Παγκόσμια μέρα ποίησης

 (Τετάρτη 21 Μαρτίου)

Κόκκινη ημισέληνος τ’ Αφρίν, στάζει αίμα.

Προδομένα τα όνειρα ενός λαού χωρίς πατρίδα σκόρπισαν υπό το βάρος μιας σκακιέρας πολύ μεγαλύτερης από το δίκιο.

Κι ούτε ένα δάκρυ. Ούτε ένα ποίημα.

Κι εδώ στη χώρα της Σαπφούς, αυλοκόλακες ενός λαού που χάνεται κι αυτός μα χωρίς ηρωισμό κανένα, γλείφουν ο ένας τον άλλον με στιχάκια για λουλούδια κι αφόρετες καπότες.

Τους έλειψαν φαίνεται οι λουλουδούδες στα τούρκικα ξεφαντώματα των σκυλάδικων.

Σειρά έχουν οι Γιεζίντι. Γαυγίζουν τα σκυλιά του πολέμου. Αυτά το μυρίζουν το αίμα και λυσάνε στη θέα του.

Τρέμει η Ατλαντίδα μην τυχόν κι αναδυθεί. Τι δουλειά έχει τέτοια εποχή μέσα στη σκατίλα των ανθρώπων;

Περιμένει την αδερφή της την Κύπρο να τη συναντήσει, εκεί στον βυθό της ιστορίας.

Και οι δήθεν ποιητές παίζουν το μεγαλομανές  πουλάκι τους σε δημόσια θέα κι αντί για μούντζες δέχονται ομοβροντίες χειροκροτημάτων. Ποίηση δια πάσο νόσο και μαλακία.

Καμιά αριστοκρατία δεν χάθηκε. Απλά τα χουνέρια της μολύναν πολύ κόσμο που κάποτε ήταν απλός κι ανεπιτήδευτος.

Ήρθε κι η δικαίωση του ποιητή Φαμφάρα. Άσπρα κοράκια μαύρα κοράκια. Εκατοντάδες χιλιάδες οι ποιητάδες κι η ποίηση ορφανεμένη κι άκληρη και διψασμένη κι άφαγη, ρακένδυτη και απελπισμένη, κοιτάζει απ έξω με μάτια που πονάνε μέσα στα παράθυρα των πολυτελών εκδηλώσεων που κάνουν στ όνομα της.

Μ’ αυτό δεν είναι ποίηση φωνάζει χτυπώντας το κεφάλι της στον τοίχο κάνοντας τους περαστικούς να απορούν για τα καμώματα μιας κουζουλής , λες και ποτέ η ποίηση ήταν φρόνιμη.

Είναι αντιποίηση. Παραποίηση. Είναι Κακοποίηση.

Κι έτσι βραβευμένοι και γεμάτοι σάλια κι άλλα σωματικά υγρά κορδώνονται οι κακοποιητές.

Σήμερα γιορτάζουν την ύβρη τους ακόμη πιο πολύ. Χιλιάδες ποιήματα θα βγουν τροπαιοφόρα μέσα από χέστρες πριν τα προλάβει το καζανάκι και θα κάνουν τον κόσμο μας πιο πλούσιο σε αισθήματα και νοήματα φτωχά κι έρημα. Ποιήματα κενώσεις.

 Ανάθεμα σας ποιητάδες. Σκοτώσατε την ποίηση κι επιδεικτικά φοράτε το τομάρι της.

Η ποίηση απέθανε. Ας μακροημερεύσουν οι ποιητάδες. 

Πέτρος Αργυρίου.

το διαβάσαμε στα AGRIA ZWA