ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ!

Επιτρέψτε μου να αναδημοσιεύσω κι εγώ με τη σειρά μου ένα παλιότερο κείμενό μου, για να σας ευχηθώ με αυτόν τον τρόπο καλό υπόλοιπο καλοκαιριού! Και με τη συμπληρωματική ευχή πως όσα περίεργα και αλλοπρόσαλλα έρχονται, να μη μας βρούνε απαθείς και ζαλισμένους κομπάρσους και έρμαια των καταστάσεων. Αλλά δυναμικούς πρωταγωνιστές και διαμορφωτές μιας ξεχωριστής και φιλόξενης πραγματικότητας για τον άνθρωπο του σήμερα και του αύριο.
 Θα ανταμώσουμε και πάλι στα ίδια μονοπάτια για να τα βαδίσουμε παρέα και να τους δώσουμε τα χρώματα που εμπνέουν εμάς!


Χρώματα!

Η οδύνη, οι καημοί, τα δάκρυα των ανθρώπων είναι σταγόνες βροχής, ράπισμα καταιγίδας, κατακλυσμιαίες δονήσεις που νοτίζουν, πλημμυρίζουν, ξεσηκώνουν και τραντάζουν συνθέμελα ολάκερη τη γη.

Τα όνειρα των ανθρώπων μοιάζουν συχνά με παιδάκια πιασμένα χέρι χέρι που θέλουν να παίζουν λεύτερα σε ανοιχτούς χώρους τα δικά τους χαρούμενα παιχνίδια.

Οι ψευδαισθήσεις των ανθρώπων μοιάζουν συχνότερα με τη σκόνη, τα κουρέλια στο έδαφος, τα σκουπίδια που επιβαρύνουν  το χώρο ολόγυρα, τα ξερά σαπισμένα φύλλα στο χώμα, που όλα τους ανασηκώνει και στροβιλίζει και παρασύρει μακριά ο δυνατός άνεμος που ξυπνάει το στατικό τοπίο από το λήθαργό του.

Οι ευχές των ανθρώπων συχνά δραπετεύουν από τα στενά τους πλαίσια κι ανοίγουν σαν πανέμορφες βεντάλιες για ν'αγκαλιάσουν και την παρουσία των Άλλων.

Και τα χρώματα στις καρδιές και τις αιτίες ύπαρξης των ανθρώπινων πλασμάτων μπορούν να φωτίσουν και να εκπλήξουν ολόκληρο τον ορίζοντα σαν το πιο ζωηρόχρωμο και λαμπερό ουράνιο τόξο, μετά την μπόρα και μέσα στην μουντάδα που διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη..

Ο Ένοικος...