Τime to shine!

«Στη ζωή, το θέμα δεν είναι να κρατάς καλά χαρτιά, αλλά να παίζεις καλά ένα άσχημο φύλλο» Robert Louis Stevenson, 1850-1894, Σκωτσέζος συγγραφέας

«Χωρίς εργασία, η ζωή σαπίζει, αλλά όταν η εργασία γίνεται δουλειά και είναι άψυχη, η ζωή εκφυλίζεται και ξεψυχάει» Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957

«Το να ζεις είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά υπάρχουν, αυτό είναι όλο» Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας

«Μην προσπαθείς να προσθέσεις χρόνια στη ζωή σου. Καλύτερα πρόσθεσε ζωή στα χρόνια σου.» Blaise Pascal, 1623-1662, Γάλλος στοχαστής



Χμ!  Kι όταν έρθει η ώρα να λάμψεις...ας μην είσαι και ο πιο λαμπερός! Αρκεί να λάμψεις!
Οι παραπάνω ρήσεις και το βίντεο πάρθηκαν από μια διόλου βαρετή ανάρτηση του businesslife με τίτλο "Πράξε τώρα" 

Σίγουρα η τελευταία ρήση, του Pascal, έχει μεγάλη σχέση με τον εκπληκτικό "παππού" του βίντεο που προηγήθηκε. Αυτό τον θαυμαστό άνθρωπο, τον αεικίνητο, ανήσυχο στο πνεύμα και κάτι παραπάνω από υγιή στο σώμα, τον ανικανοποίητο και δημιουργικότατο όσον αφορά τα πράγματα που θέλει (και ξέρει πως μπορεί) ακόμη να πετύχει παρά την "προχωρημένη ηλικία" του συμφωνα με την "κοινή λογική". Αλλά αν διαθέτεις μια χαλύβδινη θέληση κι ένα πολύστροφο μυαλό, τότε μπορείς ακόμη και τον "πανδαμάτορα χρόνο" να δαμάσεις και να τον χειριστείς υπέρ του σκοπού που κάθε φορά θέτεις (=ΚΙΝΗΣΗ!) όσον αφορά αυτή τη ζωή. Που συνήθως γονατίζει κάτω από το ασήκωτο τοξικό βάρος της διαρκούς μιζέριας και αρνητίλας, η οποία διαβρώνει και εκφυλίζει την ύπαρξη των περισσότερων ανθρώπων, ασχέτως αν σαν δικαιολογία μπορεί κανείς να επικαλεστεί την απαράδεκτη κοινωνική κατάσταση και τις δυσμενείς εξωτερικές (πχ. πολιτικές, οικονομικές) συνθήκες. Αλλά ακόμη και αυτό είναι η φυσική ροή των πραγμάτων όταν ο άνθρωπος υιοθετεί στερεότυπα. Τα οποία τον ενδύουν με ρόλους, όπως αυτόν του "θύματος",  που δεν έχουν σχέση με την αυθεντική ζωή. Ακόμη και η αρνητική ροή των πραγμάτων μπορεί να ανατραπεί και να μεταμορφωθεί σε Δύναμη και Ουσία, όταν ο άνθρωπος επιλέγει να επιλέγει, να διεκδικεί το πιο ταιριαστό, τόσο για τον ίδιο όσο και γα τον Άλλον με τον οποίο ζει σε διαρκή αλληλεπίδραση (που υφαίνει μια ευρύτερη ζωτικότατη σχέση ισορροπίας ή ανισορροπίας) και να προσεγγίζει την εσώτερη θαυμαστή φύση του  απαλλαγμένος από την τυραννία του Φόβου και την κατάντια του αυτοματισμού.
Και όπως είχε γράψει και ο Βέλγος στοχαστής Ραούλ Βάνεγκεμ: " Η μη αυθεντική ζωή τρέφεται από μη αυθεντικές σκέψεις. Κι όσο για τα στερεότυπα, αυτά αποτελούν εκφυλισμένες μορφές αρχαίων ηθικών κατηγοριών: ο ήρωας, ο ιππότης, ο άγιος, ο αμαρτωλός, ο προδότης, ο έμπιστος ακόλουθος, ο τίμιος άνθρωπος (ή σκυφτός, υπάκουος, φοβισμένος, ανθρωπάκος;)..."
 Αυτά όμως τι σχέση έχουν με...ζωή; και όλες τις ανεξάντλητες δυνατότητες που η ανθρώπινη φύση είναι προικισμένη; Κι αν θέλουμε,όπως συχνά πιάνουμε τον εαυτό μας να κομπάζει, "να αλλάξουμε τον κόσμο"...ε! ας κοιτάξει ο καθένας τι παίζεται με τον εαυτό του πρωτίστως, διότι όπως είχε επισημάνει και ο Νίτσε: "το μεγαλύτερο βάρος του ανθρώπου είναι ο εαυτός του, γιατί κουβαλάει πολλά άχρηστα πράγματα στην πλάτη του"!

ανιχνευτής