Η μεγάλη γάγγραινα των λαών!

 Δεν έμαθες ποτέ σου να μιλάς με τ'αυτιά.

Βάφτισες "κοινωνική κριτική" την κατινιά

και τη μιζέρια σου "ευαισθησίες".

Υπερασπίζεσαι με σθένος την παραίτησή σου,

ποτάμι που υπερχείλισε οι πένθιμες δικαιολογίες.

Φακελλωμένο χρήμα πλαστικό

σε παγκόσμιας τραπέζης δεσμευμένο λογαριασμό

είναι το υποσχετικό σημείωμα της συναίνεσής σου.

Ουδέποτε αλήτεψες έξω απ'τα οπαδικά σου τείχη:

της γειτονιάς τα όρια, το χρώμα και το κόμμα σου, την ομαδάρα σου,

τη θεωρία που παπαγαλίζεις και την πίστη που προσκυνάς,

τα θεοποιημένα τεχνο-επιστημονικά εγχειρίδιά σου.

Κι όποτε ο κόσμος σου γκρεμίζονταν 

εσύ τη σκόνη χάζευες κι ακόμη τη χαζεύεις.

Τι κι αν το σπίτι ρημάζει του γείτονά σου;

Τι κι αν του Άλλου τα παιδιά πνίγονται σε πελάγη;

Τι κι αν ο αέρας πια βρωμοκοπάει μέταλλο και μια χημεία θανάτου;

Τι κι αν η φύση δηλητηριάζεται, τροποποιείται γενετικά 

και σε Κώδικες Αλιμεντάριους συσκευάζεται;

Τι κι αν τα παιδιά σου γενούν χαλκόχρωμα τσιπαρισμένα υβρίδια;

Τι κι αν σε ταμειακή μέσα μηχανή η ζωή σου αποτιμάται;

Τι κι αν οι σφαίρες από λαό σε λαό

κι από ψυχές σε σώματα εξοστρακίζονται;

Φτάνει τρύπα να μην ανοίξει στην ήδη διάτρητη πόρτα τη δικιά σου!

Ως πότε θα καταβροχθίζεσαι από τα ρομποτικά παραμιλητά σου;

Τα ιδανικά, οι καημοί και συγκινήσεις σου, τα λάβαρά σου και οι εμπόροι τους,

τα μαζικά εργαλεία ελέγχου των αντανακλαστικών σου..

Όλα τα φονικά ετούτα γίνηκαν συλλογικά δομικά υλικά

για να υψώσουνε το οικοδόμημα της ψυχοπάθειάς σου.

Βέβαια εσύ ίσως εμένα τον ταραχοποιό

να δαχτυλοδείξεις ως της ασφάλειάς σου υπονομευτή

και της πατρίδας σου τον βλάσφημο εχθρό.

Δηλαδή των ομοίων σου και της αφεντιάς σου!

Κι αν και αυτό ακόμη υποθάλπει

μία λανθάνουσα σχέση οικειότητας,

πασχίζω για να κρατηθώ μίλια μακριά σου!

Σε όποια γωνιά της αστικής κονσέρβας, 

σε οποιοδήποτε μήκος και πλάτος,

όπου μ'έβρεις ή σε βρώ,

λόγια άλλα κι ενίοτε ροχάλες 

δεν θα σπαταλήσω για την αφεντιά σου.

Τράβα!

 Όπως τόσο καλά σε μάθανε, να μυξοκλαφτείς

σε "παππούληδες", ιμάμηδες, ραβίνους και γκουρού,

σ'εταιρείες του μεγάλου ρουσφετολάγνου Πατριάρχη.

Τράβα να φτιαχτείς και να κραιπαλιάσεις

με οινοπνεύματα, γκρουπ θέραπυ και αντικαταθλιπτικά.
Τράβα να συρθείς για κάνα βολεψιματάκι
στα πόδια του "δικού σου" πολιτικού.

Και το "εκλογικό δικαίωμά σου",

μέσα στις δημοκρατίες σου για δίποδα αμνοερίφια,

ν'ασκήσεις μην ξεχάσεις!

 ανιχνευτής

Στα ίδια μήκη κύματος, από εμάς: 

•  "Με μπαταρία" (αλλά "άνθρωπος" όχι!)

•  Στις κοινωνίες των "συνενώσεων του πλούτου" δεν υπάρχει ούτε δημοκρατία ούτε ελευθερία, υπάρχει όμως εκτόνωση των μαζών σε "θεαματικές αρένες"..

•  Δεν είναι μέτρο υγείας το να είσαι καλά προσαρμοσμένος σ'ένα βαθύτατα νοσηρό κόσμο

•  Είσαι οι συνήθειές σου, η τροφή σου, η συναίνεσή σου...

•  "Διάσπαση" (αφιερωμένο στην "κανονικότητα")

•  Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό!

•  Η φυλακή από την ελευθερία διαφέρουν στην αντίληψη του καθενός, όπως και η δουλειά από τη δουλεία διαφέρουν μόνο στον τόνο...

•  Η διαχρονική πτώση του μαζάνθρωπου...

•  Η υπνωτισμένη "ελεύθερη βούληση" του πολίτη-πελάτη και μόνιμα θύματος

•  Η κουλτούρα της βίας στο πετσί και την ψυχή...

•    Η ζωή στον αυτόματο πιλότο... 

•  ...εκτός κι αν τα "περί ανάστασης" αποκτήσουν άλλου είδους νοήματα στο "νοικοκυρεμένο" μυαλό σου..!

•  Ο "πολιτισμός" της φορμόλης του μεγάλου νεκροθάλαμου και των "ιερών" του σκηνωμάτων...

•  Δεν ήξερες γι'αυτά, "κολλημένε με την μπάλα" ; "Δισεκατομμύρια στα γήπεδα, δακρυγόνα στους Βραζιλιάνους"

•  Aιθέριες θηλυκές (και όχι μόνο) τσιχλόφουσκες...

•  H ωραία κοιμωμένη που δεν είναι καθόλου ωραία...

•  το νου σου, άνθρωπε! 

•  "ΔΕ ΓΑΜΙΕΤΑΙ!"

•  Στο βωμό μιας καριέρας

•  " αταίριαστες σκιές, φτερωτά πλάσματα και λυτρωτικές σιωπές "

•  Φλυαρία και σιωπή... 

•  Η ανεκτίμητη αξία της "προσπέρασης"

•  Η πορεία προς το πουθενά, με ενδιάμεσες στάσεις στο τίποτα...

•   Eίμαστε ανθρώπινα όντα!

• Στίχοι βγαλμένοι όχι από γεννήματα της φαντασίας...

  Και φυσικά αυτά:

•  Ξέρουμε πως η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά αγαπάμε τα ρόδα!

•  Η σπουδαιότερη ιδιοκτησία ενός ανεξάρτητου ανθρώπου

•  Μη σκούζεις τόσο "Μεγάλε Ποντικέ"...

• Αλήθεια; Υπάρχουμε στ'αλήθεια;  

• ένα αυτοκίνητο με παράξενους μέσα επιβάτες που δεν σταματάει να κινείται

• Όταν μιλάς για ελευθερία...ΘΥΜΗΣΟΥ!

•  Η ΟΥ-ΤΟΠΙΑ ΕΙΝ'ΕΔΩ! 

•   Η Φωνή που δίνει λαλιά στις φωνές μας!

•  Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, ένα είναι ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ!

•  Με κάθε τελευταία πνοή πεθαίνει και λίγο από τον κόσμο...

Οπότε: 

•  Ουρλιάζοντας...κι όχι από τρέλα!

• Το ουρλιαχτό της ρήξης

•  " Σπάσε την πραγματικότητα!"

•  Ανάμεσα σε πατριώτες και πατριδοκάπηλους, κομματάρχες και κομματοπελτέδες, μπίζνεσμεν και υπαλλήλους, πασχίζουμε να αναλαμβάνουμε πάντα την "πάσα ευθύνη" των επιλογών μας...

•  Οι στρατευμένοι και οι εξεγερμένοι..

• Συμπέρασμα: Καυλώνω άρα υπάρχω!

   

Και να θυμάσαι, ε; Μην ωριμάσεις ΠΟΤΕ!