" Απίστευτο και όμως αληθινό (σχόλιο δικό μας: "απίστευτο"; μα γιατί; Άλλωστε τυχαία ακούγεται τόσες φορές και με τόσες αφορμές η γνωστή φράση "εδώ είναι Ελλάδα";). Μια έρευνα του Δημητρίου Στεργίου, η οποία δημοσιεύτηκε σε ηλεκτρονικό βιβλίο στις αρχές Οκτωβρίου 2012 και η οποία ετέθη υπ'όψιν του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, κ. Λέανδρου Ρακιντζή, αποδεικνύει με πραγματικά στοιχεία το ακόλουθο τρομακτικό: ότι κατά την περίοδο 1981-2011, κατασπαταλήθηκαν ως πλατανόφυλλα για κομματικές, πολιτικές, ρουσφετολογικές και συνδικαλιστικές σκοπιμότητες εθνικοί, κοινοτικοί και δανειακοί πόροι ύψους 1,4 τρισ. ευρώ, δηλ. ετησίως 46 δισ. ευρώ! Εάν αυτά τα χρήματα επενδύονταν στην ελληνική οικονομία θα είχανε πολλαπλασιαστικό όφελος άνω των 15 τρισ, ευρώ και η χώρα μας θα αναδεικνυόταν σε μία από τις ισχυρότερες Οικονομίες του πλανήτη, με ένα τεράστιο ΑΕΠ και ο λαός μας στην κατάταξη των πλουσιότερων του κόσμου. Δυστυχώς, όμως, αντί της επένδυσης των τεράστιων αυτών πόρων για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και του εκσυγχρονισμού της χώρας, ξεκίνησε ένα τεράστιο πάρτυ λεηλασίας δημόσιου χρήματος, που χρεοκόπησε την πατρίδα μας και την έδεσε με χρέη άνω των 370 δισ. ευρώ. Αυτό το πάρτυ του αιώνα πληρώνει τώρα με τη θανατηφόρα πολιτική λιτότητα και τα επαχθή μνημόνια ο ελληνικός λαός, όπως μας καταγγέλει ο πολιτικός επιστήμονας Γ. Δημητράκης"
από το περιοδικό Hellenic Nexus, τεύχος 98 του Ιουλίου 2015.
Να παρατηρήσουμε εδώ...
ότι όλοι αυτοί οι πολιτικοί τενεκέδες ως προς τις ικανότητες και τους χειρισμούς στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική του τόπου και συνάμα γύπες ως προς τις προθέσεις και τις ληστρικές-κακουργηματικές πράξεις, οι κρατικοδίαιτοι "μπίζνεσμεν" φίλοι τους που τα "κονόμησαν" και έγιναν ονομαστοί και τρανοί και οι στρατιές από γλείφτες αυλικούς ("ό,τι αρπάξει ο κώλος μας") και λαμόγια, που "μεσουράνησαν" αυτή την τριακονταετία, υπόσχονταν και προσπαθούσαν να πείσουν τα συνήθη κορόιδα ότι θα έφερναν και θα εργάζονταν για "εκσυγχρονισμό", "ανάπτυξη", "ευημερία", "διαφάνεια" και άλλα εύηχα. Που θα μετέτρεπαν τη χώρα από τριτοκοσμική μπανανία με διαχρονικές παθογένειες σε ευρωπαϊκό σαλόνι.
Βέβαια, αυτό που έκαναν ήταν να απονοηματοδοτήσουν κάθε έννοια και όρο που είχε σχέση με υψηλές κοινωνικές αξίες, να διαφθείρουν τους "πολίτες", μετατρέποντάς τους σ'ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό σε "πελατάκους" και να υπονομεύσουν βάναυσα τις προοπτικές και τις "ποιότητες" ζωής των επερχόμενων γενεών!
Και, βέβαια, θα είμαστε εσκεμμένα εθελοτυφλούντες έως άδικοι απέναντι σε όσους γύρισαν με αποστροφή την πλάτη τους σε αυτό το "πάρτυ" και τις νοσηρές του νοοτροπίες και πρότυπα που καλλιεργούσε προς όλες τις κατευθύνσεις, αν δεν λέγαμε ότι δικαίωσαν τον Τζωρτζ Όργουελ στην περίφημη ρήση του:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου