Σελίδες

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

κάτι χαμόγελα παντός καιρού


Υπάρχουν κάτι χαμόγελα παντός καιρού.

Που έχουν την ιδιότητα να σε κάνουν ν'ανατριχιάζεις, Συθέμελα. Να σου σηκώνουν την τρίχα κάγκελο! Να σε γεμίζουν με μια ανησυχητική αίσθηση επερχόμενων δεινών και συμφορών...

Σαν αυτό, ας πούμε, της θυγατέρας του κ. Μητσοτάκη, που δεν το αποχωρίζεται ακόμη κι αν ο φακός τη συλλαμβάνει να παρευρίσκεται σε κάποια κηδεία...

Αλλά το χαμόγελο που δικαιωματικά αξίζει τον τίτλο του "χαμόγελου της χρονιάς" (ίσως και των τελευταίων χρόνων) θεωρούμε ότι ανήκει στον νυν κ.πρωθυπουργό.
Αυτόν της "αριστεράς".
Αυτόν που θα έφερνε το "νέο" εκδιώκοντας το "παλιό".
Αυτόν που η κυβερνητική-μνημονιακή φαρέτρα του είναι γεμάτη από πασοκογενή βέλη.
Αυτόν που ο χιουμορίστας και χαβαλετζής κ. Ομπάμα είχε αποκαλέσει "συμπαθή Αλέξη".
Αυτόν που χαρίζει το πλατύ του χαμόγελο σε πολιτικούς φίλους και εχθρούς, αφειδώς. Άδολα.
Αυτόν που διατηρεί το κέφι του και δεν χάνει το αστραφτερό του χαμόγελο. Προφανώς δεν βλέπει κανένα λόγο για το αντίθετο. Ακόμα και τώρα. Που τα μέτρα-κτηνωδίες που υπέγραψε είναι να εφαρμοστούν, κουρελιάζοντας το "ΟΧΙ" αλλά και χρησιμοποιώντας το(!) στην προεκλογική τελευταία καμπάνια. Ακόμα και τώρα που ήρθε η ώρα "της είσπραξης των χρωστούμενων" από τους τοκογλύφους κι αεριτζήδες. Καταβαραθρώνοντας οικογένειες, καταληστεύοντας υπάρχοντα, ξεπουλώντας δημόσια περιουσιακά στοιχεία, που δεν ανήκουν ούτε στην "αριστερά" ούτε στη "δεξιά" ούτε στους κρατικοδίαιτους μπίζνεσμεν φίλους τους ούτε στους τραπεζίτες και "επενδυτές" των "εταίρων" τους.

Αυτός που το χαμόγελό του μας κάνει να χάνουμε το δικό μας.
Και να γρυλλίζουμε σαν πληγωμένα θεριά σε αιχμαλωσία...

πρωθυπουργικά χαριεντίσματα με τον υποψήφιο τηλελάγνο πρόεδρα του "παλαιού" και παρωχημένου


"Είμαστε ένα χαρούμενο κοινοβουλευτικό παρεάκι": πριν τα πρωθυπουργικα μεγαλεία, χαριεντίσματα με τους τότε συγκυβερνητικούς (και μνημονιακούς) κυρίους Λοβέρδο, Βορίδη, Άδωνι. Πλέον η σκυτάλη των "προαπαιτούμενων", πιο σκληρών και αβάσταχτων από ποτέ, πέρασε στα χαμογελαστά χέρια της αριστερής ιλαροτραγωδίας...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου