«Επένδυσε στα βιβλία»

Άποψη από εμάς : "ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ " = Ίσως η πιο επαίσχυντη ρήση όλων των εποχών, η ταφόπλακα της ζώσας πνοής του ανθρώπου, το σκοτάδι που αλυσοδένει το εσωτερικό Φως, ένας ακαταλόγιστος φόβος για ελευθερία που επιβάλλει μια επαίσχυντη εξουσία, ένα αντανακλαστικό υποταγής και τυφλής νοσηρής υπακοής σε επίγεια και ουράνια(=τα επιεικώς φαιδρά κατασκευάσματα των προηγούμενων) σκοτεινά αφεντικά...
Η σύγχρονη τεχνολογία, από την άλλη,  με τον σκόπιμο βομβαρδισμό πληροφοριών και τη δημιουργία και διασπορά  ψευδών ειδήσεων και στρεβλών "γνώσεων" σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την απόκτηση της Γνώσης και άρα την αφύπνιση του ανθρώπινου όντος και την εγκαθίδρυση εσωτερικά της Δύναμης. Όπως αυτά προκύπτουν μέσα από το διάβασμα των βιβλίων! Με την απόκτηση κριτικής σκέψης και ευθυκρισίας, με το ξύπνημα αυτής της δύσκολο να περιγραφεί ατέλειωτης εσωτερικής δίψας, με το ξύπνημα της Ενεργούς Περιέργειας και τη βαθμιαία δημιουργία μιας ανεξάρτητης αντίληψης. Μέσα από το διάβασμα κι ολόκληρων βιβλιοθηκών! Γιατί αν δεν υπάρχει, αν δεν μπορεί να βρεθεί "ελεύθερος χρόνος" (ή να "κλαπεί", μια κλοπή που αποτελεί δείγμα διανοητικής υγείας και θέλησης ενάντια στα λιμνάζοντα ύδατα της ζωής), τότε η ολοκληρωτική δουλεία, ή εθελοδουλία, σε διαφόρων ειδών και βαθμίδων αφέντες αποτελεί μια παγιωμένη και θλιβερή πραγματικότητα στη ζωή σου.

«Επένδυσε στα βιβλία. Αν η γνώση δηµιουργεί προβλήµατα, η άγνοια σίγουρα δεν µπορεί να τα λύσει» Ι. Ασιμοφ

«Κατά έναν περίεργο τρόπο, η αστείρευτη πηγή πληροφοριών την οποία συνιστά το Ίντερνετ δεν έχει για μένα την ίδια μαγική υπόσταση όπως η βιβλιοθήκη μου. Όταν κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή μου, μέσω του οποίου μπορώ να έχω πρόσβαση σε κάθε είδους πληροφορία, και να νομίζω ότι κυριαρχώ ακόμα περισσότερο στο χρόνο και στο χώρο, νιώθω παραταύτα ότι κάτι από το «θεϊκό» απουσιάζει. Ίσως το θέμα να έχει σχέση με το σώμα: Αγγίζω τον υπολογιστή με τις άκρες των δακτύλων μου, η ενέργειά μου παραμένει εξωτερική, είναι κάτι που περνάει από ένα μηχάνημα και μία οθόνη. Καμία σχέση με αυτούς τους τοίχους τους γεμάτους βιβλία που τα ξέρω –σχεδόν– απέξω. Στην μια περίπτωση έχω την εντύπωση ότι βρίσκομαι στο χειριστήριο ενός θαυματουργού αρθρωτού βραχίονα που είναι ικανός για τα πάντα, κινούμενος με ευχέρεια στο εξωτερικό αστρικό κενό, στην άλλη σε μια μήτρα με τα τοιχώματά της όλο ράφια και πιθανό μυθιστορηματικό αρχέτυπο τον Ναυτίλο. Καθώς βλέπουμε, το ζήτημα υπερβαίνει σαφώς τα όρια του ορθολογισμού». Jacques Bonnet

(δανειστήκαμε τα δυο παραπάνω αποσπάσματα από ΕΔΩ)