Don't worry, be malakas!

Όταν ο κόσμος γκρεμίζεται, μερικοί ή πιο σωστά πολλοί δεν κοιτάζουν, αποχαυνωμένοι, ούτε καν τη σκόνη. Αλλά ψάχνουν να εντοπίσουν  εικονικά "τερατάκια τσέπης" μέσα σε πραγματικούς χώρους, στους οποίους βασιλεύουν και σπέρνουν ρεαλιστική φρίκη τα πραγματικά τέρατα και τερατάκια. Τα οποία ανέκαθεν είχαν ανάγκη τις βολικές στρατιές ηλιθίων! Που για να εντοπίσουν τα ψεύτικα παπαράκια δεν δίστασαν να βεβηλώσουν μνημεία όπως το Άουσβιτς (γιατί η Niantic, η εταιρεία πίσω από την pokemania, τα είχε τοποθετήσει σε αυτό το χώρο;) ή να εισέλθουν σε...ναρκοπέδια, αγνοώντας τις τελείως πραγματικές πινακίδες (συνέβη στη Βοσνία)...

Πόσα γκατζετάκια, πόσες παραισθησιογόνες τεχνολογίες, πόσα mind control projects, αρκούν για να φέρουν τη "μακαριότητα" στο σύγχρονο δίποδο ζόμπι;

Και μετά μας κακοφαίνονται έρευνες, όπως αυτή που έκανε ο καθηγητής Τζέραλντ Κράμπρι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και η ομάδα του, που δείχνουν ότι συμβαίνει μια αργή αλλά σταθερή πτώση στις νοητικές ικανότητες του ανθρώπου. Σε σύγκριση με τη νοημοσύνη του πριν μερικές χιλιάδες χρόνια! Και σε αυτό μόνο αθώος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ο ρόλος της τεχνολογίας, της φιλοσοφίας βάσει της οποίας πλασάρεται στο "ευρύ κοινό" και του τρόπου μαζικής εφαρμογής της...

 
χαρακτηριστική σκηνή από τη φουτουριστική σάτιρα  "Sleeper" του 1973. Το μέλλον ήδη βρίσκεται "καυλωμένο" εδώ, για να μας χειραγωγήσει, να μας υπνωτίσει και να μας πηδήξει εγκεφαλικά (και όχι μόνο) όλους;