Η "διαφορετικότητα" δεν έχει ανάγκη από παρελάσεις με άφθονο κιτς, φωταγωγημένα δημόσια κτήρια, άφθονο φρου φρου και εξεζητημένες πόζες, ώστε να εντυπωθεί στη σκέψη των υπόλοιπων ατόμων που απαρτίζουν μια κοινωνία ως κάτι αποδεκτό και σεβαστό. Η σεξουαλική επιλογή του καθενός είναι φυσικά σεβαστή στο βαθμό που δεν καταντάει ένα είδος πολυδιαφημισμένου από ΜΜΕ και "ανοιχτόμυαλων spokesmen" προϊόντος στα "ράφια της μαζικής κατανάλωσης". Που δεν μετατρέπεται σε ένα είδος κάθε άλλο παρά συγκαλυμμένης προπαγάνδας υπέρ της και δεν προωθείται με υστερικές και εξόφθαλμα κακόγουστες εκστρατείες και παράλογες κοινωνικά μεθοδεύσεις.
Απόσπασμα από το Το κυνήγι ομοφοβικών μαγισσών των αντιερωτικών καιρών μας
Οι παρελάσεις, πατώντας πάνω στο μιλιταριστικό ιστορικό τους υπόβαθρο, έχουν ως σαφή στόχο την επίδειξη! Απέναντι σε ήσυχους και ανήσυχους, αμφισβητίες και ενσωματωμένους, ντόπιους και ξένους, εχθρούς και φίλους.
Έτσι:
Οι μαθητικές παρελάσεις επιδεικνύουν τη "στρωμένη", ενταγμένη στις εκάστοτε εκπαιδευτικές πολιτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις των ταγών της κοινωνίας, περήφανη "μαθητιώσα νεολαία".
Οι στρατιωτικές παρελάσεις επιδεικνύουν την ετοιμοπόλεμη "στρατευμένη νεολαία", υπηρέτρια των κοινωνικοπολιτικών πρακτικών και βλέψεων των ηγετών -και συχνότατα των πάνω από αυτούς εντολοδοτών τους- μιας κοινωνίας, με σαφές το μήνυμα της προειδοποίησης προς κάθε κατεύθυνση εντός ή εκτός των φραχτών.
Και εδώ και όχι πολύ καιρό μας έχει προκύψει κι ένα άλλο είδος πολύχρωμης, "χαβαλεδιάρας" και δήθεν απελευθερωτικής από συντηρητικές δομές παρέλασης, με σαφές κοινωνικό μήνυμα. Πρόκειται για την ιδιότυπη "παρέλαση" των ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών και των υποστηρικτών με "ανοιχτό μυαλό", ενταγμένης σ' ένα ευρύτερο happening γνωστό και ως "Αthens Pride". Να λοιπόν που και πάλι εμπλέκεται η έννοια της υπερηφάνειας -"pride"- και των περήφανων που είναι αυτό που είναι. Και σε συνεργασία με μια άλλη έννοια - που αποτελεί και την επιδίωξη κάθε παρέλασης που σέβεται τους εμπνευστές της- αυτή της επίδειξης. Η οποία εδώ δεν συνδυάζεται με τον υποδειγματικό βηματισμό, τις ομοιόμορφες στολές και τα προτεταγμένα όπλα, αλλά με το "παιχνιδιάρικο" τούρλωμα των οπισθίων, τα στρινγκάκια και τα ζωηρά χρώματα, τα ηδονικά λικνίσματα, τα "απενοχοποιημένα χουφτώματα" σε δημόσια θέα και ό,τι άλλο "πικάντικο" μπορεί να προκαλέσει, υποτίθεται, τον μικροαστικό πουριτανισμό και την υποκρισία που ανέκαθεν τον χαρακτήριζε.
Όμως:
Αυτό που δεν συνειδητοποιούν οι συμμετέχοντες, σε κάθε είδους και λογικής παρέλαση, είναι ότι υπηρετούν ουσιαστικά τον ίδιο αφέντη. Και στην τελευταία περίπτωση -αν κάποιος πει ότι μαθητές και κυρίως οι φαντάροι δεν μπορούν να αρνηθούν τη συμμετοχή λόγω κυρώσεων- εδώ υπηρετούν τα κελεύσματα και τις ύποπτες σαφώς ατζέντες αυτών τους οποίους θα έπρεπε να τους γυρνούν την πλάτη. Εφόσον, οι gay άνδρες και γυναίκες, επιζητούν -δικαίως από κάθε άποψη- το σεβασμό στη διαφορετικότητά τους, αλλά και την αναγνώριση της αξιοπρέπειας που θέλει να το διακρίνει κάθε έλλογο ανθρώπινο ον. Και η αξιοπρέπεια συνάδει και με την υπεράσπιση του δικαιώματος για αξιοπρέπεια και ελευθερία έκφρασης και του συνάνθρωπου, όταν αυτή σέβεται και κατανοεί τις δικές σου ανάγκες και δικαιώματα. Τα οποία κανένα είδος παρδαλού σώου ή "παρέλασης" δεν τα προωθούν με τη σοβαρότητα,τη στοχαστικότητα και βεβαίως την αξιοπρέπεια που τους ταιριάζει.
Διότι:
Πρώτο. Οι παρελάσεις και τα σώου που στήνονται μαζί με αυτές, κάθε είδους και απόχρωσης, προωθούν την επικράτηση της αυτοματοποίησης, της ψυχαναγκαστικής αποδοχής κυρίαρχων αντιλήψεων και προωθήσεων, της ισοπεδωτικής ομοιομορφίας -καταλύοντας οπότε την έννοια της διαφορετικότητας-, ακόμα και πάνω στο δικαίωμα της διαφορετικότητας και της έκφρασης που αυτή επιλέγει.
Και, ίσως το χειρότερο; Της επιβολής ελέγχου από το σύστημα! Το οποίο σπανίως ενδιαφέρεται πραγματικά για την ελευθερία έκφρασης και κίνησης των υπηκόων του, απλά μερικές φορές μπορεί να τη χρησιμοποιήσει ως "βελούδινο σύνθημα" για να ρολάρουν τα γρανάζια των δικών του σκοτεινών, ύποπτων και ανομολόγητων στόχων. Που στοχεύουν, στο τέρμα της "σημαδεμένης διαδρομής, τον απόλυτο έλεγχο των ελευθεριών που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται.
Δεύτερο. Τρανή απόδειξη των ακριβώς προηγούμενων που αναφέρθηκαν, είναι οι εξωφρενικά γελοίες και σαφέστατα ύποπτες επιβαλλόμενες πρακτικές παγκοσμίως. Να μια άλλη έννοια που εμπλέκεται σε αυτά: Η σαφήνεια και η λυσσαλέα προσπάθεια υποβάθμισής της. Στις "υπερπολιτισμένες" χώρες του "ανεπτυγμένου κόσμου":
}Ο χρηματοδοτούμενος από το κράτος Παιδικός Σταθμός πολεμάει τα ‘στερεότυπα’, απαγορεύει τα παρωχημένα και ομοφοβικά παραμύθια τύπου 'Σταχτοπούτα' και 'Χιονάτη' και διαβάζει 'πολιτικά ορθά' παραμύθια με ομοφυλόφιλους γονείς) -πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά:‘Gender madness’: Swedish pre-school bans ‘him’ and ‘her’ , καθώς και αυτό για τα νέα "άφυλα ήθη" και σε σχολεία στις ΗΠΑ, όπου καταργούνται "παλαιομοδίτικες" έννοιες όπως "αγόρι" και "κορίτσι": Virginia Schools: There's No Such Things As "Boys" Or "Girls" in New Gender Idenity Curriculum
} Goodbye, mother and father! Now Parent 1 and Parent 2 appear on PC passport form
(Change comes after lobbying from gay rights group
Family Education Trust: ‘Much as the equality and diversity social engineers might wish it were otherwise, it still takes a father and a mother to produce a child’)
} Από το φθινόπωρο του 2013 στους δήμους Βενετίας και Μιλάνου στα χαρτιά που οι γονείς συμπληρώνουν για να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς, οι όροι πατέρας και μητέρα αντικαταστάθηκαν από "γονέας 1" και "γονέας 2"
} Οι ίδιες λέξεις στην Ελβετία έχουν καταλήξει στην κατηγορία των "εννοιών διακρίσεων". Αχ, καημένε "πατέρα" και "μάνα"! Και μόνο το άκουσμά σας αποτελεί σεξιστικό στερεότυπο και προσβολή! Απέναντι τελικά σε ποιους, που υποτίθεται ΄τιμπορεί να θίγονται ανεπανόρθωτα; Μα οι δυο αυτές έννοιες αντικαταστάθηκαν από τη φράση.."γονεϊκά μέρη" και χωρίστηκαν σε α΄και β΄, μια και γονείς μπορούν από εδώ και πέρα να είναι εκτός από άντρα-γυναίκα και άντρας-άντρας ή γυναίκα-γυναίκα. Επειδή, ας πούμε, θα ακουγόταν περίεργο έως κωμικό να μιλάει ένα παιδάκι για τη μαμά α΄και μαμά β΄ ή για τον μπαμπά 1 και μπαμπά 2; Ή μήπως όχι;
} Οι αξιωματούχοι της "προοδευτικής" Ε.Ε. κάνουν πια προσπάθειες να αποφεύγεται να αναγράφεται ο όρος "οικογένεια" σε διεθνή και υψηλής διαβάθμισης έγγραφα, ώστε να μη θεωρηθεί ότι...προβαίνουν σε διακρίσεις! Η ίδια αυτή Ε.Ε. καταργεί την κάποτε ιερή και μόνο στο άκουσμά της λέξη "μητέρα", κρίνοντάς την ως σεξιστικό όρο! Άραγε αυτό σημαίνει τελικά πνευματική απελευθέρωση; Και σεξουαλική χειραφέτηση;
} Αλλά και σε άλλες ευρωπαίκές χώρες οι όροι "mum" και"dad" θεωρούνται "ομοφοβικοί". Αλλά και στις ΗΠΑ, από το Δεκέμβρη του 2011, τα έντυπα αιτήσεων των αμερικανικών διαβατηρίων έχουν αλλάξει, με την άρση των παραπάνω "ακατανόμαστων όρων", μετατρέποντάς τα σε "ουδέτερα" όσον αφορά τον ορισμό του φύλου!
} Η ευαισθητοποιημένη στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων κι "απελευθερωμένη από στερεότυπα" κυβέρνηση της Βραζιλίας -αν και έχει να αντιμετωπίσει τεράστια κοινωνικά προβλήματα απόλυτης εξαθλίωσης, εγκληματικότητας και θλιβερά φαινόμενα εγκατάλειψης στους δρόμους και κακοποίησης χιλιάδων άστεγων παιδιών- προωθεί το νόμο PLC 122 κατά της "ομοφυλόφιλο-φοβίας" ή homophobia στα σχολεία. Η οποία ποινικοποιείται με ποινή φυλάκισης, ενώ ΜΜΕ και blogs θα τίθενται εκτός νόμου με το νέο αυτό νομοσχέδιο. Που απαγορεύει κάθε είδους διάκριση, ειρωνεία, κακό ή αρνητικό σχόλιο ηθικού ή φιλοσοφικού τύπου, ακόμα και ιατρική άποψη κατά του τρόπου ζωής των ομοφυλόφιλων. Και με προτάσεις που φτάνουν μέχρι και τον αποκλεισμό δημόσιων υπαλλήλων και την απαγόρευση της πρόσβασης στα λεγόμενα "πιστωτικά" - βλέπε τράπεζες κι επίσημη σφραγίδα παροχών φόρου.
Και, σε τελική ανάλυση, αν ήμουν κάτοικος του Ρίο, με τις τεράστιες φαβέλες ή παραγκουπόλεις όπου το πεπρωμένο των νέων είναι ή οι συμμορίες και τα ναρκωτικά ή η "επαγγεματική αποκατάσταση" ως τελευταίων τροχών της άμαξας και υπάκουων υπηρετών της ντόπιας και πολυεθνικής ελίτ και έγραφα αυτά που γράφω τώρα ως κατάθεση άποψης επί του συγκεκριμένου ζητήματος, θα..κατέληγα με την βαρύτατη ρετσινιά του "ομοφοβικού αποβράσματος". Μέχρι και πίσω από τα σίδερα των καθόλου φιλόξενων βραζιλιάνικων φυλακών, σύμφωνα με τα νέα ήθη και νόμους!
-Όλα αυτά ήταν κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα, σε μια σχετική ειδησεογραφία που συνέχεια διογκώνεται και προκαλεί έκπληξη και αμηχανία, από κείμενα σε αυτή την ενότητα του μπλογκ -
Άρα: Οι "παρελαύνοντες" ομοφυλόφιλοι μήπως και νιώθουν και υπερηφάνεια που από καταπιεσμένη μειονότητα περνούν απότομα σε ένα είδος κοινωνικής ασφυχτικής εξουσίας, με τις πλάτες και τις ανέκαθεν ύποπτες ευλογίες του συστήματος; Μήπως τυχαίνει να συμφωνούν με όλα αυτά τα ευτράπελα και πολύ ανησυχητικά που γίνονται για την.."προστασία των δικαιωμάτων τους"; Έχουν πάρει σαφή θέση, η gay κοινότητα είτε στην Ελλάδα είτε και αλλού, σε όσα παρατέθηκαν παραπάνω και συμβαίνουν μέσα στους κόλπους των κοινωνιών που και οι gay συνάνθρωποί μας ζούνε, αγωνιούν, ερωτεύονται και παλεύουν να επιβιώσουν; Και το δικαίωμα της διαφωνίας, της διαφοροποίησης στη διαφορετικότητα, αυτής που δεν προσβάλλει και εκτοξεύει χολή μίσους και βλακείας;
Δηλαδή, η "προστασία των δικαιωμάτων" μιας σεβαστής ομάδας ή κοινότητας ανθρώπων, παγκοσμίως, περιλαμβάνει συγχρόνως το τσαλαπάτημα των δικαιωμάτων των υπόλοιπων; Και τη βίαιη κατάργηση "παλιομοδίτικων" εννοιών όπως "πατέρας" και "μητέρα" και λεκτικών όρων όπως "αυτή" και "αυτός", με την αντικατάστασή τους από την "γκρίζα ασάφεια" του "γονέας 1 και 2" και.."αυτό"; Γιατί όλοι μας στο τελος, gay ή μη, μέσα σε αυτή την παγκόσμια άγευστη και βλαβερή για την υγεία μας σούπα, θα καταλήξουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως "αυτά"! - για να θυμηθούμε και τον όρο "res" ή αλλιώς "πράγμα" με τον οποίο η άρχουσα ρωμαϊκή τάξη αναφερόταν στο λαουτζίκο ή την "πλέμπα"!
Τρίτο. Αν οι ομοφυλόφιλοι συνάνθρωποί μας είναι στο ελάχιστο υποψιασμένοι, ακόμα και αυτοί που λαχταρούν να παρελάσουν στους δρόμους της Αθήνας διότι έτσι ικανοποιούν την αντίληψή τους περί επαναστατικότητας, ας ψάξουν να βρουν ποιοι είναι οι "ευγενείς χορηγοί" του "pride", ή μήπως αυτό δεν τους αφορά και ενδιαφέρει καθόλου; Γιατί από πίσω κρύβεται όλο το κατεστημένο και τα προσωπεία και κάθε λογής φτιασίδια ή λαμπιόνια του. Με πρώτο βεβαίως το καταστροφικό για την κοινωνία μνημονιακό κράτος, στη συνέχεια και την αμερικάνικη πρεσβεία -!- των παγκόσμιων χωροφυλάκων και επανειλημμένα καταστροφέων και, βεβαίως, τους απαραίτητους προπαγανδιστικούς οπτικοακουστικούς συστημικούς μηχανισμούς και τους πολυεθνικούς μετατροπείς των ανθρώπων σε άβουλους καταναλωτές: http://athenspride.eu/sponsors/
Τελειώνοντας. Για εμάς κάθε είδους παρέλαση της "περηφάνειας" και "επίδειξης" μας φέρνει στο μυαλό μια δυσάρεστη εικόνα από μια άκρως αντιπαθή και βάναυση "διασκέδαση" του συγκεντρωμένου πλήθους, στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν.
- Βλέπε διπλανή εικόνα -
Όπου ο "διασκεδαστής", με το κύρος πάνω απ'όλα του εξουσιαστή πάνω στο ζωντανό αντικείμενο εκμετάλλευσής του, το χρησιμοποιούσε έτσι ώστε αυτό να επιδίδεται σε ψυχαναγκαστικές κινήσεις και λικνίσματα στα δικά του παραγγέλματα. Για να προσφέρει θέαμα στο πτωχό τω πνεύματι -και στην τσέπη- κοινό, μήπως και αυτό ξεχάσει για λίγο τα σοβαρά προβλήματα που το ταλανίζουν. Ένα κοινό που μόνο "μακάριο" δεν θεωρούμε πως ήταν. Και εξακολουθεί να μην είναι..
Ο Ένοικος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου