Σίγουρα ήτανε φτύσιμο στην καλοσιδερωμένη φάτσα των Ντάισελμπλούμηδων και αυτών που τους στέλνουν...

Σε αυτό το εδώ το μπλογκ έχουμε ασκήσει συχνά σκληρή κριτική στα μέχρι τώρα ειπωμένα και πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ (ως αντιπολίτευση) και μέσα από κείμενα άλλων και μέσα από δικά μας. Πάντα με επιχειρήματα και προβληματισμούς, με γνώμονα όχι το "καλό του λαού" όπως έχει καταντήσει να μασιέται σαν ληγμένη καραμέλα από κομματικά σαγόνια. Που προσδοκούν την ποδηγέτηση του "προστατευόμενού τους" και την εξυπηρέτηση υψηλών αντιλαϊκών συμφερόντων και των δικών τους (κρυφών ή πεισματικά κλειστών σε οποιοδήποτε δημόσιο έλεγχο) τραπεζικών λογαριασμών. Αλλά με κύριο γνώμονα την αποκατάσταση των κουρελιασμένων εννοιών, όπως "αυτοδιάθεση", "δημοκρατία", "ισονομία", "δικαιοσύνη", ταύτιση συλλογικού και ατομικού συμφέροντος, "εργασία" που δεν έχει να κάνει με δουλοκτητική συνθήκη...

Ωστόσο θα ήμασταν άδικοι ή ηθελημένα τυφλοί αν δεν παραδεχόμαστε και βλέπαμε κάποια πράγματα, έτσι όπως εξελίσσονται και με τη σημασία που αποκτούν σε τούτους τους δουλοπρεπείς καιρούς των πολλών και των ηγεσιών τους απέναντι στις μειοψηφικές αλλά πανίσχυρες (οικονομικά και στρατιωτικά) μα όχι ανίκητες ελίτ. Τώρα αν αυτές οι εξελίξεις δεν έχουν συνέχεια, ή αποδειχτούν άλλο ένα πυροτέχνημα, ένα "τρικ", άσφαιρα πυρά ή ξεδοντιασμένο γάβγισμα απέναντι στα διψασμένα για το αίμα και τον πλούτο των λαών σαγόνια των μαφιόζων του χρήματος και των εκβιασμών...Αυτό είναι μια ιστορία που τις σελίδες της θα δούμε πολύ σύντομα να διαμορφώνονται με τα ανάλογα γραφήματα.

να ονειρεύεσαι το αδύνατο

 
Στην ερώτηση για το ποια είναι αυτά τα πράγματα που με εμπνέουν (και ίσως με κατατάσσουν στην "άνεϋ σημασίας" και συχνά "επικίνδυνης για την υγεία", για πολλούς "ρεαλιστές", κατηγορία των ουτοπιστών) δεν μπορώ παρά να θεωρήσω ως γνήσια "απάντηση ψυχής" τους στίχους που θα ακολουθήσουν.
 Και για όσους κατανοούν τι θέλω να πω (που ο δημιουργός των στίχων αυτών Joe Darion "εξαπέλυσε" για να μας "μολύνουν" με το υπέροχο και σίγουρα όχι εύπεπτο για πολλούς μήνυμά τους), να βοηθήσω κι άλλο μεταφέροντας εδώ κάποιες σκέψεις, δανεισμένες από μια παλιότερη κατάθεση κάποιων δικών μου στίχων:
Σ'εκείνους που οι δικοί τους ονειρόκοσμοι πάλλονται, σχηματοποιούνται και υλοποιούνται σε ανοιχτές σε όλα τα ερεθίσματα και θαύματα συχνότητες και άνεϋ ιδιοκτησίας κι ελέγχου μήκη κύματος, τελείως ασύμβατα με την "επιπεδούπολη της κανονικότητας". Σ'εκείνους που δεν επιθυμούν "να φέρουν τον ουρανό στο μυαλό τους, αλλά να έχουν το μυαλό τους στον ουρανό". Που ακόμη κι όταν βρίσκονται (και το ξέρουν με όλους τους πόρους τους αυτό) παγιδευμένοι μέσα σε ασφυχτικά αντιαισθητικά τείχη, δεν σταματούν να απεργάζονται τη δραπέτευσή τους στα ανοιχτά πεδία. Ακόμη και με τη φαντασία τους όταν δεν έχουν άλλους τρόπους ανάσας, η οποία μπορεί να υποδείξει εκπληκτικές "εφαρμογές" και λύσεις στην εύπλαστη πραγματικότητα. Που δεν συμβιβάζονται με το να λουφάξουν στην ασφάλεια του εγκλεισμού ή να σπαταληθούν σαν αμνοί με πορεία προς το σφαγείο κι εξαλειφθούν με το να διεκδικήσουν μικρές "αξιοπρεπείς διορθώσεις" μέσα πάντα στην πραγματικότητα του εγκλεισμού. Που ακόμη κι αν "φτιασιδωθεί" (κι αυτό είναι πάντοτε προσωρινό μέχρι να οπισθοδρομήσει πάλι και να κυλήσει στα ίδια status ή και χειρότερα) δεν παύει να είναι εγκλεισμός...

THE IMPOSSIBLE DREAM
 ( The Quest )

(To Τραγούδι του Don Quixote)

To dream ... the impossible dream ...
To fight ... the unbeatable foe ...
To bear ... with unbearable sorrow ...
To run ... where the brave dare not go ...

To right ... the unrightable wrong ...
To love ... pure and chaste from afar ...
To try ... when your arms are too weary ...
To reach ... the unreachable star ...

This is my quest, to follow that star ...
No matter how hopeless, no matter how far ...

To fight for the right, without question or pause ...
To be willing to march into Hell, for a Heavenly cause ...

And I know if I'll only be true, to this glorious quest,
That my heart will lie will lie peaceful and calm,
when I'm laid to my rest ...

And the world will be better for this:
That one man, scorned and covered with scars,
Still strove, with his last ounce of courage,
To reach ... the unreachable star ...

(Don Quixote) 

Man of La Mancha

“ . . .I will act, says Don Quixote,
as if the world were what I would have it to be,
as if the ideal were real. . .

-- Don Quixote de la Mancha,
Cervantes

Don Quixote by Pablo Picasso

Aναρτήθηκε αρχικά στο νέο μας "καταφύγιο "

το "ποταμόπλοιο" που θέλει να μας σώσει από τον πνιγμό...

τον παραπάνω "μικρό διάλογο" βρήκαμε στο  @JUNGLE_Report

...ένα εξαιρετικό άρθρο περί του "καπετάνιου" του νεοφιλελεύθερου "ποταμόπλοιου", του προγράμματος-τουρλουμπούκι, του "τι θέλει επιτέλους να πει ο ποιητής"-επικεφαλής της με συνοπτικές διαδικασίες δυναμικής πολιτικής διείσδυσης "εθνικών μεγαλοεργολάβων" και "μεγάλων" γενικότερα στα "κοινοβουλευτικά κόλπα". Που στις λίστες του συναντάς και ονόματα από το χώρο των επιστημών και του πνεύματος. Αυτού του πνεύματος που προσγειώνεται "με χάρη" στη γη όταν μυριστεί "τσιμπούσι" και αξίωμα, ασχέτως από ποια πηγή εκπορεύεται αυτό και με ποιο προσωπείο πλασάρεται στα δυστυχώς μόνιμα θύματα του εύκολου εντυπωσιασμού και του λόγου εκείνου που το περιεχομένό του στην ουσία ξεχειλίζει από  "φανφαρισμό" (για έναν πιο σοβαροφανή εκπρόσωπο αυτού του τελευταίου όρου είχαμε με το δικό μας τρόπο αναφερθεί κι εδώ)...

"Ο εκλεκτός κύριος Ποτάμης.."

 

     Λύσσαξε ο κύριος τίποτας!
Άλλα τού είχε τάξει το μεγάλο αφεντικό.

Σου λέει, '' Πού θα ξαναβρώ ευκαιρία, εγώ, ο πλήρως αστοιχείωτος, ο δυσλεξικός, ο κοπανιστός αέρας, ο μπαρούφας, ο αδυνατών να ολοκληρώσω μία δομημένη πρόταση που έχω κάνει ''στυλ'' την έκφραση σκέψεων(!) μονολεκτικά,
..πού θα βρώ ευκαιρία να τρουπώσω, να φάω τ' άντερά μου,
..αν όχι τώρα, που εμφανίζομαι ως ημιαπολιτίκ διανόηση(!!), προοδευτική(!!!) φράξια συνασπισμένων φελών, τώρα που έκλεψα στην τούρλα του χαμού ένα 6,05% από διάφορους απελπισμένους πασόκους και παραπλανημένους αφελο-ηλίθιους,
..όντας Ο ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΣ του συστήματος γενικά, και του εθνικού εργολάβου-νταβατζή ειδικά,
..όντας ο φερετζές της ακροδεξιάς πρώην συγκυβέρνησης,
..όντας η σερβιέτα που κρύβει όχι τον μηνιαίο, αλλά τον αέναο ''κύκλο'' της αρπαγής του πλούτου του λαού και της χώρας; Ε; Πού θα ξαναβρώ εγώ τέτοια ευκαιρία;''

Κι ορμάει ακάθεκτος ο κύριος Ποτάμης, κι ανοίγει το στόμα του, και αναβλύζει όλη η μπόχα του συστήματος,
..ανάμικτη με χολή που έμεινε απ΄ έξω απ' τα ''πράγματα'',
..που τον πήραν είδηση, που τον είχαν πάρει είδηση, αλλά τον πήγαιναν λάου-λάου μέχρι την τελική σφαλιάρα,
..που τώρα ξέρει πως ''ξυπνήσαν οι σκλάβοι Σταυράκηηηη'',
..και πως σε λίγο καιρό θα ξαναγυρίσει στην λάτζα που άφησε μισοτελειωμένη στο μαγαζί του, όταν τον επιστράτευσαν ευσπευσμένως σε μιά νύχτα, να περισώσει και να καλύψει το πατατράκ της ''Ελιάς'',
..θα ξαναγυρίσει να βάζει αλάτσι στους ντολμάδες και να παίρνει συνέντευξη στους τετζερέδες και στα τηγάνια: ''-Πώς πάει;'' ''-Τζζζζζ..''

Και η μάσκα γελοία..
..αλλά η μουτσούνα που κρύβεται από πίσω, φρικιαστική!..

Υ.Γ Τυχαία είναι ''εκλεκτός'' του κυρίου Σούλτς και όλου του συστήματος;
Για την αξία του και το πρόγραμμά του;
Το ότι έμεινε εκτός της νέας κυβέρνησης αποτελεί μία ακόμη νίκη του λαού.
Είπαμε: επαγρύπνηση, και δυναμική προάσπιση των κεκτημένων!

Από  Ουδέν Σχόλιον μέσω του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ (" Πού είναι η "Αριστερά"; ")

...ένα αμείλικτο στην κριτική του άρθρο και μάλλον όχι αδικαιολόγητα, βάσει και των στοιχείων που παραθέτει. Πολλοί θα ήθελαν να διαψευστεί ως προς τις εκτιμήσεις για το άμεσο μέλλον, που αφήνει να διαγραφούν στον ταλαίπωρο ορίζοντα του (μονίμως σκυφτού κι εθελοτυφλούντος απέναντι σε αιτίες και παθογένειες) προτεκτοράτου. 
Σε τελική ανάλυση, όπως είχε δηλώσει σχετικά πρόσφατα και ο νέος κ. πρωθυπουργός, "ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα". Αρκεί αυτοί που θα πηδήξουν να μην ειναι οι συνήθεις ύποπτοι "πηδηχταράδες" (και σκανδαλωδώς ανέγγιχτοι από "νομοθετήματα" και "επώδυνες αποφάσεις" εδώ και δεκαετίες) και αυτοί που θα πηδηχτούν οι... συνήθεις πηδηγμένοι (που στο τέλος θα φτάσουμε να πιστεύουμε ότι τους αρέσει και έχουν εθιστεί).
Το δημοσιεύουμε εδώ, στην ετικέτα τη συγκεκριμένη, και ορμώμενοι από το προεκλογικό σύνθημα των 3/4 της νέας κυβέρνησης περί "ΕΛΠΙΔΑΣ", περιμένουμε να δούμε με έργα την (μονολεκτική) ουσιώδη απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα (και το νιώθουμε τις περισσότερες φορές ως ρητορικό) που θέτουμε μέσω της ετικέτας: "ΕΔΩ"! 
Χμ...

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ

Όταν οι ευρωπαίοι «μερκελιστές» είναι πιο αριστεροί από κάτι «δικούς» μας




«Ο κόσμος το'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»

Το ότι το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με τη διεθνή οικονομική κρίση, αλλά οφείλεται αποκλειστικά σε εγχώριες παθολογίες, το ότι το πρόβλημα της Ελλάδας θα εκδηλωνόταν αργά ή γρήγορα με ή χωρίς τη διεθνή κρίση (και απλώς η εκδήλωσή του επιταχύνθηκε απ' αυτήν), είναι κάτι που το έχει καταλάβει όλος ο πλανήτης.
Όλος; Όχι βέβαια. Ένα μικρό τριτοκοσμικό χωριό αντιστέκεται ακόμα στην απλή αυτή αλήθεια! Και ... ω τί σύμπτωσις! Αυτό το χωριό δεν είναι άλλο από αυτό ακριβώς που έχει το πρόβλημα (το οποίο έχει αντιληφθεί όλος ο υπόλοιπος πλανήτης). Και οι χωριάτες, οι οποίοι εθελοτυφλούν δεν είναι μόνο οι τριτοκοσμικοί βλάχοι που συνέτρωγαν επί σαράντα χρόνια με τους εκλεκτούς (=εκλεγμένους) βλαχοδημάρχους τους και τώρα παριστάνουν -σαν κουτοπόνηροι κλαψομούνηδες- τους αδικημένους: είναι επίσης και οι αυτοαποκαλούμενοι προδεφτικοί χωριάτες, που νιώθουν ότι τώρα ήρθε η δική τους σειρά να γίνουν βλαχοδήμαρχοι. Όλοι μαζί, σε πλήρη εθνική ομοψυχία, βρίζουν τον υπόλοιπο πλανήτη, ο οποίος έχει πλέον αντιληφθεί τί συμβαίνει με αυτό το τριτοκοσμικό απολειφάδι.

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ (στο χωριό που αντιστέκεται ακόμα στην απλή αλήθεια)

«Καλύτερα να μην πω περισσότερα γιατί όταν μίλησα για την Ελλάδα και τους φόρους στο παρελθόν έλαβα απειλές κατά της ζωής μου και έπρεπε να αυξηθεί η ασφάλεια μου. Ωστόσο πληρώνει φόρους πραγματικά ο κλάδος της ναυτιλίας; Οι άλλοι; Δεν νομίζω.»
(Κριστίν Λαγκάρντ, δικηγόρος και Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συνέντευξη στους Financial Times, Σεπτέμβριος 2014)

«Την ώρα που οι καθημερινοί Έλληνες υπόκεινται σε επώδυνες θυσίες, δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται από την Ελλάδα σε ελβετικούς λογαριασμούς. Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται στα 60 δισ. Ευρώ».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου σε συνέντευξη τύπου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Μάιος 2013)

«Θέλω να ενθαρρύνω τον Τσίπρα να επιβάλλει επιτέλους φόρο στους δισεκατομμυριούχους που έχουν τοποθετήσει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Είναι εφικτό βραχυπρόθεσμα και αυτό μάς βοηθά στις Βρυξέλλες στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής. Και είναι βέβαια πιο εύκολο να εφαρμοσθεί από τη διαγραφή του χρέους».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, εφημερίδα Bild, 28 Ιανουαρίου 2015)

«Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν τελείωσαν την Κυριακή των εκλογών. Το ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει 1,7 φορές μεγαλύτερο από την οικονομία της χώρας. Η δημοσιονομική πίεση συνεχίζει να βαραίνει δυσανάλογα τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα των πολιτών και πολλές νομοταγείς και σκληρά εργαζόμενες οικογένειες υποφέρουν, ενώ ένας αριθμός σούπερ-πλουσίων έχει τη δυνατότητα να αψηφά τους κανόνες μέσω της φοροαπάτης και της φοροδιαφυγής. Μεγάλο μέρος του διοικητικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος αγκομαχά, λόγω των πελατειακών σχέσεων. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει τώρα να προτάξει την ευθύνη και την ηγεσία. Ένα μέρος της εκλογικής του επιτυχίας οφείλεται στο ότι ήταν άθικτος από την εξουσία και τις ευθύνες. Αυτό έκανε, την απλοϊκή, κάποιες φορές, ρητορική κατά της λιτότητας, του κατεστημένου και της τρόικας, τόσο πιστευτή και αποτελεσματική».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου σε κείμενο του στο Τwitter, 29 Ιανουαρίου 2015)

«Τα μέτρα λιτότητας ήσαν αποκλειστική επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης (της Ν.Δ.). Πολλά από αυτά πρέπει να αλλάξουν γιατί είναι ανυπόφορα»
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου,15 Ιανουαρίου 2015, στην εκπομπή Petit Journal του Canal+).

«Οι Έλληνες πληρώνουν τα λάθη τής ελίτ τής χώρας τους»
(Βόφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Μάιος 2014 )



Αριστεροί, γεννημένοι μούτσοι

«Την πρόθεση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να μην αγγίξει το φορολογικό καθεστώς των εφοπλιστών, ανακοίνωσε μέσω συνέντευξης του στο περιοδικό ΤΙΜΕ, ο βουλευτής και αρμόδιος τομεάρχης Ανάπτυξης Γιώργος Σταθάκης. Όπως ανέλυσε, ο κατά άλλα μετριοπαθής βουλευτής, το κόμμα του δεν έχει καμία διάθεση να άρει τη φοροαπαλλαγή των αδιανέμητων κερδών ή να φορολογήσει τα κεφαλαιακά κέρδη των εφοπλιστών, σε μία κίνηση που μόνο αριστερό πολιτικό φορέα δε θυμίζει. Η μόνη διαφοροποίηση που προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση από το σήμερα, είναι να μην αφαιρείται το ναυτιλιακό συνάλλαγμα από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων. Ουσιαστικά λοιπόν, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπόσχεται συνέχιση της φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών γεγονός που σημαίνει πως τα σπασμένα θα κληθούν να πληρώσουν ξανά οι μη έχοντες, διαφορετικά θα κοιτούν τα κρατικά έσοδα με το κιάλι».
(Συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη στο ΤΙΜΕ, Μάιος 2013)



Αριστεροί ψάλτες στην Εκκλησία Α.Ε.

«Ήρθα να σας διαβεβαιώσω ότι οι σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους με τη νέα κυβέρνηση θα είναι ουσιαστικότερες και πιο αναβαθμισμένες από ποτέ. Ιδίως στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, στους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Ο ρόλος της Εκκλησίας σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντικός και μέλημά μας είναι να συνεργαστούμε στενά και να προσφέρουμε το καλύτερο για τους συνανθρώπους μας. Μέσα από τον διάλογο και τη καλή συνεργασία, το καλό κλίμα που υπάρχει νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα»
(Αλέξης Τσίπρας προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, 26 Ιανουαρίου 2015)

Αριστερή νηστεία και προσευχή

«Το Άγιον Όρος, χώρος απόλυτης γαλήνης, μακριά από τις πιεστικές ανάγκες ή τα ανούσια της καθημερινότητας αποτελεί το κατεξοχήν πνευματικό περιβάλλον που ευνοεί την περισυλλογή, την βαθιά αυτοκριτική, μια αποστασιοποιημένη στάθμιση των πραγμάτων. Δέχεται στους κόλπους του κάθε προσκυνητή με πολύ απλότητα αφήνοντας κατά μέρος τις αμαρτίες, τα λάθη και τα ανθρώπινα πάθη. Η ελπίδα όμως δεν αποτελεί μια αυτοματοποιημένη κατάσταση. Πηγάζει από την εσωτερική ισορροπία, από την πνευματική εγρήγορση… κυρίως από τη δοκιμασία. Ο,τιδήποτε συμβάλλει σε αυτά, συνιστά πηγή ελπίδας και πίστης στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του [...] Το Όρος αποτελεί εξάλλου από μόνο του, από την ιστορία του, από τις πνευματικές του καταβολές, έναν βράχο αντίστασης στις χίμαιρες. Το άρθρο 105 του Συντάγματος ορίζει επακριβώς τα της διοίκησης και της λειτουργίας του. Δεν έχει ανάγκη κανενός είδους εξωτερικής παρέμβασης. Φρονώ ότι έχει ωστόσο ανάγκη στήριξης και μάλιστα ουσιαστικής στον παγκόσμιο ρόλο που έχει και δυστυχώς το «ξεχνάνε» αρκετές φορές . Εκείνο που είναι σημαντικό για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., και θα επιχειρήσει να διασφαλίσει, είναι να υπάρχει το περιβάλλον που θα επιτρέπει στο Άγιο Όρος να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του, με ηρεμία και προσήλωση στα της ψυχής, στα του πνεύματος, στα του ανθρώπου. [...] Βιώνουμε δύσκολους και πρωτόγνωρους καιρούς. Καιρούς που δεν προσφέρονται ούτε για μεγάλα λόγια ούτε για «παίγνια» κάθε είδους. Καιρούς που απαιτούν, σχεδόν επιβάλλουν, λόγια αλήθειας και ειλικρίνειας. Δεν χωρούν πλέον δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Ειδικά στη σημερινή συγκυρία που διεθνώς χαρακτηρίζεται από μη προβλεψιμότητα και αστάθεια, ενώ στο εσωτερικό γνωρίζουμε όλοι τις διαστάσεις της ανθρωπιστικής καταστροφής. Με πλήρη συναίσθηση της βαρύτητας των δύο παραγόντων, τονίζω ότι στο θέμα σχέσεων κράτους – εκκλησίας, δεν πρόκειται να προβούμε σε καμία μονομερή ενέργεια αλλά με διάλογο να επιδιώξουμε τη συνεννόηση προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού [...] οι κοινωνικές δράσεις της εκκλησίας συγκλίνουν με εκείνες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Υπό αυτό το πρίσμα, η σχέση εκκλησίας – κοινωνίας νοηματοδοτείται εκ νέου, λαμβάνοντας νέες, δυναμικές μορφές».
(Ρένα Δούρου, συνέντευξη στο Αγιορείτικο Βήμα, Μάρτιος 2014)



Και μια αφελής ερώτηση του γράφοντος: όταν η Ρένα Δούρου αναφέρεται στον «παγκόσμιο ρόλο» του λεγόμενου Αγίου Όρους, εννοεί και την υποδοχή των αγιορειτών στους Οθωμανούς τον 14ο αιώνα, ή την υποδοχή των ίδιων ανθρώπων στους ναζί το 1941;


Ο σοσιαλισμός αναβάλλεται λόγω ... καπιταλιστικής κρίσης

Βλέπουμε πως ενώ οι κακοί ξένοι «μερκελιστές» δείχνουν στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την αιτία και τη λύση του ελληνικού προβλήματος και του δίνουν τη συγκατάθεσή τους (άρα και τη στήριξή τους) να ζορίσει την εγχώρια ελίτ, η «κυβέρνηση της αριστεράς» (με κεντρικό προεκλογικό σύνθημα το ... «Αξιοπρέπεια»), έχει αρχίσει προ πολλού την προσπάθεια να πλασαριστεί ομαλά στο σάπιο καθεστώς:

"Ψωμί και Αμίαντος": βίντεο με τις σημαντικές εργατικές κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη του 2011

" Το 2011 γίνανε στη Θεσσαλονίκη αρκετοί
εργατικοί αγώνες με διαφορετικά χαρακτηριστικά,
αλλά όλοι με σθένος και ταξική αυτοπεποίθηση.
Η επίθεση των αφεντικών στα εργατικά
δικαιώματα ήταν σαρωτική με τη βοήθεια πάντα
της κυβέρνησης και των μνημονιακών της νόμων.
Ένα κομμάτι των εργαζόμενων αντιστέκεται:
στα εστιατόρια των Goody's και των Applebee's,
στα ζαχαροπλαστεία των Βle και του Χατζή,
στα εργοστάσια της Trastic και του Πετζετάκη
οι εργαζόμενοι θα αντισταθούν με αξιοπρέπεια
και αποφασιστικότητα."

Το μετεκλογικό κοντράστ: αλλού με νταούλια κι αλλού με φέρετρα

 ...άλλου τύπου τσολιάδες: οι ταγματασφαλίτες ή γερμανοτσολιάδες! Στρατιωτικές ομάδες που δημιουργήθηκαν με σκοπό την υποστήριξη των γερμανικών δυνάμεων κατοχής και πρότυπα ή και φυσικοί γεννήτορες αρκετών από τους πρωταγωνιστές (σε διάφορες βαθμίδες της ιεραρχίας στα πόστα της εξουσίας και της διαχείρισης των πραγμάτων) της σύγχρονης πολιτικής σκηνής, που κυριάρχησε και "αφόδευσε" στον τόπο από το τέλος του Εμφυλίου ως τις μετεκλογικές μας ημέρες.


Τα παρακάτω δυο "μετεκλογικά βίντεο" μας στάλθηκαν με mail και τα δημοσιεύουμε γιατί μας έκαναν και γελάσαμε με την καλοστημένη κι αιχμηρή σατυρική τους διάθεση. Σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν τα σφιγμένα χείλη, τα σοβαροφανή απ'έξω και δύσμορφα και σκουληκιασμένα από μέσα προσωπεία  και τα "προσεχτικά σχόλια" για να μην ερεθιστούν τα αντικείμενά τους, πιστεύουμε ότι το χιούμορ επιτελεί διπλό και πολύ σημαντικό ρόλο. Από τη μια επαναστατικά ανατρεπτικό καταστάσεων και φορέων τους όπως προσδιορίστηκαν ακριβώς πριν και από την άλλη θεραπευτικό!

Πρωταγωνιστής και στα δύο βίντεο είναι ο γνωστός "τσολιάς" της"Ελληνοφρένειας". Τα καμώματα και το στυλ του οποίου δεν μας αρέσουν πάντα, δεν είμαστε και τακτικοί θεατές της εκπομπής, αλλά θα ήμασταν άδικοι αν δεν ομολογούσαμε ότι κατά τη γνώμη μας εδώ "δίνει τα ρέστα του"!
Στο πρώτο βίντεο επισκέπτεται σαν νεκροθάφτης με φέρετρο τα γραφείο της ΝΔ για "να παραλάβει το πτώμα" κι έρχεται αντιμέτωπος με το σαστισμένο σεκιουριτά της εισόδου και στο δεύτερο σκάει μύτη με νταούλια στα γραφεία της νικήτριας "αριστεράς" όπου η υποδοχή που του γίνεται είναι σαφώς πιο φιλική, αλλά αυτός δεν παραλείπει να πετάξει κάποιες "μπηχτές"...

Άραγε, γιατί δεν έκανε μια βόλτα κι από τα γραφεία του τρίτου κόμματος σύμφωνα με τα ποσοστά που του χάρισαν οι "συνειδητοποιημένοι ψηφοφόροι"; Μήπως εκεί έκρινε ότι η υποδοχή θα ήταν πολύ "τραχιά", μια και το έξυπνο χιούμορ δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εδρεύει και ανθίζει σε αυτά τα στέκια...Ίσως και να του τη χάριζαν όμως βλέποντάς τον με την "εθνική φορεσιά" της φουστανέλλας, που παρεμπιμπτόντως έχει αλβανικές ρίζες, για να κάνουμε κι ένα μίνι μάθημα Ιστορίας (με τους πολυάριθμους αλβανικούς εποικισμούς στον ελλαδικό χώρο (διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Από τον Σπάτα και τον Τατόη, στο Χαλάνδρι και τη Λούτσα...), η φουστανέλλα καθιερώθηκε σαν ενδυμασία των ελληνόφωνων χριστιανικών πληθυσμών)
Όσο για τα γραφεία του ξεχαρβαλωμένου-αφού όμως πρόλαβε τις τελευταίες δεκαετίες κι έφερε σε πέρας και με το παραπάνω την αποστολή του (Μ)ΠΑ(T)ΣΟΚ, θα'ταν χάσιμο χρόνου να πάει... Καθώς το "άρωμά" του πλανιέται στα γραφεία της "νικήτριας αριστεράς" σαν αερικό, κάτι σαν μια ακαθόριστη οσμή συνειρμών με τη δεκαετία ας πούμε του'80.
Αν πάλι αποφασίσει να κάνει και μια βολτίτσα από τα γραφεία των ΑΝΕΛ (κάποιος φίλος τους αποκαλούσε, παίζοντας με τη συντόμευση αυτή, "ανελαστικούς" αλλά μετά τις πρόσφατες εκλογές ίσως πρέπει να χρησιμοποιεί το αντίθετο επίθετο), τότε καλό είναι να κουβαλήσει μαζί του κι ένα δεκανίκι ή πατερίτσα.

ανιχνευτής

Αναρτήθηκε αρχικά ΕΔΩ

Μετα-εκλογικές επισημάνσεις για κερδισμένους και χαμένους, στην Ελλάδα του ευρώ

Σαν λίγα μετεκλογικά σχόλια, απλώς να επισημάνουμε κάποια πράγματα στους μεθυσμένους από τη νίκη της "αριστεράς" και στους πεισματωμένους από την ήττα της δεξιάς και αναμένοντες σύντομη επάνοδο μετά το πολυπόθητο γι'αυτούς "κάψιμο" της νέας συγκυβέρνησης με ηγέτη το πρώην στην εφηβεία του μέλος του ΚΚΕ. Το οποίο παρεμπιμπτόντως εξακολουθεί να απολαμβάνει τη γυάλα της ξεστομίζουσας κατάρες και αφορισμούς ακινησίας του. Αλλά όχι τόσο κατά εκείνων που ισοπέδωσαν τον τόπο και μεγάλο μέρος των ανθρώπων του τα τελευταία 5 χρόνια κι εγκλωβίζοντας  μέσα σε αυτή τη σταλινική περίφραξη κι ένα σημαντικό μέρος νέων ανθρώπων και της ενέργειάς τους, που θα μπορούσε να αμφισβητήσει κάθε κρυφή αβάντα και δεκανίκι της εξουσίας και να οδηγηθεί σε ζυμώσεις για τη δημιουργία νέων γνήσιων λαϊκών κινημάτων. Όχι  βέβαια σαν το νέο έκτρωμα του ΓΑΠ-Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ ή το νεοφιλελεύθερο (προστατευόμενο  μεγαλοεκδοτών και μεγαλοεργολάβων) ξεροπόταμο, όπου "πλέει με βάρκα το σακίδιό του" ένας πρώην δημοσιογράφος που αδυνατεί καλά καλά να αρθρώσει σαφή πολιτικό λόγο αλλά κι έχει δηλώσει ότι μπορεί να...σώσει τη χώρα!

Να υπογραμμίσουμε λοιπόν ότι:

α) Ο δον Αντόνιο έκανε ότι μπορούσε για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές και να τις χάσει, για τους δικούς του λόγους. Που ίσως έχουν και να κάνουν με το φτύσιμο προς το πρόσωπό του κι έλλειψη στήριξης στο θίασό του από τους "εταίρους" και ειδικά τη Μέρκελ, η οποία και του ξεκαθάρισε πως δεν του παρέχει κανένα περιθώριο κάποιων ελεφρύνσεων προς τον κόσμο μπας και τη σκαπουλάρει πολιτικά! Αρχικά προτεινε όχι ένα πρόσωπο ευρείας αποδοχής ως πρόεδρο της δημοκρατίας, στριμώχνοντας έτσι τον "εκλογολάγνο" όπως παρουσίαζε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένα άτομο του κόμματός του και στη συνέχεια προχώρησε σε μια γελοιωδέστατη προεκλογική καμπάνια, με οφθαλμοφανές λαϊκίστικο στυλ και μια παρωχημένη και αντιπαθέστατη πλέον απόπειρα τρομοκράτησης και κινδυνολογίας απέναντι σε έναν κόσμο που δεν είχε τίποτε πια να χάσει.

β) Ο "ενάντια σε ενδυματολογικά πρωτόκολλα και καθιερωμένα ήθη ορκωμοσίας" νέος πρωθυπουργός έχει ξεχάσει παντελώς τις εξαγγελίες του, τον Μάη του'12, περί λογιστικού ελέγχου της δημιουργίας των "υπερβολικών επιπέδων χρέους" (τι σημαίνει αυτό σε συνδυασμό και με άλλα "θαυμαστά"; στη σημαδεμένη πολιτική τράπουλα του τόπου:Κάποιες νέες σκέψεις σε συνδυασμό με αρκετές παλιότερες, ενόψει της νέας εκλογικής"αναμέτρησης"...). Κι επιμένει στο "μεταρρυθμιστικό ρόλο" μέσα στην Ευρώπη- Όταν η "ολοκλήρωση" γίνεται καταστρεπτική φαντασίωση και θηλειά και οι "μεταρρυθμίσεις" σπρώξιμο στο κενό και Η Ενωμένη Ευρώπη απορεί, προβληματίζεται, καταγγέλει, αφαιμάζει και συνεχίζει.. , του αλλεργικού απέναντι στην οικονομική υγεία, αυτάρκεια και αυτοδιάθεση των λαών, στραγγαλιστικού ευρώ και των φασιστοειδών γραφειοκρατών της Κομισιόν, με ένα υποτυπώδες ευρωκοινοβούλιο που δεν έχει την εξουσία να εισηγηθεί κανένα νόμο.  Δηλαδή των πέρα από κάθε έλεγχο οργάνων που καθορίζουν κάθε πτυχή της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών με κανονισμούς και "νομικές πράξεις", των "νομοθετούμε-αποφασίζουμε,-επιβάλλουμε" στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια όποιους νόμους και διατάξεις μας γουστάρουν υπέρ των "ελεύθερων(ανεξέλεγκτων)αγορών" και των μαφιόζων τοκογλύφων κι εκείνα να μην έχουν δικαίωμα να αντιδράσουν ή να αρνηθούν! Στην Ευρώπη όπου τα 450 και βάλε δισ. χρέους της Ελλάδας φαντάζουν αστεία μπροστά στα δύο τρισ. χρέους του "ανθηρού" Λουξεμβούργου ή το Βέλγιο και τη Βρετανία με χρέος πολύ πάνω από το 1 τρισ. ευρώ, αλλά κανείς δεν τους ζήτησε να απαλλοτριώσουν τις υποδομές, τους πόρους τους κι τους εργαζόμενούς τους! 

Κι έρχεται κι επιπλέον να ακούγεται, έστω και σαν φήμη, ότι ο νέος κ. πρωθυπουργός και η παράταξή του προτίθεται να προτείνει (όσο κι αν ήθελε να δώσει δείγματα "καλής θέλησης") ως πρόεδρο της παραπαίουσας δημοκρατίας(Είμαστε με τα καλά μας, ακόμα μιλάμε για δημοκρατία;) και τον Κώστα Καραμανλή! Δηλαδή δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το ρόλο που διαδραμάτισε (έστω και με την ανοχή του αν όχι ενεργά) κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, με την διαλυτική για την ελληνική οικονομία ενίσχυση των "ιδιωτικών ελληνικών"τραπεζών (στην ουσία ευρωπαϊκών μια και "παίζουν" ελεύθερα μέσα στις ευρωπαϊκές "αγορές")  με πακτωλούς κρατικού ρευστού; Ενώ ήταν στην πραγματικότητα ευθύνη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να τις επαναφέρει από τον εκτροχιασμό σ'ένα όσο γινόταν πιο ασφαλές και λειτουργικό "ίσιωμα", ανεξαρτήτως κόστους...Τον Κώστα Καραμανλή που όλοι τον παρακαλούν να μιλήσει αλλά αυτός έχει πάρει όρκο σιωπής σαν ασκητής αγιορείτης που θέλει να αγιάσει;

 Οι υποσχέσεις προεκλογικά του κ.Τσίπρα και το βράδυ των εκλογών περί "μη ανοχής της υποταγής", κάτι που έχει πολλές και σημαντικότατες πολυεπίπεδες προεκτάσεις και ιδιαίτερη κοινωνικοπολιτική βαρύτητα, για να υλοποιηθούν απαιτούν μία και μόνο λέξη που τα λέει όλα: ΡΗΞΗ! Με όλους και όλα, εντός κι εκτός τειχών! Ακόμη και με τα κουσούρια και αντιφάσεις του ίδιου του εαυτού σου αν επιζητάς την υπέρβαση. Και το τίμημα, είτε της αποτυχίας είτε της πιθανής επιτυχίας, είναι κατά κανόνα μεγάλο...

Κι αυτό για να επιτευχθεί, έστω και μέχρι ενός σημείου, απαιτεί και το back up της δημιουργίας και στήριξης, αν το αξίζεις, ενός μεγάλου επαναστατικού κινήματος από τα κάτω, που ελέγχει άγρυπνα και υπεύθυνα την ηγεσία (άλλο πράγμα η εξουσία, έχουμε εισπράξει και με το παραπάνω τις βουρδουλιές της) σε κάθε της βήμα. Και απαιτεί και παίρνει δημοψηφίσματα για κάθε σοβαρό θέμα που αφορά το παρόν και μέλλον της κοινωνίας και την παραδειγματική τιμωρία όλων εκείνων που έβαλαν το χεράκι τους στην πολυεπίπεδη καταστροφή: πολιτικών, τραπεζιτών και κάθε είδους εμπλεκόμενων και κανένας δεν νοείται να απολαμβάνει οποιαδήποτε ασυλία ή μη ανακλητότητα μια "και όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο". Την διαπόμπευση και το μπουζούριασμα όλων των τρωκτικών που ξεχαρβάλωσαν υλικά και πνευματικά την υπόσταση αυτής της κοινωνίας κι εξακολουθούν αμετανόητα και πωρωμένα να το πράττουν.

ανιχνευτής

Αναρτήθηκε αρχικά ΕΔΩ

Κάποιες νέες σκέψεις σε συνδυασμό με αρκετές παλιότερες, ενόψει της νέας εκλογικής"αναμέτρησης"...

"Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ'όλους τους σωτήρες. Αυτή'ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;" ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ 
 "Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει" ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ

Την άποψή μας για τις εκλογές μέσα στο ασφυχτικά ελεγχόμενο από τα (πολύ)πάνω σύστημα της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας (κι όποιος δεν το κατανοεί αυτό ή έχει συμφέροντα ή απλώς... ηλιθιότητα) την έχουμε εκφράσει σε διάφορα κείμενα. Από τα οποία επιλέγω τα παρακάτω δύο, ώστε ή να τα θυμηθείτε ή να τα διαβάσετε για πρώτη φορά και να καταλάβετε την πλήρως απαξιωτική μας στάση απέναντι σε αυτό το "σώου της δήθεν δημοκρατίας" κι όχι από μηδενιστικές πεποιθήσεις περί κόσμου και κοινών. Όπου η ενασχόληση με αυτά και η ενεργός συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων (δηλ. ΟΛΩΝ των ανθρώπων-μελών μιας κοινότητας) προϋποθέτει διαυγείς και ρητές διαδικασίες που οδηγούν στην πραγματική αυτονομία και σύγκλιση ατομικού και συλλογικού συμφέροντος: αυτοοργάνωση και αυτοκυβέρνηση, με κατάργηση της ιεραρχίας και της "νομιμότητάς" της, μιας κοινωνικο-πολιτικής συνθήκηςδηλαδή όπου "λύνει και δένει" (και δολοφονεί ποικιλοτρόπως) το δίκαιο του ισχυροτέρου μέσα σε μια κοινωνία που ελάχιστα διαφέρει από επικίνδυνη ζούγκλα.
α) Όταν κάποτε τα εκλογικά παζάρια θα χαρακτηρίζονται από τους ιστορικούς ως μαζική παράκρουση και γραφικότητα...
 "Όταν κάποτε (επιμένουμε να το πιστεύουμε ακόμα και να το επιδιώκουμε) παύσουν να βασιλεύουν τα μεγάλα αρπαχτικά συμφέροντα, που μασκαρεύονται με μάσκες και φτιασίδια νομιμότητας, πνεύματος κοινοτισμού και κοινού όφελους...
Σε συνδυασμό με τον απαραίτητο γι'αυτά μεγάλο συμβιβασμό των πολλών με τη φαυλοκρατία, τη μετριοκρατία, τις κρυφές ατζέντες και το φόβο ανάληψης προσωπικών ευθυνών, χαρακτηριστικά γνωρίσματα όλα της μεγάλης συναινετικής βλακείας..."
β) Η δική μας γενναιόψυχη στάση
"Παροχολογία, σαγηνευτικές πραγματικά υποσχέσεις, διάχυση -συγκρατημένης στις πιο sic εκδοχές της- ελπίδας στα πλήθη που βλέπουν τη ζωή να μεταφράζεται σε όλο και πιο επώδυνη κι αναξιοπρεπή επιβίωση, διαβεβαιώσεις για έστω και μικρές βελτιώσεις και διορθώσεις, παραδοχή κακώς κειμένων ή απουσία ακόμα και στοιχειώδους αναγνώρισης σφαλμάτων -με οφθαλμοφανή και μετρήσιμα αποτελέσματα στο βιοτικό επίπεδο των μαζών- κι αντίθετα επίδειξη αλαζονικής σωτηριολογίας και υπεράσπισης καταστροφικών μονόδρομων.
Από τα ίδια πρόσωπα στην ουσία, που λες κι ως τώρα δεν έβλεπαν τη σωρεία αστοχιών και καταστρεπτικών σφαλμάτων που χρήζουν διορθώσεων ή βελτιώσεων. Όλως τυχαίως μια "αφύπνιση" που, σε τέτοια διαύγεια αυτοκριτικής ή κατανόησης, λαμβάνει χώρα πάντα πριν τις εκλογές. Ναι! είναι τα ίδια πρόσωπα, κι ας έχουν αποχωρήσει σε πολλές περιπτώσεις απ'το ενεργό πολιτικό προσκήνιο οι προκάτοχοι ή "μέντορές τους". Είναι τα ίδια πρόσωπα, κι ας είναι απόγονοι κι επίγονοι και "μαθητές" των προηγούμενων, ή "κλώνοι" τους σε αναβαθμισμένες ή αποτυχημένες "version" όπως τους αποκαλεί ένας φίλος. Που προέρχονται από συγκεκριμένους χώρους, με συγκεκριμένο ιστορικό παρελθόν το οποίο διαμόρφωσε ανάλογα και την κοινωνική, οικονομική και πολιτική φυσιογνωμία του τόπου"

Να προσθέσω σε σχέση με τα παραπάνω ότι έχουμε και το "βρυκολάκιασμα" και θρασύτατη επιστροφή σε ετούτη την εκλογική "χορτόσουπα" (με βασικό συστατικό δηλαδή το κουτό-χορτο) κι εκείνων που ενώ θα'πρεπε να βρίσκονται μ'ένα παλούκι στην καρδιά μέσα σε ένα σκοτεινό φέρετρο στα νεκρά και θαμμένα της ιστορίας του τόπου, εντούτοις επανέρχονται ως σοσιαλι(η)στές (αναγεννημένοι;) "κινηματίες" (αλλά δεν φταίνε αυτοί, όλη η ευθύνη ανήκει στον δίποδο  αγελαίο μαζάνθρωπο που τους ακούει και βελάζει απρόσκοπτα) και διεκδικούν και είσοδο στο κοι(υ)νοβούλιο. Αποδεικνύοντας στα μεγάλα αφεντικά κι εντολοδότες τους ότι εξακολουθούν να είναι χρήσιμοι για τα τοκογλυφικά, μαφιόζικα και γεωστρατηγικά-νεοαποικιακά σχέδιά τους: Νεοσύστατα κόμματα για κινούμενα πτώματα!
" όχι πριν πολλά χρόνια, όταν ανέλαβε να διαχειριστεί την εξουσία...τι είχε υποσχεθεί για να καταλάβει αυτή την εξουσία; Τι όμως υπέγραψε χωρίς καν να διαπραγματευτεί, τι δρομολόγησε (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ) και ποιους έφερε, ποιων τις εντολές ακολούθησε πιστά σταυρώνοντας αυτούς που τώρα θέλει να αντιμετωπίσει με αλληλεγγύη και ανθρωπιά και σοσιαλιστικό πνεύμα;" 
 Και να μην ξεχνάμε (αντίθετα με πολύ μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων) και κάποιες ενδιαφέρουσες "σοσιαλιστικές" και "δημοκρατικές" δηλώσεις: 
ΓΑΠ- Χρειαζόμαστε Παγκόσμια Διακυβέρνηση(http://youtu.be/ZIUofqQCm-s )

Σε αυτό το "σώου" να θυμήσουμε από μια άλλη ανάρτησή μας(Και καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, οι λύκοι ουρλιάζουν για να μη σταματήσουν ούτε για αστείο τα πρόβατα να βελάζουν..)...

"Σε ποια χώρα;" (η κατεδάφιση της Υγείας στο νοσηρό όνομα μιας αντι-"ανάπτυξης" και γενοκτονίας κοινωνικής)

"Σε ποια χώρα;" (η κατεδάφιση της Υγείας στο νοσηρό όνομα μιας αντι-"ανάπτυξης" και γενοκτονίας κοινωνικής)
το παρακάτω βίντεο μας το'στειλε στο mail του μπλογκ αναγνώστης:

"Ένα νέο βίντεο ετοίμασε η ομάδα επικοινωνίας του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού και αποτυπώνει την τραγική κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τις ευθύνες των Ελληνικών κυβερνήσεων από το 2009 μέχρι σήμερα, αλλά και τα αιτήματα μας για ένα καλύτερο αύριο.
 Περισσότερα στοιχεία για το βίντεο αλλά και για τις πηγές των στοιχείων που παραθέτουμε θα βρείτε στην ιστοσελίδα μας εδώ http://www.mkiellinikou.org/blog/2015..."

Ο Ένοικος τα έχει επισημάνει εδώ, με στοιχεία, μαρτυρίες και ιστορίες καθημερινού παραλογισμού που προκαλούν κατάθλιψη : Η "ευταξία" στο ζωτικό χώρο του βασικότατου αγαθού της "δημόσιας" "δωρεάν" "Υγείας"

Και καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, οι λύκοι ουρλιάζουν για να μη σταματήσουν ούτε για αστείο τα πρόβατα να βελάζουν...

αρχαία πινακίδα που βρέθηκε στις "εθνικές ανασκαφές" της Αμφίπολης

Κατά πόσο μπορούν μέσα από τις "ομαλές κοινοβουλευτικές διαδικασίες" να επιτευχθούν αποφασιστικές υπέρ του απλού κόσμου και ριζοσπαστικές ανατροπές στη χώρα; Ουδεμία σχέση δηλαδή με τις προεκλογικές υποσχέσεις των "ποιμένων" στα μονίμως ανυποψίαστα κοπάδια. Την οποία χώρα κατάντησαν χώρο (αποθήκευσης ανθρώπων και απαλλοτρίωσης-διακίνησης αγαθών και πόρων) που λυμαίνονται οι τοκογλύφοι-κερδοσκόποι, με το "colpo grosso" του υπερδανεισμού των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της και της υιοθέτησης της υπερκατανάλωσης με τα δικά τους βαλάντια, μέσω της διαρκούς έκδοσης από το προτεκτοράτο τους υποτιθέμενων ομολόγων υψηλού ρίσκου (όχι όμως γι'αυτούς και τα άρτια σχέδιά τους) και της αγοράς τους από τους ίδιους, τα οποία στη συνέχεια μετέτρεψαν σε δάνεια ενυπόθηκα και σε συσσώρευση τεράστιων επιπέδων χρέους, αποτεφρώνοντας τον κοινωνικό ιστό. Αυτό που οι εγχώριοι αλητήριοι, που πρωταγωνιστούσαν ως κόμματα εξουσίας και διαχειριστές (για την ακρίβεια υπερκαταχραστές) του δημόσιου πλούτου και οι μεγαλοεργολάβοι και "μπίζνεσμεν" φίλοι τους, γνώριζαν με μαθηματικοί ακρίβεια ότι θα συμβεί. Ώστε να περάσουμε στην πλέον διαστρεβλωμένη έννοια των ημερών, την περίφημη "ανάπτυξη", που ακόμα επικαλούνται με πρωτοφανές θράσος στις προεκλογικές τους ροχάλες (ή σποτάκια) στα μούτρα των αιώνιων κορόιδων. Όπου ανάπτυξη σημαίνει αρπαγή από τους Γερμανούς-και βέβαια όχι μόνο τοκογλύφους κι "εγγυητές", τις βιομηχανίες και πολυεθνικές τους και τους εγχώριους σεσημασμένους κοτζαμπάσηδες κάθε κοινωνικής υποδομής και δημόσιας περιουσίας (με "φυσική ροή ανάπτυξης" την μετατροπή της εργασίας σε δουλεμπορική γαλέρα αμφίβολης μεσαιωνικής επιβίωσης) και φυσικών πόρων, από καλλιεργήσιμες εκτάσεις έως ορυκτό πλούτο σε αφθονία αλλά και σπανιότητα κοιτασμάτων. Όλα στο όνομα της "ανάπτυξης" και των "ιδιωτικών επενδύσεων"!

Και φυσικά, ενόψει κι εκλογικών σώου με χορηγούς τους φασιστοειδείς γραφειοκράτες της Κομισιόν και ισοπεδωτές της αυτοδιάθεσης των λαών, να διαμηνύουν με πρωτοφανή αναλγησία ότι όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα γίνεται απαρέγκλιτα το δικό τους!- Η Ενωμένη Ευρώπη απορεί, προβληματίζεται, καταγγέλει, αφαιμάζει και συνεχίζει...

Τα δε μέχρι πρότινος κόμματα εξουσίας μου θυμίζουν έντονα τα λόγια του Αμερικανού μεγαλοεκδότη και πολιτικού William Randolf: "Ένας πολιτικός θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει τη δουλειά του. Θα γίνει ακόμη και πατριώτης!"

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε!

Νέα "απελευθερωτικά ήθη" σε Αμερική και Ευρώπη, όπως θα εξηγήσουμε και στη συνέχεια:

 Mother and Father Replaced by Parent 1 and Parent 2

Fox News heralds the passing of traditional language: ‘Mother,’ ‘Father’ Changing to ‘Parent One,’ ‘Parent Two’ on Passport Applications
The words “mother” and “father” will be removed from U.S. passport applications and replaced with gender neutral terminology, the State Department says.

 

H ιστοριούλα που θα αφηγηθώ παρακάτω, ως πρώτο βήμα, είναι φανταστική. Τουλάχιστον ως προς το παρόν κι επιφυλασσόμαστε για τις "προοδευτικές" εξελίξεις του "πολιτισμένου μέλλοντος". Που διαμορφώνουν νέα ήθη κι έθιμα και στο νεοελληνικό -μονίμως ενδοτικό στις έξωθεν επιταγές- κρατικό μόρφωμα. Την αφιερώνουμε στους μπροστάρηδες της "απελευθερωμένης βλακείας" και "μη σεξιστικής παράκρουσης" και στα πολιτισμικά think tank τους.

" Οι γονείς μου είχαν χωρίσει όταν ήμουν στο δημοτικό. Ο γονέας 1 -ή α΄- είχε λύσει τα δεσμά του γάμου με πολύ πολιτισμένο τρόπο με το γονέα μου 2 -ή β΄- και συνέχισαν να έχουν καλές σχέσεις μέχρι τη μέρα που ο γονέας α΄ ή 1 αποχαιρέτησε τον κόσμο αφήνοντας εμένα με ένα νέο γονέα 1, μια και ο γονέας μου 2 ξαναπαντρεύτηκε. Ή μήπως ο νέος γονέας μου θα'πρεπε να αποκαλείται γονέας 3 -ή γ΄- καθώς και η λέξη "πατριός", στον κόσμο των αναγενημμένων εννοιών κι απελευθερωμένων από κάθε ομοφοβικό και σεξιστικό υπονοούμενο και σύμβολο, δεν είναι επίσης πια πολιτισμικά ορθή. Αυτό δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη από τους πνευματικούς καθοδηγητές της κοινωνίας μας, αντίθετα με το οριστικό τελείωμα των κρυφοσεξιστικών και προσβλητικών για τη gay κοινότητα -και τις ομοφυλοφυλικές οικογένειες με τέκνα- εννοιών "πατέρας και μητέρα". Κι επίσης, έπιανα συχνά τον εαυτό μου να αναρωτιέται πόση ισότητα αποδεικνύεται ότι έχουμε ανάμεσα στα δύο φύλα αν ως "γονέας 1" θεωρείται ο..-ντρέπομαι να ξεστομίσω τη βλάσφημη λέξη- "πατέρας" και όχι η...-ντροπή μου και πάλι- η "μητέρα" ή μανούλα όπως την περιέγραφαν κάτι παραμύθια και ιστορίες που μας διάβαζαν όταν ήμασταν παιδάκια οι πρώην μαμάδες και μπαμπάδες μας και πλέον γονείς με νούμερα ή γράμματα του αλφάβητου. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή γνώρισα και γω μια κοπέλα και την ερωτεύτηκα και την παντρεύτηκα και κάναμε κι ένα χαριτωμένο αγοράκι. Αλλά εγώ για να αποδείξω στη συμβία μου πόσο ανοιχτόμυαλος ήμουν της πρότεινα -όπως μας υποχρεώνει όλους πια ο νόμος- στο διαβατήριό μου και στα έντυπα για τον παιδικό σταθμό που θα στέλναμε το παιδί να γράψω ότι λογίζομαι ως "γονέας 2" και άρα εκείνη να είναι ο νούμερο 1! Αυτή όμως αρνήθηκε με τη δικαιολογία ότι είναι παλαιών αρχών και συνεπώς την ικανοποιεί ο τίτλος του "γονέα 2".
 Το πρόβλημα άρχισε, όταν ο γιος μας πήγε στο δημοτικό, στην πρώτη τάξη. Μια μέρα γύρισε δακρυσμένος στο σπίτι με ένα χαρτί από τη διεύθυνση του σχολείου που ζητούσε και "τα δυο νούμερα" -δηλαδή τους γονείς- να προσέλθουν την επόμενη στο σχολείο για ένα σοβαρό ζήτημα συμπεριφοράς! Όταν τον ρωτήσαμε να μας πει τι τρομερό συνέβη, εκείνος με λυγμούς απάντησε ότι του ξέφυγε κι ανέφερε μέσα στην τάξη τον απαγορευμένο όρο "μαμά"! Κι όταν τα άλλα παιδάκια σοκαρίστηκαν και η δασκάλα έσπευσε να τον διορθώσει, εκείνος τόλμησε να της πει ότι στα παραμύθια που ο "μπαμπάς" -νέα παρεκτροπή εκ μέρους του- είχε φυλάξει από την παιδική του ηλικία και τα διάβαζε τώρα αυτός, δεν υπήρχαν αυτές οι περίεργες νέες ορολογίες και προτιμά τις παλιές και καλές. Με αποτέλεσμα οι συμμαθητές του να σοκαριστούν πιο πολύ -κάποιοι μάλιστα στο διάλειμμα τον αποκάλεσαν "μικρό σεξιστή" και "ομοφοβικούλη"- και η δασκάλα να τον παραπέμψει για σωφρονισμό στο διευθυντή!
Τον κοιτάξαμε με κρυφό θαυμασμό, είναι αλήθεια πως από πολύ μικρός ήταν πεισματάρης και μαχητικός. "Και τι περιμένεις να συμβεί τώρα;" τον ρώτησε ο γονέας 2. "Να ξαναγυρίσουμε στον κόσμο των παραμυθιών! Εκεί τουλάχιστον δεν υπάρχουν νούμερα, παντού και για όλα", απάντησε αυτός αφήνοντάς μας εμβρόντητους! Κι εγώ, ο γονέας 1, έσκυψα με ντροπή το κεφάλι. Ώστε να μην καταλάβει ο 6χρονος γιος του που μόλις ξεκινούσε την επανάστασή του, ότι ο "πατέρας" του είχε συμβιβαστεί αμαχητί με την κυριαρχία της νουμεροποίησης, μαζικής αποβλάκωσης, αποδόμησης και ισοπέδωσης ζωτικών και χιλιοτραγουδισμένων στο παρελθόν εννοιών όπως "πατέρας", "μητέρα".."οικογένεια"!
 Και σκέφτηκα, σαν από ξαφνική έκλαμψη του μυαλού, πως όχι άδικα μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξουν κάποιοι ότι επιχειρείται ευθέως η ισοπέδωση των δύο φύλων, καθώς το άφυλο look είναι πλέον της μόδας, αλλά και για άλλους ίσως λόγους. Που εξυπηρετούν μακροπρόθεσμα σχέδια διάλυσης του πυλώνα της οικογένειας, η οποία-κακά τα ψέματα- αποτελεί το πρώτο και πιο καθοριστικό σχολείο στη ζωή του ανθρώπου και όταν είναι αρμονική αποτελεί πηγή αγαθών που επηρεάζουν άμεσα την ψυχική ισορροπία και κοινωνική ενσωμάτωση και εξέλιξη του ατόμου. Κι άρα της ίδιας της κοινωνίας, στους κόλπους της οποίας καλούνται να ζήσουν και τα παιδιά.."

Και ας έρθουμε τώρα, ως επόμενο βήμα, στην πραγματικότητα και στο υπερ-πολιτισμένο παρόν, ρίχνοντας μια ματιά σε ειδήσεις από την πολύ προοδευτική σε θέματα σεξουαλικής και.. "οικογενειακής" απελευθέρωσης Ευρώπη, αλλά πολύ αυστηρή σε θέματα οικονομικής λιτότητας και αυτοδιάθεσηςτων λαών της:
} Goodbye, mother and father! Now Parent 1 and Parent 2 appear on PC passport form
(Change comes after lobbying from gay rights group
Family Education Trust: ‘Much as the equality and diversity social engineers might wish it were otherwise, it still takes a father and a mother to produce a child’)

} Από το φθινόπωρο του 2013 στους δήμους Βενετίας και Μιλάνου στα χαρτιά που οι γονείς συμπληρώνουν για να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς, οι όροι πατέρας και μητέρα αντικαταστάθηκαν από "γονέας 1" και "γονέας 2"

} Οι ίδιες λέξεις στην Ελβετία έχουν καταλήξει στην κατηγορία των "εννοιών διακρίσεων". Αχ, καημένε "πατέρα" και "μάνα"! Και μόνο το άκουσμά σας αποτελεί σεξιστικό στερεότυπο και προσβολή! Απέναντι τελικά σε ποιους, που υποτίθεται ΄τιμπορεί να θίγονται ανεπανόρθωτα; Μα οι δυο αυτές έννοιες αντικαταστάθηκαν από τη φράση.."γονεϊκά μέρη" και χωρίστηκαν σε α΄και β΄, μια και γονείς μπορούν από εδώ και πέρα να είναι εκτός από άντρα-γυναίκα και άντρας-άντρας ή γυναίκα-γυναίκα. Επειδή, ας πούμε, θα ακουγόταν περίεργο έως κωμικό να μιλάει ένα παιδάκι για τη μαμά α΄και μαμά β΄ ή για τον μπαμπά 1 και μπαμπά 2;  Ή μήπως όχι;
} Οι αξιωματούχοι της "προοδευτικής" Ε.Ε. κάνουν πια προσπάθειες να αποφεύγεται να αναγράφεται ο όρος "οικογένεια" σε διεθνή και υψηλής διαβάθμισης έγγραφα, ώστε να μη θεωρηθεί ότι...προβαίνουν σε διακρίσεις! Η ίδια αυτή Ε.Ε. καταργεί την κάποτε ιερή και μόνο στο άκουσμά της λέξη "μητέρα", κρίνοντάς την ως σεξιστικό όρο! Άραγε αυτό σημαίνει τελικά πνευματική απελευθέρωση; Και σεξουαλική χειραφέτηση;
} Αλλά και σε άλλες ευρωπαίκές χώρες οι όροι "mum" και"dad"  θεωρούνται "ομοφοβικοί". Αλλά και στις ΗΠΑ, από το Δεκέμβρη του 2011, τα έντυπα αιτήσεων των αμερικανικών διαβατηρίων έχουν αλλάξει, με την άρση των παραπάνω "ακατανόμαστων όρων", μετατρέποντάς τα σε "ουδέτερα" όσον αφορά τον ορισμό του φύλου!

Αν και αυτή είναι η νέα πραγματικότητα που μας επιβάλλεται με "πολύ ανοιχτό μυαλό" και με τις "καλύτερες των προθέσεων" των κρατούντων, τότε ναι!  Είμαστε σεξιστές και τη βρίσκουμε μ'αυτό! Κι επιθυμούμε να παραμείνουμε έτσι.
Και για να αποφύγουμε τυχόν παρανοήσεις, σκόπιμες και μη: Για εμάς είναι αυτονόητο ότι ο έρωτας σε όλες του τις μορφές είναι σεβαστός, όπως και το δικαίωμα των ανθρώπων να επιλέγουν τη ζωή που τους ταιριάζει. Δεν είναι καθόλου όμως σεβαστή η με δόλο διαστρέβλωση εκείνων των εννοιών που προικίζουν με αγάπη, τρυφερότητα, στοργή, ισορροπία και αρμονία την ύπαρξη του ανθρώπου. Κάτι που πιστεύω ότι θα πρέπει να βρίσκει σύμφωνη σε σοβαρή πλειοψηφία και την gay κοινότητα, τοπική και μη.

Ο Ένοικος...

Προσθήκη εκ των υστέρων του ανιχνευτή: αντίθετα με τις απόψεις κάποιων γνωστών μας, εμείς δεν θεωρούμε ότι η gay κοινότητα είναι (ή ήταν ποτέ σε θέση) να δημιουργήσει ένα τόσο ισχυρό λόμπυ ώστε να τρέξει με τέτοιο καταλυτικό ρυθμό τις εξελίξεις και να διαμορφώσει σε τέτοιο παγκόσμιο βαθμό τέτοιες ανατρεπτικές καταστάσεις σε κοινωνικό επίπεδο. Άλλωστε δεν τη συμφέρει να προκαλέσει την αντιπάθεια και την εχθρότητα όλων των υπόλοιπων και με όλα όσα έχουν υποφέρει στο παρελθόν (και σε πολλές περιπτώσεις εξακολουθούννα υποφέρουν) οι ομοφυλόφιλοι συνάνθρωποί μας από το μίσος των ηθικολόγων και "ευηπόληπτων", συχνότατα "βαθιά θρησκευόμενων", νοικοκυραίων. Πιστεύουμε ότι και αυτή γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις αλλοπρόσαλλες στα μάτια του πολύ κόσμου αλλά απόλυτα συγκεκριμένες ατζέντες (για λόγους που ήδη έθιξε ο Ένοικος) των μεγάλων "γνωστών αγνώστων". Δηλαδή εκείνων των εξουσιαστικών ελίτ που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν (και να κάψουν αν το κρίνουν απαραίτητο) όποιους θεωρούν κάθε φορά κι ανάλογα με τις συγκυρίες χρήσιμους για την προώθηση των παράλογων, μισάνθρωπων και σαδιστικά ύπουλων σχεδίων τους. Όσο κι αν φανεί άσχετο ή συνωμοσιολογικό σε κάποιους, πρόκειται για τις ίδιες ή συγγενικές φατρίες (μέρος ενός κολοσιαίου δικτύου με πληθώρα ιδρυμάτων, δεξαμενών σκέψης και επιχειρησιακών κέντρων) που δημιούργησαν, παραμύθιασαν, εξόπλισαν, εκπαίδευσαν και ξαμόλυσαν τη θεοκρατική, μισαλλόδοξη και φονική μηχανή με το όνομα "ΙSIS" ή ΙΚΙΛ και οδήγησαν τα τρομοκρατικά πλοκάμια του ισλαμικου εξτρεμιστικού φονταμενταλισμού στις χώρες της Δύσης. Έτσι ώστε να πετύχουν τον ποθητό "πόλεμο των πολιτισμών" και να διασπείρουν στις κοινωνίες τρομολαγνεία και μίσος και να σμπαραλιάσουν την κοινωνική συνοχή. Οδεύοντας σε περισσότερη στρατικοποιημένη αστυνομοκρατία και στην παγκόσμια εξουσιαστική διακυβέρνηση των αγελοποιημένων μαζανθρώπων, χωρίς βούληση, αξίες και ψυχική σταθερότητα...

Αναρτήθηκε αρχικά  ΕΔΩ

Νεοσύστατα κόμματα για κινούμενα πτώματα!

( Σχολιάζοντας με σοβαρή διάθεση "τις ψευδείς φήμες και αναρτήσεις" στα social media περί του νέου κόμματος που όντως είναι στα σκαριά και πιστεύουμε ότι, αν κι εφόσον δημιουργηθεί, δεν θα απέχει και πολύ από τις παρακάτω αυτοπροσδιοριστικές διακηρύξεις, όπως έχει συμβεί και με άλλους εκ των υστέρων υπερασπιστές των δημοκρατικών αξιών στο παρελθόν.

 Αλλά στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία και μόνο η δημοσιοποίηση από τον γνωστό πολιτικό και τους συνεργάτες του περί ίδρυσης κόμματος, είναι σίγουρα ύποπτη και κωμικοτραγική. Ή κωμικοτραγικά ύποπτη!
 Όπως το λιγότερο αστείο είναι και το όνομα εφόσον αυτό θα περιέχει, δηλαδή θα αποδομεί για άλλη μια φορά, τη λέξη-έννοια "Αλλαγή")

Όταν το "πολιτικό ζώο" αντιμετωπίζεται σαν λοβοτομημένο πειραματόζωο μέσα σε εργαστήρια λοβοτόμησης και διαγραφής των ανώτερων νοητικών λειτουργιών: Μνήμη, Κρίση, Προσοχή...
Δηλαδή εκείνες τις ιδιότητες που το κάνουν να ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα ζώα και να δημιουργεί πολιτισμό στηριγμένο στο Λόγο. Όχι της Βίβλου του πίστευε-μη ερεύνα-υποτάξου, αλλά της Λογικής.


Η συνέχεια ΕΔΩ