Δυο όμορφα μουσικά κομμάτια από την πολύ ενδιαφέρουσα γερμανική neofolk σκηνή, που αξίζει να ανακαλύψετε.
(Εκτός κι αν "επιμένετε μόνο ελληνικά" και είστε ολοκληρωτικά (από τη λέξη ολοκληρωτισμός) προκατειλημμένοι με οποιοδήποτε γερμανικό "προϊόν". Συμπεριλαμβανόμενης της τέχνης, λογοτεχνίας, ποίησης, επιστήμης και φιλοσοφίας. Άρα "μποϋκοτάρετε" τον Γκαίτε, το Νίτσε, τον Καντ, τον Ένγκελς, τον Κοπέρνικο, τον Κίρχερ, τον Λάιμπνιτς, τον Ιερώνυμο Βολφ, τον Γιάκομπ Μπαίμε, τον Μπρεχτ, τον Έρμαν Έσσε και τόσους τόσους άλλους "βαρβάρους". Και βέβαια σας αφήνει αδιάφορη και η γερμανική "ασήμαντη" μουσική παράδοση κι εξελισσόμενη μουσική κουλτούρα, αρχής γενομένης από τους μεγάλους κλασσικούς: Μπετόβεν, Μότσαρτ, Βάγκνερ, Μπαχ, Χαίντελ, Σούμπερτ, Σούμαν, Στράους κι επίσης τόσους πολλούς ακόμα...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου