" Γλυκιά συμμορία.. "

Συνυπογράφουμε κι εμείς, με το να το αναδημοσιεύσουμε εδώ, τη σημασία των ρηξικέλευθων τοποθετήσεων του παρακάτω άρθρου! Γιατί όσο κι αν φιλότιμα προσπαθούν οι σημερινοί αριστεροί στρεψοδίκες, αχυράνθρωποι των εγχώριων αφεντικών και των διεθνών αφεντικών τους, σύγχρονοι "σκοταδόψυχοι" ποιητές φανφάρες της πολιτικής (βιντεάκι), δεν μπορούν να φτάσουν τη δόξα της αμετροεπέστατης πολιτικής μαφίας (με πρώτο "σοσιαλιστικό" διδάξαντα τον μέντορα της δημαγωγίας Αντρέα στη δεκαετία του '80 και λίγο μετά), που είχε για μια οκταετία σχεδόν το κουμάντο στο τιμόνι του σαπιοκάραβου. Λυπόμαστε "εθνικέ ποιητή" Οδυσσέα Ελύτη αλλά δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε "τρελοβάπορο", γιατί η τρέλα του πληρώματος απέναντι στις διαχρονικά ανάξιες κεφαλές του μπορεί να γίνει και τόσο δυναμικά υγιής που να οδηγήσει στην κάθαρση και την αναγέννηση- εδώ δεν το βλέπουμε για πολλούς λόγους εφικτό! Και "χίλιους καπεταναίους" τους άλλαξε όχι ο χειραγωγήσιμος λαός στην ουσία, αλλά τα μεγάλα αφεντικά τους όταν έπαψαν να τους είναι χρήσιμοι. 
 Οι σημερινοί; Πασοκικότεροι των πασοκικών, δεξιότεροι των δεξιών και με πολλές στις τάξεις τους μεταγραφές ατόμων από τα σοσιαληστρικά δείγματα πολιτικής γραφής και νοοτροπίας. Οι χθεσινοί; Αλαζονικότεροι των αλαζονικών και προκλητικότεροι των προκλητικών. Το πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα είναι σαν το οργανωμένο έγκλημα: δικτυωμένο και πανταχού παρόν σε κάθε τομέα και φορέα της δημόσιας & ιδιωτικής δράσης, με τους δικούς του διεστραμμένους κώδικες περί αξιών και συμπεριφορών και φονικά ραδιούργο και εκδικητικό. Και μετά από την απομάκρυνση από τη διαχείριση του ταμείου ή το "ζουζούνισμα" γύρω από αυτό ή μέσα σε αυτό, ζητάει και τα ρέστα ή και αγιοποιείται...
Και κάτι τελευταίο: ΟΧΙ! Δημοκρατία ΔΕΝ είναι ούτε για πλάκα εκλογές κάθε λίγα χρονάκια και μετά βουβαμάρα και πλήρης ανημπόρια από τα κάτω στη συλλογική συμμετοχή (με τους κατάλληλους αυτοθεσμιζόμενους θεσμούς) στη διακυβέρνηση. Και δίχως ανακλητότητα των αποδεδειγμένα απατεώνων και επικίνδυνων δημόσιων αρχόντων, δίχως οργανωμένα και διαφανή ελεγκτικά όργανα των κυβερνώντων με συμμετοχή ομάδων του πληθυσμού εκ περιτροπής, δίχως έστω άρση της βουλευτικής ασυλίας ακόμη και για την υποψία τέλεσης αδικημάτων και με σκληρότατη τιμωρία στην απόδειξή τους. Με τους αντιπροσώπους των κυρίαρχων τομέων και τα οικογενειακά πολιτικά τζάκια να αλωνίζουν μετατρέποντας μια χώρα σε τσιφλίκι τους και το δικαίωμά τους στην αυθαιρεσία σε αναφαίρετο. Και τις εκλογές να αποτελούν ουσιαστικά εργαλείο νομιμοποίησης όλων των προηγούμενων και παγίωσης στις συνειδήσεις των από κάτω της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας, των "κουμπαριών της" και των προπαγανδιστικών & παρακρατικών μηχανισμών της. Και στο κοινωνικό "βάθος κήπος" ως αντίδοτο; Πανίσχυρες τελικά αυτοοργανωμένες δομές (ΜΗ σεχταριστικές και ιδεολογικά καπελωμένες) και αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί, που στο τέλος θα καταστήσουν την ιεραρχία και τη γραφειοκρατία της απολύτως περιττή. Αλλά αυτό απαιτεί μια μεγάλη συναισθηματική διεύρυνη και διανοητική υπέρβαση, ένα κβαντικό άλμα συνείδησης στον κοινωνικοπολιτικό βούρκο που βρισκόμαστε και με τις αναθυμιάσεις από τις εκκενώσεις των πνευματικών ταγών και των πάσης φύσεως καθοδηγητών και διαμορφωτών της "κανονικότητας" να μη σου αφήνουν κανένα περιθώριο ανάσας...


Γλυκιά συμμορία.. 

                                                                                    

του Μαντατοφόρου

  "'Οποιος έχει στοιχεία να τα δώσει στον εισαγγελέα", άφριζε απ' το βήμα της Βουλής ο πιό διεφθαρμένος και πιό ανήθικος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης,
     ..γνωρίζοντας πολύ καλά πως ούτε κάποιος μπορούσε να βρει ατράνταχτα στοιχεία για τις μίζες και τις δωροδοκίες που ήταν καθεστώς στην περίοδο της πρωθυπουργίας του, εφόσον αυτές οι δουλειές δεν γίνονται ούτε γραπτώς ούτε στο φως της μέρας,
     ..αλλά και πως αν κάποιος εύρισκε μερικά χλωμά στοιχεία, ποιός εισαγγελέας ποιάς δικαιοσύνης θα τολμούσε τότε να στραφεί εναντίον της νομενκλατούρας του "υπαρκτού λαϊκισμού" και εναντίον του παντοδύναμου συστήματος και παρακράτους του πασοκικού "εκσυγχρονισμού".

     Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από δέκα χρόνια, και νάρθουν τα πάνω-κάτω με τα μνημόνια και την χρεοκοπία της χώρας που προκάλεσαν οι με το αζημίωτο επιλογές του "εκσυχγρονισμού",

     ..για να αντιληφθεί ο κόσμος τον ρόλο των πολιτικών και δη των πασόκων, και ακόμη πιό συγκεκριμένα των "εκσυγχρονιστών",
     ..και ν' αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι της διαπλοκής, της μίζας, της ληστείας της χώρας, κυρίως από μιά δράκα, μιά συμμορία πολιτικών, τραπεζιτών και άλλων, που, ώ τί σύμπτωση, ανήκουν οι περισσότεροι στην περίοδο διακυβέρνησης 1996-2004.

     Ο αρχινονός εκείνης της περιόδου είναι ακόμη ελεύθερος, γράφει βιβλία και άρθρα, και στηλιτεύει τις μνημονιακές κυβερνήσεις!
     Μόλις τώρα, χλωμά-χλωμά και με στοιχεία που έρχονται απ΄ το εξωτερικό οι υπόνοιες χρηματισμού (υπόνοιες που για τον περισσότερο λαό είναι βεβαιότητες εδώ και χρόνια) φτάνουν να ακουμπήσουν και απ' ευθείας το απαίσιο γκόλεμ της πολιτικής μαφίας.
     Η εισαγγελική έρευνα είναι ακόμη στην αρχή και είναι βέβαιο πως θα περάσει από σαράντα κύματα και χίλια εμπόδια για να μπορέσει τελικά να φέρει στο φως ίσως ενα μικρό υποπολλαπλάσιο των αισχών εκείνης της περιόδου.

     Αυτή η ατιμωρησία ή η "ολιγοτιμωρησία" των απ' ευθείας υπεύθυνων της καταστροφής είναι η κύρια αιτία που η καταστροφή και το άγος συνεχίζονται.
     Οι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας της χώρας,
     ..οι υπεύθυνοι των μνημονίων,
     ..οι υπεύθυνοι των διάφορων PSI και του ξεπουλήματος του πλούτου της χώρας και του λαού,
     ..είναι ακόμη ελεύθεροι,
     ..ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΠΑΓΓΕΛΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ,
     ..γράφουν βιβλία, δημοσιεύουν άρθρα, μιλούν σε συγκεντρώσεις, σχεδιάζουν καινούργια κόμματα ή αναδομούν τα παλιά,
     ..με δυό λόγια: βυσσοδομούν ακόμη εναντίον του λαού και της χώρας, ελεύθεροι κι ωραίοι υγιείς και αρτιμελείς,
     ..σαν τίποτα να μην έχει συμβεί,
     ..σάμπως η καταστροφή να ήταν ραπανάκι και φύτρωσε από μόνη της,
     ..Ή ΣΑΝ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ.

     Ο λαός φταίει βέβαια, αλλά σ' άλλο επίπεδο.
     Για τις επιλογές του και για την έλλειψη δυναμικής διεκδίκησης της τιμωρίας των υπευθύνων,
     ..που να φτάνει όχι μόνον στην απόδοση της ποινικής τιμωρίας, αλλά και της δήμευσης των περιουσιών τους,
     ..περιουσίες που όπως μέρα την μέρα και χρόνο με τον χρόνο αποκαλύπτεται δεν είναι αποτέλεσμα δουλειάς,
     ..παρά αποτέλεσμα παρανομίας και απατεωνιάς.

     Αν δεν υπάρξει πραγματική απόδοση δικαιοσύνης και κάθαρση,
     ..τούτη η χώρα δεν θα σωθεί ποτέ!.. 

το διαβάσαμε στο Ουδέν Σχόλιον