...ένα εκτενές άρθρο που πρέπει, πιστεύουμε, να διαβαστεί με τη δέουσα προσοχή! Τα ζητήματα που διαπραγματεύεται μας αφορούν άμεσα όλους! Γράφτηκε το 2003, οπότε φανταστείτε πόσο έχουν προχωρήσει κι εξελιχθεί τα πράγματα τη σήμερον ημέρα...
(Συνδέστε: ΦΑΚΕΛΟΣ "ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ"-2ο ΜΕΡΟΣ και HAARP!)
@ Χρήστος Ρίζος άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VIP NOREL το καλοκαίρι του 2003 εκδότης Creative Art Director / Σταύρος Καραμανλίδης
( φωτογραφίες Eos Aurora, στις [...] Ιων Μαγγος )
Χημικά ίχνη στους ουρανούς
Ο Κλιματολογικός Πόλεμος
Η εφιαλτική πραγματική διάσταση μιας σύγχρονης μυθολογίας
Πολλοί από εσάς έχετε παρατηρήσει στον ουρανό κατά τη διάρκεια της μέρας ή της νύχτας, την παρουσία αεροπλάνων σε μεγάλο υψόμετρο που εκπέμπουν καπνό πολύ πιο πυκνό και μεγαλύτερης διάρκειας από τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους τα εμπορικά αεροπλάνα. Πολλές φορές ο ουρανός, μετά το πέρασμα ενός αεροσκάφους μοιάζει με τεράστια σκακιέρα και γεμίζει με ευθείες, παράλληλες ή τεμνόμενες γραμμές. Αυτά τα ίχνη ονομάζονται chemtrails (chemical traces) και η ύπαρξη τους έχει αποσιωπηθεί μέχρι σήμερα, [2003 που γράφτηκε το άρθρο] ενώ όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις η παραπληροφόρηση και η εσκεμμένη συγκάλυψη, τους έχει προσδώσει μυθικές διαστάσεις και ιδιότητες.
Στην Αθήνα οι εκπομπές αυτές παρατηρήθηκαν πάνω από το κέντρο της Αθήνας, τα βόρεια και νότια προάστια, τη Πεντέλη και το Σαρωνικό Κόλπο αλλά γενικά έχουν παρατηρηθεί σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τα ίχνη παραμένουν ορατά αρκετή ώρα. Σταδιακά διαλύονται και γίνονται σύννεφα που και πάλι δεν μοιάζουν με τους φυσιολογικούς σωρείτες (πυκνά σύννεφα) που συχνά υπάρχουν στον ουρανό σε χαμηλότερα υψόμετρα.
Πολλοί τύποι αεροσκαφών συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών KC-135 stratotankers και KC-10 extenders. Επίσης παίρνουν μέρος, άσπρα αεριωθούμενα αεροπλάνα χωρίς διακριτικά σήματα. Ένα τέτοιο ανώνυμο αεροσκάφος εθεάθη στις 21-12-2002 να πετάει σχετικά χαμηλά πάνω από την Πεντέλη κατά τη διάρκεια της επιχείρησης chemtrails. Εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε δεξιά παραπεταμένη στροφή και δεν εξέπεμπε αέρια.
Πολλές πληροφορίες που σχετίζονται με τους τύπους των αεροπλάνων προέρχονται από τη συγγραφέα Toni Thayer ήδη από το 2001. Τότε καμία κυβέρνηση καμίας χώρας δεν θα επιβεβαίωνε ότι πράγματι γίνονται οι πτήσεις αυτές. [των αεροπλάνων που βλέπαμε με τα μάτια μας]
Τα θέματα που προκύπτουν μέχρι αυτό το σημείο είναι πολλά και περίπλοκα. Σε πρώτη φάση, η φυσική της ατμόσφαιρας αποτελεί έναν ιδιαίτερο κλάδο της φυσικής, που εκτός από την εξειδίκευση που απαιτεί, πολλά από τα φαινόμενα που μελετά βρίσκονται ακόμα στο επίπεδο της θεωρίας, ενώ σε άλλα, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Σε αυτό το χαοτικό σκηνικό, αν προσθέσουμε και την πτήση ενός σύγχρονου αεροσκάφους (που για τους περισσότερους η φυσική της πτήσης του, παραμένει άγνωστη) είναι επόμενο να εξαχθούν λανθασμένα συμπεράσματα τα οποία καταλήγουν να γίνουν νεοαστικοί μύθοι. Η θερμοκρασία των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η υγρασία, η πυκνότητα της, καθώς και το ύψος που πετά το αεροσκάφος, έχουν σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται περίεργα φαινόμενα τυρβώδους ροής αέρα, αλλά όχι ανεξήγητα.
Έτσι λοιπόν παρουσιάζονται λευκά ίχνη από τα ακροπτερύγια του αεροσκάφους ή τα κάθετα σταθερά του, που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.
Αυτά τα ίχνη αναλόγως με τις συνθήκες που επικρατούν εκείνη τη στιγμή
στην περιοχή (ας θυμόμαστε ότι σε όλη την έκταση του ουρανού που
βλέπουμε δεν επικρατούν οι ίδιες συνθήκες) διαλύονται πιο γρήγορα ή πιο
αργά. Η πτήση του αεροσκάφους δημιουργεί πλευρικά σημεία πίεσης και
πολλές φορές σε έναν ασυννέφιαστο ουρανό, μετά το πέρασμα ενός
αεροσκάφους, συμπυκνώνονται οι υδρατμοί (αόρατοι ως τότε) και
δημιουργούν λευκές λωρίδες, σαν κύματα στον ουρανό.
Ακόμα και οι ηχητικές συχνότητες που εκπέμπουν από τους κινητήρες ή την άτρακτο του αεροσκάφους (που ταλαντώνεται κατά την πτήση) δημιουργούν διάφορα φαινόμενα στην ευρύτερη περιοχή που πετά το αεροσκάφος. Επιπλέον τα υπέρθερμα σωματίδια των καυσαερίων που διασπείρονται κατά την πτήση, αντιδρούν με κάποια στοιχεία της ατμόσφαιρας δημιουργώντας κάποια στιγμή φαντασμαγορικά σχέδια. Όλες όμως αυτές οι εξηγήσεις δεν αναλύουν πλήρως ούτε το 50% του προβλήματος.
Στα μέσα του 2002 οι χώρες από τις οποίες είχαν ληφθεί μαρτυρίες για τέτοιου είδους δραστηριότητες, ήταν οι Η.Π.Α, ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Ιταλία, η Κροατία, η Αυστραλία, το Μεξικό, η Ν. Ζηλανδία και η Αϊτή. Στο τέλος του 2002 υπάρχουν και στη Ελλάδα πτήσεις που ανταποκρίνονται στις περιγραφές που έρχονται από το εξωτερικό.
Ο σκοπός τους;
Στο βιβλίο του με τίτλο “Ερευνώντας το Αίνιγμα των Chemtrails” (Proding the Chemtrails Conundrum) ο δημοσιογράφος Will Thomas προβάλλει τρεις θεωρίες. Είναι πιθανόν να υπάρχουν περισσότεροι του ενός στόχοι και να ψεκάζονται περισσότερες από μια ουσίες. Σύμφωνα με τη πρώτη θεωρία του Will Thomas, οι ψεκασμοί αποτελούν μέρος μιας στρατηγικής αντιμετώπισης των καταστρεπτικών συνεπειών του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ένας από τους επιστήμονες που εξομοιώνουν σε υπολογιστές τις επιδράσεις των αεροψεκασμών, ως τρόπο επιβράδυνσης του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο Ken Caldeira του Αμερικάνικου Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Livermore, συμμερίζεται την άποψη ότι η μείωση αυτών των αερίων όπως συμφωνήθηκε στο Πρωτόκολλο του Κιότο θα ήταν «η πλέον φρόνιμη και λιγότερο ριψοκίνδυνη επιλογή για τον έλεγχο του φαινομένου του θερμοκηπίου».
Η προσέγγιση όμως που επικράτησε, είναι εκείνη του Edward Teller, πατέρας της βόμβας υδρογόνου και της αντιπυραυλικής ασπίδας (Πόλεμος των Άστρων) σε μια εισήγηση το 1977 με τίτλο «Φαινόμενο Θερμοκηπίου και οι Εποχές των Παγετώνων: Η Προοπτική Επιρροής της Πλανητικής Αλλαγής με βάση τη Φυσική» (Global Warming and the Ice Ages: Prospects for Physics-based Modulation of Global Change).
Ο Teller πρότεινε ένα πρόγραμμα ψεκασμού ολόκληρου του πλανήτη με σωματίδια αλουμινίου, προκειμένου να αντανακλούν τις βλαβερές υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου αλλά συγχρόνως να επιτρέπουν στη θερμοκρασία της γης να διαφεύγει. Η εισήγηση του Teller, τονίζει τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις της επιβολής περιορισμών, όπως εκείνες της Συνθήκης του Κιότο, στην παραγωγή ενέργειας από πετρέλαιο και κάρβουνο, σημειώνοντας πόσο πιο φθηνό θα είναι να γεμίσουμε τους ουρανούς με φωτο-διασκορπιστικά σωματίδια.
Στα πλαίσια, των πιέσεων από εταιρίες πετρελαίου υπέρ λύσεων για το πρόβλημα του θερμοκηπίου που θα επέτρεπαν τη συνεχιζόμενη χρήση πετρελαιοειδών προϊόντων, εγκρίθηκε μια πατέντα από την αεροναυπηγική εταιρεία Hughes για «ψεκασμούς με την τεχνική Welsbach με σκοπό τη μείωση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης». Η πατέντα περιγράφει πως μικρά σωματίδια οξειδίου του αλουμινίου και άλλα ανακλαστικά σωματίδια θα μπορούσαν να προστεθούν στα καύσιμα αεριωθουμένων αεροπλάνων και να εκπέμπονται από την εξάτμιση. (patent US5003186)
Μπορεί κανείς να φανταστεί τις συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία, ενός τέτοιου προγράμματος ψεκασμών.
Σε μια περιοχή 50 τετραγωνικών χιλιόμετρων γύρω από την Εσπανόλα στο Οντάριο, όπου έλαβαν μέρος επί μήνες το 1998 τέτοιοι ψεκασμοί, οι κάτοικοι υπέφεραν από έντονους πονοκεφάλους, χρόνιους πόνους στις κλειδώσεις, ζαλάδες, ξαφνική έντονη κούραση, έντονες κρίσεις άσθματος, συμπτώματα με εκείνα της γρίπης (αλλά χωρίς πυρετό), απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης κ.α. Εργαστηριακές αναλύσεις των βροχοπτώσεων στην Εσπανόλα, έδειξαν αντανακλαστικά σωματίδια πυριτίου και αλουμινίου πέντε φορές πάνω από τα μεγαλύτερα επιτρεπτά όρια σύμφωνα με τις προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας του Οντάριο.
Η δεύτερη θεωρία του Will Thomas, έχει να κάνει με τους λόγους που ψεκάζονται ευρύτατες περιοχές της γης με το ακόμα πιο τοξικό βαρύ μέταλλο βάριο.
Οι επιπτώσεις των ψεκασμών chemtrails έχουν γίνει πλέον προφανείς σε όλο τον κόσμο. Όμως λόγω της παγκόσμιας αποσιώπησης από όλα τα ΜΜΕ εκτός από το ιντερνέτ, το ευρύ κοινό δεν έχει αρχίσει ακόμα να αντιδρά.
[Εκτός από κάποιες απειροελάχιστες κι άνευ ουσίας αντιδράσεις σε βαθμό γραφικότητας, καμία ουσιαστική αντίδραση μέχρι σήμερα μετά από 15 χρόνια ασταμάτητου ψεκάσματος αλουμινίου και βάριου, δεν έχει γίνει από το ανθρώπινο ζώο. Ούτε και θα γίνει, γιατί είναι γνωστό ότι ο μαζάνθρωπος άγεται και φέρεται σύμφωνα με το τι του λέει η εκκλησία του και η τηλεόραση του, σαν φελλός στο κύμα. Είναι γνωστό ότι "αν δεν το πει η τηλεόραση ή ο παπάς του" δεν είναι αλήθεια. Θέλει αιώνες για να γίνει το ανθρώπινο ζώο, έλλογος άνθρωπος]
Ο Ken Caldeira έχει προειδοποιήσει ότι εκτός από τις καταστρεπτικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία, αυτοί οι ψεκασμοί έχουν απρόβλεπτες συνέπειες για το κλίμα, δεν αποκλείεται η πτώση των θερμοκρασιών στην στρατόσφαιρα να επιταχύνει τις καταστροφές στο στρώμα του όζοντος που προστατεύει τη γη από την ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία. [αυτό το ζούμε χρόνια τώρα με τον αλλοπρόσαλλο καιρό, που είναι κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου και την εξαφάνιση των εποχών]
Η τοποθέτηση των σωματιδίων αλουμινίου και βαρίου στην ατμόσφαιρα, έχει αντίστροφα αποτελέσματα, προκαλώντας ένα ανεξέλεγκτο φαινόμενο θερμοκηπίου. Η έρευνα όμως των chemtrails είναι η κορυφή του παγόβουνου, η απαρχή μιας σειράς πειραμάτων στρατιωτικού χαρακτήρα που έχουν σαν κύριο αντικείμενο την μελέτη της ατμόσφαιρας, τον έλεγχο του κλίματος και τη χρησιμοποίηση του σαν πολλαπλασιαστή δύναμης των ΗΠΑ στους επόμενους πολέμους. Δεν είναι λίγοι οι ερευνητές αναλυτές που ονομάζουν το νέο αυτό πεδίο, κλιματολογικό πόλεμο.
Chemtrails και παγκόσμια οικονομία
Σε πρώτη φάση, οι οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου αυτού δεν είναι καθόλου αμελητέες.
Οι κλιματολογικές μελέτες είναι αμείλικτες: στα επόμενα χρόνια η βόρεια Ευρώπη και η Βρετανία αναμένεται να δεχτούν χειμαρρώδεις βροχές και πλημμύρες ενώ η νότια Ευρώπη θα υποστεί τις συνέπειες από την έλλειψη νερού, τις φωτιές των δασών και την ερημοποίηση των εδαφών. Πολλά μέρη της Ευρώπης έχουν πληγεί στο παρελθόν από πλημμύρες και έντονες βροχοπτώσεις αλλά αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά μόνο η αρχή μιας σειράς ακραίων καιρικών φαινομένων που θα ενταθούν περισσότερο στο μέλλον.
Στην πρώτη αναφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κλίμα, οι επιστήμονες επισήμαναν ότι τα καλοκαίρια θα γίνουν ξηρότερα στη Ν. Ευρώπη και οι χειμώνες υγρότεροι στη βόρεια.
Τα καλοκαίρια θα είναι τα πιο ζεστά που έχουμε αντιμετωπίσει. Οι κρύοι χειμώνες θα είναι σπάνιοι το 2020 ενώ το 2080 δεν θα θα υπάρχουν καθόλου. Η μέση ετήσια θερμοκρασία στην Ευρώπη θα αυξάνεται με ρυθμό 0,1 και 0,4oc κάθε δεκαετία. Η αρνητική επίπτωση των κλιματικών αλλαγών θα γίνει περισσότερο αισθητή στις αγροτικές περιοχές της νότιας και ανατολικής Ευρώπης. Οι αυξημένες θερμοκρασίες θα προκαλέσουν λειψυδρία, κύματα καύσωνα, ξηρασία, διάβρωση και ατμοσφαιρική ρύπανση στις πόλεις. Θα κάνουν επίσης τις παραλίες πολύ ζεστές για να δέχονται τουρίστες.
Στο βορρά οι πάγοι θα υποχωρήσουν και πιθανά να εξαφανιστούν προς το τέλος του αιώνα. Η αύξηση του επιπέδου των θαλασσών θα οδηγήσει στην εξαφάνιση πολλών ειδών. Αρχικά ακόμα και η πρόβλεψη των βίαιων καιρικών φαινομένων ήταν πολύ σοβαρή υπόθεση αφού πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες και το οικονομικό κόστος ήταν απόλυτα υπολογίσιμο. Για παράδειγμα αναφέρονται τα παρακάτω (οι τιμές σε δισεκατομμύρια δολλάρια).
Τυφώνας Alicia (USA, 1983) 1.65$
Τυφώνας Herta (Europe, 1990) 1.90$
Τυφώνας Wied-ke (Europe, 1990) 2.25$
Τυφώνας Iniki ( Hawaii, 1992) 3.00$
Τυφώνας Vivian (Europe, 1990)3.25$
Τυφώνας Gale (Western Europe, 1987) 3.70$
Τυφώνας Daria (Europe, 1990) 6.80$
Τυφώνας Hugo (Caribbean USA, 1989) 9.00$
Τυφώνας Andrew (USA, 1991) 30.00$
Καταιγίδα Blizzard (USA, 1993) 5.00$
Ανεμοστρόβιλος Mireille (Japan, 1991) 6.00$
Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, μετά τη πολιτική διαφωνία ΗΠΑ Ευρώπης (στο τελευταίο πόλεμο στο Ιράκ) μια πολεμική αντιπαράθεση σε επίπεδο κλίματος και φυσικών καταστροφών με απώτερο σκοπό να γονατίσει οικονομικά κάποια από τις δυο πλευρές; Ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει με το ισχύον δίκαιο και την εικόνα περί πολέμου που έχουμε σήμερα, κάποια από τις δυο πλευρές αφού ούτε μια βόμβα δεν θα έχει πέσει, ούτε μια σφαίρα δεν θα έχει ριχτεί;
Chemtrails, διαρρέουσες πληροφορίες και στρατιωτικά προγράμματα
Το ζήτημα έχει γίνει πολύ μεγάλο και οι πληροφορίες διαφέρουν, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι εμπλέκονται στα πειράματα. Και οι άνθρωποι μιλάνε, καμία φορά πολύ. Οι πρώτες ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι τα chemtrails χρησιμοποιούνται για τη διάδοση συχνοτήτων τις οποίες ευελπιστούσε να μεταδώσει το πρόγραμμα HAARP. Επειδή όμως η λειτουργία του τελευταίου διατάραξε, σε πολλές περιπτώσεις, την φυσική της ιονόσφαιρας, αλλά και από πλευράς κόστους, οι ιονοσφαιρικοί θερμικοί καθρέφτες του HAARP αντικαταστάθηκαν με ψεκασμό οξειδίων μετάλλων στην ατμόσφαιρα που επιτελούσαν την ίδια λειτουργία.
Επιπλέον σε κάποιες περιπτώσεις οι γραμμές chemtrails λειτουργούν σαν υπεραγωγοί μεταφοράς ενέργειας και κωδικοποιημένων σημάτων που δύσκολα μπορούν να δεχτούν παρεμβολές από σταθμούς εδάφους και η χρησιμοποίηση τους μελετάται για το ηλεκτρομαγνητικά φορτισμένο πεδίο των μελλοντικών πολέμων, ειδικά όταν αυτοί διεξάγονται σε αστικό περιβάλλον.
Στο πρόγραμμα αυτό με τη κωδική ονομασία VTRPE Project (Variable Terrain Radio Parabolic Equation), συμμετέχει το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ. Κάτω από το γενικό τίτλο Advance Radar Studies, το ναυτικό των ΗΠΑ διεξάγει σειρά προγραμμάτων με το τίτλο RFMP (Radio Frequency Mission Planner). Τα προγράμματα αυτά αποσκοπούν στη δημιουργία μιας ηλεκτρονικής 3D (τρισδιάστατης) εικόνας στις οθόνες των υπολογιστών για τη γενική κατάσταση που θα επικρατεί σε ένα πεδίο μάχης. Το σύστημα αυτό λειτουργεί με τη συνδρομή δορυφόρων για την απεικόνιση σε πραγματικό χρόνο των εικόνων.
Μια μικρή υποσημείωση στο εγχειρίδιο του συστήματος είναι ότι το όλο σύστημα για να λειτουργήσει, πρέπει να έχει καλυφθεί ο αέρας της περιοχής ή ακόμα και το έδαφος με άλατα βαρίου. (patnet US3813875)
Πειράματα με chemtrails έχει διεξάγει εκτεταμένα και η DARPA με έναν διαφορετικό όμως στόχο. Πειραματίστηκε με την εξακρίβωση ύπαρξης χημικών ή βιολογικών παραγόντων σε κάποια περιοχή που θα επιχειρούσαν στρατεύματα των ΗΠΑ καθώς και εξεύρεση τρόπων προληπτικής απολύμανσης και προστασίας στρατευμάτων αλλά και πόλεων από πιθανές χημικές και βιολογικές επιθέσεις.
Ένα άλλο πρόγραμμα που άπτεται των chemtrails και που θα ήταν άγνωστο αν δεν συνέβαινε το ατύχημα του διαστημικού λεωφορείου Columbia, είναι μέρος ενός ευρύτατου προγράμματος με το όνομα MEIDEX (Mediterranean Israeli Dust Experiment). Το πρόγραμμα αυτό είναι μια μακροπρόθεσμη παρακολούθηση του κλίματος και των θυελλών που δημιουργούνται στις ερήμους της Β. Αφρικής και Μ. Ανατολής. Μελετούνται οι οπτικές φυσικές και χημικές διαδικασίες που συντελούν στη δημιουργία αλλά και την κίνηση των θυελλών αυτών. Η αιτία είναι απλή.
Σίγουρα θα έχετε προσέξει τις λασποβροχές που πέφτουν στη χώρα μας κάποιες φορές την άνοιξη και που προέρχονται από τη Β. Αφρική.
Μόνιμος φόβος του Ισραήλ, είναι μήπως κάποια τρομοκρατική ομάδα, διασπείρει στην έρημο κάποιο βιολογικό όπλο με την μορφή σποριών βακτηρίων, τα οποία σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς να το καταλάβει κανείς, θα μεταφέρονταν με τους ανέμους στο Ισραήλ. Το ίδιο πρόγραμμα μετρά την ανακλαστικότητα της θαλάσσιας επιφάνειας, την φωτοαπορροφητικότητα των παραπάνω φαινομένων σε όλα τα φάσματα από το υπεριώδες, το ορατό και το υπέρυθρο. Το διαστημικό λεωφορείο λοιπόν αποτελούσε ιδανική πλατφόρμα παρακολούθησης των φαινομένων αυτών. Άγνωστο παραμένει αν με την καταστροφή του διαστημοπλοίου καταστράφηκαν και τα δεδομένα του πειράματος, ή αν πρώτα είχαν προλάβει να τα στείλουν στα παρατηρητήρια εδάφους.
Η σειρά όμως των προγραμμάτων που προκαλεί σκεπτικισμό αλλά και φόβο για την παραπέρα χρήση των chemtrails επικεντρώνεται στο όνομα TARFOΧ (Tropospheric Aerosol Radiative Forcing Observational Experiment). Πρόκειται για μια σειρά πειραμάτων που σχετίζονται με τη φυσική και τη χημεία της ατμόσφαιρας, τη κίνηση της αλλά και τη πρόβλεψή της, καθώς και τη μελέτη κίνησης στερεών σωματιδίων μέσα στα αέρια της ατμόσφαιρας με τη μέθοδο κβαντικών μεθόδων υπολογισμού, αφού η κίνηση αυτών των σωματιδίων είναι πραγματικά χαοτική.
Τα δεδομένα του TARFOΧ συγκεντρώνονται τόσο από αεροσκάφη, (ER-2, C-130 και ένα ειδικά διαμορφωμένο Cessna) όσο και από πλοία, δορυφόρους (GOES-8, NOAA-14, ERS-2, LANDSAT) και επίγειους σταθμούς παρατήρησης. Οι μετρήσεις και οι παρατηρήσεις, γίνονται σχεδόν σε όλο το φάσμα, συμπεριλαμβανομένου και του ορατού φωτός, ενώ εκτεταμένες είναι οι εξομοιώσεις με την χρήση υπερ-υπολογιστών και εξελιγμένου λογισμικού.
Το TARFOΧ σχετίζεται με μια μεγάλη σειρά ομοειδών προγραμμάτων από τα οποία ενδεικτικά αναφέρω τα σημαντικότερα για όποιον θελήσει μια περαιτέρω έρευνα. Αυτά είναι τα ACE-1 και 2 (Aerosol Characterization Experiment) που άρχισαν το Νοέμβριο του 1995 και το WCPR (Word Climate Research Program). Πλήθος άλλων προγραμμάτων με τη δική του υπογραφή το καθένα, υπάρχουν και ομολογουμένως προκαλούν κατάπληξη και δέος στον ερευνητή για το μέγεθος της μελέτης που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στο συγκεκριμένο τομέα.
Η ανάπτυξη των μετεωρολογικών δορυφόρων σε ένα παγκόσμιο Δίκτυο ήρθε αρκετά νωρίς, στη δεκαετία του ’60.
Το 1972 δημιουργήθηκε η ομάδα εργασίας CGMS (Co-ordination Group for
Meteorological Satellites), η οποία ανήκει στο παγκόσμιο οργανισμό
Μετεωρολογίας. Σκοπός της CGMS είναι ο συντονισμός, η καλύτερη οργάνωση,
η τεχνική υποστήριξη και η διάδοση των στοιχείων μέσω του WEFAX. Στην
αρχή την αποτελούσαν η Ευρώπη, η Ιαπωνία και η Αμερική, ενώ αργότερα
γίνονται μέλη η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα.
Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες σε αυτό το παγκόσμιο Δίκτυο των μετεωρολογικών δορυφόρων.
Η πρώτη είναι οι γεωστατικοί (ή γεωσύγχρονη) δορυφόροι που διευθύνονται από την Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Αμερική και τη Ρωσία. Αυτοί κινούνται στη ζώνη του Ισημερινού, προσφέροντας μια διαρκή εικόνα του καιρού και συλλέγοντας παράλληλα μετεωρολογικά στοιχεία, για συγκεκριμένες ζώνες, καλύπτοντας ένα γεωγραφικό πλάτος 70ο βόρεια και 70ο νότια του Ισημερινού. Η ονομασία τους, γεωστατικοί, δείχνει και τον τρόπο λειτουργίας τους. Κινούνται σε τροχιές πάνω από τον Ισημερινό μαζί με τη Γη. Έτσι βλέπουν συνεχώς την ίδια περιοχή της Γης.
Υπάρχουν πέντε διαφορετικά γεωστατικά συστήματα, τα METEOSAT, GOMS, GMS και GOES. Το METEOSAT διαχειρίζεται από τον οργανισμό EUMETSAT και αποτελείται από τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους Meteosat, ο τελευταίος εκ των οποίων είναι ο Meteosat-7. Βρίσκεται σε τροχιά πάνω από το γεωγραφικό μήκος 0ο και φυσικά ελέγχει τη περιοχή πάνω από την Ευρώπη και την Ασία. Το GOMS καλύπτει τον Ινδικό Ωκεανό, τη Ρωσία, τη Κίνα και την Ινδία.
Ελέγχεται από τη διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας, στην οποία ανήκει και ο δορυφόρος COMS-N1, ο οποίος κινείται στις 76ο ανατολικά. Υπάρχουν όμως και δυο άλλοι δορυφόροι στην ίδια κατηγορία, ο κινέζικος FY-2 στις 105ο ανατολικά και ο INSAT, που ελέγχεται από την Ινδία. Η Ιαπωνία βρίσκεται ακόμα ανατολικότερα, στις 140ο με το δορυφόρο GMS-5, ο οποίος ανήκει στο ξεχωριστό σύστημα GMS. Τέλος η Αμερική ελέγχει το σύστημα GOES, το οποίο καλύπτει δυο περιοχές, τον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό με το GOES-WEST και το δυτικό Ατλαντικό Ωκεανό με το GOES-EAST.
Ο δορυφόρος GOES-9 στις 135ο δυτικά καλύπτει το σύστημα GOES-W και ο GOES-8 στις 75ο δυτικά καλύπτει το σύστημα GOES-E. Φυσικά και οι δυο εν ενεργεία δορυφόροι, μαζί με τον GOES-7 που λειτουργεί ως εφεδρεία και τον GOES-10, που πρόκειται σύντομα να τεθεί σε λειτουργία, έχουν κατασκευαστεί και είναι ιδιοκτησία των ΗΠΑ.
Η δεύτερη κατηγορία δορυφορικών μετεωρολογικών συστημάτων αποτελείται από δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τους πόλους. Αυτήν τη κατηγορία μονοπωλούν, προς το παρόν, οι Ρώσοι και οι Αμερικάνοι με την Ευρώπη και το EUMETSAT να στέλνουν το πρώτο δορυφόρο μετά το 2000.
Οι δορυφόροι σε πολική τροχιά συμπληρώνουν μια ολόκληρη περιστροφή γύρω από τη Γη σε 100 λεπτά. Καθώς η Γη γυρίζει γύρω από τον εαυτό της, ο δορυφόρος «βλέπει» ολόκληρη την επιφάνεια του πλανήτη κάθε 24 ώρες, καλύπτοντας έτσι τα κενά που αφήνουν οι γεωστατικοί δορυφόροι κυρίως στο νότιο ημισφαίριο. Οι NOAA-12 και NOAA-14 είναι δυο εν ενεργεία αμερικανικοί δορυφόροι σε πολική τροχιά, σε υψόμετρο 850χμ. και οι METEOR2-21 και 2-35 είναι οι ρώσικοι που κινούνται σε υψόμετρο 950χμ. και 1200χμ. αντίστοιχα. Το χαμηλό ύψος, στο οποίο κινούνται αυτού του τύπου οι δορυφόροι, επιτρέπει τη συλλογή στοιχείων με μεγαλύτερη ευκρίνεια σε σχέση με τους γεωστατικούς δορυφόρους, που κινούνται στα 35.000χμ.
Γι αυτόν το λόγο χρησιμοποιούνται για τη συλλογή τριών διαφορετικών στοιχείων: την κάλυψη των περιοχών από σύννεφα σε καθημερινή βάση, τη μέτρηση της θερμοκρασίας του εδάφους και το πιο βασικό απ’ όλα, την υγρασία και τις αλαγές στη θερμοκρασία.
Οι μικροκυματικοί και οι άλλοι αισθητήρες που χρησιμοποιούνται στους καινούριους δορυφόρους, όπως είναι οι DMSP (Defense Meteorogical Satellite Program) Block 5D-3 και στους NPOESS (National Polar-Orbiting Operational Environmental Satellite System), δίνουν την ευκαιρία να μετρηθούν από μεγάλη απόσταση παράγοντες όπως η ατμοσφαιρική υγρασία, η τοπική θερμοκρασία ή να διαχωριστεί η διαστρωμάτωση των νεφών.
Υπάρχουν πληροφορίες με υψηλή επιβεβαίωση, ότι πλέον στους δορυφόρους της νέας γενιάς, δεν τοποθετούνται μόνο αισθητήρες παθητικής ανίχνευσης, αλλά και μικροκυματικές συστοιχίες για την παραπέρα διαμόρφωση του τοπικού καιρού που «βλέπει» ο δορυφόρος. Ο βασικός στόχος αυτών των ενεργητικών πλέον συστημάτων είναι η ιονόσφαιρα. Από τη δεκαετία του 1930 αποτελεί κοινό μυστικό ότι αυτός που ελέγχει την ιονόσφαιρα ελέγχει τις επικοινωνίες αλλά και τον καιρό του πλανήτη.
Οι επιστήμονες με τη βοήθεια της τεχνολογίας, άρχισαν να επιχειρούν μεγαλύτερα τεχνολογικά άλματα στον τομέα όχι πλέον της πρόβλεψης αλλά της διαμόρφωσης και χειρισμού του κλίματος όχι μόνο σε τοπικό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πρωτοπόρος για μια ακόμα φορά ο Nicola Tesla
O Tesla πειραματίστηκε με τις διακυμάνσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε σχέση με το γήινο μαγνητικό και βαρυτικό πεδίο. Κατά τη διάρκεια των ερευνών του ανακάλυψε ότι ο ιονισμός της ατμόσφαιρας μεταβάλλονταν όταν η ατμόσφαιρα φορτιζόταν με μεταδόσεις ραδιοκυμάτων χαμηλών συχνοτήτων από 10 έως 80Hertz. Κατόρθωσε να πετύχει τόσο θετικό όσο και αρνητικό ιονισμό της ατμόσφαιρας με διαφορετικές ραδιοκυμματικές μεταδόσεις. Παραπέρα έρευνα απέδειξε ότι με το θετικό ιονισμό οι άνθρωποι και τα ζώα γίνονταν αργοκίνητα, αισθάνονταν κουρασμένοι και πέφτανε σε λήθαργο. Ο ιονισμός με αρνητικά ιόντα είχε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Μια επιπλέον ανακάλυψη ήταν ότι, όταν αρμονικές συχνότητες ραδιοκυμάτων συγκρούονταν με μόρια του αέρα, αυτά διεγείρονταν και εξέπεμπαν αρνητικά φορτία τα οποία αμέσως ενώνονταν με υδρογόνο και οξυγόνο και παρήγαγαν μόρια νερού.
Αλλά το εκπληκτικότερο ήταν η ανακάλυψη ότι συγκεκριμένοι τύποι ραδιοκυμάτων μετέφεραν θετικά φορτισμένα σωματίδια διαμέσου της ιονόσφαιρας, απευθείας στη μαγνητόσφαιρα. Τα θετικά φορτισμένα σωματίδια εγκλωβίζονταν στις ζώνες Van Allen και ταξίδευαν ανάμεσα στις ζώνες Aurora Borealis και Aurora Australis (βόρειος και νότιος μαγνητικός πόλος) ακριβώς στα σημεία που έχουμε εδώ και χρόνια χαρτογραφήσει τις τρύπες του όζοντος.
Το αέριο Freon που θεωρείται ο καταστροφέας του όζοντος, διασκορπίζεται και αντιδρά αμέσως. Όταν όμως το ασταθές φρέον βομβαρδίζεται με συγκεκριμένη ακτινοβολία, τα μόρια του γίνονται πλέον τόσο ενεργά που δεν μπορούν να μετακινηθούν και να διαλυθούν στη μαγνητόσφαιρα για να καταστρέψουν το όζον. Οι έρευνες του Τέσλα έθεσαν τις πρώτες βάσεις της τεχνολογίας δημιουργίας και διαμόρφωσης κλίματος.
Οι χρονιές περνάνε με άκρας μυστικότητας πειράματα και από την Αμερική και από τη ΕΣΣΔ μέχρι που το 1975 ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Γκέιλορντ Νέλσον, υποχρέωσε το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ να σταματήσει τα πειράματα με ακτινοβολία ELF γιατί εκτός των άλλων παρενεργειών, επηρέαζε άμεσα την χημική σύσταση του ανθρώπινου αίματος και ειδικότερα τα λευκά αιμοσφαίρια.
Λίγο αργότερα το 1977, υπογράφεται και από τις ΗΠΑ η συνθήκη απαγόρευσης στρατιωτικής ή άλλης εχθρικής χρήσης του περιβάλλοντος (ENMOD). Ήταν ένα σχέδιο που που είχε προωθήσει ο ΟΗΕ, προβλέποντας ότι η κατάσταση έτεινε να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Την περίοδο 1987-92 η εταιρεία APTI (Argo Power Technologies Incorporated) αρχίζει την ανάπτυξη νέων όπλων. Το ίδιο περίπου διάστημα ο επιστήμονας Νπερναρντ Ηστλουντ και πρόεδρος της ARGO με τη πατέντα 4.686.603, δημιουργεί τη συσκευή για τη μεταβολή της ιονόσφαιρας και μαγνητόσφαιρας. Η συσκευή αυτή, θεωρείται από πολλούς επιστήμονες ότι ήταν ο πρόδρομος του σημερινού HAARP. Όλο αυτό το διάστημα οι επιστήμονες του τομέα, βρίσκονται σε στενή συνεργασία με το ίδρυμα WRAIR. Αυτό είναι το Ινστιτούτο Ερευνών Walter Rint.
Όλες οι έρευνες πλέον κινούνται γύρω από τη μελέτη και τη κυριαρχία της ιονόσφαιρας.
Αναλύοντας τη σημασία της ιονόσφαιρας παρατηρούμε τα εξής. Η ιονόσφαιρα εκτείνετε σε ύψος που αρχίζει από τα 30 μίλια πάνω από το έδαφος και εκτείνεται μέχρι τα 1.200 ή και περισσότερο. Το πεδίο της ορίζεται από στρώματα όπου κινούνται ελεύθερα φορτισμένα σωματίδια διαφόρων ενεργειών και ταχυτήτων που έχουν την ιδιότητα να μεταδίδουν, διαθλούν και αντανακλούν τα ραδιοκύματα σε μεγάλες αποστάσεις γύρω από τη Γη.
Η αντίδραση της ιονόσφαιρας στα ραδιοκύματα εξαρτάται από το συγκεκριμένο ιονοσφαιρικό στρώμα που θα δεχτεί τη μετάδοση, τη θερμοκρασία του και τη φόρτισή του, τη χημική του σύσταση (η οποία βελτιώνεται ή μεταλλάσσεται με τεχνικές chemtrails) καθώς και τη συχνότητα του εκπεμπόμενου κύματος που δέχεται και την γεωμετρία της μετάδοσης του. Έτσι η ιονόσφαιρα επιτρέπει τα ραδιοκύματα να ταξιδεύουν χρησιμοποιώντας τη καμπυλότητας της Γης αφού τις περισσότερες φορές πομπός και δέκτης δεν βρίσκονται σε οπτική επαφή μεταξύ τους.
Οι μεταδόσεις από 3 ως 30ΜΗΖ χαρακτηρίζονται ως μακρών αποστάσεων HF (high frequency) ενώ οι συχνότητες από 30MHZ ως 300GHZ προορίζονται για επικοινωνίες που απαιτούν οπτική επαφή όπως συμβαίνει με τους δορυφόρους ή της επικοινωνίες εδάφους με αεροσκάφη που πετούν στην άμεση περιοχή, καθώς και στην τεχνολογία ραντάρ των αεροσκαφών για κατάδειξη στόχων εδάφους ή παρακολούθησης ανάγλυφου του εδάφους για χαμηλές πτήσεις με ελάχιστη ορατότητα κυρίως το βράδυ.
Η ιονόσφαιρα έχει τον δικό της καιρό ο οποίος μεταβάλλεται όπως ο καιρός στην επιφάνεια του πλανήτη. Εξαρτάται άμεσα από τη θερμοκρασία, τις ηλιακές κηλίδες, τον ηλιακό άνεμο, τη διακύμανση του γήινου μαγνητικού και βαρυτικού πεδίου, την κίνηση και τη θέση της σελήνης, τη συγκέντρωση αερίων στα συγκεκριμένα στρώματα που δημιουργούν ή όχι μεγαλύτερες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων, καθώς και την ηλεκτρική αγωγιμότητα όλων αυτών των παραγόντων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Ο τομέας που παρακολουθεί τις διακυμάνσεις αυτές ονομάζεται διαστημική μετεωρολογία και εκδίδει ειδικά για το στρατό σχεδόν καθημερινά το δελτίο διαστημικού καιρού, όπου περιγράφει τις βέλτιστες συχνότητες επικοινωνίας, την αδυναμία λειτουργίας κάποιων άλλων και καθορίζει τις συνθήκες για τα συστήματα παρακολούθησης αέρα ή εδάφους.
Μέχρι το σημείο αυτό, οι κλιματολογικές αλλαγές γίνονται κυρίως με χημικές παρεμβάσεις στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες εκμεταλλεύονται τις απλές φυσικές αντιδράσεις και διεργασίες. Κύριος τομέας έρευνας αποτελούν η δημιουργία ομίχλης και καταιγίδων. Στον τομέα των υπερ-απόρρητων ατμοσφαιρικών προγραμμάτων, δημιουργήθηκε το πρόγραμμα POLEX (Polar Experiment of the Global Atmospheric Research Program) που μαζί με ένα αντίστοιχο πρόγραμμα με το όνομα AIDJEX (Arctic Ice Dynamics Joint Experiment) επιχειρούσαν το λιώσιμο των πάγων των πόλων με μικροκυματικές ακτινοβολίες και την μελέτη των επιπτώσεων στο πλανητικό κλίμα.
Τα προγράμματα αυτά άλλαξαν πολλά ονόματα για λόγους απόκρυψης και συγκάλυψης. Ένα από τα ονόματα αυτά ήταν και το Nile Blue, αλλά αμφισβητείται σε ποιο από τα δυο προγράμματα ανήκει.
Ο Τρυποκάρυδος από τη Ρωσία
Ο σοβιετικός Τρυποκάρυδος άρχισε να λειτουργεί τον χειμώνα του 1976 και περιοχή εκπομπής του προσδιορίστηκε η Σιβηρία. Ονομάστηκε τρυποκάρυδος λόγω της περιοδικότητας των παλμών του (10 ανά δευτερόλεπτο) και εκπέμπονταν σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων από 3.21KHZ ως και 17.450KHZ, ενώ ακουγότανε ακόμα και σε κοινούς ραδιοφωνικούς δέκτες ανά τον κόσμο σε περισσότερα από 20 κανάλια.
Αρχικά οι ΗΠΑ νόμιζαν ότι βομβαρδίζονται οι πρεσβείες τους ανά τον κόσμο με συχνότητες που είχαν να κάνουν με το mind control. Υγειονομικές εξετάσεις στο προσωπικό τους έδειξε ότι τουλάχιστον το ένα τρίτο των εργαζομένων είχε μέχρι και 40% λιγότερα λευκά αιμοσφαίρια στο αίμα του, ενώ είχαν αναφερθεί περίεργες συμπτώσεις λευχαιμιών και δερματοπαθειών. Μετά από χρόνια οι ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι με τον τρόπο αυτό η Ρωσία επηρέαζε τον καιρό, κυρίως στη βόρεια Αμερική, προκαλώντας καταιγίδες και τυφώνες με μεγάλο οικονομικό κόστος αποκατάστασης ζημιών.
Το GWEN των ΗΠΑ
Ένα σύστημα παρόμοιο με τον Σοβιετικό Τρυποκάρυδο δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ και ονομάστηκε GWEN (Ground Wave Emergency Network). Το σύστημα κατασκευάστηκε με διπλό σκοπό. Ο ένας είναι η λειτουργία του σαν έκτακτο σύστημα επικοινωνιών το οποίο δεν θα προσβάλλεται από ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς κατά τη διάρκεια ενός πυρηνικού πολέμου. Οι μονάδες του GWEN είναι ικανές να αυξήσουν το μαγνητικό πεδίο σε μια περιοχή με ακτίνα σε τουλάχιστον 250 μιλίων.
Οι μονάδες είναι αυτόνομες και αποτελούντο από έναν πύργο ύψους 300 ποδών που μεταδίδει ραδιοκύματα στο έδαφος με πλήθος γυμνών επιχαλκωμένων καλωδίων που ξεκινούν από τη κορυφή του πύργου και θάβονται στο έδαφος. Η διάταξη των καλωδίων είναι σαν ακτινών τροχού ποδηλάτου. Τα καλώδια αντιδρούν με τη γη μετατρέποντας την σε αγωγό, ενισχύοντας τα ραδιοκύματα σε μεγάλη απόσταση διαμέσου του εδάφους.
Ψεκασμός χημικών από αέρος (chemtrails) δημιουργεί μεγαλύτερη αγωγιμότητα στην όλη περιοχή και καλύτερη απόκριση των επιθυμητών συχνοτήτων. Τέτοιες συστοιχίες πύργων είναι ορατές στο Texas, Nevada, Maine, North Carolina, Maryland, Georgia, Oregon, Washington, California, Iowa, Wisconsin, Minnesota, Missouri, North Dakota, South Dakota, Pennsylvania, Mississippi, New York, Alabama, Virginia, Kansas, Nebraska, New Jersey, Arkansas, Massachusetts, Oklahoma, Colorado και Montana, καλύπτοντας όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, αποτελεσματικά.
Ο δεύτερος σκοπός δημιουργίας του και αυτός που του δίνει και την ομοιότητα του με τον Σοβιετικό Τρυποκάρυδο, είναι η χρησιμοποίηση του για την εκτεταμένη διακοπή των επικοινωνιών. Όπως συνέβη όταν χρησιμοποιήθηκε στη Μέση Ανατολή το 1993.
Chemtrails και κλιματολογικός πόλεμος σε Ελληνικό έδαφος
Και για όλους εσάς που νομίζετε ότι όλα αυτά γίνονται σε χώρες μακρινές και εξωτικές, διαβάστε παρακάτω για όλα αυτά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας, δίπλα στο σπίτι μας. Το παρακάτω, σαν είδηση, δημοσιεύτηκε στα πολύ ψιλά γράμματα των ελληνικών εφημερίδων των ημερών εκείνων.
Ο ρόλος του αμερικάνικου πυραυλοφόρου καταδρομικού USS Cape St George, κλάσης Ticonderoga, που παρεμβλήθηκε μεταξύ ελληνικών και τουρκικών ναυτικών δυνάμεων στο Αιγαίο στα μέσα Νοεμβρίου 1994, όταν βρισκόταν σε εξέλιξη οι παράλληλες ασκήσεις Νηρηίς 94 και Θαλασσόλυκος 94, δεν περιορίστηκε σε αυτόν του διαιτητή ανάμεσα στις δυο πλευρές.
Οι ελληνικές αρχές υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά η ύπαρξη τοπικά, εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών (ένταση ανέμου πάνω από 11 μποφορ) την στιγμή που η Μετεωρολογική υπηρεσία προέβλεπε μεν άσχημο καιρό αλλά πολύ μικρότερης έντασης. Ούτε μπορεί να εξηγηθεί γιατί οι συνθήκες αυτές δημιουργούνται σε περιοχές που μόλις εγκατέλειπε το Αμερικάνικο πολεμικό πλοίο. Υποστηρίζεται πλέον επίσημα ότι το USS Cape St George διέθετε κατάλληλο εξοπλισμό για τη δημιουργία και τη μεταβολή των καιρικών συνθηκών. Σημειώνεται ότι λόγω της κακοκαιρίας τα τουρκικά πλοία αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο κόλπο της Σμύρνης και έτσι να αποφορτιστεί η ένταση των ημερών.
Επιπλέον έγινε γνωστό ότι από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 αμερικανοί επιστήμονες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ με αφορμή την δυνατότητα δημιουργίας τεχνητών βροχών, πραγματοποίησαν πολλά πειράματα για την τεχνητή δημιουργία δυσμενών καιρικών συνθηκών, τοπικά, οι οποίες θα υποχρέωναν τον τότε σοβιετικό στόλο να καταφύγει στα αγκυροβόλια του. Το Αιγαίο, λόγω του σοβιετικού στόλου της μαύρης θάλασσας, ήταν μια από τις κύριες περιοχές εξέλιξης ενός τέτοιου σεναρίου.
Το παραπάνω σενάριο ενισχύεται από το γεγονός ότι το USS Cape St George απέπλευσε εσπευσμένα από τον ναύσταθμο του στο Norfolk της Virginia και διέσχισε όλο τον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο για να φτάσει στο Αιγαίο και να παρεμβληθεί ανάμεσα στους δυο στόλους, την στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου αλλά και της Αδριατικής, υπήρχε όλη η δύναμη του 6ου Αμερικάνικου Στόλου, στη όποια δεν βρέθηκε κανένα διαθέσιμο πλοίο για την ανάληψη της συγκεκριμένης αποστολής.
Και στο μέλλον;
Chemtrails και εξωτικά όπλα, κατασκευασμένα όλα για τον πόλεμο και την επικράτηση του ανθρώπου στον άνθρωπο. Τελικά παρόλη τη πρόοδό μας, ζούμε σε ένα πραγματικό μεσαίωνα, με αιματηρούς πολέμους και εξευτελισμό του ανθρώπου, με τη μόνη διαφορά ότι στην εποχή μας γίνεται δήθεν πιο πολιτισμένα και όχι με τις μεθόδους της ιεράς εξέτασης.
Ο παρανομαστής όμως και στις δυο εποχές παραμένει ο ίδιος. Η ισχύς φέρνει την κατάκτηση και η μονοκρατορία την επιβολή στους αδύναμους. Θα είναι ευχής έργον, ο ισχυρός να δαμάσει τα ένστικτά του και να χρησιμοποιήσει το μυαλό του και τις τεχνολογικές του ικανότητες για να μετατρέψει το πλανήτη σε παράδεισο και όχι σε κρεματόριο αφανισμού αδυνάτων και αντιφρονούντων. Αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα, μιας και η φυσική δομή του πλανήτη, δεν αφήνει περιθώρια για ανεξάντλητους πειραματισμούς και καταστροφές.
το διαβάσαμε στο terra papers
(Συνδέστε: ΦΑΚΕΛΟΣ "ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ"-2ο ΜΕΡΟΣ και HAARP!)
Χημικά ίχνη στους ουρανούς
αεροψεκασμός στην Αθήνα, 15/1/2015
αεροψεκασμοί στο Βόλο, 12/5/2015
" Πρωτοπόρος για μια ακόμα φορά ο Nicola Tesla...
Οι έρευνες έχουν αρχίσει ήδη από τη δεκαετία του ’50. Από το 1952 ο Γ.Ο Σούμαν μέτρησε τη συχνότητα αντήχησης του πλανήτη στα 7.83Hertz.
Το 1969, ο επιστήμονας Σ. Τίλσον δημοσιεύει μια μελέτη του στο
περιοδικό Spectrum. Παρόλη τη θεωρητική φύση της και τους
προβληματισμούς που θέτει στην επιστημονική κοινότητα, καταλήγει στο
συμπέρασμα ότι όποιος μπορεί να επηρεάσει την ιονόσφαιρα μπορεί να ελέγχει τις βροχές και κατ’ επέκταση τον καιρό μιας μεγάλης περιοχής.
... Όλες οι έρευνες πλέον κινούνται γύρω από τη μελέτη και τη κυριαρχία της ιονόσφαιρας.
... Chemtrails και εξωτικά όπλα, κατασκευασμένα όλα για τον
πόλεμο και την επικράτηση του ανθρώπου στον άνθρωπο. Τελικά παρόλη τη
πρόοδό μας, ζούμε σε ένα πραγματικό μεσαίωνα, με αιματηρούς πολέμους και
εξευτελισμό του ανθρώπου, με τη μόνη διαφορά ότι στην εποχή μας γίνεται
δήθεν πιο πολιτισμένα και όχι με τις μεθόδους της ιεράς εξέτασης. "
(σημείωση από εμάς: προσθέστε στα παραπάνω και τις καταστροφικές ψυχοσωματικές επιπτώσεις στους ανθρώπους από τις τοξικές ενώσεις βαρέων μετάλλων και όχι μόνο και έτσι έχετε το "ιδανικό" για κάποιους: και την πίτα ολόκληρη, ελέγχου του καιρού κι όχι για κοινωφελείς σκοπούς, και το σκύλο χορτάτο (και άνετο), αυτού του είδους τα σκυλιά που φυλάνε τα "ζαλισμένα κοπάδια" μέσα στη μακαριότητα του μαντριού. Α! Και το ιατροφαρμακευτικό καρτέλ ευτυχισμένο, να αυξάνει κατακόρυφα τις μπίζνες του με τη "θεραπεία" των νοσούντων πληθυσμών...Σούπερ!)
@ Χρήστος Ρίζος άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VIP NOREL το καλοκαίρι του 2003 εκδότης Creative Art Director / Σταύρος Καραμανλίδης
( φωτογραφίες Eos Aurora, στις [...] Ιων Μαγγος )
Χημικά ίχνη στους ουρανούς
Ο Κλιματολογικός Πόλεμος
Η εφιαλτική πραγματική διάσταση μιας σύγχρονης μυθολογίας
Πολλοί από εσάς έχετε παρατηρήσει στον ουρανό κατά τη διάρκεια της μέρας ή της νύχτας, την παρουσία αεροπλάνων σε μεγάλο υψόμετρο που εκπέμπουν καπνό πολύ πιο πυκνό και μεγαλύτερης διάρκειας από τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους τα εμπορικά αεροπλάνα. Πολλές φορές ο ουρανός, μετά το πέρασμα ενός αεροσκάφους μοιάζει με τεράστια σκακιέρα και γεμίζει με ευθείες, παράλληλες ή τεμνόμενες γραμμές. Αυτά τα ίχνη ονομάζονται chemtrails (chemical traces) και η ύπαρξη τους έχει αποσιωπηθεί μέχρι σήμερα, [2003 που γράφτηκε το άρθρο] ενώ όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις η παραπληροφόρηση και η εσκεμμένη συγκάλυψη, τους έχει προσδώσει μυθικές διαστάσεις και ιδιότητες.
Στην Αθήνα οι εκπομπές αυτές παρατηρήθηκαν πάνω από το κέντρο της Αθήνας, τα βόρεια και νότια προάστια, τη Πεντέλη και το Σαρωνικό Κόλπο αλλά γενικά έχουν παρατηρηθεί σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τα ίχνη παραμένουν ορατά αρκετή ώρα. Σταδιακά διαλύονται και γίνονται σύννεφα που και πάλι δεν μοιάζουν με τους φυσιολογικούς σωρείτες (πυκνά σύννεφα) που συχνά υπάρχουν στον ουρανό σε χαμηλότερα υψόμετρα.
Πολλοί τύποι αεροσκαφών συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών KC-135 stratotankers και KC-10 extenders. Επίσης παίρνουν μέρος, άσπρα αεριωθούμενα αεροπλάνα χωρίς διακριτικά σήματα. Ένα τέτοιο ανώνυμο αεροσκάφος εθεάθη στις 21-12-2002 να πετάει σχετικά χαμηλά πάνω από την Πεντέλη κατά τη διάρκεια της επιχείρησης chemtrails. Εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε δεξιά παραπεταμένη στροφή και δεν εξέπεμπε αέρια.
Πολλές πληροφορίες που σχετίζονται με τους τύπους των αεροπλάνων προέρχονται από τη συγγραφέα Toni Thayer ήδη από το 2001. Τότε καμία κυβέρνηση καμίας χώρας δεν θα επιβεβαίωνε ότι πράγματι γίνονται οι πτήσεις αυτές. [των αεροπλάνων που βλέπαμε με τα μάτια μας]
Τα θέματα που προκύπτουν μέχρι αυτό το σημείο είναι πολλά και περίπλοκα. Σε πρώτη φάση, η φυσική της ατμόσφαιρας αποτελεί έναν ιδιαίτερο κλάδο της φυσικής, που εκτός από την εξειδίκευση που απαιτεί, πολλά από τα φαινόμενα που μελετά βρίσκονται ακόμα στο επίπεδο της θεωρίας, ενώ σε άλλα, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Σε αυτό το χαοτικό σκηνικό, αν προσθέσουμε και την πτήση ενός σύγχρονου αεροσκάφους (που για τους περισσότερους η φυσική της πτήσης του, παραμένει άγνωστη) είναι επόμενο να εξαχθούν λανθασμένα συμπεράσματα τα οποία καταλήγουν να γίνουν νεοαστικοί μύθοι. Η θερμοκρασία των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η υγρασία, η πυκνότητα της, καθώς και το ύψος που πετά το αεροσκάφος, έχουν σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται περίεργα φαινόμενα τυρβώδους ροής αέρα, αλλά όχι ανεξήγητα.
Εξώφυλλο από Creative Art Director / Σταύρος Καραμανλίδης
Ακόμα και οι ηχητικές συχνότητες που εκπέμπουν από τους κινητήρες ή την άτρακτο του αεροσκάφους (που ταλαντώνεται κατά την πτήση) δημιουργούν διάφορα φαινόμενα στην ευρύτερη περιοχή που πετά το αεροσκάφος. Επιπλέον τα υπέρθερμα σωματίδια των καυσαερίων που διασπείρονται κατά την πτήση, αντιδρούν με κάποια στοιχεία της ατμόσφαιρας δημιουργώντας κάποια στιγμή φαντασμαγορικά σχέδια. Όλες όμως αυτές οι εξηγήσεις δεν αναλύουν πλήρως ούτε το 50% του προβλήματος.
Στα μέσα του 2002 οι χώρες από τις οποίες είχαν ληφθεί μαρτυρίες για τέτοιου είδους δραστηριότητες, ήταν οι Η.Π.Α, ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Ιταλία, η Κροατία, η Αυστραλία, το Μεξικό, η Ν. Ζηλανδία και η Αϊτή. Στο τέλος του 2002 υπάρχουν και στη Ελλάδα πτήσεις που ανταποκρίνονται στις περιγραφές που έρχονται από το εξωτερικό.
Ο σκοπός τους;
Στο βιβλίο του με τίτλο “Ερευνώντας το Αίνιγμα των Chemtrails” (Proding the Chemtrails Conundrum) ο δημοσιογράφος Will Thomas προβάλλει τρεις θεωρίες. Είναι πιθανόν να υπάρχουν περισσότεροι του ενός στόχοι και να ψεκάζονται περισσότερες από μια ουσίες. Σύμφωνα με τη πρώτη θεωρία του Will Thomas, οι ψεκασμοί αποτελούν μέρος μιας στρατηγικής αντιμετώπισης των καταστρεπτικών συνεπειών του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ένας από τους επιστήμονες που εξομοιώνουν σε υπολογιστές τις επιδράσεις των αεροψεκασμών, ως τρόπο επιβράδυνσης του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο Ken Caldeira του Αμερικάνικου Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Livermore, συμμερίζεται την άποψη ότι η μείωση αυτών των αερίων όπως συμφωνήθηκε στο Πρωτόκολλο του Κιότο θα ήταν «η πλέον φρόνιμη και λιγότερο ριψοκίνδυνη επιλογή για τον έλεγχο του φαινομένου του θερμοκηπίου».
Η προσέγγιση όμως που επικράτησε, είναι εκείνη του Edward Teller, πατέρας της βόμβας υδρογόνου και της αντιπυραυλικής ασπίδας (Πόλεμος των Άστρων) σε μια εισήγηση το 1977 με τίτλο «Φαινόμενο Θερμοκηπίου και οι Εποχές των Παγετώνων: Η Προοπτική Επιρροής της Πλανητικής Αλλαγής με βάση τη Φυσική» (Global Warming and the Ice Ages: Prospects for Physics-based Modulation of Global Change).
Ο Teller πρότεινε ένα πρόγραμμα ψεκασμού ολόκληρου του πλανήτη με σωματίδια αλουμινίου, προκειμένου να αντανακλούν τις βλαβερές υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου αλλά συγχρόνως να επιτρέπουν στη θερμοκρασία της γης να διαφεύγει. Η εισήγηση του Teller, τονίζει τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις της επιβολής περιορισμών, όπως εκείνες της Συνθήκης του Κιότο, στην παραγωγή ενέργειας από πετρέλαιο και κάρβουνο, σημειώνοντας πόσο πιο φθηνό θα είναι να γεμίσουμε τους ουρανούς με φωτο-διασκορπιστικά σωματίδια.
Στα πλαίσια, των πιέσεων από εταιρίες πετρελαίου υπέρ λύσεων για το πρόβλημα του θερμοκηπίου που θα επέτρεπαν τη συνεχιζόμενη χρήση πετρελαιοειδών προϊόντων, εγκρίθηκε μια πατέντα από την αεροναυπηγική εταιρεία Hughes για «ψεκασμούς με την τεχνική Welsbach με σκοπό τη μείωση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης». Η πατέντα περιγράφει πως μικρά σωματίδια οξειδίου του αλουμινίου και άλλα ανακλαστικά σωματίδια θα μπορούσαν να προστεθούν στα καύσιμα αεριωθουμένων αεροπλάνων και να εκπέμπονται από την εξάτμιση. (patent US5003186)
Μπορεί κανείς να φανταστεί τις συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία, ενός τέτοιου προγράμματος ψεκασμών.
Σε μια περιοχή 50 τετραγωνικών χιλιόμετρων γύρω από την Εσπανόλα στο Οντάριο, όπου έλαβαν μέρος επί μήνες το 1998 τέτοιοι ψεκασμοί, οι κάτοικοι υπέφεραν από έντονους πονοκεφάλους, χρόνιους πόνους στις κλειδώσεις, ζαλάδες, ξαφνική έντονη κούραση, έντονες κρίσεις άσθματος, συμπτώματα με εκείνα της γρίπης (αλλά χωρίς πυρετό), απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης κ.α. Εργαστηριακές αναλύσεις των βροχοπτώσεων στην Εσπανόλα, έδειξαν αντανακλαστικά σωματίδια πυριτίου και αλουμινίου πέντε φορές πάνω από τα μεγαλύτερα επιτρεπτά όρια σύμφωνα με τις προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας του Οντάριο.
Η δεύτερη θεωρία του Will Thomas, έχει να κάνει με τους λόγους που ψεκάζονται ευρύτατες περιοχές της γης με το ακόμα πιο τοξικό βαρύ μέταλλο βάριο.
Οι επιπτώσεις των ψεκασμών chemtrails έχουν γίνει πλέον προφανείς σε όλο τον κόσμο. Όμως λόγω της παγκόσμιας αποσιώπησης από όλα τα ΜΜΕ εκτός από το ιντερνέτ, το ευρύ κοινό δεν έχει αρχίσει ακόμα να αντιδρά.
[Εκτός από κάποιες απειροελάχιστες κι άνευ ουσίας αντιδράσεις σε βαθμό γραφικότητας, καμία ουσιαστική αντίδραση μέχρι σήμερα μετά από 15 χρόνια ασταμάτητου ψεκάσματος αλουμινίου και βάριου, δεν έχει γίνει από το ανθρώπινο ζώο. Ούτε και θα γίνει, γιατί είναι γνωστό ότι ο μαζάνθρωπος άγεται και φέρεται σύμφωνα με το τι του λέει η εκκλησία του και η τηλεόραση του, σαν φελλός στο κύμα. Είναι γνωστό ότι "αν δεν το πει η τηλεόραση ή ο παπάς του" δεν είναι αλήθεια. Θέλει αιώνες για να γίνει το ανθρώπινο ζώο, έλλογος άνθρωπος]
Ο Ken Caldeira έχει προειδοποιήσει ότι εκτός από τις καταστρεπτικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία, αυτοί οι ψεκασμοί έχουν απρόβλεπτες συνέπειες για το κλίμα, δεν αποκλείεται η πτώση των θερμοκρασιών στην στρατόσφαιρα να επιταχύνει τις καταστροφές στο στρώμα του όζοντος που προστατεύει τη γη από την ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία. [αυτό το ζούμε χρόνια τώρα με τον αλλοπρόσαλλο καιρό, που είναι κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου και την εξαφάνιση των εποχών]
Η τοποθέτηση των σωματιδίων αλουμινίου και βαρίου στην ατμόσφαιρα, έχει αντίστροφα αποτελέσματα, προκαλώντας ένα ανεξέλεγκτο φαινόμενο θερμοκηπίου. Η έρευνα όμως των chemtrails είναι η κορυφή του παγόβουνου, η απαρχή μιας σειράς πειραμάτων στρατιωτικού χαρακτήρα που έχουν σαν κύριο αντικείμενο την μελέτη της ατμόσφαιρας, τον έλεγχο του κλίματος και τη χρησιμοποίηση του σαν πολλαπλασιαστή δύναμης των ΗΠΑ στους επόμενους πολέμους. Δεν είναι λίγοι οι ερευνητές αναλυτές που ονομάζουν το νέο αυτό πεδίο, κλιματολογικό πόλεμο.
Chemtrails και παγκόσμια οικονομία
Σε πρώτη φάση, οι οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου αυτού δεν είναι καθόλου αμελητέες.
Οι κλιματολογικές μελέτες είναι αμείλικτες: στα επόμενα χρόνια η βόρεια Ευρώπη και η Βρετανία αναμένεται να δεχτούν χειμαρρώδεις βροχές και πλημμύρες ενώ η νότια Ευρώπη θα υποστεί τις συνέπειες από την έλλειψη νερού, τις φωτιές των δασών και την ερημοποίηση των εδαφών. Πολλά μέρη της Ευρώπης έχουν πληγεί στο παρελθόν από πλημμύρες και έντονες βροχοπτώσεις αλλά αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά μόνο η αρχή μιας σειράς ακραίων καιρικών φαινομένων που θα ενταθούν περισσότερο στο μέλλον.
Στην πρώτη αναφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κλίμα, οι επιστήμονες επισήμαναν ότι τα καλοκαίρια θα γίνουν ξηρότερα στη Ν. Ευρώπη και οι χειμώνες υγρότεροι στη βόρεια.
Τα καλοκαίρια θα είναι τα πιο ζεστά που έχουμε αντιμετωπίσει. Οι κρύοι χειμώνες θα είναι σπάνιοι το 2020 ενώ το 2080 δεν θα θα υπάρχουν καθόλου. Η μέση ετήσια θερμοκρασία στην Ευρώπη θα αυξάνεται με ρυθμό 0,1 και 0,4oc κάθε δεκαετία. Η αρνητική επίπτωση των κλιματικών αλλαγών θα γίνει περισσότερο αισθητή στις αγροτικές περιοχές της νότιας και ανατολικής Ευρώπης. Οι αυξημένες θερμοκρασίες θα προκαλέσουν λειψυδρία, κύματα καύσωνα, ξηρασία, διάβρωση και ατμοσφαιρική ρύπανση στις πόλεις. Θα κάνουν επίσης τις παραλίες πολύ ζεστές για να δέχονται τουρίστες.
Στο βορρά οι πάγοι θα υποχωρήσουν και πιθανά να εξαφανιστούν προς το τέλος του αιώνα. Η αύξηση του επιπέδου των θαλασσών θα οδηγήσει στην εξαφάνιση πολλών ειδών. Αρχικά ακόμα και η πρόβλεψη των βίαιων καιρικών φαινομένων ήταν πολύ σοβαρή υπόθεση αφού πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες και το οικονομικό κόστος ήταν απόλυτα υπολογίσιμο. Για παράδειγμα αναφέρονται τα παρακάτω (οι τιμές σε δισεκατομμύρια δολλάρια).
Τυφώνας Alicia (USA, 1983) 1.65$
Τυφώνας Herta (Europe, 1990) 1.90$
Τυφώνας Wied-ke (Europe, 1990) 2.25$
Τυφώνας Iniki ( Hawaii, 1992) 3.00$
Τυφώνας Vivian (Europe, 1990)3.25$
Τυφώνας Gale (Western Europe, 1987) 3.70$
Τυφώνας Daria (Europe, 1990) 6.80$
Τυφώνας Hugo (Caribbean USA, 1989) 9.00$
Τυφώνας Andrew (USA, 1991) 30.00$
Καταιγίδα Blizzard (USA, 1993) 5.00$
Ανεμοστρόβιλος Mireille (Japan, 1991) 6.00$
Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, μετά τη πολιτική διαφωνία ΗΠΑ Ευρώπης (στο τελευταίο πόλεμο στο Ιράκ) μια πολεμική αντιπαράθεση σε επίπεδο κλίματος και φυσικών καταστροφών με απώτερο σκοπό να γονατίσει οικονομικά κάποια από τις δυο πλευρές; Ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει με το ισχύον δίκαιο και την εικόνα περί πολέμου που έχουμε σήμερα, κάποια από τις δυο πλευρές αφού ούτε μια βόμβα δεν θα έχει πέσει, ούτε μια σφαίρα δεν θα έχει ριχτεί;
Chemtrails, διαρρέουσες πληροφορίες και στρατιωτικά προγράμματα
Το ζήτημα έχει γίνει πολύ μεγάλο και οι πληροφορίες διαφέρουν, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι εμπλέκονται στα πειράματα. Και οι άνθρωποι μιλάνε, καμία φορά πολύ. Οι πρώτες ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι τα chemtrails χρησιμοποιούνται για τη διάδοση συχνοτήτων τις οποίες ευελπιστούσε να μεταδώσει το πρόγραμμα HAARP. Επειδή όμως η λειτουργία του τελευταίου διατάραξε, σε πολλές περιπτώσεις, την φυσική της ιονόσφαιρας, αλλά και από πλευράς κόστους, οι ιονοσφαιρικοί θερμικοί καθρέφτες του HAARP αντικαταστάθηκαν με ψεκασμό οξειδίων μετάλλων στην ατμόσφαιρα που επιτελούσαν την ίδια λειτουργία.
Επιπλέον σε κάποιες περιπτώσεις οι γραμμές chemtrails λειτουργούν σαν υπεραγωγοί μεταφοράς ενέργειας και κωδικοποιημένων σημάτων που δύσκολα μπορούν να δεχτούν παρεμβολές από σταθμούς εδάφους και η χρησιμοποίηση τους μελετάται για το ηλεκτρομαγνητικά φορτισμένο πεδίο των μελλοντικών πολέμων, ειδικά όταν αυτοί διεξάγονται σε αστικό περιβάλλον.
Στο πρόγραμμα αυτό με τη κωδική ονομασία VTRPE Project (Variable Terrain Radio Parabolic Equation), συμμετέχει το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ. Κάτω από το γενικό τίτλο Advance Radar Studies, το ναυτικό των ΗΠΑ διεξάγει σειρά προγραμμάτων με το τίτλο RFMP (Radio Frequency Mission Planner). Τα προγράμματα αυτά αποσκοπούν στη δημιουργία μιας ηλεκτρονικής 3D (τρισδιάστατης) εικόνας στις οθόνες των υπολογιστών για τη γενική κατάσταση που θα επικρατεί σε ένα πεδίο μάχης. Το σύστημα αυτό λειτουργεί με τη συνδρομή δορυφόρων για την απεικόνιση σε πραγματικό χρόνο των εικόνων.
Μια μικρή υποσημείωση στο εγχειρίδιο του συστήματος είναι ότι το όλο σύστημα για να λειτουργήσει, πρέπει να έχει καλυφθεί ο αέρας της περιοχής ή ακόμα και το έδαφος με άλατα βαρίου. (patnet US3813875)
Πειράματα με chemtrails έχει διεξάγει εκτεταμένα και η DARPA με έναν διαφορετικό όμως στόχο. Πειραματίστηκε με την εξακρίβωση ύπαρξης χημικών ή βιολογικών παραγόντων σε κάποια περιοχή που θα επιχειρούσαν στρατεύματα των ΗΠΑ καθώς και εξεύρεση τρόπων προληπτικής απολύμανσης και προστασίας στρατευμάτων αλλά και πόλεων από πιθανές χημικές και βιολογικές επιθέσεις.
Ένα άλλο πρόγραμμα που άπτεται των chemtrails και που θα ήταν άγνωστο αν δεν συνέβαινε το ατύχημα του διαστημικού λεωφορείου Columbia, είναι μέρος ενός ευρύτατου προγράμματος με το όνομα MEIDEX (Mediterranean Israeli Dust Experiment). Το πρόγραμμα αυτό είναι μια μακροπρόθεσμη παρακολούθηση του κλίματος και των θυελλών που δημιουργούνται στις ερήμους της Β. Αφρικής και Μ. Ανατολής. Μελετούνται οι οπτικές φυσικές και χημικές διαδικασίες που συντελούν στη δημιουργία αλλά και την κίνηση των θυελλών αυτών. Η αιτία είναι απλή.
Σίγουρα θα έχετε προσέξει τις λασποβροχές που πέφτουν στη χώρα μας κάποιες φορές την άνοιξη και που προέρχονται από τη Β. Αφρική.
Μόνιμος φόβος του Ισραήλ, είναι μήπως κάποια τρομοκρατική ομάδα, διασπείρει στην έρημο κάποιο βιολογικό όπλο με την μορφή σποριών βακτηρίων, τα οποία σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς να το καταλάβει κανείς, θα μεταφέρονταν με τους ανέμους στο Ισραήλ. Το ίδιο πρόγραμμα μετρά την ανακλαστικότητα της θαλάσσιας επιφάνειας, την φωτοαπορροφητικότητα των παραπάνω φαινομένων σε όλα τα φάσματα από το υπεριώδες, το ορατό και το υπέρυθρο. Το διαστημικό λεωφορείο λοιπόν αποτελούσε ιδανική πλατφόρμα παρακολούθησης των φαινομένων αυτών. Άγνωστο παραμένει αν με την καταστροφή του διαστημοπλοίου καταστράφηκαν και τα δεδομένα του πειράματος, ή αν πρώτα είχαν προλάβει να τα στείλουν στα παρατηρητήρια εδάφους.
Η σειρά όμως των προγραμμάτων που προκαλεί σκεπτικισμό αλλά και φόβο για την παραπέρα χρήση των chemtrails επικεντρώνεται στο όνομα TARFOΧ (Tropospheric Aerosol Radiative Forcing Observational Experiment). Πρόκειται για μια σειρά πειραμάτων που σχετίζονται με τη φυσική και τη χημεία της ατμόσφαιρας, τη κίνηση της αλλά και τη πρόβλεψή της, καθώς και τη μελέτη κίνησης στερεών σωματιδίων μέσα στα αέρια της ατμόσφαιρας με τη μέθοδο κβαντικών μεθόδων υπολογισμού, αφού η κίνηση αυτών των σωματιδίων είναι πραγματικά χαοτική.
Τα δεδομένα του TARFOΧ συγκεντρώνονται τόσο από αεροσκάφη, (ER-2, C-130 και ένα ειδικά διαμορφωμένο Cessna) όσο και από πλοία, δορυφόρους (GOES-8, NOAA-14, ERS-2, LANDSAT) και επίγειους σταθμούς παρατήρησης. Οι μετρήσεις και οι παρατηρήσεις, γίνονται σχεδόν σε όλο το φάσμα, συμπεριλαμβανομένου και του ορατού φωτός, ενώ εκτεταμένες είναι οι εξομοιώσεις με την χρήση υπερ-υπολογιστών και εξελιγμένου λογισμικού.
Το TARFOΧ σχετίζεται με μια μεγάλη σειρά ομοειδών προγραμμάτων από τα οποία ενδεικτικά αναφέρω τα σημαντικότερα για όποιον θελήσει μια περαιτέρω έρευνα. Αυτά είναι τα ACE-1 και 2 (Aerosol Characterization Experiment) που άρχισαν το Νοέμβριο του 1995 και το WCPR (Word Climate Research Program). Πλήθος άλλων προγραμμάτων με τη δική του υπογραφή το καθένα, υπάρχουν και ομολογουμένως προκαλούν κατάπληξη και δέος στον ερευνητή για το μέγεθος της μελέτης που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στο συγκεκριμένο τομέα.
Θεσσαλονίκη, 28/4/2015
Chemtrails και διάστημα
Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες σε αυτό το παγκόσμιο Δίκτυο των μετεωρολογικών δορυφόρων.
Η πρώτη είναι οι γεωστατικοί (ή γεωσύγχρονη) δορυφόροι που διευθύνονται από την Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Αμερική και τη Ρωσία. Αυτοί κινούνται στη ζώνη του Ισημερινού, προσφέροντας μια διαρκή εικόνα του καιρού και συλλέγοντας παράλληλα μετεωρολογικά στοιχεία, για συγκεκριμένες ζώνες, καλύπτοντας ένα γεωγραφικό πλάτος 70ο βόρεια και 70ο νότια του Ισημερινού. Η ονομασία τους, γεωστατικοί, δείχνει και τον τρόπο λειτουργίας τους. Κινούνται σε τροχιές πάνω από τον Ισημερινό μαζί με τη Γη. Έτσι βλέπουν συνεχώς την ίδια περιοχή της Γης.
Υπάρχουν πέντε διαφορετικά γεωστατικά συστήματα, τα METEOSAT, GOMS, GMS και GOES. Το METEOSAT διαχειρίζεται από τον οργανισμό EUMETSAT και αποτελείται από τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους Meteosat, ο τελευταίος εκ των οποίων είναι ο Meteosat-7. Βρίσκεται σε τροχιά πάνω από το γεωγραφικό μήκος 0ο και φυσικά ελέγχει τη περιοχή πάνω από την Ευρώπη και την Ασία. Το GOMS καλύπτει τον Ινδικό Ωκεανό, τη Ρωσία, τη Κίνα και την Ινδία.
Ελέγχεται από τη διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας, στην οποία ανήκει και ο δορυφόρος COMS-N1, ο οποίος κινείται στις 76ο ανατολικά. Υπάρχουν όμως και δυο άλλοι δορυφόροι στην ίδια κατηγορία, ο κινέζικος FY-2 στις 105ο ανατολικά και ο INSAT, που ελέγχεται από την Ινδία. Η Ιαπωνία βρίσκεται ακόμα ανατολικότερα, στις 140ο με το δορυφόρο GMS-5, ο οποίος ανήκει στο ξεχωριστό σύστημα GMS. Τέλος η Αμερική ελέγχει το σύστημα GOES, το οποίο καλύπτει δυο περιοχές, τον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό με το GOES-WEST και το δυτικό Ατλαντικό Ωκεανό με το GOES-EAST.
Ο δορυφόρος GOES-9 στις 135ο δυτικά καλύπτει το σύστημα GOES-W και ο GOES-8 στις 75ο δυτικά καλύπτει το σύστημα GOES-E. Φυσικά και οι δυο εν ενεργεία δορυφόροι, μαζί με τον GOES-7 που λειτουργεί ως εφεδρεία και τον GOES-10, που πρόκειται σύντομα να τεθεί σε λειτουργία, έχουν κατασκευαστεί και είναι ιδιοκτησία των ΗΠΑ.
Η δεύτερη κατηγορία δορυφορικών μετεωρολογικών συστημάτων αποτελείται από δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τους πόλους. Αυτήν τη κατηγορία μονοπωλούν, προς το παρόν, οι Ρώσοι και οι Αμερικάνοι με την Ευρώπη και το EUMETSAT να στέλνουν το πρώτο δορυφόρο μετά το 2000.
Οι δορυφόροι σε πολική τροχιά συμπληρώνουν μια ολόκληρη περιστροφή γύρω από τη Γη σε 100 λεπτά. Καθώς η Γη γυρίζει γύρω από τον εαυτό της, ο δορυφόρος «βλέπει» ολόκληρη την επιφάνεια του πλανήτη κάθε 24 ώρες, καλύπτοντας έτσι τα κενά που αφήνουν οι γεωστατικοί δορυφόροι κυρίως στο νότιο ημισφαίριο. Οι NOAA-12 και NOAA-14 είναι δυο εν ενεργεία αμερικανικοί δορυφόροι σε πολική τροχιά, σε υψόμετρο 850χμ. και οι METEOR2-21 και 2-35 είναι οι ρώσικοι που κινούνται σε υψόμετρο 950χμ. και 1200χμ. αντίστοιχα. Το χαμηλό ύψος, στο οποίο κινούνται αυτού του τύπου οι δορυφόροι, επιτρέπει τη συλλογή στοιχείων με μεγαλύτερη ευκρίνεια σε σχέση με τους γεωστατικούς δορυφόρους, που κινούνται στα 35.000χμ.
Γι αυτόν το λόγο χρησιμοποιούνται για τη συλλογή τριών διαφορετικών στοιχείων: την κάλυψη των περιοχών από σύννεφα σε καθημερινή βάση, τη μέτρηση της θερμοκρασίας του εδάφους και το πιο βασικό απ’ όλα, την υγρασία και τις αλαγές στη θερμοκρασία.
Οι μικροκυματικοί και οι άλλοι αισθητήρες που χρησιμοποιούνται στους καινούριους δορυφόρους, όπως είναι οι DMSP (Defense Meteorogical Satellite Program) Block 5D-3 και στους NPOESS (National Polar-Orbiting Operational Environmental Satellite System), δίνουν την ευκαιρία να μετρηθούν από μεγάλη απόσταση παράγοντες όπως η ατμοσφαιρική υγρασία, η τοπική θερμοκρασία ή να διαχωριστεί η διαστρωμάτωση των νεφών.
Υπάρχουν πληροφορίες με υψηλή επιβεβαίωση, ότι πλέον στους δορυφόρους της νέας γενιάς, δεν τοποθετούνται μόνο αισθητήρες παθητικής ανίχνευσης, αλλά και μικροκυματικές συστοιχίες για την παραπέρα διαμόρφωση του τοπικού καιρού που «βλέπει» ο δορυφόρος. Ο βασικός στόχος αυτών των ενεργητικών πλέον συστημάτων είναι η ιονόσφαιρα. Από τη δεκαετία του 1930 αποτελεί κοινό μυστικό ότι αυτός που ελέγχει την ιονόσφαιρα ελέγχει τις επικοινωνίες αλλά και τον καιρό του πλανήτη.
Οι επιστήμονες με τη βοήθεια της τεχνολογίας, άρχισαν να επιχειρούν μεγαλύτερα τεχνολογικά άλματα στον τομέα όχι πλέον της πρόβλεψης αλλά της διαμόρφωσης και χειρισμού του κλίματος όχι μόνο σε τοπικό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πρωτοπόρος για μια ακόμα φορά ο Nicola Tesla
O Tesla πειραματίστηκε με τις διακυμάνσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε σχέση με το γήινο μαγνητικό και βαρυτικό πεδίο. Κατά τη διάρκεια των ερευνών του ανακάλυψε ότι ο ιονισμός της ατμόσφαιρας μεταβάλλονταν όταν η ατμόσφαιρα φορτιζόταν με μεταδόσεις ραδιοκυμάτων χαμηλών συχνοτήτων από 10 έως 80Hertz. Κατόρθωσε να πετύχει τόσο θετικό όσο και αρνητικό ιονισμό της ατμόσφαιρας με διαφορετικές ραδιοκυμματικές μεταδόσεις. Παραπέρα έρευνα απέδειξε ότι με το θετικό ιονισμό οι άνθρωποι και τα ζώα γίνονταν αργοκίνητα, αισθάνονταν κουρασμένοι και πέφτανε σε λήθαργο. Ο ιονισμός με αρνητικά ιόντα είχε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Μια επιπλέον ανακάλυψη ήταν ότι, όταν αρμονικές συχνότητες ραδιοκυμάτων συγκρούονταν με μόρια του αέρα, αυτά διεγείρονταν και εξέπεμπαν αρνητικά φορτία τα οποία αμέσως ενώνονταν με υδρογόνο και οξυγόνο και παρήγαγαν μόρια νερού.
Αλλά το εκπληκτικότερο ήταν η ανακάλυψη ότι συγκεκριμένοι τύποι ραδιοκυμάτων μετέφεραν θετικά φορτισμένα σωματίδια διαμέσου της ιονόσφαιρας, απευθείας στη μαγνητόσφαιρα. Τα θετικά φορτισμένα σωματίδια εγκλωβίζονταν στις ζώνες Van Allen και ταξίδευαν ανάμεσα στις ζώνες Aurora Borealis και Aurora Australis (βόρειος και νότιος μαγνητικός πόλος) ακριβώς στα σημεία που έχουμε εδώ και χρόνια χαρτογραφήσει τις τρύπες του όζοντος.
Το αέριο Freon που θεωρείται ο καταστροφέας του όζοντος, διασκορπίζεται και αντιδρά αμέσως. Όταν όμως το ασταθές φρέον βομβαρδίζεται με συγκεκριμένη ακτινοβολία, τα μόρια του γίνονται πλέον τόσο ενεργά που δεν μπορούν να μετακινηθούν και να διαλυθούν στη μαγνητόσφαιρα για να καταστρέψουν το όζον. Οι έρευνες του Τέσλα έθεσαν τις πρώτες βάσεις της τεχνολογίας δημιουργίας και διαμόρφωσης κλίματος.
Κατά το ΙΙ Παγκόσμιο πόλεμο ο Eisenhower είπε ότι ο κακός καιρός της Ευρώπης ήταν ο χειρότερος εχθρός για τις αεροπορικές κυρίως επιχειρήσεις. Αργότερα ο καιρός αποδείχτηκε σύμμαχος κατά την απόβαση στη Νορμανδία. Από τότε είχε γίνει κατανοητό ότι η διαχείριση του καιρού θα ήταν ο πολλαπλασιαστής ισχύος των στρατών του μέλλοντος. [Αλλωστε ο Ναπολέων κι ο Χίτλερ, σαν πιο πρόσφατα παραδείγματα, από τον "λάθος" καιρό έχασαν τον πόλεμο]Οι έρευνες έχουν αρχίσει ήδη από τη δεκαετία του ’50. Από το 1952 ο Γ.Ο Σούμαν μέτρησε τη συχνότητα αντήχησης του πλανήτη στα 7.83Hertz. Το 1969, ο επιστήμονας Σ. Τίλσον δημοσιεύει μια μελέτη του στο περιοδικό Spectrum. Παρόλη τη θεωρητική φύση της και τους προβληματισμούς που θέτει στην επιστημονική κοινότητα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όποιος μπορεί να επηρεάσει την ιονόσφαιρα μπορεί να ελέγχει τις βροχές και κατ’ επέκταση τον καιρό μιας μεγάλης περιοχής.
Οι χρονιές περνάνε με άκρας μυστικότητας πειράματα και από την Αμερική και από τη ΕΣΣΔ μέχρι που το 1975 ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Γκέιλορντ Νέλσον, υποχρέωσε το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ να σταματήσει τα πειράματα με ακτινοβολία ELF γιατί εκτός των άλλων παρενεργειών, επηρέαζε άμεσα την χημική σύσταση του ανθρώπινου αίματος και ειδικότερα τα λευκά αιμοσφαίρια.
Λίγο αργότερα το 1977, υπογράφεται και από τις ΗΠΑ η συνθήκη απαγόρευσης στρατιωτικής ή άλλης εχθρικής χρήσης του περιβάλλοντος (ENMOD). Ήταν ένα σχέδιο που που είχε προωθήσει ο ΟΗΕ, προβλέποντας ότι η κατάσταση έτεινε να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Την περίοδο 1987-92 η εταιρεία APTI (Argo Power Technologies Incorporated) αρχίζει την ανάπτυξη νέων όπλων. Το ίδιο περίπου διάστημα ο επιστήμονας Νπερναρντ Ηστλουντ και πρόεδρος της ARGO με τη πατέντα 4.686.603, δημιουργεί τη συσκευή για τη μεταβολή της ιονόσφαιρας και μαγνητόσφαιρας. Η συσκευή αυτή, θεωρείται από πολλούς επιστήμονες ότι ήταν ο πρόδρομος του σημερινού HAARP. Όλο αυτό το διάστημα οι επιστήμονες του τομέα, βρίσκονται σε στενή συνεργασία με το ίδρυμα WRAIR. Αυτό είναι το Ινστιτούτο Ερευνών Walter Rint.
Όλες οι έρευνες πλέον κινούνται γύρω από τη μελέτη και τη κυριαρχία της ιονόσφαιρας.
Αναλύοντας τη σημασία της ιονόσφαιρας παρατηρούμε τα εξής. Η ιονόσφαιρα εκτείνετε σε ύψος που αρχίζει από τα 30 μίλια πάνω από το έδαφος και εκτείνεται μέχρι τα 1.200 ή και περισσότερο. Το πεδίο της ορίζεται από στρώματα όπου κινούνται ελεύθερα φορτισμένα σωματίδια διαφόρων ενεργειών και ταχυτήτων που έχουν την ιδιότητα να μεταδίδουν, διαθλούν και αντανακλούν τα ραδιοκύματα σε μεγάλες αποστάσεις γύρω από τη Γη.
Η αντίδραση της ιονόσφαιρας στα ραδιοκύματα εξαρτάται από το συγκεκριμένο ιονοσφαιρικό στρώμα που θα δεχτεί τη μετάδοση, τη θερμοκρασία του και τη φόρτισή του, τη χημική του σύσταση (η οποία βελτιώνεται ή μεταλλάσσεται με τεχνικές chemtrails) καθώς και τη συχνότητα του εκπεμπόμενου κύματος που δέχεται και την γεωμετρία της μετάδοσης του. Έτσι η ιονόσφαιρα επιτρέπει τα ραδιοκύματα να ταξιδεύουν χρησιμοποιώντας τη καμπυλότητας της Γης αφού τις περισσότερες φορές πομπός και δέκτης δεν βρίσκονται σε οπτική επαφή μεταξύ τους.
Οι μεταδόσεις από 3 ως 30ΜΗΖ χαρακτηρίζονται ως μακρών αποστάσεων HF (high frequency) ενώ οι συχνότητες από 30MHZ ως 300GHZ προορίζονται για επικοινωνίες που απαιτούν οπτική επαφή όπως συμβαίνει με τους δορυφόρους ή της επικοινωνίες εδάφους με αεροσκάφη που πετούν στην άμεση περιοχή, καθώς και στην τεχνολογία ραντάρ των αεροσκαφών για κατάδειξη στόχων εδάφους ή παρακολούθησης ανάγλυφου του εδάφους για χαμηλές πτήσεις με ελάχιστη ορατότητα κυρίως το βράδυ.
Η ιονόσφαιρα έχει τον δικό της καιρό ο οποίος μεταβάλλεται όπως ο καιρός στην επιφάνεια του πλανήτη. Εξαρτάται άμεσα από τη θερμοκρασία, τις ηλιακές κηλίδες, τον ηλιακό άνεμο, τη διακύμανση του γήινου μαγνητικού και βαρυτικού πεδίου, την κίνηση και τη θέση της σελήνης, τη συγκέντρωση αερίων στα συγκεκριμένα στρώματα που δημιουργούν ή όχι μεγαλύτερες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων, καθώς και την ηλεκτρική αγωγιμότητα όλων αυτών των παραγόντων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Ο τομέας που παρακολουθεί τις διακυμάνσεις αυτές ονομάζεται διαστημική μετεωρολογία και εκδίδει ειδικά για το στρατό σχεδόν καθημερινά το δελτίο διαστημικού καιρού, όπου περιγράφει τις βέλτιστες συχνότητες επικοινωνίας, την αδυναμία λειτουργίας κάποιων άλλων και καθορίζει τις συνθήκες για τα συστήματα παρακολούθησης αέρα ή εδάφους.
Μέχρι το σημείο αυτό, οι κλιματολογικές αλλαγές γίνονται κυρίως με χημικές παρεμβάσεις στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες εκμεταλλεύονται τις απλές φυσικές αντιδράσεις και διεργασίες. Κύριος τομέας έρευνας αποτελούν η δημιουργία ομίχλης και καταιγίδων. Στον τομέα των υπερ-απόρρητων ατμοσφαιρικών προγραμμάτων, δημιουργήθηκε το πρόγραμμα POLEX (Polar Experiment of the Global Atmospheric Research Program) που μαζί με ένα αντίστοιχο πρόγραμμα με το όνομα AIDJEX (Arctic Ice Dynamics Joint Experiment) επιχειρούσαν το λιώσιμο των πάγων των πόλων με μικροκυματικές ακτινοβολίες και την μελέτη των επιπτώσεων στο πλανητικό κλίμα.
Τα προγράμματα αυτά άλλαξαν πολλά ονόματα για λόγους απόκρυψης και συγκάλυψης. Ένα από τα ονόματα αυτά ήταν και το Nile Blue, αλλά αμφισβητείται σε ποιο από τα δυο προγράμματα ανήκει.
Chemtrails στην Ολλανδία 12/4/2015
Ο Τρυποκάρυδος από τη Ρωσία
Ο σοβιετικός Τρυποκάρυδος άρχισε να λειτουργεί τον χειμώνα του 1976 και περιοχή εκπομπής του προσδιορίστηκε η Σιβηρία. Ονομάστηκε τρυποκάρυδος λόγω της περιοδικότητας των παλμών του (10 ανά δευτερόλεπτο) και εκπέμπονταν σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων από 3.21KHZ ως και 17.450KHZ, ενώ ακουγότανε ακόμα και σε κοινούς ραδιοφωνικούς δέκτες ανά τον κόσμο σε περισσότερα από 20 κανάλια.
Αρχικά οι ΗΠΑ νόμιζαν ότι βομβαρδίζονται οι πρεσβείες τους ανά τον κόσμο με συχνότητες που είχαν να κάνουν με το mind control. Υγειονομικές εξετάσεις στο προσωπικό τους έδειξε ότι τουλάχιστον το ένα τρίτο των εργαζομένων είχε μέχρι και 40% λιγότερα λευκά αιμοσφαίρια στο αίμα του, ενώ είχαν αναφερθεί περίεργες συμπτώσεις λευχαιμιών και δερματοπαθειών. Μετά από χρόνια οι ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι με τον τρόπο αυτό η Ρωσία επηρέαζε τον καιρό, κυρίως στη βόρεια Αμερική, προκαλώντας καταιγίδες και τυφώνες με μεγάλο οικονομικό κόστος αποκατάστασης ζημιών.
Το GWEN των ΗΠΑ
Ένα σύστημα παρόμοιο με τον Σοβιετικό Τρυποκάρυδο δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ και ονομάστηκε GWEN (Ground Wave Emergency Network). Το σύστημα κατασκευάστηκε με διπλό σκοπό. Ο ένας είναι η λειτουργία του σαν έκτακτο σύστημα επικοινωνιών το οποίο δεν θα προσβάλλεται από ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς κατά τη διάρκεια ενός πυρηνικού πολέμου. Οι μονάδες του GWEN είναι ικανές να αυξήσουν το μαγνητικό πεδίο σε μια περιοχή με ακτίνα σε τουλάχιστον 250 μιλίων.
Οι μονάδες είναι αυτόνομες και αποτελούντο από έναν πύργο ύψους 300 ποδών που μεταδίδει ραδιοκύματα στο έδαφος με πλήθος γυμνών επιχαλκωμένων καλωδίων που ξεκινούν από τη κορυφή του πύργου και θάβονται στο έδαφος. Η διάταξη των καλωδίων είναι σαν ακτινών τροχού ποδηλάτου. Τα καλώδια αντιδρούν με τη γη μετατρέποντας την σε αγωγό, ενισχύοντας τα ραδιοκύματα σε μεγάλη απόσταση διαμέσου του εδάφους.
Ψεκασμός χημικών από αέρος (chemtrails) δημιουργεί μεγαλύτερη αγωγιμότητα στην όλη περιοχή και καλύτερη απόκριση των επιθυμητών συχνοτήτων. Τέτοιες συστοιχίες πύργων είναι ορατές στο Texas, Nevada, Maine, North Carolina, Maryland, Georgia, Oregon, Washington, California, Iowa, Wisconsin, Minnesota, Missouri, North Dakota, South Dakota, Pennsylvania, Mississippi, New York, Alabama, Virginia, Kansas, Nebraska, New Jersey, Arkansas, Massachusetts, Oklahoma, Colorado και Montana, καλύπτοντας όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, αποτελεσματικά.
Ο δεύτερος σκοπός δημιουργίας του και αυτός που του δίνει και την ομοιότητα του με τον Σοβιετικό Τρυποκάρυδο, είναι η χρησιμοποίηση του για την εκτεταμένη διακοπή των επικοινωνιών. Όπως συνέβη όταν χρησιμοποιήθηκε στη Μέση Ανατολή το 1993.
Chemtrails και κλιματολογικός πόλεμος σε Ελληνικό έδαφος
Και για όλους εσάς που νομίζετε ότι όλα αυτά γίνονται σε χώρες μακρινές και εξωτικές, διαβάστε παρακάτω για όλα αυτά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας, δίπλα στο σπίτι μας. Το παρακάτω, σαν είδηση, δημοσιεύτηκε στα πολύ ψιλά γράμματα των ελληνικών εφημερίδων των ημερών εκείνων.
Ο ρόλος του αμερικάνικου πυραυλοφόρου καταδρομικού USS Cape St George, κλάσης Ticonderoga, που παρεμβλήθηκε μεταξύ ελληνικών και τουρκικών ναυτικών δυνάμεων στο Αιγαίο στα μέσα Νοεμβρίου 1994, όταν βρισκόταν σε εξέλιξη οι παράλληλες ασκήσεις Νηρηίς 94 και Θαλασσόλυκος 94, δεν περιορίστηκε σε αυτόν του διαιτητή ανάμεσα στις δυο πλευρές.
Οι ελληνικές αρχές υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά η ύπαρξη τοπικά, εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών (ένταση ανέμου πάνω από 11 μποφορ) την στιγμή που η Μετεωρολογική υπηρεσία προέβλεπε μεν άσχημο καιρό αλλά πολύ μικρότερης έντασης. Ούτε μπορεί να εξηγηθεί γιατί οι συνθήκες αυτές δημιουργούνται σε περιοχές που μόλις εγκατέλειπε το Αμερικάνικο πολεμικό πλοίο. Υποστηρίζεται πλέον επίσημα ότι το USS Cape St George διέθετε κατάλληλο εξοπλισμό για τη δημιουργία και τη μεταβολή των καιρικών συνθηκών. Σημειώνεται ότι λόγω της κακοκαιρίας τα τουρκικά πλοία αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο κόλπο της Σμύρνης και έτσι να αποφορτιστεί η ένταση των ημερών.
Επιπλέον έγινε γνωστό ότι από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 αμερικανοί επιστήμονες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ με αφορμή την δυνατότητα δημιουργίας τεχνητών βροχών, πραγματοποίησαν πολλά πειράματα για την τεχνητή δημιουργία δυσμενών καιρικών συνθηκών, τοπικά, οι οποίες θα υποχρέωναν τον τότε σοβιετικό στόλο να καταφύγει στα αγκυροβόλια του. Το Αιγαίο, λόγω του σοβιετικού στόλου της μαύρης θάλασσας, ήταν μια από τις κύριες περιοχές εξέλιξης ενός τέτοιου σεναρίου.
Το παραπάνω σενάριο ενισχύεται από το γεγονός ότι το USS Cape St George απέπλευσε εσπευσμένα από τον ναύσταθμο του στο Norfolk της Virginia και διέσχισε όλο τον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο για να φτάσει στο Αιγαίο και να παρεμβληθεί ανάμεσα στους δυο στόλους, την στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου αλλά και της Αδριατικής, υπήρχε όλη η δύναμη του 6ου Αμερικάνικου Στόλου, στη όποια δεν βρέθηκε κανένα διαθέσιμο πλοίο για την ανάληψη της συγκεκριμένης αποστολής.
Και στο μέλλον;
Chemtrails και εξωτικά όπλα, κατασκευασμένα όλα για τον πόλεμο και την επικράτηση του ανθρώπου στον άνθρωπο. Τελικά παρόλη τη πρόοδό μας, ζούμε σε ένα πραγματικό μεσαίωνα, με αιματηρούς πολέμους και εξευτελισμό του ανθρώπου, με τη μόνη διαφορά ότι στην εποχή μας γίνεται δήθεν πιο πολιτισμένα και όχι με τις μεθόδους της ιεράς εξέτασης.
Ο παρανομαστής όμως και στις δυο εποχές παραμένει ο ίδιος. Η ισχύς φέρνει την κατάκτηση και η μονοκρατορία την επιβολή στους αδύναμους. Θα είναι ευχής έργον, ο ισχυρός να δαμάσει τα ένστικτά του και να χρησιμοποιήσει το μυαλό του και τις τεχνολογικές του ικανότητες για να μετατρέψει το πλανήτη σε παράδεισο και όχι σε κρεματόριο αφανισμού αδυνάτων και αντιφρονούντων. Αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα, μιας και η φυσική δομή του πλανήτη, δεν αφήνει περιθώρια για ανεξάντλητους πειραματισμούς και καταστροφές.
Αθήνα 05/01/2014
το διαβάσαμε στο terra papers
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου