Σελίδες

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Tι συμβαίνει εδώ πέρα;


Τίποτα μα τίποτα δεν είναι συνηθισμένο και τα πάντα συμβαίνουν γύρω μας (και μέσα μας) κάθε μοναδική στιγμή! Ας αφεθούμε στην άλλοτε παράξενη κι άλλοτε επώδυνη μα σίγουρα θαυμαστή ροή τους, δίχως να τα ιεροποιούμε ή να συντριβόμαστε από αυτά. Ας τα φωταγωγήσουμε ώστε να λάμψει όλη η μοναδική τους φύση και ας ακολουθήσουμε τα βήματά τους στο χορό της ύπαρξης. Βάζοντας και τις δικές μας πινελιές στα χρώματα που γυρεύουν και στα σχήματα που αποκτούν.
Κάθε πλάσμα έχει ένα πεπρωμένο που το ακολουθεί από τη στιγμή που αυτό πρωτοσαλεύει στην ύπαρξη και κάθε πεπρωμένο έχει να αφηγηθεί συναρπαστικές ιστορίες και να προτείνει ρότες λυτρωτικές, ανακαλυπτικές και μεταμορφωτικές. Αν το ακούς και συνδιαλλέγεσαι μαζί του...


What's up ? -Τι συμβαίνει;

25 χρονών και η ζωή μου ακόμη
Προσπαθεί να ανέβει τον λόφο της ελπίδας
Για να φτάσει σε έναν προορισμό.
Συνειδητοποίησα γρήγορα όταν ήξερα πως έπρεπε
ότι ο κόσμος είναι έτσι φτιαγμένος
από αυτή την αδελφότητα του ανθρώπου
Ό, τι και αν σημαίνει αυτό


Κάποιες φορές λοιπόν κλαίω όταν είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι
για να τα βγάλω όλα απ’ το μυαλό μου
Και νιώθω λίγο παράξενη
Ξυπνώ λοιπόν το πρωί βγαίνω έξω και αναπνέω βαθειά
και μαστουρώνω πραγματικά
Και φωνάζω με όλη τη δύναμη της φωνής μου:
Τι συμβαίνει;

Τραγουδώ, γέα
Είπα: έι, τι συμβαίνει;
Τραγουδώ γέα γέα γέα
Είπα: έι, τι συμβαίνει;

 ω ω ω ω ω ω ω ω! τι συμβαίνει;

Προσπαθώ όμως, θεέ μου, προσπαθώ
Συνέχεια προσπαθώ
σ’ αυτόν τον θεσμό
Και προσεύχομαι, θεέ μου, προσεύχομαι
Προσεύχομαι κάθε μέρα
για μια επανάσταση

Κάποιες φορές λοιπόν κλαίω όταν είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι
για να τα βγάλω όλα απ’ το μυαλό μου
Και νιώθω λίγο παράξενη
Ξυπνώ λοιπόν το πρωί βγαίνω έξω και αναπνέω βαθειά
και μαστουρώνω πραγματικά
Και φωνάζω με όλη τη δύναμη της φωνής μου:
Τι συμβαίνει;

25 χρονών και η ζωή μου ακόμη
προσπαθεί να ανέβει τον λόφο της ελπίδας
για να φτάσει σε έναν προορισμό...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου