Πώς τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να αποκτήσουν βιολογικά παιδιά

Σπερματοζωάρια και ωάρια εργαστηρίου προσφέρουν τη δυνατότητα, αλλά προς το παρόν η μέθοδος έχει δοκιμαστεί μόνο σε ζώα

 Ένας μπαμπάς και μία μαμά; Για τα παιδιά του μέλλοντος, ίσως δεν θα είναι απαραίτητο

Ουάσινγκτον  
 Μια νέα τεχνική δημιουργίας σπερματοζωαρίων και ωαρίων στο εργαστήριο, η οποία όμως δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί στον άνθρωπο, θα μπορούσε να προσφέρει επιλογές τεκνοποίησης πρωτοφανείς στη φύση: παιδιά με δύο βιολογικούς μπαμπάδες, παιδιά με δυο μαμάδες, παιδιά με έναν γονιό, ακόμα και παιδιά με πολλούς βιολογικούς γονείς.

Γαμετογένεση in vitro
Όλοι αυτοί οι ανορθόδοξοι τρόποι αναπαραγωγής δείχνουν εφικτοί χάρη στην τεχνική της «γαμετογένεσης in vitro», ή IVG, δηλαδή της δημιουργίας σπερματοζωαρίων και ωαρίων (γαμέτες) στο δοκιμαστικό σωλήνα.

Η μέθοδος, η οποία έχει εφαρμοστεί με επιτυχία μόνο σε ποντίκια, επιτρέπει την παραγωγή ωαρίων από αρσενικά άτομα και σπερματοζωαρίων από θηλυκά. Τα αναπαραγωγικά αυτά κύτταρα είναι θεωρητικά δυνατό να παραχθούν στο εργαστήριο από οποιονδήποτε τύπο ιστού, για παράδειγμα από το δέρμα.

Nέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Law and the Biosciences (επιθεώρηση του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης) εξετάζει τώρα «τα δυνητικά οφέλη και τους κινδύνους της γαμετογένεσης in vitro, οι οποίοι εξαρτώνται από το κοινωνικό, επιστημονικό και νομικό πλαίσιο στο οποίο εφαρμόζεται».


Τη δημοσίευση υπογράφει η Σόνια Σούτερ, καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον, η οποία αναγνωρίζει ότι τα ηθικά διλήμματα για την μελέτη της IVG στον άνθρωπο θα είναι «εξαιρετικά δύσκολο» να απαντηθούν.

Οι δυνατές εφαρμογές
Θεωρητικά, όμως, η IVG θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για αναπαραγωγή από διάφορες ομάδες ανθρώπων:

• Ανθρώπους με προβλήματα γονιμότητας που δεν παράγουν δικούς τους γαμέτες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που δεν παράγουν δικά τους ωάρια δεν θα χρειάζονταν πλέον να στρέφονται σε δωρήτριες ωαρίων, αφού θα μπορούν να δημιουργήσουν δικά τους ωάρια στο εργαστήριο. Ομοίως, η IVG θα μπορούσε δυνητικά να καταστήσει περιττές τις δωρεές σπέρματος
• Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και κορίτσια προεφηβικής ηλικίας: θα μπορούσαν να δημιουργούν δικά τους ωάρια στο εργαστήριο.
• Ζευγάρια ανδρών: ο ένας άνδρας θα προσέφερε το σπέρμα του και ο άλλος θα δημιουργούσε ωάρια με το δικό του γενετικό υλικό μέσω IVG. Το έμβρυο που θα προέκυπτε με εξωσωματική γονιμοποίηση του ωαρίου θα μπορούσε να κυοφορηθεί από παρένθετη μητέρα. Το παιδί θα μπορούσε να είναι αγόρι ή κορίτσι, αφού οι άνδρες διαθέτουν αντίγραφο του θηλυκού χρωμοσώματος X.
• Ζευγάρια γυναικών: η μία γυναίκα θα προσέφερε τα ωάριά της και η άλλη θα αποκτούσε σπέρμα μέσω IVG. Το έμβρυο που θα προέκυπτε θα μπορούσε να κυοφορηθεί από οποιαδήποτε από τις δύο. Δεν θα μπορούσε όμως να είναι αγόρι, αφού οι γυναίκες δεν διαθέτουν αντίγραφο του ανδρικού χρωμοσώματος Υ.
• Ομάδες ανθρώπων: Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται, αφού υπάρχουν πολλά σενάρια. Ας πάρουμε για παράδειγμα μια ομάδα τριών ανθρώπων που θέλουν να αποκτήσουν μαζί βιολογικό απόγονο. Σε πρώτη φάση, ένας άνδρας και μια γυναίκα της ομάδας χρησιμοποιούν εξωσωματική για να δημιουργήσουν ένα έμβρυο. Στην επόμενη φάση δημιουργούνται σπερματοζωάρια ή ωάρια από τα κύτταρα του εμβρύου και ενώνονται στο εργαστήριο με τα ωάρια ή τα σπερματοζωάρια του τρίτου ατόμου της ομάδας. Το παιδί που θα προέκυπτε θα είχε γενετική συγγένεια και με τους τρεις γονείς του.

Επιφυλάξεις για τις συνέπειες
Η Δρ Σούτερ τονίζει πάντως ότι η μέχρι σήμερα η IVG δεν έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε ανθρώπινα κύτταρα, επομένως τα αναπάντητα ερωτήματα ως προς την ασφάλεια της μεθόδου είναι πολλά. «Οι γνώσεις μας είναι ελάχιστες για τις συνέπειες της μετάβασης των κυττάρων από διαφοροποιημένη σε αδιαφοροποίητη κατάσταση» γράφει η καθηγήτρια.

Προειδοποιεί επίσης για άγνωστες παρενέργειες που θα μπορούσαν να προκύπτουν κατά την εφαρμογή της IVG, όταν οι ερευνητές διαγράφουν τους λεγόμενους επιγενετικούς παράγοντες, χημικούς διακόπτες που ρυθμίζουν την έκφραση των γονιδίων, οι οποίοι πρέπει γενικά να απουσιάζουν από τους γαμέτες.

Όμως, ο μόνος τρόπος να μάθουμε αν η IVG είναι ασφαλής και αποτελεσματική στον άνθρωπο θα ήταν να εφαρμοστεί η μέθοδος σε εθελοντές και να εξεταστούν οι απόγονοι που θα προέκυπταν, τονίζει η συντάκτρια της μελέτης.

Εφόσον όμως η γαμετογένεση in vitro αποδειχθεί ασφαλής, και γίνει αποδεκτή από την κοινωνία, η παραγωγή ωαρίων και σπερματοζωαρίων στο εργαστήριο θα μπορούσε να αποδειχθεί «απλώς ένας άλλος τρόπος για να κάνει κανείς παιδιά».


το διαβάσαμε στο βήμα
Δείτε και αυτά:
 Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους 
 ΣΙΩΝΙΣΤΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗ ΕΤΕΡΟΦΟΒΙΑ

Eπίσης, μια μικρή ιστορία φαντασίας, όχι και τόσο ανεδαφικής ή βγαλμένης από ένα απίθανο,  τραγελαφικό μέλλον:

 " Οι γονείς μου είχαν χωρίσει όταν ήμουν στο δημοτικό. Ο γονέας 1 -ή α΄- είχε λύσει τα δεσμά του γάμου με πολύ πολιτισμένο τρόπο με το γονέα μου 2 -ή β΄- και συνέχισαν να έχουν καλές σχέσεις μέχρι τη μέρα που ο γονέας α΄ ή 1 αποχαιρέτησε τον κόσμο αφήνοντας εμένα με ένα νέο γονέα 1, μια και ο γονέας μου 2 ξαναπαντρεύτηκε.
Ή μήπως ο νέος γονέας μου θα'πρεπε να αποκαλείται γονέας 3 -ή γ΄- καθώς και η λέξη "πατριός", στον κόσμο των αναγενημμένων εννοιών κι απελευθερωμένων από κάθε ομοφοβικό και σεξιστικό υπονοούμενο και σύμβολο, δεν είναι επίσης πια πολιτισμικά ορθή.

Αυτό δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη από τους πνευματικούς καθοδηγητές της κοινωνίας μας, αντίθετα με το οριστικό τελείωμα των κρυφοσεξιστικών και προσβλητικών για τη gay κοινότητα -και τις ομοφυλοφυλικές οικογένειες με τέκνα- εννοιών "πατέρας και μητέρα". Κι επίσης, έπιανα συχνά τον εαυτό μου να αναρωτιέται πόση ισότητα αποδεικνύεται ότι έχουμε ανάμεσα στα δύο φύλα αν ως "γονέας 1" θεωρείται ο..-ντρέπομαι να ξεστομίσω τη βλάσφημη λέξη- "πατέρας" και όχι η...-ντροπή μου και πάλι- η "μητέρα" ή μανούλα όπως την περιέγραφαν κάτι παραμύθια και ιστορίες που μας διάβαζαν όταν είμαστε παιδάκια οι πρώην μαμάδες και μπαμπάδες μας και πλέον γονείς με νούμερα ή γράμματα του αλφάβητου.
 Τέλος πάντων, κάποια στιγμή γνώρισα και γω μια κοπέλα και την ερωτεύτηκα και την παντρεύτηκα και κάναμε κι ένα χαριτωμένο αγοράκι. Αλλά εγώ για να αποδείξω στη συμβία μου πόσο ανοιχτόμυαλος ήμουν της πρότεινα -όπως μας υποχρεώνει όλους πια ο νόμος- στο διαβατήριό μου και στα έντυπα για τον παιδικό σταθμό που θα στέλναμε το παιδί να γράψω ότι λογίζομαι ως "γονέας 2" και άρα εκείνη να είναι ο νούμερο 1! Αυτή όμως αρνήθηκε με τη δικαιολογία ότι είναι παλαιών αρχών και συνεπώς την ικανοποιεί ο τίτλος του "γονέα 2".
 Το πρόβλημα άρχισε, όταν ο γιος μας πήγε στο δημοτικό, στην πρώτη τάξη. Μια μέρα γύρισε δακρυσμένος στο σπίτι με ένα χαρτί από τη διεύθυνση του σχολείου που ζητούσε και "τα δυο νούμερα" -δηλαδή τους γονείς- να προσέλθουν την επόμενη στο σχολείο για ένα σοβαρό ζήτημα συμπεριφοράς! Όταν τον ρωτήσαμε να μας πει τι τρομερό συνέβη, εκείνος με λυγμούς απάντησε ότι του ξέφυγε κι ανέφερε μέσα στην τάξη τον απαγορευμένο όρο "μαμά"! Κι όταν τα άλλα παιδάκια σοκαρίστηκαν και η δασκάλα έσπευσε να τον διορθώσει, εκείνος τόλμησε να της πει ότι στα παραμύθια που είχε ο "μπαμπάς" -νέα παρεκτροπή εκ μέρους του- φυλάξει από την παιδική του ηλικία και τα διάβαζε τώρα αυτός, δεν υπήρχαν αυτές οι περίεργες νέες ορολογίες και προτιμά τις παλιές και καλές. Με αποτέλεσμα οι συμμαθητές του να σοκαριστούν πιο πολύ -κάποιοι μάλιστα στο διάλειμμα τον αποκάλεσαν "μικρό σεξιστή" και "ομοφοβικούλη"- και η δασκάλα να τον παραπέμψει για σωφρονισμό στο διευθυντή!
Τον κοιτάξαμε με κρυφό θαυμασμό, είναι αλήθεια πως από πολύ μικρός ήταν πεισματάρης και μαχητικός. "Και τι περιμένεις να συμβεί τώρα;" τον ρώτησε ο γονέας 2. "Να ξαναγυρίσουμε στον κόσμο των παραμυθιών! Εκεί τουλάχιστον δεν υπάρχουν νούμερα, παντού και για όλα", απάντησε αυτός αφήνοντάς μας εμβρόντητους! Κι εγώ, ο γονέας 1, έσκυψα με ντροπή το κεφάλι. Ώστε να μην καταλάβει ο 6χρονος γιος του που μόλις ξεκινούσε την επανάστασή του, ότι ο "πατέρας" του είχε συμβιβαστεί αμαχητί με την κυριαρχία της νουμεροποίησης, μαζικής αποβλάκωσης, αποδόμησης και ισοπέδωσης ζωτικών και χιλιοτραγουδισμένων στο παρελθόν εννοιών όπως "πατέρας", "μητέρα".."οικογένεια"!
 Και σκέφτηκα, σαν από ξαφνική έκλαμψη του μυαλού, πως όχι άδικα μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξουν κάποιοι ότι επιχειρείται ευθέως η ισοπέδωση των δύο φύλων, καθώς το άφυλο look είναι πλέον της μόδας, αλλά και για άλλους ίσως λόγους.
Που εξυπηρετούν μακροπρόθεσμα σχέδια διάλυσης του πυλώνα της οικογένειας, η οποία-κακά τα ψέματα- αποτελεί το πρώτο και πιο καθοριστικό σχολείο στη ζωή του ανθρώπου και όταν είναι αρμονική αποτελεί πηγή αγαθών που επηρεάζουν άμεσα την ψυχική ισορροπία και κοινωνική ενσωμάτωση και εξέλιξη του ατόμου. Κι άρα της ίδιας της κοινωνίας, στους κόλπους της οποίας καλούνται να ζήσουν και τα παιδιά.."
του Ένοικου στο Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε!