ο καλύτερος τρόπος για να βγεις μέσα από μια έρημο είναι να τη διασχίσεις...

Eίναι πραγματικά καταιγιστικές οι κυρίαρχες παραστάσεις και οι δρομολογήσεις που εισπράττουμε τα τελευταία χρόνια. Και δίνουν ξεκάθαρη εντύπωση πως μέσα σ'ένα ασαφές και κοχλάζον παγκόσμιο γεωπολιτικό πεδίο συγκρούσεων και διαρκών "μετατοπίσεων" στις κινήσεις των παγκόσμιων παικτών, ο κύβος ερρίφθη οριστικά και αμετάκλητα. Ερρίφθη για τους λαούς, αυτούς τους ασθμαίνοντες κομπάρσους  της σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των φατριών της εξουσιαστικής πολυεπίπεδης και όποτε χρειαστεί χαμαιλεοντικής ελίτ. Οι λαοί και οι πραγματικές τους ανάγκες, που πετιούνται για πολλοστή φορά στον αναλώσιμο κάλαθο αχρήστων της Ιστορίας. Με τις ευλογίες μιας (εξυπηρετικής για τις υπερεθνικές ελίτ) δικτατορίας των πολυεθνικών και τραπεζικών παρασιτικών οργανισμών, τεχνοκρατών, γραφειοκρατών και πλουσιοπάροχα αμειβόμενων μάνατζερ των "αγορών". Με συγκεκριμένους ενορχηστρωτές, διευθυντές, ορχήστρες κι όργανα και σε απόλυτο βάρος των μυριάδων ψηφίδων που συνθέτουν το μωσαϊκό της κοινής γνώμης, την οποία οι "αρχιμαέστροι" επιθυμούν κι εργάζονται ακούραστα στο να μην έχει καν γνώμη. Αλλά να παγιωθεί με "καλούς ή κακούς τρόπους" στην παγίδευσή της μέσα στα κελιά-μαντριά μιας ομοιόμορφης αγελοποίησης. Και μιας εθελοντικής δουλείας.

 Οι μεθοδεύσεις και οι εντυπώσεις αυτής της εξόφθαλμα παρά-λογης έως αποκρουστικής "περιρρέουσας ατμόσφαιρας"(Οι "ήσυχες συνειδήσεις" και "συνειδησούλες"...και  Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό! αλλά και  Με κάθε τελευταία πνοή πεθαίνει και λίγο από τον κόσμο...ενώ συνάμα:  Ένας κόσμος..."οφθαλμολάγνος"!), που μολύνει τον αέρα που αναπνέουμε, κακοποιεί το πετσί μας και εισχωρεί στην ίδια την ψυχή μας, προϋποθέτει το να διαθέτει κανείς μεγάλα αποθέματα αυτάρκειας της προσωπικότητας και ευφυίας. Ώστε ένα ανθρώπινο πλάσμα που επιλέγει το Λόγο (τη λογική) και την αυτονομία της ύπαρξής του, να μην αρρωστήσει σε βαθμό διάλυσης, να μη διαβρωθεί κι εκφυλιστεί αλλά και να αντέξει σε βάρος του τις επιθέσεις της "κανονικότητας" και των ίδιων των υποταγμένων σε αυτήν αγέλων των σκλάβων της! Και να δράσει! Τόσο με σύνεση κι εξυπνάδα όσο και με αφοβία (Η "διάφανη" παρέα των "ΔΕΝ" και  Διασχίζοντας τα βασίλεια του Φόβου και των κλώνων του... Ένα μανιφέστο ενάντια στην αποτρόπαια κοινωνική μηχανική καταστολής συνειδήσεων, στον πνευματικό εκχυδαϊσμό, στην επιδημική βλακεία, στην ισοπεδωτική ομοιομορφία, στη δουλικότητα!)

Kι όπως έχω διαβάσει αν θυμάμαι καλά στο μεγάλο σχολείο των τοίχων της πόλης, "ο καλύτερος τρόπος για να βγεις μέσα από μια έρημο είναι να τη διασχίσεις"! Ό,τι κι αν σημαίνει ή όπως κι αν το εισπράττει κάποιος (και με όποιο τίμημα το συνοδεύει) αυτό. Κι αν επιμείνεις να σου προσδιορίσω, περισσότερο απ'όσο ήδη έχω κάνει, τα χαρακτηριστικά αυτής της ερήμου, γιατί ίσως είσαι "αναλυτικός τύπος"...Τότε επέτρεψέ μου να κλείσω με κάτι παλιότερους στίχους μου:

 Ανάμεσά σας

Έφηβο μέλος συμμοριών

στους δρόμους του Λος Άντζελες πυροβολήθηκα θανάσιμα

θέλοντας και μη μπλεγμένος σ'ένα δίχως τέλος σπαραγμό.

Άραβας νεαρός, άνεργος και πεινασμένος

στα σκοτεινά γκέτο της Πόλης του Φωτός

από ρατσιστές της έννομης τάξης δάρθηκα μέχρι θανάτου.

Από ανήλικους ένστολους δολοφόνους

κάπου στην Αφρική κατακρεουργήθηκα

σ'ένα εμφύλιο μίσος παγιδευμένος.

Πολιτικός αντιφρονούντας στην Κίνα εξαφανίστηκα

ή ψηλά μήπως στη Σιβηρία

ήταν που δια παντός χαθήκανε τα ίχνη μου;

Στο θεοκρατικό Αφγανιστάν ή το Σουδάν

ήμουν γυναίκα όταν ομαδικά βιάστηκα

και σε πολλά μέρη παιδί όταν απάχθηκα.

Σε κάποια χούντα νοτιοαμερικάνικη

εν ψυχρώ με τους συντρόφους μου εκτελέστηκα

και σε μια τρύπα του Γκουαντανάμο

για προληπτικούς λόγους πετάχτηκα.

Ήταν πολλές φορές που άγρια απειλήθηκα

γιατί δικαιοσύνη και ισότητα απαίτησα.

Ακόμα περισσότερες φορές που απολύθηκα

γιατί η εταιρεία μ'έκρινε ως ασύμφορο.

Συχνά στην οικογένειά μου άγρια ξέσπασα

και τράβηξα πολλούς μαζί μου στον κατήφορο.

Μέλος παραθρησκευτικής ομάδας αυτοκτόνησα

γιατί έτσι ο παράδεισος θα μου ανοιγότανε.

Κι έκλεψα, ψευδορκίστηκα, πρόδωσα, εξαπάτησα,

ακόμα και τα παιδιά μου κακοποίησα και τρομοκράτησα.

Τις περισσότερες φορές δεν πιάστηκα.

Κι αν κυκλοφορούμε ανάμεσά σας

εγώ κι όλοι όσοι με δολοφόνησαν,

και δεν παύουνε στιγμή να με δολοφονούν,

είναι γιατί πολλά ονόματα μας έδωσαν

μα στα κατώγια μέσα του μυαλού τους μας απώθησαν...

-...αλλά και έτσι:

                              Δημοφιλή συνθήματα των καιρών!

(ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΧΤΙΖΟΥΝ (ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ) ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ , Η ΛΕΞΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ (ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ Μ 'ΑΥΤΗ) ΕΧΕΙ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΙΑ ΒΟΛΙΚΗ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΝΟΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜE ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΑΝ ΑΡΧΙΚΑ...ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ή ΟΧΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΗ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ, ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΥΘΥΤΕΝΕΙΣ!)

Όταν σου φωνάζουν "σήκω!" εννοούν άλλαξε στάση καναπέ.

Όταν τους ακούς να λένε "ξύπνα!" πειραματίζονται απλώς με καινούργια υπωτικά.

Όταν συμβουλεύουν για "ωριμότητα!" προσδοκούν να παψεις ν'αναπτύσσεσαι
και σε μια προβλέψιμη να κρυσταλλωθείς νεκρή κουλτούρα.

Όταν σου μιλούν για "ευθύνες" τότε αναζητούν πειθήνια  υποζύγια.

Όταν κόβονται για "αγώνες!"  μία ακόμη προδοσία έχει υφανθεί.

Όταν σου δηλώνουν πως οφείλεις "να οργανωθείς"
μιας πολιτικής στημένης χρεοκοπίας γυαλίζουνε τη μηχανή του κιμά.

Όταν ουρλιάζουνε "περί τάξης!" τρέμουνε πραγματικά
τη μεγαλοσύνη του Χάους στην Ύπαρξη
που πορεύεται αδελφωμένο με την Τάξη.

Όταν πια διακηρύττουνε το "δίκαιο!"
πιστωτές και νεκροθάφτες κάνουνε χρυσές δουλειές.

Κι όταν βγάζουνε φωτιές για "ελευθερία!"
αυξάνονται οι υψίστης ασφαλείας φυλακές.

Καλώς ήλθες σ'έναν κόσμο που δεν πλάστηκε από αγγέλους.
Σ'ένα σύστημα που σε μετρά ως ένα ασήμαντο αριθμό.

Όμως στο χέρι σου είναι να τ'αλλάξεις όλα αδέλφι μου...

...και στο δικό μου!



- Για να καταλήξουμε εδώ:
 
         Δουλεία!


Στις φάρμες εκτροφής των ανθρώπων
οι μεγαλοϊδιοκτήτες τσεκάρουν τεφτέρια και καταμετρούν.
Μαρκάρουν τα ζώα τους με οικόσημα.
Τα σιτίζουν για να παίρνουνε το γάλα τους.
Τα υποσιτίζουν για να μη γυρέψουνε ποτέ μερτικό.
Τα προορίζουνε για  άρμεγμα, για μάδημα, για μακέλεμα.
Η δουλεία που τα σκεπάζει σαν ασάλευτο πέπλο
πότε βελούδινη στο περιτύλιγμα
πότε σαν της Ιεράς Εξέτασης ανήλιαγο κελί.

Η δουλεία όμως για να ευδοκιμήσει
και προπάντων ν'αυγατίσει
θέλει συνεργούς ζώα-υποταχτικούς
σε βαθμίδες και πόστα ελέγχου των άλλων ζώων
(και συνάμα του ενός στον άλλο).

Στα ψηλά καμαρώνουν σαν κοκότες ακριβές
οι διευθυντάδες, τα στελέχη, οι πολιτικάντηδες.
Οι βαρώνοι, οι μαφιόζοι και οι στρατηγοί.
Παρέα τους καρδιακή
αγιογδύτες και δηλητηριαστές ιερείς.
Από κοντά σε θέση περίοπτη
της επιστήμης οι ξεπουλημένοι ειδικοί.
Και της μαζικής στράβωσης οι κουρδιστοί νταβατζήδες
για μια φθηνά εκπορνευμένη κοινή γνώμη.
Για να παρελάσουν στο κατόπι με βάδισμα χήνας
τα ένστολα ανδρείκελα και της νεκρικής τάξης οι φρουροί.
Γύρω τους στη βάση συνωστίζονται πολλοί.
Οι καριερίστες της διανόησης.
Οι αυτοδημιούργητοι μεγαλέμποροι.
Οι καταδότες της πόρτας της διπλανής.
Οι θρασύδειλοι εαυτούληδες.
Οι φιλήσυχα ευνουχισμένοι νοικοκύρηδες.
Οι πάσης φύσεως θλιβεροί οπαδοί.

Α! η δουλεία καλά κρατεί!
Για να δραπετεύσεις από δαύτην
πρέπει πρώτα ν'αγκαλιάσεις τον πόνο
που απλόχερα κερνάει η θωριά της αλήθειας!
Και μετά ν'αποκηρύξεις
όλα τα τερτίπια και τις εμφυτεύσεις
που σ'έκαναν μονάχο σου να παραδώσεις το κλειδί.

Κι αν εσύ πίσω δεν θα  το πάρεις
τότε  σαν κληροδότημα ζωής να το περάσεις
σ'εκείνον που'ρχεται μετά από σένα
δούλος κι αυτός να γεννηθεί...

.........................

Oι παραπάνω στίχοι έχουν αναρτηθεί στο παρελθόν εδώ  αλλά κι αλλού μέσα στη θεματική ενότητα με κάποιες από τις δικές μου ποιητικές απόπειρες...

ανιχνευτής