"Εγώ" - ο πολυπρόσωπος τυραννίσκος

Bίντεο από τους τίτλους τέλους της (απροσδόκητα) πολύ καλής ταινίας του Βρετανού σκηνοθέτη Guy Ritchie. Με τον γνωστό "macho man", πρωταγωνιστή ανούσιων και θορυβωδών ταινιών "δράσης" (κλωτσοπατινάδα), Jason Statham. Σε ένα ρόλο που ξεφεύγει από τα συνήθη στάνταρ των χαζοταινιών του είδους. Μια δύσκολη (και, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, επώδυνη)πορεία εσωτερικού ταξιδιού προς την αυτογνωσία κι ενάντια στις καταιγιστικές και διαβρωτικές εξωτερικές επιρροές, που οδηγούν στον ευπρόβλεπτο αυτοματισμό και τη χειραγώγηση του ανθρώπου από τα πιο ζωώδη κατώτερα ένστικτα.  
 Το'χουμε επισημάνει ξανά: η πιο σημαντική "τροφή" του ανθρώπου είναι το είδος των εντυπώσεων που προσλαμβάνει. Και ο ευφυής τρόπος που τις επεξεργάζεται, ακόμη και τις πιο "τοξικές" και τις αξιολογεί, χωρίς να τις καταναλώνει"αμάσητες". Αλλά και λειτουργώντας έτσι, σε κάθε στιγμή της περατζάδας που λέγεται ζωή-γεμάτης πόνο (άρα και μάθησης) και συνάμα ομορφιάς , με βασικό γνώμονα την ικανοποίηση του πολυπρόσωπου τυραννίσκου. Αυτού του "εγώ" ή των  "εγώ", ανά προσαρμογή σε κάθε περίσταση  Ρόλοι... . Το οποίο με τίποτε δεν αποτελεί μέρος του αποκαλούμενου "ανώτερου", ευφυή και δημιουργικού Εαυτού ή Ουσίας της ανθρώπινης υπόστασης, της ικανής για τα πιο θαυμαστά επιτεύγματα

Η παρακάτω φωτογραφία είναι του Steven Rubin και αλιεύτηκε από εδώ

"Η μη αυθεντική ζωή τρέφεται από μη αυθεντικές επιθυμίες και όσο πιο φτωχή (πρωτίστως διανοητκά ή πνευματικά) είναι η καθημερινή ζωή τόσο η έλξη του μη αυεντικού μεγαλώνει " (Ραούλ Βάνεγκεμ)  Και οι κενοί νοήματος και ζωής ρόλοι προέρχονται από τα στερεότυπα που (υπακούοντας και στην αρχή της ιεραρχίας) συρρικνώνουν την αντίληψη μας κι ακυρώνουν τις αστείρευτες προοπτικές μας για χειραφέτηση, αυτοδιαχείριση, αφύπνιση ενάντια στο λήθαργο. Και για ανεξαρτησία σκέψης και ευρύτητα έξυπνων κινήσεων-επιλογών στο "παιχνίδι", μη ελεγχόμενων από τα ιερατεία διαμόρφωσης "πραγματικοτήτων", κανόνων κι αντιλήψεων για τη "φύση των πραγμάτων" ...