Αν ήμουν

Ακούγοντας και βλέποντας τα όσα συνέβησαν και πρόκειται να συμβούν αυτές τις ημέρες στην Bουλή, την καρδιά δηλαδή της άσκησης ανεξάρτητης πολιτικής του ελληνικού κράτους και της εκλεγμένης αντιπροσώπευσης του "κυρίαρχου λαού", σχετικά με την ψήφο εμπιστοσύνης που έψαχνε η κυβέρνηση για να προχωρήσει, χάριν διατηρήσεως των τελευαίων σαν τους Μοϊκανούς προσχημάτων, στην δημοκρατική επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, για την οποία λυσσάνε λυτοί και δεμένοι από το ελεγχόμενο απ'το ΝΑΤΟ εξωτερικό και απ'τους εντολοδόχους του εσωτερικού, θυμήθηκα τρεις εικόνες που είχα βρει στο ίντερνετ. Και είχα αποφασίσει να τις κρατήσω για την κατάλληλη χρήση όταν ερχόταν η κατάλληλη ώρα, αν και κάθε συγκυρία πολιτικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος μοιάζει πλέον κατάλληλη στη χώρα που έχουμε την τιμή να γινόμαστε διαχρονικά αποδέκτες μιας καταιγίδας προτύπων για την πραγμάτωση του εαυτού μας και για την ολοκλήρωσή μας ως κοινωνικών όντων. Εδώ, σε μια εξέχουσα φωλιά της ιδεολογικής φάρσας, της πολιτικής μεταγραφικής παρωδίας, της πολιτικής δυσωδίας, της ολιγαρχίας με στολή δημοκρατίας σε μόνιμη Αποκριά, της αδιαφανούς διεργασίας σε κάθε πτυχή δημόσιας και ιδιωτικής ζωής.

Αν ήμουν λοιπόν ψηφοφόρος σε κρίση αυτοκριτικής, σε συνδυασμό με μια ξαφνική έκλαμψη πνευματικής φωτίσεως, θα ένιωθα κάπως έτσι:

Αν ένιωθα συνεπής μαθητής, όχι απλά κάποιας εκπαιδευτικής βαθμίδας αλλά μέσα στη διαρκή ζύμωση του τρομερού και τρομακτικού σχολείου της ζωής, θα συνειδητοποιούσα ότι επιτέλους καταλαβαίνω τι θα πει δημόσια δωρεάν Παιδεία. Από τους βίους και τη δράση των ηγητόρων προς τον διψασμένο για μάθηση λαό:

Κι αν ήμουν λάτρης του σώου ψευδαισθήσεων και γέλωτα επί σκηνής; Αν και μόνο για γέλια δεν είναι αυτό το "εθνικό σώου" που διαδραματίζεται επί δεκαετίες στο εθνικό προσκήνιο αλλά και παρασκήνιο. Και δίνει τα ρέστα του στις μέρες που ζούμε και αυτές που έρχονται ολοταχώς, με το παθητικό κοινό να παρακολουθεί ζαλισμένο και μονίμως αιφνιδιασμένο με έντονες δόσεις συνενοχής για τα όσα εισπράττει, συντηρεί και αποδέχεται. Θα ένιωθα τυχερός με μια τέτοια παραγωγή και με τόσες κινούμενες καρικατούρες και απίθανες φάτσες να ξεστομίζουν απίθανες ατάκες και καθηλωτικά φληναφήματα! Για χάρη της ψυχαγωγίας μου, της αγωγής της ψυχής μου δηλαδή, ή της "καλοπέρασης" μου ή της διαχείρισης της δημοκρατικής ύπαρξής μου, και θα φώναζα ξαναμμένος:  τύφλα να έχει το muppet show, ηθοποιάρες μου:

Rohalas

Μας το' στειλε ο φίλος μας "rohalas"