Σελίδες

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

τι σου κάνω ρομποτοκάβλα μου!


πω πω πω! Τι horny plastic baby είν'αυτό!

Βρήκα τον τρόπο να ξεγελάσω την αιμόφυρτη μοναξιά μου, την ψυχοπαθολογική σχεδόν φοβία μου να σιμώσω το αντίθετο φύλο με αυθορμητισμό και δίχως την ανομολόγητη εξάρτηση από τις ψυχαναγκαστικές χαζοχαρούμενες και πομπώδεις τηλε-επιρροές και τις α-νόητες εμφυτεύσεις ενός "γκλάμορους"  life style. Βρήκα τη λύση για να τη βγω στη δειλία μου να φλερτάρω, να ξελογιαστώ από τη ζάλη της σεξουαλικότητας και της διέγερσης των αισθήσεων, ακόμη και να πληγωθώ, ίσως γιατί αυτό συμβαίνει όταν τα συναισθήματα άγουν και φέρουν τον άνθρωπο αντί να έχουν μάθει να υποτάσσονται, έστω και σε ένα βαθμό, σε μια μεστή και λελογισμένη εποπτεία του φορέα τους. Αλλά ποιος νοιάζεται πια; βρήκα την ιδανική περίπτωση για να παραμυθιάσω τον μανιώδη αυνανιστή μέσα μου, που προτιμά τη φαντασίωση από το γλυκό και πικρό συνάμα ρίσκο της κάθε πραγματικής επαφής και του σμιξίματος με τον εραστή/ερωμένη και άνθρωπο συνάμα. Γιατί πλέον η πάνσοφη τεχνολογία μεριμνά για τα πλήθη των μοναχικών περιφερόμενων απωθημένων και ανεκπλήρωτων πόθων όπως εγώ και... ναι! Μου εξασφάλισε τον ιδανικό ερωτικό σύντροφο!
Σιλικονάτο, τσιπαρισμένο, αυτοματοποιημένο, προγραμματισμένο ίσως να βογγάει (ελπίζω με κάποια διακύμανση και ποικιλία στο ρυθμό και την ένταση του ήχου στις sexy κραυγούλες), ίσως να λέει και πεντ-έξι "καβλωτικές ατάκες" (ελπίζω όχι όμως να μιλάει και πολύ γιατί, μεταξύ μας, ποτέ η συζήτηση δεν  ήταν το καλύτερό μου, έστω και στην πιο απλή μορφή της με κανα-δυο αμπελοφιλοσοφίες για επίφαση "νοήματος"). Σε διάφορες εκδόσεις φυλετικών χαρακτηριστικών και αναλογιών που σκανδαλίζουν, αν και σε τιμές κάπως τσουχτερές ακόμη. Αλλά είναι αρχή και αυτή η πρωτοποριακή "αγορά" που έρχεται να αντικαταστήσει και αυτή την παραδοσιακή "αγορά του έρωτα" (αυτή δηλαδή με ζωντανούς και τους δυο συμμετέχοντες ή έστω όλους τους εμπλεκόμενους σε περίπτωση "πολλών συμμετεχόντων"), έχει εξασφαλισμένη και πιθανότατα φανατική και σύντομα πολυάριθμη πελατεία. Οπότε ίσως οι τιμές να γίνουν πιο δελεαστικές για τους μαλάκες! Γιατί ναι! Σε κάποιες στιγμές, έστω και παροδικής διαύγειας, καταλαβαίνω ότι στην ουσία αυτό δεν έχει να κάνει με συνουσία, αλλά με... αυνανισμό..! Ωστόσο ποιος νοιάζεται. Αρκεί που θα μπορώ να λέω "τι σου κάνω ρομποτοκάβλα μου!" και να φτιάχνομαι πιο πολύ ακούγοντας τις προγραμματισμένες κραυγούλες (ελπίζω να μη χρειαστεί να πατάω κάνα κουμπί γι'αυτό διότι μπορεί να αποβεί ίσως αγχωτικό μέχρι και δυσλειτουργικό για τη στύση μου) και να κοιτάω τα υπέροχα άψυχα  μάτια της πανέμορφης ανεκτικής μηχανικής ή πλαστικής μου ερωμένης, συντρόφου, μέχρι ίσως και...συζύγου (Ο πρώτος γάμος μεταξύ ανθρώπου και ρομπότ είναι γεγονός στην Κίνα)! Και αλίμονό μου αν ξαφνικά σκεφτώ (προκαλώντας ίσως και πάλι θέματα στην πολυπόθητη στύση) ότι ζούμε(;) σε πολύ αλλόκοτες ημέρες:
οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε ρομπότ ("αυτόματα" κατά το ελληνικό) και τα ρομπότ σε ανθρώπους...

Το παραπάνω αποτελούσε μια μικρή ιστορία του ανιχνευτή ως εισαγωγή στα παρακάτω βίντεο και links:

 
 

 

  O πρώτος οίκος ανοχής με κούκλες στην Ισπανία 

Έρχεται το σεξ με Ρομπότ και είναι αναπόφευκτο


(απ'όπου και το απόσπασμα:) Ο Ντέιβιντ Λέβι, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας και σεξ με ρομπότ» (2007), το οποίο και έδωσε τον τίτλο στο συμπόσιο του Λονδίνου, το προχωρά ακόμη περισσότερο και προβλέπει ότι ο άνθρωπος θα μπορεί να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο γάμου με ρομπότ ήδη από το 2050.
Τα ρομπότ του μέλλοντος θα είναι «υπομονετικά, ευγενικά, προστατευτικά, θα μπορούν να αγαπούν», δεν θα είναι «ποτέ ζηλιάρικα, καυχησιάρικα, αλαζονικά, βίαια... εκτός βέβαια εάν το επιθυμείτε», λέει ο Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, που οραματίζεται γονείς ρομπότ που θα μπορούσαν να γίνουν κοινωνική νόρμα, στο πλαίσιο ενός νομοθετικού πλαισίου με αντικείμενο την «ρομποτική ταυτότητα».





Συνδέστε και με αυτά: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου