Προσφυγικό-μεταναστευτικό = η λογική της παράνοιας των αυτόχειρων καιρών...

Προσφυγικό-μεταναστευτικό!
= Η λογική της παγκόσμιας παράνοιας. Τα γεωπολιτικά τερτίπια που ξεφτιλίζουν κάθε έννοια "αλληλεγγύης", "διεθνούς συνεννόησης και συνεργασίας" πάνω σε μείζονα και φλέγοντα ζητήματα. Η επιτηδευμένα αυτιστική αντίληψη των κέντρων που αποφασίζουν για τις τύχες των λαών ερήμην αυτών, για το παρόν και το μέλλον των ανθρώπινων πληθυσμών. Σ΄ένα κόσμο που βρωμοκοπάει υποκρισία και πατάει πάνω σε ζωές-πιόνια για να προωθήσει ανομολόγητες ατζέντες. Σ'έναν πολιτισμό που παρατάει τους ασθενέστερους στην τύχη τους, τόσο εκτός όσο κι εντός των τειχών του...

Από τη μια ο πρόεδρος του  Ευρωπαϊκού Συμβουλίου mr Τουσκ συγχαίρει τις χώρες που έκλεισαν ερμητικά τα σύνορά τους για τις αυξανόμενες ροές των προσφύγων, οι οποίες συσσωρεύονται σε μια χώρα με υποτυπώδη έως ανύπαρκτη αυτοδιάθεση, παροιμιώδη πολιτική ανικανότητα, κακοδιαχείριση των "κοινών", έλλειψη πολιτικής πυγμής, οικονομικής καταστροφής και έλλειψης υποδομών κατάλληλων, χέρι χέρι με την προχειρότητα (αλλά και ανημπόρια) στο σχεδιασμό αντιμετώπισης μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας μεταναστευτικής και ανθρωπιστικής ως συνέπεια κρίσης. Η οποία και πατάει πάνω στην εγχώρια αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση αλλά και αναδεικνύει σε αξιοσημείωτο βαθμό την αίσθηση αλληλεγγύης των απλών ανθρώπων προς τον "ξένο" και ταλαιπωρημένο και επίσης, ακόμα και αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές, αντικείμενο οικονομικού ξεζουμίσματος από δουλέμπορους και διακινητές της αγωνίας για μια θέση στον παραπαίοντα "ήλιο" μιας ξεθωριασμένης Εδέμ. ςΔεν ξεχνάμε και τις σχετικά πρόσφατες κυνικές δηλώσεις κορυφαίου Γερμανού υπουργού ότι οι μετανάστες μπορεί να αποβούν χρήσιμοι στην όχι και τόσο υποδειγματική οικονομία της χώρας του, διότι  δουλεύουν για ψίχουλα και χωρίς ενοχλητικές διεκδικήσεις δικαιωμάτων!

Από την άλλη, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ προειδοποιεί ότι η επαναπροώθηση των προσφύγων προς τα εκεί απ'οπου ήρθαν παραβιάζει τα δικαιώματά τους. Αλλά η αντίδρασή της στο σφράγισμα των συνόρων και του (στην ουσία βίαιου, με όρους κοινωνικής ψυχολογίας) εγκλωβισμού στην Ελλάδα είναι από υποτυπώδης έως ουσιαστικά ανύπαρκτη! Άραγε το να εγκλωβίζονται όλο και περισσότεροι πληθυσμοί σε έναν τόπο γεμάτο τεράστια προβλήματα και εγχώρια διογκώμενη με γεωμετρική πρόοδο εξαθλίωση, δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματός τους; Να επιλέξουν εκείνοι τον τόπο διαμονής τους; να ενωθούν με τις οικογένειές τους; να φύγουν και να πάνε όπου αυτοί επιθυμούν; Ή μήπως το να εγκλωβιστούν επ'αόριστον σε άθλιες συνθήκες, που δεν έχουν να ζηλέψουν και πάρα πολλά από αυτές που άφησαν πίσω (εξαιρούνται οι πραγματικοί πρόσφυγες πολέμου που δεν αποτελούν την πλειοψηφία των ανθρώπων που θαλασσοπνίγονται κι αποβιβάζονται μαζικά στα ελληνικά νησιά), αποτελεί τη λύση στο τεράστιο ζήτημα που αφορά όλη τη λεγόμενη "διεθνή κοινότητα";

Κι όσον αφορά τους Σύριους πρόσφυγες που και κάποια χρήματα διαθέτουν σε σύγκριση με τους περισσότερους άλλους μετανάστες και τα οποία τους αποσπούν εξαπατώντας τους οι επιτήδειοι διακινητές που οργιάζουν στην Ελλάδα, γιατί να μη ναυλώνονται αεροπλάνα και να τους μεταφέρουν από την Τουρκία, όπου μαζεύονται, κατευθείαν στις χώρες που οι ίδιοι επιθυμούνε να βρεθούν; Πρέπει να υποστούν όλη την απίστευτη και γεμάτη κακουχίες και παγίδες "Οδύσσεια" της πεζοπορίας ατέλειωτων χιλιομέτρων, από χώρα σε χώρα και από πιγκ-πογκ πολιτικών πάνω στη λαχτάρα τους παιχνιδιών σε κρυφτούλι με τοπικές Αρχές, για να βρούνε μια νέα ελπίδα ζωής;
Τι δεν πάει καθόλου καλά εδώ; Τι είδους εξόφθαλμη χειραγώγηση της φαιάς ουσίας της λεγόμενης "κοινής γνώμης" έχουμε για νιοστή φορά; Η οποία ξεκινάει από τις ΜΚΟ του "φιλάθρωπου" μεγιστάνα Σόρος (που ασκεί τεράστια επιρροή στην πολιτική σκηνή και τα παρασκήνια των ΗΠΑ κι όχι μόνο) και φτάνει μέχρι την ευρωπριμοδότηση με πακτωλούς από ευρώ σε μια χώρα που με την προκλητική και επιθετική πολιτική της και στρατιωτική εμπλοκή της στο μείζον συριακό ζήτημα (βλέπε Τουρκία- το "δεύτερο σπίτι" του ISIS) είχε διόλου αμελητέα συμβολή στη δημιουργία της κατάστασης που οδηγεί στην προσφυγιά.
Και γιατί, τελικά, να μην αποτελούν και τα τουρκικά παράλια, ας πούμε, ή άλλα κατάλληλα σημεία της επικράτειάς της, "κέντρα φιλοξενίας"; Υπό πραγματικά φιλόξενες όμως και ασφαλείς συνθήκες. Ως κίνηση προς την "ευρωπαϊκή προοπτική" της και δείγμα "καλής θέλησης" της Τουρκίας προς την κατεύθυνση επίλυσης του μεταναστευτικού σε συνεργασία με την Ε.Ε.;
Αυτήν, τη δεύτερη, που χρειάζεται και τους πρόσφυγες και μετανάστες για το ταχύτατατο πισωγύρισμα στην εποχή των μεσαιωνικών συνθηκών "εργασίας", γηγενών και "ξένων", αλλά από την άλλη πρέπει οι δεύτεροι να ματώσουν, να αφεθούν έρμαια στις διαθέσεις των καιρικών στοιχείων και των κερδοσκόπων σε βάρος τους και να αφήσουν ίσως την τελευταία τους πνοή πιασμένοι πάνω σε συρματοπλέγματα, μέχρι να "ενσωματωθούν" στους "αλληλέγγυους" ευρωπαϊκούς κόλπους;