναι η Ατζέντα ID2020"
Αφιερωμένο στο δημοσιογραφικό συνάφι, αλλά και σε κάποιους "αντισυστημικούς" αρθρογράφους που ακόμη θεωρούν ότι το να επιδεικνύεις έντονη αμφισβήτηση σε όλα όσα αποτελούν "βεβαιότητες", όπως η φύση του "COVID-19" και το να ασκείς κριτική σε "επιστήμονες" της "επίσημης αφήγησης" και σε θεσμούς και "ευγενή ιδρύματα" όπως ο ΠΟΫ, σε κατατάσσει στο πλευρό του... σκόπιμου αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης...Μήπως τελικά η γη είναι επίπεδη;}
άρθρο του John Martin
Ο Tedros Adhanom του Π.Ο.Υ θα έπρεπε να περάσει από δίκη και να δικαστεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ο Tedros Adhanom Ghebreyesus, δεν είναι μόνο ο πρώτος διευθυντής του Π.Ο.Υ χωρίς πτυχίο ιατρικής σχολής, αλλά επίσης έχει και κάποιο [ένα ιδιαίτερο] πολιτικό υπόβαθρο σε σύγκριση με τους προκατόχους του. Στην ηλεκτρονική βιογραφία του, ο Π.Ο.Υ παραθέτει τα προσόντα του ως υπουργού υγείας της Αιθιοπίας από το 2002 ως το 2012, παραθέτοντας εντυπωσιακά στοιχεία.
Εκτός από τα «ιατρικά του διαπιστευτήρια», ο Tedros τυγχάνει να είναι και μέλος του Tigray People’s Liberation Front (TPLF) [Μετώπου Απελευθέρωσης του Λαού του Tigray, TPLF], μιας οργάνωσης τόσο ειρηνικής όσο δηλώνει το όνομά της. Ιδρύθηκε ως κομμουνιστικό επαναστατικό κόμμα που ανήλθε στην εξουσία το 1991, καθοδήγησε μια εκστρατεία ανταρτών εναντίον της δικτατορίας Mengistu και σχημάτισε συνασπισμό με δύο άλλα εθνοτικά κόμματα μετά την εξορία του.
Με την πάροδο του χρόνου, το TPLF άρχισε να ασκεί όλο και μεγαλύτερη επιρροή πάνω στα άλλα δύο κόμματα. Οι περισσότεροι στρατηγοί και βασικοί ηγέτες στην κυβέρνηση είναι από το Tigray, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα για 21 χρόνια μέχρι τον θάνατό του. Το Tigray αντιπροσωπεύει μόνο το 6% του πληθυσμού της Αιθιοπίας· μία από τις μεγαλύτερες εθνοτικές ομάδες είναι η Amhara που στήριξε κατά κύριο λόγο το καθεστώς Mengistu.
Η ευνοϊκή μεταχείριση του καθεστώτος Mengistu προκάλεσε την μεγάλη δυσαρέσκεια άλλων εθνοτικών ομάδων απέναντι στην Amhara, όπως για παράδειγμα της Oromo. Ο ίδιος ο Tedros προέρχεται από το Tigray, ήταν ανώτερο μέλος του κόμματος και ενεπλάκη στο TPLF μετά την απομάκρυνση του Mengistu. Το ίδιο κόμμα που στο μανιφέστο του το 1968[1] ονόμασε τους ανθρώπους της Amhara τον «αιώνιο εχθρό» του. Πόσο, όμως, ανώτερη ήταν η θέση του Tedros; Αυτή, λοιπόν, η αιθιοπική εφημερίδα[2] τον χαρακτήρισε ως τρίτο σημαντικότερο μέλος της μόνιμης επιτροπής του πολιτικού γραφείου, γεγονός που δίνει την εντύπωση ότι ήταν πολύ πιο σημαντικός από έναν απλό υπεύθυνο υγείας.
Το TPLF καταγράφηκε ως τρομοκρατική οργάνωση από την αμερικανική κυβέρνηση τη δεκαετία του 1990 και παραμένει στη λίστα[3] της Παγκόσμιας Βάσης Δεδομένων για Τρομοκρατία (Global Terror Database), εξ αιτίας της ατυχούς συνήθειάς της να διενεργεί ένοπλες επιθέσεις σε αγροτικές περιοχές.
Ο λαός της Amhara έχει αναφέρει συστηματικές διακρίσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την σημερινή κυβέρνηση. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) το 2010 έγραψε μια έκθεση[4] σχετικά με το πώς δεν αποδόθηκε η αρωγή με τη μορφή τροφίμων και λιπασμάτων στους ντόπιους χωρικούς της Amhara, λόγω της σύνδεσής τους με το κόμμα της αντιπολίτευσης. Επί προσθέτως, το Υπουργείο Υγείας τούς στέρησε οποιαδήποτε επείγουσα υγειονομική περίθαλψη· πρόκειται για το ίδιο υπουργείο που την εποχή εκείνη ήταν υπό την ηγεσία του Tedros Adhanom.
Η Λαϊκή Ένωση Amhara, μια ομάδα ακτιβιστών που έχει την έδρα της στην Ουάσινγκτον, εξέδωσε πολλές άλλες κατηγορίες[5] κατά της κυβέρνησης υπό την ηγεσία του TPLF για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημειώνοντας ότι τα ποσοστά γεννήσεων στην περιοχή Amhara ήταν πολύ χαμηλότερα από αυτά που παρατηρήθηκαν σε άλλες περιοχές. Επισήμαναν σε μια συνεδρίαση στο κοινοβούλιο της Αιθιοπίας ότι παρατηρήθηκε η «εξαφάνιση» περίπου 2 εκατομμυρίων κατοίκων της Amhara κατά την απογραφή του πληθυσμού.
Επειδή δεν ικανοποιήθηκε από την άρνηση βοήθειας προς πολιτικούς αντιφρονούντες, ο Tedros ήταν και υπουργός Υγείας σε μια εποχή που το καθεστώς κατηγορήθηκε ότι συγκάλυπτε τις επιδημίες. Μια επιδημία χολέρας εξαπλώθηκε στην περιοχή το 2007, μολύνοντας χιλιάδες ανθρώπους σε γειτονικές χώρες. Όταν εξαπλώθηκε στην Αιθιοπία, η κυβέρνηση απλώς μετονόμασε την επιδημία αποκαλώντας την Οξεία Υδαρή Διάρροια [Acute Watery Diarrhoea, AWD]. Στους διεθνείς οργανισμούς ασκήθηκε πίεση[6] να μην την αποκαλούν χολέρα –παρά τον έλεγχο των μολυσμένων, από τον ΟΗΕ, και τη διαπίστωση της χολέρας– και πιέστηκαν από τους κυβερνητικούς υπαλλήλους να μην αποκαλύψουν τον αριθμό των μολυσμένων. Μια ακόμη εκπληκτική νίκη για τον υπουργό υγείας.
Ο θανατηφόρος λιμός που έπληξε την Αιθιοπία την δεκαετία του 1980 συνέδεσε για πάντα τη χώρα με τη λέξη, αλλά το πρόβλημα δεν ανήκει εξ ολοκλήρου στο παρελθόν. Ο ίδιος ο ΠΟΥ, μετά από σελίδες ενθουσιωδών αναφορών σχετικά με το πόσο καλά τα καταφέρνει ο τομέας υγείας της Αιθιοπίας, αναγνώρισε το 2016 ότι τουλάχιστον 8,6 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονταν ακόμα επισιτιστική βοήθεια για να επιβιώσουν και ότι η κατάσταση δεν βελτιώθηκε καθόλου για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Έτσι, στο τέλος της ένδοξης θητείας του ο Tedros θα μπορούσε να καυχηθεί για το μόλις εναπομείναν 8% του πληθυσμού, που θα αφεθεί να πεθαίνει από το θάνατο χωρίς ξένη βοήθεια.
Αλλά μετά από τα λαμπερά του επιτεύγματα στην υγεία, ο Tedros «πήγε για μεγαλύτερα ψάρια». Το 2012 διορίστηκε υπουργός εξωτερικών και σύντομα ακολούθησε μια καταστολή εναντίον των δημοσιογράφων και των κυβερνητικών αντιπάλων στη χώρα και μια προσπάθεια έκδοσης όσων είχαν καταφύγει εξόριστοι στην Υεμένη. Οι δύο χώρες άρχισαν τις διαπραγματεύσεις, για να εντοπίσουν και να απελάσουν τους αντιφρονούντες από την Υεμένη και να τους φυλακίσουν στην Αιθιοπία. Ο ίδιος ο Tedros[7] ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων αυτών· υπάρχει ακόμη μια ωραία εικόνα του «ιατρού» κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τον Υπουργό Εξωτερικών της Υεμένης.
Μία τέτοια περίπτωση ήταν ο βρετανός πολίτης Andy Tsege, ο οποίος συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Sana’a και καταδικάστηκε δις σε θανατική ποινή στην Αιθιοπία. Αυτό οδήγησε στην ανάμιξη[8] της βρετανικής κυβέρνησης, η οποία απειλούσε με άρνηση παροχής βοήθειας στην Αιθιοπία, αν δεν του χορηγούνταν άσυλο. Ο Tedros αποκρίθηκε ότι ο Tsege «αντιμετωπίζεται πολύ καλά. Έχει ακόμη και φορητό υπολογιστή, έχετε ακούσει ποτέ για έναν πολιτικό κρατούμενο με φορητό υπολογιστή;» Ο Andy βέβαια, μετά την επιστροφή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, είπε μια κάπως διαφορετική ιστορία για τον βασανισμό του επί μέρες,[9] στο τέλος, μαζί με δεκάδες άλλους κρατούμενους.
Ένας από τους λόγους για τον οποίο πιθανώς τα προσόντα του Tedros ως υπουργού εξωτερικών απουσιάζουν σε κάποια από τα ηλεκτρονικά βιογραφικά του ίσως να είναι οι μαζικές διαμαρτυρίες που κατέκλυσαν τη χώρα το 2016. Η κυβέρνηση της Αιθιοπίας πριν από λίγα χρόνια είχε αποκαλύψει ένα σχέδιο[10] για να κατάσχει 1000 τετραγωνικά μίλια γης για επενδυτικούς σκοπούς. Αυτό είχε επίσης ως συνέπεια την αναγκαστική μετεγκατάσταση 15.000 ατόμων στην περιοχή Oromia, για την οποία η κυβέρνηση δήλωσε ότι ήταν καλή, διότι εκεί όπου ζούσαν μέχρι πρό τινος «στερούνταν υποδομών».
Αλλά οι αγνώμονες κατά κάποιο τρόπο δεν εκτίμησαν αυτή την τεράστια χάρη που τους έκανε η κυβέρνηση και ξέσπασαν μαζικές διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια μιας πολιτιστικής γιορτής το 2016. Η αστυνομία ανταπάντησε αρχικά με δακρυγόνα και αργότερα με μαζικούς πυροβολισμούς. Η βία και ο επακόλουθος πανικός υπολογίζεται από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι στοίχισαν τον θάνατο σε 500 ανθρώπους. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, συλλαμβάνοντας περίπου 70.000 ανθρώπους και εξαναγκάζοντας σε απέλαση δεκάδες δημοσιογράφους της αντιπολίτευσης.
Ο ίδιος ο Tedros έφτασε σε δημόσια φιλονικία[11] με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έπειτα από έκθεσή του, κατ’ αρχάς αρνούμενος ότι οι αριθμοί ήταν τόσο υψηλοί και στη συνέχεια ισχυριζόμενος ότι η αστυνομία ήταν άοπλη· εδώ[12] είναι ένα βίντεο της αστυνομίας από τα γεγονότα. Χωρίς να είμαι ειδικός, υποθέτω, ότι η Αιθιοπία έχει βρει τον τρόπο να αναπτύξει εργαλεία ελέγχου του πλήθους, όπως το λεγόμενο αυτόματο τυφέκιο,[13] τα οποία είναι μη θανατηφόρα, ένα πραγματικά θαυματουργό επίτευγμα από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Και έτσι αυτή είναι η «ευγενής» μορφή, που ανέλαβε τον ρόλο του διευθυντή του Π.Ο.Υ το 2017. Όντας κάποιος που δεν θα έχανε την ευκαιρία να υπερασπιστεί εγκληματίες που έχουν διαπράξει μαζικές δολοφονίες, είχε προηγουμένως ταχθεί[14] κατά της δίκης του Uhuru Kenyatta από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC), υπό την κυβέρνηση του οποίου δολοφονήθηκαν 1.300 άνθρωποι μετά τις νοθευμένες εκλογές. Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη, ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο Tedros μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν να διορίσει[15] τον Robert Mugabe –για καλή μας τύχη, πλέον, θανόντα– πρέσβη καλής θέλησης του Π.Ο.Υ· κάποιος που διέταξε τη δολοφονία 20.000 ανθρώπων[16] στη Ζιμπάμπουε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980.
Φυσικά, ο Tedros δεν χάνει ευκαιρία να επαινεί την καλή διακυβέρνηση της Κίνας και, δεδομένου του ιστορικού της Λαϊκής Δημοκρατίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είναι περίεργο ότι του αρέσει τόσο πολύ. Λαμβάνοντας υπ’ όψη εγχειρήματα όπως τα κέντρα προπαγάνδας των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τις μαζικές μετεγκαταστάσεις και τις κάρτες βαθμολόγησης κοινωνικής πίστωσης, η διακυβέρνηση της Αιθιοπίας μοιάζει με πολλούς τρόπους με ένα πιστό αντίγραφο του κινεζικού αυταρχικού μοντέλου. Προσθέστε πως πρόκειται για ένα μονοκομματικό κράτος και εστιάστε στο κέρδος έναντι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Αιθιοπία μέχρι πολύ πρόσφατα παρέμενε ένας από τους χειρότερους καταπατητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο, λαμβάνοντας βαθμολογία 19 στα 100 στον δείκτη ανθρώπινης ελευθερίας για το έτος 2018 και 150 στα 180 για την ελευθερία του τύπου. Η κυβέρνηση παρέμεινε στην εξουσία από την ανάληψή της το 1991, και ήταν απ’ ότι φαίνεται τόσο δημοφιλής που κέρδισε περισσότερες από μία εκλογές παίρνοντας το 100% των ψήφων.
Πώς τα κατάφερε όμως ένας άνθρωπος με το ιστορικό του Tedros να γίνει διευθυντής του ΠΟΥ; Είναι αρκετά απλό· ο ΠΟΥ είναι γεμάτος σκάνδαλα εδώ και αρκετό καιρό. Για να αντιμετωπίσει την έλλειψη αύξησης του προϋπολογισμού του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, o ΠΟΥ στράφηκε προς τον τομέα των επιχειρήσεων για πρόσθετη χρηματοδότηση και έως το 2008 οι εταιρικές δωρεές αποτελούν το 80% του προϋπολογισμού του οργανισμού.
Σύμφωνα με τον ερευνητή υγείας Soniah Shah,[17] ο ρόλος που διαδραματίζουν οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες στη διαμόρφωση της παγκόσμιας πολιτικής για την υγεία έχει δημιουργήσει μια σοβαρή σύγκρουση συμφερόντων αφενός για τη βελτίωση της δημόσιας εικόνας των εταιρειών, αλλά από την άλλη πλευρά για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων τους. Αυτό οδήγησε σε περιπτώσεις άσκησης παρασκηνιακής πολιτικής πίεσης για την αποδυνάμωση των νόμων περί πατέντων για νέα φάρμακα στην Ινδία και το μπλοκάρισμα νόμων στην Νότια Αφρική, όπου προσπάθησαν να καταστήσουν τη θεραπεία κατά του HIV πιο προσβάσιμη.
Η σοβαρά εσφαλμένη κατανομή των πόρων από τον οργανισμό έγινε πιο εμφανής το 2016, όταν διαπιστώθηκε ότι ο Π.Ο.Υ ξόδεψε 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως[18] για έξοδα ταξιδιού, χωρίς να συνυπολογίζονται εκείνα που πληρώθηκαν από τη χώρα υποδοχής. Μια άλλη απολύτως καταδικαστική έκθεση που εκδόθηκε από την Associated Press, ανέφερε ότι οι υπάλληλοι του Π.Ο.Υ, που εργάζονταν για την ανακούφιση της επιδημίας της Χολέρας στην Υεμένη είχαν στην πραγματικότητα απορροφήσει τα χρήματα για τους επίσημους ανώτερους υπαλλήλους.[19] Μερικοί από αυτούς τους εργαζόμενους αργότερα ούτε καν απομακρύνθηκαν από τη δουλειά τους.
Αφιερωμένο στο δημοσιογραφικό συνάφι, αλλά και σε κάποιους "αντισυστημικούς" αρθρογράφους που ακόμη θεωρούν ότι το να επιδεικνύεις έντονη αμφισβήτηση σε όλα όσα αποτελούν "βεβαιότητες", όπως η φύση του "COVID-19" και το να ασκείς κριτική σε "επιστήμονες" της "επίσημης αφήγησης" και σε θεσμούς και "ευγενή ιδρύματα" όπως ο ΠΟΫ, σε κατατάσσει στο πλευρό του... σκόπιμου αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης...Μήπως τελικά η γη είναι επίπεδη;}
Τα εγκλήματα του Tedros Adhanom
άρθρο του John Martin
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μετάφραση του άρθρου του John Martin “The Crimes of Tedros Adhanom” (διαθέσιμο στον σύνδεσμο: https://www.roughestimate.org/roughestimate/the-crimes-of-tedros-adhanom). Σχεδόν όλες οι υποσημειώσεις
αναφέρονται από τον ίδιο τον συγγραφέα και παραπέμπουν σε άλλα άρθρα, από όπου αντλεί τις πληροφορίες τους. Όπως γίνεται ξεκάθαρο, η υπερπληροφόρηση και εν μέρει η συνήθεια να μην δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο διαδίκτυο έχει ως αποτέλεσμα να θεωρούμε ορισμένους θεσμούς ως αυτονόητους. Ίσως κάποιοι να νομίζουν ότι πάντοτε υπήρχε ο Π.Ο.Υ κι ότι χωρίς αυτόν είναι αδύνατον να προστατευτεί η δημόσια υγεία.
Ορισμένοι ακόμη και σήμερα –ελπίζουμε όλο και λιγότεροι– πιστεύουν επίσης ότι πάντοτε υπήρχε παγκοσμιοποίηση και μονάδες υγείας τύπου επιχειρήσεις. Θεωρούν ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς φαρμακοβιομηχανίες και ότι είναι οπισθοδρόμηση να τις ξεφορτωθούμε, επειδή χάρη
σε αυτές διασφαλίζεται η παγκόσμια υγεία. Προφανώς, αυτοί που το πιστεύουν ακόμη έχουν ιδιαίτερα ασθενή ή επιλεκτική μνήμη ή είναι σήμερα παιδιά.
Έγιναν –κι εξακολουθούν να γίνονται– υπεράνθρωπες προσπάθειες και πολλοί πόλεμοι, μέχρι να μάθουμε να σκεφτόμαστε ότι ο κόσμος είναι ένα παγκόσμιο χωριό κι ότι αρκεί να απλώσεις το χέρι σου και θα φτάσεις στην άλλη άκρη του. Η παγκόσμια διακυβέρνηση χτίζει σιγά και μεθοδικά –αν και τελευταία φαίνεται να βιάζεται και να κάνει πολλά λάθη και παραλήψεις, αποκαλύπτοντας όλο και περισσότερο τα ματωμένα δόντια της– το σύστημα παγκόσμιου ελέγχου που θέλει να προωθήσει.
Ας υπενθυμίσουμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) ιδρύθηκε μόλις το 1948, μετά την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή, ότι στο μεταξύ οι φαρμακοβιομηχανίες ευθύνονται για πολύ μεγαλύτερα εγκλήματα από ό,τι οι βιομηχανίες όπλων, ότι το σύστημα του πατενταρισμένου φαρμάκου αποκλείει από την οποιαδήποτε θεραπεία μεγάλες ομάδες ανθρώπων, ότι τα ίδια τα φάρμακα και η αντιμετώπιση της ασθένειας έχει πάψει από καιρό να είναι ουσιαστική. Στο όνομα της επιστήμης και του ορθολογισμού, κάθε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η ζωή –και ο θάνατος βέβαια– ολιστικά και συνολικά, σε συνδυασμό με ό,τι μας περιβάλλει αντιμετωπίζεται ως δεισιδαιμονία. Θα επανερχόμαστε σε αυτά τα ζητήματα σε επόμενα κείμενα.
Το παρόν άρθρο αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά, επειδή θίγει ουσιώδη ζητήματα και έρχεται να αποκαλύψει όχι μόνο τα σαθρά θεμέλια του Π.Ο.Υ, του οποίου ηγούνται άνθρωποι-πιόνια, αλλά και να αναδείξει για άλλη μια φορά την παγκόσμια διασύνδεση απατεώνων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, κάνει σαφή τον ρόλο του ιδρύματος Bill and Melinda Gates στον τρόπο διαχείρισης του ιού από τον Π.Ο.Υ. Μοιάζει μέσα από τα ΜΜΕ να μιλάει ένα πρόσωπο, που φοράει πολλές μάσκες τελικά.
Εννοείται, ότι η προτροπή του John Martin, για φυλάκιση του Tedros Adhanom, δεν μας εκφράζει ως αναρχικούς.
αναφέρονται από τον ίδιο τον συγγραφέα και παραπέμπουν σε άλλα άρθρα, από όπου αντλεί τις πληροφορίες τους. Όπως γίνεται ξεκάθαρο, η υπερπληροφόρηση και εν μέρει η συνήθεια να μην δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο διαδίκτυο έχει ως αποτέλεσμα να θεωρούμε ορισμένους θεσμούς ως αυτονόητους. Ίσως κάποιοι να νομίζουν ότι πάντοτε υπήρχε ο Π.Ο.Υ κι ότι χωρίς αυτόν είναι αδύνατον να προστατευτεί η δημόσια υγεία.
Ορισμένοι ακόμη και σήμερα –ελπίζουμε όλο και λιγότεροι– πιστεύουν επίσης ότι πάντοτε υπήρχε παγκοσμιοποίηση και μονάδες υγείας τύπου επιχειρήσεις. Θεωρούν ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς φαρμακοβιομηχανίες και ότι είναι οπισθοδρόμηση να τις ξεφορτωθούμε, επειδή χάρη
σε αυτές διασφαλίζεται η παγκόσμια υγεία. Προφανώς, αυτοί που το πιστεύουν ακόμη έχουν ιδιαίτερα ασθενή ή επιλεκτική μνήμη ή είναι σήμερα παιδιά.
Έγιναν –κι εξακολουθούν να γίνονται– υπεράνθρωπες προσπάθειες και πολλοί πόλεμοι, μέχρι να μάθουμε να σκεφτόμαστε ότι ο κόσμος είναι ένα παγκόσμιο χωριό κι ότι αρκεί να απλώσεις το χέρι σου και θα φτάσεις στην άλλη άκρη του. Η παγκόσμια διακυβέρνηση χτίζει σιγά και μεθοδικά –αν και τελευταία φαίνεται να βιάζεται και να κάνει πολλά λάθη και παραλήψεις, αποκαλύπτοντας όλο και περισσότερο τα ματωμένα δόντια της– το σύστημα παγκόσμιου ελέγχου που θέλει να προωθήσει.
Ας υπενθυμίσουμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) ιδρύθηκε μόλις το 1948, μετά την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή, ότι στο μεταξύ οι φαρμακοβιομηχανίες ευθύνονται για πολύ μεγαλύτερα εγκλήματα από ό,τι οι βιομηχανίες όπλων, ότι το σύστημα του πατενταρισμένου φαρμάκου αποκλείει από την οποιαδήποτε θεραπεία μεγάλες ομάδες ανθρώπων, ότι τα ίδια τα φάρμακα και η αντιμετώπιση της ασθένειας έχει πάψει από καιρό να είναι ουσιαστική. Στο όνομα της επιστήμης και του ορθολογισμού, κάθε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η ζωή –και ο θάνατος βέβαια– ολιστικά και συνολικά, σε συνδυασμό με ό,τι μας περιβάλλει αντιμετωπίζεται ως δεισιδαιμονία. Θα επανερχόμαστε σε αυτά τα ζητήματα σε επόμενα κείμενα.
Το παρόν άρθρο αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά, επειδή θίγει ουσιώδη ζητήματα και έρχεται να αποκαλύψει όχι μόνο τα σαθρά θεμέλια του Π.Ο.Υ, του οποίου ηγούνται άνθρωποι-πιόνια, αλλά και να αναδείξει για άλλη μια φορά την παγκόσμια διασύνδεση απατεώνων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, κάνει σαφή τον ρόλο του ιδρύματος Bill and Melinda Gates στον τρόπο διαχείρισης του ιού από τον Π.Ο.Υ. Μοιάζει μέσα από τα ΜΜΕ να μιλάει ένα πρόσωπο, που φοράει πολλές μάσκες τελικά.
Εννοείται, ότι η προτροπή του John Martin, για φυλάκιση του Tedros Adhanom, δεν μας εκφράζει ως αναρχικούς.
***
Ο Tedros Adhanom του Π.Ο.Υ θα έπρεπε να περάσει από δίκη και να δικαστεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ο Tedros Adhanom Ghebreyesus, δεν είναι μόνο ο πρώτος διευθυντής του Π.Ο.Υ χωρίς πτυχίο ιατρικής σχολής, αλλά επίσης έχει και κάποιο [ένα ιδιαίτερο] πολιτικό υπόβαθρο σε σύγκριση με τους προκατόχους του. Στην ηλεκτρονική βιογραφία του, ο Π.Ο.Υ παραθέτει τα προσόντα του ως υπουργού υγείας της Αιθιοπίας από το 2002 ως το 2012, παραθέτοντας εντυπωσιακά στοιχεία.
Εκτός από τα «ιατρικά του διαπιστευτήρια», ο Tedros τυγχάνει να είναι και μέλος του Tigray People’s Liberation Front (TPLF) [Μετώπου Απελευθέρωσης του Λαού του Tigray, TPLF], μιας οργάνωσης τόσο ειρηνικής όσο δηλώνει το όνομά της. Ιδρύθηκε ως κομμουνιστικό επαναστατικό κόμμα που ανήλθε στην εξουσία το 1991, καθοδήγησε μια εκστρατεία ανταρτών εναντίον της δικτατορίας Mengistu και σχημάτισε συνασπισμό με δύο άλλα εθνοτικά κόμματα μετά την εξορία του.
Με την πάροδο του χρόνου, το TPLF άρχισε να ασκεί όλο και μεγαλύτερη επιρροή πάνω στα άλλα δύο κόμματα. Οι περισσότεροι στρατηγοί και βασικοί ηγέτες στην κυβέρνηση είναι από το Tigray, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα για 21 χρόνια μέχρι τον θάνατό του. Το Tigray αντιπροσωπεύει μόνο το 6% του πληθυσμού της Αιθιοπίας· μία από τις μεγαλύτερες εθνοτικές ομάδες είναι η Amhara που στήριξε κατά κύριο λόγο το καθεστώς Mengistu.
Η ευνοϊκή μεταχείριση του καθεστώτος Mengistu προκάλεσε την μεγάλη δυσαρέσκεια άλλων εθνοτικών ομάδων απέναντι στην Amhara, όπως για παράδειγμα της Oromo. Ο ίδιος ο Tedros προέρχεται από το Tigray, ήταν ανώτερο μέλος του κόμματος και ενεπλάκη στο TPLF μετά την απομάκρυνση του Mengistu. Το ίδιο κόμμα που στο μανιφέστο του το 1968[1] ονόμασε τους ανθρώπους της Amhara τον «αιώνιο εχθρό» του. Πόσο, όμως, ανώτερη ήταν η θέση του Tedros; Αυτή, λοιπόν, η αιθιοπική εφημερίδα[2] τον χαρακτήρισε ως τρίτο σημαντικότερο μέλος της μόνιμης επιτροπής του πολιτικού γραφείου, γεγονός που δίνει την εντύπωση ότι ήταν πολύ πιο σημαντικός από έναν απλό υπεύθυνο υγείας.
Το TPLF καταγράφηκε ως τρομοκρατική οργάνωση από την αμερικανική κυβέρνηση τη δεκαετία του 1990 και παραμένει στη λίστα[3] της Παγκόσμιας Βάσης Δεδομένων για Τρομοκρατία (Global Terror Database), εξ αιτίας της ατυχούς συνήθειάς της να διενεργεί ένοπλες επιθέσεις σε αγροτικές περιοχές.
Ο λαός της Amhara έχει αναφέρει συστηματικές διακρίσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την σημερινή κυβέρνηση. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) το 2010 έγραψε μια έκθεση[4] σχετικά με το πώς δεν αποδόθηκε η αρωγή με τη μορφή τροφίμων και λιπασμάτων στους ντόπιους χωρικούς της Amhara, λόγω της σύνδεσής τους με το κόμμα της αντιπολίτευσης. Επί προσθέτως, το Υπουργείο Υγείας τούς στέρησε οποιαδήποτε επείγουσα υγειονομική περίθαλψη· πρόκειται για το ίδιο υπουργείο που την εποχή εκείνη ήταν υπό την ηγεσία του Tedros Adhanom.
Η Λαϊκή Ένωση Amhara, μια ομάδα ακτιβιστών που έχει την έδρα της στην Ουάσινγκτον, εξέδωσε πολλές άλλες κατηγορίες[5] κατά της κυβέρνησης υπό την ηγεσία του TPLF για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημειώνοντας ότι τα ποσοστά γεννήσεων στην περιοχή Amhara ήταν πολύ χαμηλότερα από αυτά που παρατηρήθηκαν σε άλλες περιοχές. Επισήμαναν σε μια συνεδρίαση στο κοινοβούλιο της Αιθιοπίας ότι παρατηρήθηκε η «εξαφάνιση» περίπου 2 εκατομμυρίων κατοίκων της Amhara κατά την απογραφή του πληθυσμού.
Επειδή δεν ικανοποιήθηκε από την άρνηση βοήθειας προς πολιτικούς αντιφρονούντες, ο Tedros ήταν και υπουργός Υγείας σε μια εποχή που το καθεστώς κατηγορήθηκε ότι συγκάλυπτε τις επιδημίες. Μια επιδημία χολέρας εξαπλώθηκε στην περιοχή το 2007, μολύνοντας χιλιάδες ανθρώπους σε γειτονικές χώρες. Όταν εξαπλώθηκε στην Αιθιοπία, η κυβέρνηση απλώς μετονόμασε την επιδημία αποκαλώντας την Οξεία Υδαρή Διάρροια [Acute Watery Diarrhoea, AWD]. Στους διεθνείς οργανισμούς ασκήθηκε πίεση[6] να μην την αποκαλούν χολέρα –παρά τον έλεγχο των μολυσμένων, από τον ΟΗΕ, και τη διαπίστωση της χολέρας– και πιέστηκαν από τους κυβερνητικούς υπαλλήλους να μην αποκαλύψουν τον αριθμό των μολυσμένων. Μια ακόμη εκπληκτική νίκη για τον υπουργό υγείας.
Ο θανατηφόρος λιμός που έπληξε την Αιθιοπία την δεκαετία του 1980 συνέδεσε για πάντα τη χώρα με τη λέξη, αλλά το πρόβλημα δεν ανήκει εξ ολοκλήρου στο παρελθόν. Ο ίδιος ο ΠΟΥ, μετά από σελίδες ενθουσιωδών αναφορών σχετικά με το πόσο καλά τα καταφέρνει ο τομέας υγείας της Αιθιοπίας, αναγνώρισε το 2016 ότι τουλάχιστον 8,6 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονταν ακόμα επισιτιστική βοήθεια για να επιβιώσουν και ότι η κατάσταση δεν βελτιώθηκε καθόλου για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Έτσι, στο τέλος της ένδοξης θητείας του ο Tedros θα μπορούσε να καυχηθεί για το μόλις εναπομείναν 8% του πληθυσμού, που θα αφεθεί να πεθαίνει από το θάνατο χωρίς ξένη βοήθεια.
Αλλά μετά από τα λαμπερά του επιτεύγματα στην υγεία, ο Tedros «πήγε για μεγαλύτερα ψάρια». Το 2012 διορίστηκε υπουργός εξωτερικών και σύντομα ακολούθησε μια καταστολή εναντίον των δημοσιογράφων και των κυβερνητικών αντιπάλων στη χώρα και μια προσπάθεια έκδοσης όσων είχαν καταφύγει εξόριστοι στην Υεμένη. Οι δύο χώρες άρχισαν τις διαπραγματεύσεις, για να εντοπίσουν και να απελάσουν τους αντιφρονούντες από την Υεμένη και να τους φυλακίσουν στην Αιθιοπία. Ο ίδιος ο Tedros[7] ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων αυτών· υπάρχει ακόμη μια ωραία εικόνα του «ιατρού» κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τον Υπουργό Εξωτερικών της Υεμένης.
Μία τέτοια περίπτωση ήταν ο βρετανός πολίτης Andy Tsege, ο οποίος συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Sana’a και καταδικάστηκε δις σε θανατική ποινή στην Αιθιοπία. Αυτό οδήγησε στην ανάμιξη[8] της βρετανικής κυβέρνησης, η οποία απειλούσε με άρνηση παροχής βοήθειας στην Αιθιοπία, αν δεν του χορηγούνταν άσυλο. Ο Tedros αποκρίθηκε ότι ο Tsege «αντιμετωπίζεται πολύ καλά. Έχει ακόμη και φορητό υπολογιστή, έχετε ακούσει ποτέ για έναν πολιτικό κρατούμενο με φορητό υπολογιστή;» Ο Andy βέβαια, μετά την επιστροφή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, είπε μια κάπως διαφορετική ιστορία για τον βασανισμό του επί μέρες,[9] στο τέλος, μαζί με δεκάδες άλλους κρατούμενους.
Ένας από τους λόγους για τον οποίο πιθανώς τα προσόντα του Tedros ως υπουργού εξωτερικών απουσιάζουν σε κάποια από τα ηλεκτρονικά βιογραφικά του ίσως να είναι οι μαζικές διαμαρτυρίες που κατέκλυσαν τη χώρα το 2016. Η κυβέρνηση της Αιθιοπίας πριν από λίγα χρόνια είχε αποκαλύψει ένα σχέδιο[10] για να κατάσχει 1000 τετραγωνικά μίλια γης για επενδυτικούς σκοπούς. Αυτό είχε επίσης ως συνέπεια την αναγκαστική μετεγκατάσταση 15.000 ατόμων στην περιοχή Oromia, για την οποία η κυβέρνηση δήλωσε ότι ήταν καλή, διότι εκεί όπου ζούσαν μέχρι πρό τινος «στερούνταν υποδομών».
Αλλά οι αγνώμονες κατά κάποιο τρόπο δεν εκτίμησαν αυτή την τεράστια χάρη που τους έκανε η κυβέρνηση και ξέσπασαν μαζικές διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια μιας πολιτιστικής γιορτής το 2016. Η αστυνομία ανταπάντησε αρχικά με δακρυγόνα και αργότερα με μαζικούς πυροβολισμούς. Η βία και ο επακόλουθος πανικός υπολογίζεται από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι στοίχισαν τον θάνατο σε 500 ανθρώπους. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, συλλαμβάνοντας περίπου 70.000 ανθρώπους και εξαναγκάζοντας σε απέλαση δεκάδες δημοσιογράφους της αντιπολίτευσης.
Ο ίδιος ο Tedros έφτασε σε δημόσια φιλονικία[11] με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έπειτα από έκθεσή του, κατ’ αρχάς αρνούμενος ότι οι αριθμοί ήταν τόσο υψηλοί και στη συνέχεια ισχυριζόμενος ότι η αστυνομία ήταν άοπλη· εδώ[12] είναι ένα βίντεο της αστυνομίας από τα γεγονότα. Χωρίς να είμαι ειδικός, υποθέτω, ότι η Αιθιοπία έχει βρει τον τρόπο να αναπτύξει εργαλεία ελέγχου του πλήθους, όπως το λεγόμενο αυτόματο τυφέκιο,[13] τα οποία είναι μη θανατηφόρα, ένα πραγματικά θαυματουργό επίτευγμα από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Και έτσι αυτή είναι η «ευγενής» μορφή, που ανέλαβε τον ρόλο του διευθυντή του Π.Ο.Υ το 2017. Όντας κάποιος που δεν θα έχανε την ευκαιρία να υπερασπιστεί εγκληματίες που έχουν διαπράξει μαζικές δολοφονίες, είχε προηγουμένως ταχθεί[14] κατά της δίκης του Uhuru Kenyatta από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC), υπό την κυβέρνηση του οποίου δολοφονήθηκαν 1.300 άνθρωποι μετά τις νοθευμένες εκλογές. Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη, ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο Tedros μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν να διορίσει[15] τον Robert Mugabe –για καλή μας τύχη, πλέον, θανόντα– πρέσβη καλής θέλησης του Π.Ο.Υ· κάποιος που διέταξε τη δολοφονία 20.000 ανθρώπων[16] στη Ζιμπάμπουε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980.
Φυσικά, ο Tedros δεν χάνει ευκαιρία να επαινεί την καλή διακυβέρνηση της Κίνας και, δεδομένου του ιστορικού της Λαϊκής Δημοκρατίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είναι περίεργο ότι του αρέσει τόσο πολύ. Λαμβάνοντας υπ’ όψη εγχειρήματα όπως τα κέντρα προπαγάνδας των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τις μαζικές μετεγκαταστάσεις και τις κάρτες βαθμολόγησης κοινωνικής πίστωσης, η διακυβέρνηση της Αιθιοπίας μοιάζει με πολλούς τρόπους με ένα πιστό αντίγραφο του κινεζικού αυταρχικού μοντέλου. Προσθέστε πως πρόκειται για ένα μονοκομματικό κράτος και εστιάστε στο κέρδος έναντι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Αιθιοπία μέχρι πολύ πρόσφατα παρέμενε ένας από τους χειρότερους καταπατητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο, λαμβάνοντας βαθμολογία 19 στα 100 στον δείκτη ανθρώπινης ελευθερίας για το έτος 2018 και 150 στα 180 για την ελευθερία του τύπου. Η κυβέρνηση παρέμεινε στην εξουσία από την ανάληψή της το 1991, και ήταν απ’ ότι φαίνεται τόσο δημοφιλής που κέρδισε περισσότερες από μία εκλογές παίρνοντας το 100% των ψήφων.
Πώς τα κατάφερε όμως ένας άνθρωπος με το ιστορικό του Tedros να γίνει διευθυντής του ΠΟΥ; Είναι αρκετά απλό· ο ΠΟΥ είναι γεμάτος σκάνδαλα εδώ και αρκετό καιρό. Για να αντιμετωπίσει την έλλειψη αύξησης του προϋπολογισμού του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, o ΠΟΥ στράφηκε προς τον τομέα των επιχειρήσεων για πρόσθετη χρηματοδότηση και έως το 2008 οι εταιρικές δωρεές αποτελούν το 80% του προϋπολογισμού του οργανισμού.
Σύμφωνα με τον ερευνητή υγείας Soniah Shah,[17] ο ρόλος που διαδραματίζουν οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες στη διαμόρφωση της παγκόσμιας πολιτικής για την υγεία έχει δημιουργήσει μια σοβαρή σύγκρουση συμφερόντων αφενός για τη βελτίωση της δημόσιας εικόνας των εταιρειών, αλλά από την άλλη πλευρά για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων τους. Αυτό οδήγησε σε περιπτώσεις άσκησης παρασκηνιακής πολιτικής πίεσης για την αποδυνάμωση των νόμων περί πατέντων για νέα φάρμακα στην Ινδία και το μπλοκάρισμα νόμων στην Νότια Αφρική, όπου προσπάθησαν να καταστήσουν τη θεραπεία κατά του HIV πιο προσβάσιμη.
Η σοβαρά εσφαλμένη κατανομή των πόρων από τον οργανισμό έγινε πιο εμφανής το 2016, όταν διαπιστώθηκε ότι ο Π.Ο.Υ ξόδεψε 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως[18] για έξοδα ταξιδιού, χωρίς να συνυπολογίζονται εκείνα που πληρώθηκαν από τη χώρα υποδοχής. Μια άλλη απολύτως καταδικαστική έκθεση που εκδόθηκε από την Associated Press, ανέφερε ότι οι υπάλληλοι του Π.Ο.Υ, που εργάζονταν για την ανακούφιση της επιδημίας της Χολέρας στην Υεμένη είχαν στην πραγματικότητα απορροφήσει τα χρήματα για τους επίσημους ανώτερους υπαλλήλους.[19] Μερικοί από αυτούς τους εργαζόμενους αργότερα ούτε καν απομακρύνθηκαν από τη δουλειά τους.
Το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates έπαιξε μεγάλο ρόλο στην προώθηση του Tedros.[20] Μετά τις μεγάλες επενδύσεις τους σε προγράμματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην Αιθιοπία, τα οποία είχε διευκολύνει ο Tedros, το ίδρυμα ήταν πρόθυμο να προωθήσει παρόμοια προγράμματα σε παγκόσμιο επίπεδο και δώρισε δισεκατομμύρια στον Π.Ο.Υ για αυτό τον σκοπό.
Ο διορισμός ενός ατόμου τόσο ακατάλληλου όσο ο Tedros οφείλει πολλά στη δαιδαλώδη δομή της διαδικασίας διορισμού του Π.Ο.Υ. Ο διευθυντής επιλέγεται από το εκτελεστικό συμβούλιο, το οποίο με τη σειρά του διορίζεται από μια εκ περιτροπής μειοψηφία της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας, η οποία απαρτίζεται από υπουργούς υγείας που διορίζονται από παγκόσμιες κυβερνήσεις. Ως εκ τούτου, ο Π.Ο.Υ έχει το ίδιο πρόβλημα με πολλούς άλλους παγκόσμιους θεσμούς, ότι δηλαδή ο διευθυντής του είναι ένας διορισμένος, ενός διορισμένου, από κάποιον διορισμένο ενός που μπορεί να έχει εκλεγεί νόμιμα. Επομένως, όταν φτάνετε στον διευθυντή, η δημοκρατική εντολή έχει εκταθεί σε σημείο, ώστε σχεδόν έχει χάσει το νόημά της.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απεικόνισαν φυσικά τον Tedros ως μια άγια μορφή σε μια ηθική αποστολή να θεραπεύσει τον κόσμο από τις θανατηφόρες ασθένειες. Μία καμπάνια του twitter, για παράδειγμα, κυκλοφόρησε με το σλόγκαν «ήρθε η ώρα για έναν Αφρικανό να ηγηθεί του Π.Ο.Υ». Πράγματι, εύχεται κανείς να μην ήταν ένας Αφρικανός σε ένα καθεστώς που είχε περάσει τα τελευταία χρόνια σκοτώνοντας και εκτοπίζοντας περισσότερους Αφρικανούς από σχεδόν οποιονδήποτε άλλο.
Ορισμένοι έχουν επισημάνει ότι ο γενικός διευθυντής έχει μικρή εξουσία επί της πραγματικής πολιτικής του Π.Ο.Υ, αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι ο οργανισμός είναι αποδεκτός ως παγκόσμια αρχή σε θέματα υγείας και συμβουλεύει τις παγκόσμιες κυβερνήσεις. Η κακοδιαχείριση του Π.Ο.Υ από ανθρώπους όπως ο Tedros έχει επιδεινώσει εντελώς την παγκόσμια πανδημία του κορωναϊού. Όχι μόνο ο Tedros βρήκε κάθε ευκαιρία να επαινέσει τον χειρισμό της κρίσης από το Κ.Κ.Κ. –ακόμη και όταν συνελήφθησαν γιατροί και άνθρωποι εγκλωβίστηκαν μέσα στα σπίτια τους–, αλλά έδωσε επίσης εντελώς αντιφατικές συμβουλές. Αρχικά λέγοντας ότι οι χώρες δεν πρέπει να περιορίσουν τα ταξίδια τους από και προς την Κίνα, ώστε να μην υποστούν διακρίσεις και έπειτα επιπλήττοντάς τους, επειδή δεν έκαναν αρκετά για να προετοιμαστούν. Ο ιός ονομάστηκε πανδημία μόλις πριν από λίγες μέρες κατά τη στιγμή της γραφής, αφού μόλυνε 140 χώρες, δηλαδή 70 περισσότερες από όσο χρειάστηκε, για να κηρυχθεί πανδημία η γρίπη των χοίρων.
Αν υπήρξε ποτέ ένα παράδειγμα αποτυχίας των παγκοσμιοποιημένων θεσμών, τότε ο Π.Ο.Υ είναι αυτό το παράδειγμα. Δεν είμαι εδώ για να πω ότι ο οργανισμός δεν έχει κάνει καλό στον κόσμο, αλλά η τεράστια κλίμακα της κακοδιαχείρισής του σημαίνει ότι η συμβολή του είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με την επιβάρυνση που προκαλεί. Αντί να συμβουλεύει τις εταιρείες τεχνολογίας για το πώς να λογοκρίνουν πληροφορίες, θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί ριζικά ή απλώς να διαλυθεί.
Σε έναν λογικό κόσμο, αντί να ηγείται ενός παγκόσμιου οργανισμού, ο Tedros –και τα φιλαράκια του– θα οδηγούνταν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, διωκόμενος για τα εγκλήματά του και εφ’ όσον είχε κριθεί ένοχος, θα έπρεπε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή.
Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται
[1]. https://www.zehabesha.com/tplf-manifesto-amhara-was-labeled-as-1-enemy-of-tigray/
[2]. http://www.tigraionline.com/cctplf.html
[3]. https://www.start.umd.edu/gtd/search/Results.aspx?perpe trator=2127
[4]. https://www.hrw.org/news/2010/10/19/ethiopia-donor-aid-supports-repression
[5]. https://ecadforum.com/wp-content/uploads/2017/04/APU_opposes_candidacy_of_Dr_TAG.pdf?x35370
[6]. https://www.washingtonpost.com/gdpr-consent/?next_url= https%3a%2f%2fwww.washingtonpost.com%2fnews%2fworldviews%2fwp%2f2017%2f05%2f18%2fethiopias-candidate-for-the-world-health-organization-doesnt-like-mentioning-a-certain-disease%2f
[7]. https://ecadforum.com/2017/05/05/tedros-adhanom-played-a-key-role-in-kidnapping-of-prominent-dissident/
[8]. https://www.gov.uk/government/news/foreign-secretary-concerned-over-detention-of-andargachew-tsege–2
[9]. https://www.untoldstoriesonline.com/prisons-and-human-dignity-in-ethiopia/
[10]. https://www.theguardian.com/world/2011/mar/21/ethio pia-centre-global-farmland-rush
[11]. https://www.hrw.org/news/2016/11/04/open-letter-govern ment-ethiopia
[12]. Παραπέμπει στον εξής σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=2k8XE4GY4a4
[13]. Αναφέρεται ως assault-rifle: γρήγορο πυροβόλο όπλο που τροφοδοτείται περιοδικά αυτόματα, σχεδιασμένο για χρήση από το πεζικό. Προφανώς, για να μην είναι σίγουρα θανατηφόρο, θα είναι συμβατό και με σφαίρες από καουτσούκ.
[14]. https://www.reuters.com/article/us-africa-icc-idUSBRE 99A0YT20131011
[15]. https://www.theguardian.com/world/2017/oct/22/robert-mugabe-removed-as-who-goodwill-ambassador-after-outcry
[16]. https://www.theguardian.com/world/2015/may/19/muga be-zimbabwe-gukurahundi-massacre-matabeleland
[17]. https://www.roughestimate.org/roughestimate/62.http://www.truthaboutpsychiatry.net/PrivateCompanies TransformingWHO.pdf
[18]. https://apnews.com/1cf4791dc5c14b9299e0f532c75f63b2/AP-Exclusive:-Health-agency-spends-more-on-travel-than-AIDS
[19]. https://www.roughestimate.org/roughestimate/64.https://apnews.com/dcf8914d99af49ef902c56c84823e30c
[20]. https://archive.nytimes.com/www.nytimes.com/library/magazine/home/20000416mag-foundation.html
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 204, Μάϊος 2020
Ο διορισμός ενός ατόμου τόσο ακατάλληλου όσο ο Tedros οφείλει πολλά στη δαιδαλώδη δομή της διαδικασίας διορισμού του Π.Ο.Υ. Ο διευθυντής επιλέγεται από το εκτελεστικό συμβούλιο, το οποίο με τη σειρά του διορίζεται από μια εκ περιτροπής μειοψηφία της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας, η οποία απαρτίζεται από υπουργούς υγείας που διορίζονται από παγκόσμιες κυβερνήσεις. Ως εκ τούτου, ο Π.Ο.Υ έχει το ίδιο πρόβλημα με πολλούς άλλους παγκόσμιους θεσμούς, ότι δηλαδή ο διευθυντής του είναι ένας διορισμένος, ενός διορισμένου, από κάποιον διορισμένο ενός που μπορεί να έχει εκλεγεί νόμιμα. Επομένως, όταν φτάνετε στον διευθυντή, η δημοκρατική εντολή έχει εκταθεί σε σημείο, ώστε σχεδόν έχει χάσει το νόημά της.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απεικόνισαν φυσικά τον Tedros ως μια άγια μορφή σε μια ηθική αποστολή να θεραπεύσει τον κόσμο από τις θανατηφόρες ασθένειες. Μία καμπάνια του twitter, για παράδειγμα, κυκλοφόρησε με το σλόγκαν «ήρθε η ώρα για έναν Αφρικανό να ηγηθεί του Π.Ο.Υ». Πράγματι, εύχεται κανείς να μην ήταν ένας Αφρικανός σε ένα καθεστώς που είχε περάσει τα τελευταία χρόνια σκοτώνοντας και εκτοπίζοντας περισσότερους Αφρικανούς από σχεδόν οποιονδήποτε άλλο.
Ορισμένοι έχουν επισημάνει ότι ο γενικός διευθυντής έχει μικρή εξουσία επί της πραγματικής πολιτικής του Π.Ο.Υ, αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι ο οργανισμός είναι αποδεκτός ως παγκόσμια αρχή σε θέματα υγείας και συμβουλεύει τις παγκόσμιες κυβερνήσεις. Η κακοδιαχείριση του Π.Ο.Υ από ανθρώπους όπως ο Tedros έχει επιδεινώσει εντελώς την παγκόσμια πανδημία του κορωναϊού. Όχι μόνο ο Tedros βρήκε κάθε ευκαιρία να επαινέσει τον χειρισμό της κρίσης από το Κ.Κ.Κ. –ακόμη και όταν συνελήφθησαν γιατροί και άνθρωποι εγκλωβίστηκαν μέσα στα σπίτια τους–, αλλά έδωσε επίσης εντελώς αντιφατικές συμβουλές. Αρχικά λέγοντας ότι οι χώρες δεν πρέπει να περιορίσουν τα ταξίδια τους από και προς την Κίνα, ώστε να μην υποστούν διακρίσεις και έπειτα επιπλήττοντάς τους, επειδή δεν έκαναν αρκετά για να προετοιμαστούν. Ο ιός ονομάστηκε πανδημία μόλις πριν από λίγες μέρες κατά τη στιγμή της γραφής, αφού μόλυνε 140 χώρες, δηλαδή 70 περισσότερες από όσο χρειάστηκε, για να κηρυχθεί πανδημία η γρίπη των χοίρων.
Αν υπήρξε ποτέ ένα παράδειγμα αποτυχίας των παγκοσμιοποιημένων θεσμών, τότε ο Π.Ο.Υ είναι αυτό το παράδειγμα. Δεν είμαι εδώ για να πω ότι ο οργανισμός δεν έχει κάνει καλό στον κόσμο, αλλά η τεράστια κλίμακα της κακοδιαχείρισής του σημαίνει ότι η συμβολή του είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με την επιβάρυνση που προκαλεί. Αντί να συμβουλεύει τις εταιρείες τεχνολογίας για το πώς να λογοκρίνουν πληροφορίες, θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί ριζικά ή απλώς να διαλυθεί.
Σε έναν λογικό κόσμο, αντί να ηγείται ενός παγκόσμιου οργανισμού, ο Tedros –και τα φιλαράκια του– θα οδηγούνταν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, διωκόμενος για τα εγκλήματά του και εφ’ όσον είχε κριθεί ένοχος, θα έπρεπε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή.
Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται
[1]. https://www.zehabesha.com/tplf-manifesto-amhara-was-labeled-as-1-enemy-of-tigray/
[2]. http://www.tigraionline.com/cctplf.html
[3]. https://www.start.umd.edu/gtd/search/Results.aspx?perpe trator=2127
[4]. https://www.hrw.org/news/2010/10/19/ethiopia-donor-aid-supports-repression
[5]. https://ecadforum.com/wp-content/uploads/2017/04/APU_opposes_candidacy_of_Dr_TAG.pdf?x35370
[6]. https://www.washingtonpost.com/gdpr-consent/?next_url= https%3a%2f%2fwww.washingtonpost.com%2fnews%2fworldviews%2fwp%2f2017%2f05%2f18%2fethiopias-candidate-for-the-world-health-organization-doesnt-like-mentioning-a-certain-disease%2f
[7]. https://ecadforum.com/2017/05/05/tedros-adhanom-played-a-key-role-in-kidnapping-of-prominent-dissident/
[8]. https://www.gov.uk/government/news/foreign-secretary-concerned-over-detention-of-andargachew-tsege–2
[9]. https://www.untoldstoriesonline.com/prisons-and-human-dignity-in-ethiopia/
[10]. https://www.theguardian.com/world/2011/mar/21/ethio pia-centre-global-farmland-rush
[11]. https://www.hrw.org/news/2016/11/04/open-letter-govern ment-ethiopia
[12]. Παραπέμπει στον εξής σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=2k8XE4GY4a4
[13]. Αναφέρεται ως assault-rifle: γρήγορο πυροβόλο όπλο που τροφοδοτείται περιοδικά αυτόματα, σχεδιασμένο για χρήση από το πεζικό. Προφανώς, για να μην είναι σίγουρα θανατηφόρο, θα είναι συμβατό και με σφαίρες από καουτσούκ.
[14]. https://www.reuters.com/article/us-africa-icc-idUSBRE 99A0YT20131011
[15]. https://www.theguardian.com/world/2017/oct/22/robert-mugabe-removed-as-who-goodwill-ambassador-after-outcry
[16]. https://www.theguardian.com/world/2015/may/19/muga be-zimbabwe-gukurahundi-massacre-matabeleland
[17]. https://www.roughestimate.org/roughestimate/62.http://www.truthaboutpsychiatry.net/PrivateCompanies TransformingWHO.pdf
[18]. https://apnews.com/1cf4791dc5c14b9299e0f532c75f63b2/AP-Exclusive:-Health-agency-spends-more-on-travel-than-AIDS
[19]. https://www.roughestimate.org/roughestimate/64.https://apnews.com/dcf8914d99af49ef902c56c84823e30c
[20]. https://archive.nytimes.com/www.nytimes.com/library/magazine/home/20000416mag-foundation.html
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 204, Μάϊος 2020
το δανειστήκαμε από το anarchypress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου