του ανιχνευτή
Διαβάσαμε: Πούτιν: Ύστατη, αλλά νόμιμη επιλογή η χρήση βίας ΕΔΩ
Κι αναρωτιόμαστε: πόσο νόμιμη ήταν τελικά η ανατροπή μιας διαδικαστικά νόμιμης και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στην Ουκρανία; Με πραξικοπηματικές διαδικασίες κι εμπλεκόμενα χρηματοδοτούμενα ακροδεξιά στοιχεία (κι "επαγγελματίες των συγκρούσεων στους δρόμους") από τη Δύση που λειτουργεί για πολλοστή φορά με καθαρά ιμπεριαλιστικούς, "παρεισφρυτικούς μέσω πρακτόρων", όρους σε βάρος μιας χώρας. Με την απροκάλυπτη επέκταση προς ανατολάς του ΝΑΤΟ, σε βάρος των ρωσικών συμφερόντων στην περιοχή και την καθαρά πολιτική δράση ΜΚΟ μέσα στην Ουκρανία (όπως είχε γίνει άλλωστε και στην ίδια τη Ρωσία, μέχρι που πήραν πόδι απ'τον Πούτιν, κατηγορώντας τες καθόλου άδικα ως αποσταθεροποιητικούς πράκτορες της Δύσης). Οι οποίες ΜΚΟ, ως είθισται, ελάμβαναν χρηματοδότηση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Μια ουκρανική "επανάσταση" καθαρά ΝΑΤΟ-αμερικανοκίνητη, με εμπλοκή και της Ε.Ε., δηλ. της Γερμανίας που έχει βέβαια τις δικές της επιδιώξεις κι όχι απαραίτητα σε ταύτιση με τις ΗΠΑ. Ένα Βερολίνο που σκύλιασε όταν ο Γιανουκόβιτς επέλεξε την ένωση με τη Ρωσία και την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση το 2015 (που θα αντικαταστήσει την τελωνειακή ως τώρα σύνδεση κρατών της πρώην ΕΣΣΔ). Έναντι βέβαια σοβαρών οικονομικών ανταλλαγμάτων για την Ουκρανία από τη μεριά των Ρώσων.
Ναι, η κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, που σύμφωνα με ξένους παρατηρητές εκλέχτηκε δημοκρατικά κι έγκυρα, αντιμετώπισε με βίαιη καταστολή τους διαδηλωτές και υπήρξαν νεκροί. Όμως, όταν οι εξελίξεις γύρισαν σε βάρος της κυβέρνησής του, απλά αυτά που ακολούθησαν (η αυτομόληση της ουκρανικής ναυαρχίδας και του αρχηγού του ουκρανικού στόλου στους Ρώσους, ) αποδεικνύουν τις ανομοιόμορφες και λεπτές ισορροπίες στη χώρα (που ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ζμπίνιου Μπρεζίνσκι έλεγε "ότι η Ρωσία χωρίς αυτήν παύει να είναι αυτοκρατορία"): η χώρα είναι ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΗ!
Η νοτιοανατολική Ουκρανία με τη χερσόνησο της Κριμαίας (ζωτική από πολύ παλιά για την έξοδο του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα και κατ'επέκτασιν στη Μεσόγειο) κατοικείται από ρωσικής καταγωγής και φιλορωσικούς πληθυσμούς. Η δε κεντρική Ουκρανία είναι κάτι σαν το προπύργιο των Ουκρανών εθνικιστών και η Δυτική κατοικείται από φιλοδυτικούς πληθυσμούς κι εχθρικούς προς τους Ρώσους. Οι τελευταίοι, όχι ίσως άδικα, θεωρούν τις εξελίξεις ως προσπάθεια του ΝΑΤΟ και των γερακιών του πολέμου (που αιματοκύλησαν και διέλυσαν τη Λιβύη και αποτράπηκαν στο παρά πέντε να κάνουν το ίδιο στη Συρία από την ρωσική διπλωματική πίεση, αλλά και απειλές για άμεση στρατιωτική εμπλοκή υπέρ της πολύ χρήσιμης για τα συμφέροντά της Συρίας) ως απροκάλυπτη απόπειρα εκδίωξης των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από την κρίσιμη γι'αυτές περιοχή της Κριμαίας. Και θεωρούν ως καθόλου απίθανη τη βίαιη εκδίωξη κι εκκαθαρρίσεις σε βάρος των ρωσώφωνων πληθυσμών (με κύματα προσφύγων προς τη Ρωσία) από τη νοτιοανατολική Ουκρανία...
ΚΙ αναρωτιόμαστε και πάλι: όλοι αυτοί που επεμβαίνουν σε κυρίαρχα κράτη, αρπάζουν τους φυσικούς τους πόρους προς όφελος των κεφαλαιοκρατών τους και με εμπάργκο σε φάρμακα κ.ά.(βλέπε το έγκλημα στο Ιράκ με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες παιδάκια) ή με "έξυπνες βόμβες" προκαλούν εκατόμβες θυμάτων σε άμαχους και μετά μιλάνε για "ατυχή συμβάντα", εγκαθιστούν κυβερνήσεις-ανδρείκελά τους κι επιβάλλουν νεοαποικιοκρατικά δεδομένα...Όλοι αυτοί οι "χωροφύλακες" της "ασφάλειας κι ανθρωπιστικής ειρήνης", όπως διεστραμμένα δηλώνουν οι ίδιοι, αν οι εξελίξεις για λόγους που είδαμε παραπάνω (αλλά και άλλους, γεωπολιτικούς και οικονομικούς, στα πλαίσια μιας παγκόσμιας ακήρυχτης επίσημα αλλά οξείας σύγκρουσης "παικτών" κι αναδιανομής κι αναδιαπραγμάτευσης συμφερόντων με πιόνια τους λαούς και τις τύχες τους) οδηγήσουν σε στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας; Έστω και "ήπιου" αρχικού χαρακτήρα με ενίσχυση και χέρι στη σκανδάλη των δυνάμεών της στην Κριμαία...Τι θα βγουν να πουν στα κανάλια τους και μέσω των εγκάθετων "ειδικών" τους; ΟΤΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; Που τόσο εύκολα ανατρέπεται από τα εξοπλισμένα και εκπαιδευμένα υποχείριά τους όταν τα συμφέροντά τους απειλούνται; ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΦΟΡΕΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ; ΟΤΙ ΤΟ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ" ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΟΥΣ ΡΩΣΙΑΣ; ή ΟΤΙ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΕΡΙΓΕΛΑΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ, ΜΙΑ ΚΑΚΟΣΤΗΜΕΝΗ ΠΑΡΩΔΙΑ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΙΣΧΥΡΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΝ;
Και για να κάνουμε λίγο και το "δικηγόρο ιμπεριαλιστικών διαβόλων", μια τελευταία απορία: Γιατί δεν έχει δικαίωμα η Ρωσία να επέμβει, σε μια περιοχή όπου υπάρχει έντονο ρωσικό στοιχείο και ιστορική αναφορά και σύνδεση; Πώς έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει στρατιωτικά και με κατάφωρη νεοαποικιοκρατική ορμή ο νέος συνέταιρος των "χωροφυλάκων της παγκόσμιας ασφάλειας και πολέμιων της τρομοκρατίας", η Γαλλία, σε τέσσερις χώρες της Αφρικής τα τέσσερα τελευταία χρόνια (Μάλι, Ακτή Ελεφαντοστού, Λιβύη και Κεντρική Αφρικανική δημοκρατία), με ουσιαστικό στόχο τους φυσικούς πόρους και το από κοινού με τις ΗΠΑ ξαναμοίρασμα της ηπείρου;
Τι να πει κανείς! Σε αυτή την οφθαλμοφανέστατη παγκόσμια ανομία, υπέρ της ευνομίας, ασφάλειας, ειρήνης, ανθρωπισμού, χαράς και ευτυχίας, προόδου, ανάπτυξης, αποχαύνωσης κι αγελοποίησης κτλ κτλ, δεν ισχύουν φαίνεται τα ίδια μέτρα και σταθμά ανάμεσα στους εγγυητές και θεματοφύλακες όλων των προηγούμενων υψηλών αξιών...
Έχουμε την απάνθρωπη ατυχία να ζούμε σε βαθιά διαταραγμένες και βάρβαρες εποχές, που νομιμοποιούνται και με ανθρωπιστικών ανησυχιών επιχειρηματολογία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου