" Αρχίζει το ματς, ερήμωσε η πόλη, τρεχάτε κι αρχίζει το ματς! Αρχίζει το ματς, κανείς μην κουνιέται, σωπάστε κι αρχίζει το ματς"
Μετά τα πιθικοκαμώματα της Γιουροβίζιον, το χλιδάτο και με πολιτικές από πίσω σκοπιμότητες σώου των ΟΣΚΑΡ, ξεκίνησε και το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό σώου στα γήπεδα της Ρωσίας. Εκεί όπου τα έθνη στις εξέδρες και μπροστά από τηλεοράσεις αγωνιούν για την εθνική ποδοσφαιρική πορεία των ακριβοπληρωμένων ινδαλμάτων της λεγόμενης στρογγυλής θεάς και προσκυνάνε σώβρακα και φανέλες. Kαι ξυλοφορτώνονται μεταξύ τους, με θύματα και πεδία πολεμικής σύρραξης, εντός κι εκτός γηπέδων, για χάρη των χρωμάτων των ομάδων-φετίχ. Φυσικά δεν αναφερόμαστε μόνο στο επίπεδο των εθνικών ποδοσφαιρικών ομάδων. Η βία των γηπέδων είναι η βία της κυριαρχίας της βλακείας.
Σε όλο τον πλανήτη το "Στοίχημα" και κάθε σχετικό παίγνιο, παράνομο και "νόμιμο", παίρνει φωτιά και οι φιλαθλάρες τα ακουμπάνε μπας και τους κάνει τη χάρη η θεά και ρεφάρουν τη χασούρα όλης της χρονιάς. Λόγω φόρων και χρωστούμενων σε κράτος, τράπεζα, κάρτες, τοκογλύφους, λόγω μείωσης μισθών, λόγω της άνθησης του τζόγου σε εποχές μαρασμού του βιοτικού επιπέδου των κοινωνιών.
Και οι παιχταράδες τα δίνουν όλα για να ικανοποήσουν το φιλοθεάμον κοινό. Σε εποχές που το θέαμα υποκαθιστά τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και επιτελεί σημαντική αποστολή για τον αποπροσανατολισμό τους από αυτά που πραγματικά τους αφορούν και στα οποία θα έπρεπε να διοχετεύουν τη μέριμνα και την ενασχόλησή τους.
Αλλά και οι σούπερ σταρς των γηπέδων, αυτοί που αποτελούν πρότυπα μίμησης για εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο (για να ξεφύγουν από τα ναρκωτικά κι άλλες βλαβερές συνήθειες, όπως λέγεται, λες και το ποδόσφαιρο δεν έχει καταντήσει για τόσο πολλούς εγκεφαλικά νεκρούς ένα είδος αθεράπευτου εθισμού, με ανάλογες συνέπειες στη συμπεριφορά), επιστρατεύουν το μότο "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Για να κερδίσουν την αποβολή του αντιπάλου με κάθε τρόπο, ακόμα και με τη γελοία υποκρισία και τα καραγκιοζιλίκια, μπας και κερδίσουνε λίγο "έδαφος" παραπάνω στην επίτευξη της πολυπόθητης νίκης με τη συνοδεία των ποθητών πριμ. Ένα μότο (χέρι χέρι με το "διαίρει και βασίλευε") που αντανακλά και την κυρίαρχη νοοτροπία των αρχόντων όσον αφορά τη διαχείριση ή μεταχείριση των αρχόμενων...
Μόνο που πολυδιαφημισμένοι άρρενες "μονομάχοι" των γηπεδικών αρένων αποδεικνύονται ουκ ολίγες φορές ότι διαθέτουν πολύ λιγότερη παλικαριά σε σχέση με τις γυναίκες που γουστάρουν να ασχολούνται με το ίδιο άθλημα. Όπως πολύ μικρά ή ανύπαρκτα στην ουσία @@ διαθέτουν και αυτοί που τους χρυσοπληρώνουν για να κοιμούνται μακάρια οι στρατιές των οπαδών και να ξεπλένουν και με τη στήριξη των οπαδικών ασκεριών τα βρώμικα χρήματά τους, να αποκρύπτουν τις παράνομες και σκοτεινές "μπίζνες" και να υπηρετούν και τα δικά τους big bosses στο μείζον και πολυπρόσωπο στοίχημα της χειραγώγησης των ανθρώπινων κοπαδιών...
Μετά τα πιθικοκαμώματα της Γιουροβίζιον, το χλιδάτο και με πολιτικές από πίσω σκοπιμότητες σώου των ΟΣΚΑΡ, ξεκίνησε και το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό σώου στα γήπεδα της Ρωσίας. Εκεί όπου τα έθνη στις εξέδρες και μπροστά από τηλεοράσεις αγωνιούν για την εθνική ποδοσφαιρική πορεία των ακριβοπληρωμένων ινδαλμάτων της λεγόμενης στρογγυλής θεάς και προσκυνάνε σώβρακα και φανέλες. Kαι ξυλοφορτώνονται μεταξύ τους, με θύματα και πεδία πολεμικής σύρραξης, εντός κι εκτός γηπέδων, για χάρη των χρωμάτων των ομάδων-φετίχ. Φυσικά δεν αναφερόμαστε μόνο στο επίπεδο των εθνικών ποδοσφαιρικών ομάδων. Η βία των γηπέδων είναι η βία της κυριαρχίας της βλακείας.
Σε όλο τον πλανήτη το "Στοίχημα" και κάθε σχετικό παίγνιο, παράνομο και "νόμιμο", παίρνει φωτιά και οι φιλαθλάρες τα ακουμπάνε μπας και τους κάνει τη χάρη η θεά και ρεφάρουν τη χασούρα όλης της χρονιάς. Λόγω φόρων και χρωστούμενων σε κράτος, τράπεζα, κάρτες, τοκογλύφους, λόγω μείωσης μισθών, λόγω της άνθησης του τζόγου σε εποχές μαρασμού του βιοτικού επιπέδου των κοινωνιών.
Και οι παιχταράδες τα δίνουν όλα για να ικανοποήσουν το φιλοθεάμον κοινό. Σε εποχές που το θέαμα υποκαθιστά τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και επιτελεί σημαντική αποστολή για τον αποπροσανατολισμό τους από αυτά που πραγματικά τους αφορούν και στα οποία θα έπρεπε να διοχετεύουν τη μέριμνα και την ενασχόλησή τους.
Αλλά και οι σούπερ σταρς των γηπέδων, αυτοί που αποτελούν πρότυπα μίμησης για εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο (για να ξεφύγουν από τα ναρκωτικά κι άλλες βλαβερές συνήθειες, όπως λέγεται, λες και το ποδόσφαιρο δεν έχει καταντήσει για τόσο πολλούς εγκεφαλικά νεκρούς ένα είδος αθεράπευτου εθισμού, με ανάλογες συνέπειες στη συμπεριφορά), επιστρατεύουν το μότο "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Για να κερδίσουν την αποβολή του αντιπάλου με κάθε τρόπο, ακόμα και με τη γελοία υποκρισία και τα καραγκιοζιλίκια, μπας και κερδίσουνε λίγο "έδαφος" παραπάνω στην επίτευξη της πολυπόθητης νίκης με τη συνοδεία των ποθητών πριμ. Ένα μότο (χέρι χέρι με το "διαίρει και βασίλευε") που αντανακλά και την κυρίαρχη νοοτροπία των αρχόντων όσον αφορά τη διαχείριση ή μεταχείριση των αρχόμενων...
Μόνο που πολυδιαφημισμένοι άρρενες "μονομάχοι" των γηπεδικών αρένων αποδεικνύονται ουκ ολίγες φορές ότι διαθέτουν πολύ λιγότερη παλικαριά σε σχέση με τις γυναίκες που γουστάρουν να ασχολούνται με το ίδιο άθλημα. Όπως πολύ μικρά ή ανύπαρκτα στην ουσία @@ διαθέτουν και αυτοί που τους χρυσοπληρώνουν για να κοιμούνται μακάρια οι στρατιές των οπαδών και να ξεπλένουν και με τη στήριξη των οπαδικών ασκεριών τα βρώμικα χρήματά τους, να αποκρύπτουν τις παράνομες και σκοτεινές "μπίζνες" και να υπηρετούν και τα δικά τους big bosses στο μείζον και πολυπρόσωπο στοίχημα της χειραγώγησης των ανθρώπινων κοπαδιών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου