Μια από τις πιο αγαπημένες φωτογραφίες μου, τραβηγμένη σε κάποιο σοκάκι των Εξαρχείων. Η λεζάντα του καλλιτέχνη του δρόμου λέει το εξής: "τα κορίτσια αγαπούν τους κουκουλοφόρους" (τρέμε μπαμπά και μαμά και συ παρέα ετοιμάσου να φρίξεις!)
Κουκούλα.
Ενίοτε αποτέλεσε, κι εξακολουθεί να αποτελεί, την κάλυψη διαχρονικών χαφιέδων και μαυραγοριτών, προβοκατόρων και μπασκίνων (ή και προβοκατόρων μπασκίνων) στην υπηρεσία κρατικών μηχανισμών-φορέων της νόμιμης κι απείρως πιο βλαβερής βίας, αλλά και εκμισθωμένων "μπαχαλάκηδων" από μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα.
Όταν όμως δεν συμβαίνουν τα παραπάνω τότε μπορεί ν'αποτελεί και την ασπίδα προστασίας. Από κάμερες και "διαπεραστικές ματιές" μιας κοινωνίας που κυριαρχείται από συνωμότες, απατεώνες, καταδότες και βασανιστές. Και να γίνεται το καταφύγιο για κάτι "αντικοινωνικές φάτσες". Νεαρής επί το πλείστον ηλικίας κι άρα κοχλάζοντων ακόμη δυναμικών, μη προσαρμοσμένων σε κατεστημένες δομές και αισθητικές και κουλτούρες και... νευρώσεις που αναζητούν καταφύγιο σε νόμιμα βαρβιτουρικά. Μιας κοινωνίας που οι τρόφιμοί της τρέμουν μην και τυχόν απωλέσουν την επαφή με τη...συλλογική παραίσθηση!
Κάτι νεανικές (υπάρχουν φυσικά και εξαιρέσεις στον..."κανόνα" αυτό) κουκουλοφόρες σιλουέτες. Που συχνά αρέσκονται στο σπάσιμο και το κάψιμο συγκινησιακά φορτισμένων συμβόλων, για τον έλεγχο των αντανακλαστικών του ιδεολογικά και κοινωνικά κατευθυνόμενου "κοπαδιού" κι "ευαγών ιδρυμάτων" στην υπηρεσία των "μονόδρομων" της "ανάπτυξης" και "επιτυχίας", υποτίθεται τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό πλαίσιο. Μιας κρυσταλλωμένης επιτυχίας στην εμφυτευμενη συνείδηση της αγέλης, που λατρεύουν οι...καλύτεροι υποψήφιοι γαμπροί της πιάτσας. Αυτοί που κάνουν τους κηδεμόνες των κοριτσιών να τρίβουν τις μικρο-αστικές χούφτες τους με ικανοποίηση για την προοπτική της "κέντας" ή της αποκατάστασης των θυγατέρων τους. Ένας ολόκληρος μηχανισμός "επιτυχίας" που περιλαμβάνει πολλά "μυστικά" ως γρανάζια και πρωτόκολλα συμπεριφοράς ως δοκιμασμένους κώδικες, άσχετα αν η συντριπτική πλειοψηφία σπαρταρά και ματώνει και κατακρεουργείται πάνω στα γυρίσματα των γραναζιών και στην ψυχρόαιμη λειτουργία των κωδίκων...
Γι'αυτό ακόμη και τα κορίτσια των "καλύτερων οικογενειών" διόλου απίθανο να ελκύονται από τους troublemakers με (ή χωρίς) κουκούλα. Πολύ περισσότερο όταν το οπλοστάσιό τους, εκτός από την αυθεντική οργή σε συνδυασμό με εξεγερσιακή αγνότητα (αλήθεια, τι συνδυασμός!), είναι εμπλουτισμένο με υψηλής ποιότητας θεωρητικό υπόβαθρο, με απόψεις που και κάτω πατάνε γερά και κοιτούν συνάμα προς τους αιθέρες και με σοβαρά επιχειρήματα. Και διαθέτουν κι ανάλογο δείκτη ευφυίας.
Μιλάμε για "θανατηφόρο συνδυασμό", απόλυτα ερωτεύσιμο.
Ίσως πάρα πολλοί και πολλές, κι από αυτούς που δεν συνηθίζουν να εκφράζονται και να παίρνουν θέση μπροστά στο διαρκή κοινωνικό βομβαρδισμό με ευτράπελα και στραβά (γιατί μπορεί κι έτσι να τους συμβούλεψαν οι γονείς, "για το καλό τους"), να κρύβουν κάπου μέσα τους μια...κουκούλα. Μια κυοφορούσα ή όλο και πιο βαθιά ριζωμένη παρόρμηση, που βράζει και φλέγεται.
Ή απλώς επειδή, ή από πάντα ή από κάποια στιγμή που κατάλαβαν πράγματα και ύστερα, πάρα πολλοί ήθελαν "να είναι αυτοί που οι γονείς τους τούς έλεγαν να μην κάνουν παρέα"...
Και ξέρετε τι ανάποδα αποτελέσματα μπορεί να φέρουν οι νουθεσίες, οι εκνευριστικά αυτοματοποιημένες, μονότονες σαν σχολικό ποίημα εθνικής επετείου και γυμνές από...πραγματική ζωή.
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου