"Και δεν πιστεύεις πως οι άνθρωποι λιώνουν όπως τα χιόνια...
Μίλησε μου για τα όνειρα
που τα βλέπω ασπρόμαυρα.
Μιαν ανάσα από τον θάνατο
είναι αυτό το ξύπνημα."
Και δεν το βλέπεις...
πως οι άνθρωποι μαραίνονται σαν τα λουλούδια
μέσα στα εθελούσια κελιά της φοβέρας και σκλαβιάς.
Σαν τους στερούνε το φως και τους χυμούς της ύπαρξης.
Σαν αποκόπτονται απ' την ορμή της ζωής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου