λοιπόν, ας αφήσουμε αυτούς που ονειρεύονται...

 Περασμένη, μεταμεσονύχτια η ώρα...
Αν είστε ακόμη ξύπνιοι, επιτρέψτε μου κάποιες ξενύχτισσες φλυαρίες:


Κάποιοι από αυτούς που δεν κοιμούνται εύκολα τις νύχτες, οι οποίες σκεπάζουν υπολογιστικά και ξέψυχα τις βαριές ανάσες και τα αγχωμένα παραμιλητά της πόλης, ίσως...ίσως να είναι οι συνδετικοί κρίκοι! Μέσα σε αυτόν τον κόσμο και της μονότονης, και ξεκουρδισμένης πια, αφήγησής του στα θύματά του. - Η υπνωτισμένη "ελεύθερη βούληση" του πολίτη-πελάτη και μόνιμα θύματος
Ίσως λοιπόν να είναι, κι ας μην το ξέρουν ούτε και οι ίδιοι, οι "downloaders" και συνδετικοί κρίκοι με τα πιο βαρβάτα κι αδικημένα συνάμα όνειρα, με τους πιιο ζωηρόχρωμους και αποκηρυγμένους συνάμα στοχασμούς, με τις πιο ευγενικές και γενναιόψυχες συνάμα ιδέες που αιωρούνται στο αχανές σύμπαν του συλλογικού ασυνείδητου.

Δεν φταίνε αυτοί που γεννήθηκαν ονειροπόλοι ή είχανε την ευτυχία (ή κατάρα για τα συνασπισμένα πλήθη των λιμνάζοντων υδάτων) να το ανακαλύψουν στην πορεία.
Αυτός ο κόσμος αποδείχτηκε μάλλον πολύ μικρός και λίγος για τα όνειρά τους.
Αλλά καμιά ονειροπαγίδα δεν δύναται να τους πτοήσει!
Είναι απλώς στη φύση τους  να εισβάλλουν από τις ρωγμές του "μεγάλου ύπνου". Μεταφέροντας τις πιο συναρπαστικές ονειρικές αφηγήσεις.
Για να ταράξουν το λήθαργο της ακινησίας.
Και να διαταράξουν τις συχνότητες των προγραμματισμένων μαζικών προβολών που αποκαλούνται "πραγματικότητα"...

Ας ξυπνήσουμε λοιπόν αυτούς που κοιμούνται κι ας αφήσουμε αυτούς που ονειρεύονται...

ανιχνευτής

και κάποια από τα..."παραμιλητά" μας:

 Ουρλιάζοντας...κι όχι από τρέλα!

Το ουρλιαχτό της ρήξης
 Συμπέρασμα: Καυλώνω άρα υπάρχω!
 Η ΟΥ-ΤΟΠΙΑ ΕΙΝ'ΕΔΩ! 
 " Σπάσε την πραγματικότητα!"...
 ένα αυτοκίνητο με παράξενους μέσα επιβάτες που δεν σταματάει να κινείται 
  " αταίριαστες σκιές, φτερωτά πλάσματα και λυτρωτικές σιωπές "
 Πόσο τυφλός μπορεί να είσαι;
 " ν'αγαπάς τα ίδια τα ερωτήματα σαν να είναι κλειδωμένα δωμάτια ή βιβλία γραμμένα σε μια ξένη γλώσσα"
 Μέσα μας ο αέρας που φυσά...