Όταν οι "γνώσεις" γίνονται ένα άχρηστο έως επικίνδυνο φορτίο, κακοποίησης των ανθρώπων και του κόσμου ...

Παπανούτσος, "Πρακτική Φιλοσοφία", σελίδα 308, παράγραφος δεύτερη:

 ""Χωρίς αυτό τον τελευταίο όρο (την επαρκή συνθήκη του μαθηματικού) ο επιστήμονας ή ο τεχνικός μας θα καταντήσει ένας τερατώδης νους τοσο προσηλωμένος στις άτεγκτες γενικεύσεις του, ώστε να είναι ικανός για τις μεγαλύτερες θηριωδίες.
Και τουτο επειδή έχει μείνει στη μέση του δρόμου: στάθηκε στις γνώσεις, δεν προχώρησε εώς την γνώση.
Εώς δηλαδή εκείνη την ολοκλήρωση του πνεύματος που δεν ξεχωρίζει πια με στεγανά τοιχώματα από δω την "αλήθεια", από κει την "ομορφιά" και παραπέρα την "αρετή", αλλά αισθάνεται , κρίνει και τιμά, σα μια ακατάλυτη ενότητα, την αρετή μέσα στην ομορφιά της αλήθειας.""

από τη "nnan"

To παραθέτουμε (μαζί με τον τίτλο αυτής της ανάρτησης) ως συμπλήρωση χρήσιμη στο "παραλήρημά μας":   Να το φωνάξουμε άλλη μια φορά: " Βία ειναι οι πανελλήνιες και όλη η γαμημένη σας παιδεία. "