Οι εξεγερμένοι της επανάστασης του 1821, πίσω από την οργάνωση της οποίας υπήρξαν σε πολύ σημαντικό βαθμό οι διεργασίες της "Φιλικής Εταιρείας": αλβανο-αρβανίτικης καταγωγής και μουσουλμάνοι οι μισοί τουλάχιστον ήρωες και απλοί στρατιώτες (ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑΝΤΑΕΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΣΤΕΙΟΣ) που μαζί και με φτωχούς ακόμα Τούρκους, οι οποίοι καταπιέζονταν και οι ίδιοι από τον σουλτάνο, και Έλληνες (και υπήρχαν ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ, όπως ο Οδυσσέας Ανδρούτσος), έδωσαν με γενναιότητα, είναι αλήθεια, τον αγώνα ενάντια στην καταπίεση και εκμετάλλευση, αλλά...ΗΤΤΗΘΗΚΑΝ. Αφού πρώτα αλληλοσπαράχτηκαν και φάγανε και τα λεφτά των βρετανικών -τέλεια βέβαια εναρμονισμένων στα δικά τους συμφέροντα- δανείων, που κουτσουρεμένα ήδη ως προς τα αρχικά συμφωνηθέντα ποσά, δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου και την ανασυγκρότησή του μεταεπαναστατικά. Με πρωταίτιους τους λεγόμενους "πολιτικούς", ακάπνιστους από μάχες και άμαθους από κακουχίες λιμοκοντόρους "διανοούμενους", λακέδες άπληστους Φαναριώτες, που αποτελούσαν τον ορισμό της διαπλοκής και μηχανορραφίας (πολύ πιο προχωρημένοι σε σχέση με τους σημερινούς διαπλεκόμενους) ώστε να κερδίσουν την εύνοια της Υψηλής πύλης και να πλουτίσουν πατώντας επί πτωμάτων, Ελλήνων ή Τούρκων. Δολοπλόκοι "ηγέτες", η λεγόμενη "επαναστατική ελληνική κυβέρνηση", όπως ο μηχανορράφος ξιπασμένος Μαυροκορδάτος και ο ορισμός του αμοραλιμού αληπασαλής ( μειωτικό προσωνύμιο των Ελλήνων που υπηρετούσαν τον Αλή πασά των Ιωαννίνων και οι οποίοι, μετά τον θάνατό του, πήραν μέρος στον Αγώνα και πολλοί δεν εγκατέλειψαν τις συνήθειες που είχαν στην Αυλή του Αλή πασά) Κωλέττης. Οι οποίοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους "πατριώτες" και "προδότες" τους πραγματικά γενναίους και αγαπητούς στο στράτευμα οπλαρχηγούς στρατιωτικούς (άρα επικίνδυνους για την παρασιτική εξουσία τους), όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς (που πέθαναν πάμφτωχοι και πικραμένοι)... Άτομα που δέφθειραν σε απίστευτο βαθμό τους πάντες γύρω τους και "καθάριζαν" με μπράβους όπως ο Γκούρας τον οποίο έβαλαν και σκότωσε μπαμπέσικα τον Ανδρούτσο... Που όταν μπούκαρε στο Μωριά ο Ιμπραήμης και τ'ασκέρια του, εκείνοι μαζί με τα χανουμάκια τους "ταμπουρώθηκαν" μέσα στην ασφάλεια των πλοίων του εφοπλιστή της εποχής και υποχείριό τους Κουντουριώτη και αποφυλάκισαν τους ως τότε "αντιπατριώτες" οπλαρχηγούς για να βγάλουν το φίδι από την τρύπα!
Και μια Εκκλησία άκρως δεισιδαιμονική (η διδασκαλία των επιστημών από φωτισμένα μυαλά σε ονομαστές υπό την αιγίδα της Εκκλησίας ανώτατες σχολές της εποχής θεωρούνταν έργο του διαβόλου και οι διψασμένοι για μετάδοση γνώσεων δάσκαλοι κυνηγήθηκαν με λύσσα!) και υποταγμένη απόλυτα στο Σουλτάνο και χαφιεδίστικη (παροιμιώδεις οι έγγραφες παραινέσεις πατριαρχών και αρχιπαπάδων στους κατοίκους των χριστιανικών περιοχών να καταγγέλουν στις "προστάτηδες των χριστιανών" οθωμανικές Αρχές ακόμη και υποψία επαναστατικής συμπεριφοράς) και προπαντός καταπιεστικότατη, καθώς υπήρχαν και ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ (π.χ, στην Αθήνα) όπου πετάγονταν μέσα όσοι δεν πλήρωναν τους φόρους προς το παπαδαριό! Πιο συγκεκριμένα για τα "ελληνοχριστιανικά ήθη" που λένε στη σημερινή μαθητιώσα νεολαία" οι "εθνικοί τράγοι"(ή ταγοί): Μια Εκκλησία απόλυτα σύμφωνη προεπαναστατικά με τη "φυσική τάξη πραγμάτων", δηλ. της σκλαβιάς για το λαό και των οικονομικών και σημαντικότατων πολιτικών προνομίων για την ίδια κι απόλυτα εχθρικής στον ξεσηκωμό του'21 "ως εθνοφθόρον τόλμημα". Με θεάρεστες πατριαρχικές παραινέσεις, όπως πχ του πατριάρχη Καλλίνικου, κάμποσα χρόνια πριν το'21, που μετά το Ορλωφικά εξαπέλυσε ένα γεμάτο μίσος αφοριστικό επιτίμιο προς όλους τους χριστιανικούς λαούς των Βαλκανίων, προτρέποντας τους κατοίκους να καταδίδουν τους αγωνιστές στις οθωμανικές αρχές. Με πατριαρχικές εγκυκλίους (του Γρηγόριου, 1/12/1797) για εξαφάνιση του "ύποπτου" κι "αντιχριστιανικού" συντάγματος του Ρήγα Φεραίου, μη τυχόν και διαφθαρεί το ποίμνιο. Με αφορισμούς κι εξόντωση από τους ρασοφόρους-φορείς της σκοταδιστικής εκκλησιαστικής πολιτικής, σε βάρος των πραγματικών δασκάλων που πάσχιζαν να ξεστραβώσουν το αμόρφωτο και γεμάτο δεισιδαιμονίες "γένος", όπως ο Βενιαμίν ο Λέσβιος(τεράστια η συμβολή στη μόρφωση των υπόδουλων του περίφημου δασκάλου στην "Ακαδημία" στις Κυδωνίες), ο Θεόφιλος Καΐρης, ο Ευγένιος Βούλγαρης και τόσοι άλλοι, που με τη διδασκαλία των μαθηματικών, αρχαίων ελληνικών και φιλοσοφίας, Φυσικής ή ακόμη και αστρονομίας, οδηγούσαν τη νεολαία στην..."αθεΐα"!*
Αμήν! Και μετά κάποιοι ακόμα αναρωτιούνται γιατί στη μνημονιακή σύγχρονη "Εδέμ" (αλλά ακόμα χριστιανική τουλάχιστον, έτσι;) η Εκκλησία είναι παρούσα διά της σιωπής της, θεωρώντας την... ως έναν από τους "στυλοβάτες του έθνους"!!! Και φυσικά μονίμως ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ, όσον αφορά το μεγαλείο του στοχασμού και φιλοσοφικής σπουδής του κυνηγημένου με δολοφονική μανία από αυτήν αρχαιοελληνικού πολιτισμού:
" "Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Θεού, δεν είσθε Έλληνες, δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ'είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί"..." ο "ΑΓΙΟΣ" ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
ΚΑΙ φυσικά η επίσημη Εκκλησία μας αρκείται, κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, να αφιερώνει δεκάδες αναθεματισμούς (αφιερωμένους στην αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη και τέχνη κι επιστήμη, που υποτίθεται ότι πρέπει να μαστε περήφανοι γι'αυτές μιας κι εμείς σήμερα είμαστε ηχηρά απόντες στην παραγωγή πολιτισμού): "Τοις λέγουσιν οτι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, ανάθεμα τρις" ή "Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα, ανάθεμα τρις" ή "Τοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, ανάθεμα τρις" ή "Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις, ανάθεμα τρις"... κι άλλα πολλά τέτοια δείγματα "ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού". Τον οποίο κατασκεύασαν σαν το τέρας του Φρανκενστάιν, ως κυρίαρχο ιδεολόγημα, αυτοί που ήθελαν να βρουν τα άλλοθι (βλέπε κυρίαρχη αστική τάξη) και τις δικλείδες ασφαλείας για την επιδιωκόμενη "εθνική συνοχή" των λαοτήτων και τάσεων που συνυπήρχαν αρμονικά ως τότε στην επικράτεια του "απελευθερωμένου" κρατιδίου.
*Το αξιοσημείωτο είναι ότι και οι τρεις αυτοί δάσκαλοι ήταν κληρικοί, που σπούδασαν στην Ευρώπη. Κι όταν επέστρεψαν στην υπόδουλη Ελλάδα έκαναν το σφάλμα να θελήσουν με όλη την ψυχή τους να μεταλαμπαδεύσουν τις νέες ιδέες και τις γνώσεις στους βυθισμένους στο σκοτάδι της αμάθειας και δεισιδαιμονίας ραγιάδες...Και γνώση=ελευθερία και αμφισβήτηση του κατεστημένου, κάτι που δεν συνέφερε ούτε τους Τούρκους ούτε, ίσως ακόμα περισσότερο, τους κοτζαμπάσηδες και τους "ποιμένες" που επέβαλαν κι αυτοί φόρους ("συνεισφορές" υποχρεωτικές στον "κουρβανά του θεού") στους υπόδουλους συμπατριώτες τους!
Μικρά αλλά με σημασία αποσιωποιημένα γεγονότα: πρόταση Κολοκοτρώνη για 2πλή επίσημη γλώσσα: αλβανικά και ελληνικά κι ένα συγκλονιστικό κείμενο-σαν διαθήκη, παρακαταθήκη του Μάρκου Μπότσαρη στα αλβανικά!
Και όπως όλα τα στοιχεία μαρτυρούν, Οι ΕΛΛΗΝΕΣ κοτζαμπάσηδες ίσως και να ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ!
Η επέμβαση των Αγγλο-γάλλων (αρχής γενομένης στη ναυμαχία του Ναβαρίνου), για δικά τους οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, έσωσε την ηττημένη στρατιωτικά πλευρά και αρχικά σκόπευε να δημιουργήσει μια χαλαρή ομοσπονδία εθνοτήτων που ζούσαν στον ελλαδικό χώρο, ημιανεξάρτητη από το Σουλτάνο. Τελικά αποφάσισαν (αποφυγή διείσδυσης και επιρροής της Ρωσίας στο χώρο (;) και άλλοι λόγοι) να επιτρέψουν την ίδρυση αυτού του αποικιοκρατούμενου από την αρχή μορφώματος που ονομάστηκε νεοελληνικό "κράτος" (αν και ΔΕΝ λειτούργησε ποτέ ως στοιχειωδώς οργανωμένο και εύρυθμο κράτος), που από την πρώτη στιγμή υιοθέτησε σαν γνήσιος νεοραγιάς δυτικά μοντέλα εκπαίδευσης και διακυβέρνησης, τελείως ξένα με την πρότερη κοινοτική παράδοση.
Μια νεοσυσταθείσα νεοελληνική "Βαβέλ" όπου μετά την απελευθέρωση τα μεγάλα τσιφλίκια κρατικοποιήθηκαν και στη συνέχεια με τη δημιουργία των κομμάτων, οι κομματικοί αρχηγοί αντικατέστησαν τους φεουδάρχες. Με το βασιλιά καπέλο, το ήδη επί επανάστασης πελατειακό κράτος γιγαντώνεται , το "ευγενές άθλημα" της συναλλαγής γίνεται κράτος εν κράτει. Λέγεται πχ για τον Κωλέττη ότι μέχρι τις προχωρημένες απογευματινές ώρες, στην έδρα της κυβερνήσεως, εργαζόταν σοβαρά πάνω στη διεκπεραίωση ρουσφετιών, ενώ είχε ήδη αποκτήσει τεράστια περιουσία για τα δεδομένα της εποχής.
Μόνο τυχαία δεν ήταν η τοποθέτηση του Στρατηγού Μακρυγιάννη, το Γενάρη του 1844, στο βήμα της Βουλής: "αν είναι να μείνουμε ημείς νηστικοί, ας πάη στο διάβολο η ελευθερία. Έφαγαν αυτοί, ας φάμε και εμείς τώρα"(!) Η κυρίαρχη ιδεολογία ήταν από καιρό πραγματικότητα. Και με ψηφίσματα των "εθνοπατεράδων" παίρνουν πόδι από πόστα του κρατικού μηχανισμού όσοι "ετερόχθονες ή αλλοδαποί" δεν πληρούσαν κάποιες προϋποθέσεις (ο νοών νοείτω). Όπως ας πούμε ο Κ. Παπαρηγόπουλος, ο "εθνικός ιστορικός", γεννημένος στην Κων/πολη το 1815, που μετά το ξέσπασμα της επανάστασης, τη δολοφονία του πατέρα του από τους Τούρκους και τη δήμευση της περιουσίας του, είχε βρει καταφύγιο με τη μάνα και τ'αδέλφια του στην Οδησσό και μεταεπαναστατικά είχε γίνει διευθυντής του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Στις 13/9/1843 η χώρα υπέγραψε την οικονομική σύμβαση που της επέβαλαν οι "Προστάτιδες Δυνάμεις" και η οποία κατέλυε την όποια δημοσιονομική της αυτονομία.
Και για 200 χρόνια ως σήμερα η νεοελληνική κοινωνία διαπερνούνταν οριζόντια και κάθετα από τη ΦΑΥΛΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΣΠΑΡΑΓΜΟ, ΤΗ ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ, με παρατηρητές-επεμβαίνοντες όποτε αυτές το έκριναν τις μεγάλες δυνάμεις (και πλέον τις ΗΠΑ, μετά τον Εμφύλιο) ωσάν ινστρούχτορες, άρπαγες και συνάμα προαγωγοί! Και πλέον σήμερα, με το χρηματοπστωτικό πανίσχυρο ολοκληρωτισμό να επελαύνει, οι ισχυροί μετατρέπονται σε απαλλοτριωτές της δημόσιας περιουσίας, των υποδομών και πόρων του "κράτους", που οι προκάτοχοί τους ισχυροί αποικιοκράτες επέτρεψαν να δημιουργηθεί. Και τώρα αποφασίζουν να αποδομήσουν, να κάνουν "φύλλο και φτερό" αυτό που ποτέ ουσιαστικά δεν απελευθερώθηκε! Παρά τις τίμιες προθέσεις και γενναίες προσπάθειες πολλών από τους εξεγερμένους του 1821, οι οποίοι όμως δεν δικαιώθηκαν...
Αν η απελευθέρωση έχει τελικά σχέση με έννοιες όπως η Αλήθεια! Και η αξιοπρέπεια και κοινωνική πρόνοια και δικαιοσύνη και αυτάρκεια και αυτονομία και άσκηση ανεξάρτητης πολιτικής...
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου