Το κυνήγι ομοφοβικών μαγισσών των αντιερωτικών καιρών μας

 

Η "διαφορετικότητα" δεν έχει ανάγκη από παρελάσεις με άφθονο κιτς, φωταγωγημένα δημόσια κτήρια, άφθονο φρου φρου και εξεζητημένες πόζες, ώστε να εντυπωθεί στη σκέψη των υπόλοιπων ατόμων που απαρτίζουν μια κοινωνία ως κάτι αποδεκτό και σεβαστό. Η σεξουαλική επιλογή του καθενός είναι φυσικά σεβαστή στο βαθμό που δεν καταντάει ένα είδος πολυδιαφημισμένου από ΜΜΕ και "ανοιχτόμυαλων spokesmen" προϊόντος στα "ράφια της μαζικής κατανάλωσης". Που δεν μετατρέπεται σε ένα είδος κάθε άλλο παρά συγκαλυμμένης προπαγάνδας υπέρ της και δεν προωθείται με υστερικές και εξόφθαλμα κακόγουστες εκστρατείες και παράλογες κοινωνικά μεθοδεύσεις.
Δες και αυτά για να κατανοήσεις καλύτερα πόσο μακριά πηγαίνει αυτή η ιστορία και πόσο "χειρουργικά" λειτουργεί επί του οργανισμού των κοινωνιών: Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους  που αποτελεί συμπληρωματική συνέχεια αυτού: Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε! 

Στον ταχύτατα μετατρεπόμενο σε άφυλη πασαρέλα κόσμο μας και στην προωθούμενη με πρωτοφανή μανία ισοπέδωση των αρχετυπικών εννοιών του "πατέρα" και της "μητέρας", και της τεράστιας σημασίας τους στην ψυχική υγεία και κατά συνέπεια στην κοινωνική ισορροπία του ατόμου, οι "εμπνεύσεις" των "Αρχών" δεν έχουν τέλος.
 Οι παραπάνω εικόνες με τις "μαθητικές ερωτικές ανησυχίες" είναι από την επίσημη κυβερνητική αφίσα με την οποία η ευαισθητοποιημένη στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων κι "απελευθερωμένη από στερεότυπα" κυβέρνηση της Βραζιλίας -αν και έχει να αντιμετωπίσει τεράστια κοινωνικά προβλήματα απόλυτης εξαθλίωσης, εγκληματικότητας και θλιβερά φαινόμενα εγκατάλειψης στους δρόμους και κακοποίησης χιλιάδων άστεγων  παιδιών- προωθεί το νόμο PLC 122 κατά της "ομοφυλόφιλο-φοβίας" ή homophobia στα σχολεία. Η οποία ποινικοποιείται με ποινή φυλάκισης, ενώ ΜΜΕ και blogs θα τίθενται εκτός νόμου με το νέο αυτό νομοσχέδιο. Που απαγορεύει  κάθε είδους διάκριση,  ειρωνεία, κακό ή αρνητικό σχόλιο ηθικού ή φιλοσοφικού τύπου, ακόμα και ιατρική άποψη κατά του τρόπου ζωής των ομοφυλόφιλων. Και με προτάσεις που φτάνουν μέχρι και τον αποκλεισμό δημόσιων υπαλλήλων και την απαγόρευση της πρόσβασης στα λεγόμενα "πιστωτικά" - βλέπε τράπεζες κι επίσημη σφραγίδα παροχών φόρου.
Και, σε τελική ανάλυση, αν ήμουν κάτοικος του Ρίο, με τις τεράστιες φαβέλες ή παραγκουπόλεις όπου το πεπρωμένο των νέων είναι ή οι συμμορίες και τα ναρκωτικά ή η "επαγγεματική αποκατάσταση" ως τελευταίων τροχών της άμαξας και υπάκουων υπηρετών της ντόπιας και πολυεθνικής ελίτ και έγραφα αυτά που γράφω τώρα ως κατάθεση άποψης επί του συγκεκριμένου ζητήματος, θα..κατέληγα με την βαρύτατη ρετσινιά του "ομοφοβικού αποβράσματος". Μέχρι και πίσω από τα σίδερα των καθόλου φιλόξενων βραζιλιάνικων φυλακών, σύμφωνα με τα νέα ήθη και νόμους!
Αυτό θα πει δημοκρατικό πνεύμα, ελευθερία έκφρασης και δικαίωμα στη διαφωνία!
Αυτό επίσης θα πει ότι ή έχουμε σαλτάρει τελείως, πολιτικοί και υπήκοοι, ή κάποιοι -οι εντολοδότες των πολιτικάντηδων και "ιδιοκτήτες" των μαζών των υπηκόων- έχουν προφανώς σχεδιάσει τη δική τους ατζέντα που έχει περάσει ολοταχώς στα στάδια της εφαρμογής. Σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς τα περίεργα και εξωφρενικά περί "ομοφοβικών διωγμών" με θρησκευτικής σχεδόν υφής μένος, εκτυλίσσονται σε πάνω από 80 χώρες του κόσμου!
-Θυμήσου τα δυο link στις αρχές της ανάρτησης-

η Αθήνα φωταγωγημένη σε gay χρώματα και παλλόμενη σε καρναβαλικού τύπου παρελάσεις, αλλά αυτό δεν κατάφερε να εξωραΐσει την γκρίζα ασχήμια της και τη συσσωρευμένη μιζέρια και παράνοια των καιρών που εισπνέουν και εκπνέουν οι κάτοικοί της

Όμως υπάρχουν και άλλοι τρόποι, πολύ όμορφοι από αισθητική και καλλιτεχνική άποψη-δες αυτό για να αναδείξει κανείς το δικαίωμα στην ύπαρξη και την ελευθερία επιλογής τρόπου ζωής των ανθρώπων που δεν γεννήθηκαν ετεροφυλόφιλοι ή κατέληξαν στο να μη θέλουν να ζουν ως τέτοιοι. Των μη ετεροφυλόφιλων συνανθρώπων μας που αν έχουν αξιοπρέπεια, πραγματικά ανοιχτό μυαλό και ευφυία και οξυδέρκεια, σίγουρα με τις παραπάνω φασιστικού τρόπου μεθοδεύσεις και τις κακόγουστες παρελάσεις και επιδείξεις μιας ημίγυμνης και ψυχωτικά επιδεικτικής "υπερηφάνειας", δεν νιώθουν καθόλου άνετα και οι ίδιοι. Και δεν τους εκφράζουν τόσο σε κοινωνικό και πολιτικό, όσο και σε ατομικό φιλοσοφικό επίπεδο.
Σε αυτούς τους αντιαισθητικούς και αντιερωτικούς καιρούς που οι ψυχάκηδες της εξουσίας, και άρα της μειοψηφίας, θέλουνε να μας επιβάλλουν ως "νέα τάξη" ή ως νέα φυλακή για το μυαλό και τα κορμιά μας.

Ο Ένοικος...