Η πορεία προς το πουθενά, με ενδιάμεσες στάσεις στο τίποτα...

" Ο άνθρωπος είναι σαν ένα παιδί που περιμένει να του χαρίσουνε ωραία παιχνίδια κι όταν δεν μπορούν να τον ικανοποιήσουν αρχίζει να κλαίει, να παραπονιέται, να ζητάει κατανόηση και τρυφερότητα "   Κώστας Αξελός
" Οι άγριοι αλληλοεξοντώνονται, οι εξημερωμένοι αλληλοεξαπατώνται- κι αυτό το λένε πρόοδο του κόσμου"   Άρθουρ Σοπενχάουερ

Η πορεία προς το πουθενά, με ενδιάμεσες στάσεις στο τίποτα...

Είσαι αυτός

που μπροστά σε μια οθόνη πλάσμα κράζει σαν όρνιο.

Είσαι αυτός

που φαντασιώνεται  βουτιά απ'την ταράτσα

για να αιωρηθεί πάνω από ανθρώπινα σαν αυτόν κατάλοιπα.

Είσαι αυτός 

που σαν πόρνη ξεπουλήθηκε

για ένα εισιτήριο στον καταναλωτικό παράδεισο.

Που τον έρωτα θωπεύει μέσα από σκηνές πορνό.

Που την καλοσύνη ψέγει σαν συνωμοσιολάγνος.

Πηγαινοερχόμενος σε αυλάκια ανίας σαν αυτόματο.

Αιχμάλωτος μέσα σε σωρούς από αυτιστικές σκέψεις

που θαρρεί κιόλας ότι τις κάνει μοναχά αυτός.

Κι όταν δραπετεύεις 

με τη λιγοστή σου, υποσιτισμένη  φαντασία πού και πού

τα δημοφιλή κι ορθά  πλάθεις εκπαιδευμένος

ονειράκια εκείνα του συρμού.

Γιατί δεν παύεις να'σαι αυτός

που τους άλλους σπρώχνει για να κλέψει τη σειρά,

σε λεωφορεία μέσα και σε τρένα στριμωγμένος

να γογγύζει και για τα στραβά του κόσμου να βλαστημά,

σε ταμεία μπρος να καθηλώνεται στην ουρά

και να συνωστίζεται διαλυμένος για ψυχαγωγία

σε ομοιόμορφης κοπής ψυχομαγειρεία.

Είσαι κι αυτός

που με μια διαταγή των πεφωτισμένων του ηγητόρων

θα μπορούσε να σκοτώσει σαν πιστό σκυλί

και μετά ίσως και ήρωα να τον χρίσουν.

Αλλά είσαι κι αυτός

που μπορεί να εξολοθρεύσει τον πλησίον

δίχως λόγο, δίχως οίκτο, δίχως ερινύες να τον κυνηγήσουν.

Και είσαι αυτός

που με τίποτα δεν νιώθει ευτυχισμένος,

που η ευτυχία σαν αόρατο τον προσπερνά,

που ποτέ δεν έχει συγκεντρώσει αρκετά,

που σπανίως φταίει για τα γινόμενα ο ίδιος,

που η κακοδαιμονία του λέει πως οφείλεται σε άλλων τη σπορά.

Που ακόμα πιο σπανίως το ανάστημα ορθώνει,

που φθονεί όσους το πράττουν με διάφανη ορμή.

Που δεν εννοεί να καταλάβει τι έχει συμβεί.

Πες μου!

Πώς είναι δυνατόν

να'σαι αυτός

που αντί σε ανοιχτούς ορίζοντες να πετάει

βρίσκεται ακόμα αλυσοδεμένος εδώ κάτω,

κλειδωμένος μέσα σ'ένα φέρετρο στο χώμα

από τη γέννα μέχρι τον τάφο...

ανιχνευτής

“Τα πιο φλογερά  μέρη στην κόλαση προορίζονται για εκείνους που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατήρησαν την ουδετερότητά τους”

Δάντης “Κόλαση”