ένα...επιεικώς εξαιρετικό άρθρο!

Αυτός ο Κόσμος Δεν Είναι ο Μόνος Δυνατός Κόσμος

“Δεν υπάρχουν απαντήσεις. Υπάρχουν μόνον επιλογές”.

                                       Στάνισλαβ Λεμ, Σολάρις

Tου Γιώργου Στάμκου

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το σύγχρονο κόσμο. Το φάντασμα του ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Μία ανίερη συμμαχία νεοσυντηρητικών, νεοφιλελεύθερων τουρμποκαπιταλιστών και νεοεθνικιστών, και φασιστών, συνεπικουρούμενη από τους φονταμενταλιστές των θρησκειών, προσπαθεί να μας πείσει να αποδεχθούμε την πραγματικότητα όπως είναι, επειδή «δεν μπορεί να αλλάξει». Μας λένε πως «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» και για να μην το ψάχνουμε παραπάνω φροντίζουν να μας καλλιεργούν κάθε λογής φοβίες, ανασφάλειες και «κρίσεις ταυτότητας». Καλλιεργούν εντέχνως την ανασφάλεια στις μάζες για να τις κάνουν να φοβηθούν και να μην έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Μας θέλουν παραλυμένους για να μην μπορούμε να αντισταθούμε στη «μονόδρομη» σκέψη τους, για να μην προτείνουμε και να διεκδικούμε «εναλλακτικές λύσεις» –ούτε καν να ονειρευόμαστε έναν «άλλο κόσμο».

Κι όμως, αν δεν θέλουμε να βρεθούμε στα αζήτητα της Ιστορίας, τότε δεν πρέπει να πιστεύουμε όσους μας λένε ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Αντισταθείτε λοιπόν. Μην υποτάσσεστε αμαχητί στους ανελέητους νόμους της αγοράς. Μην αφήνετε τους νεοσυντηρητικούς να σας καλλιεργούν το φόβο του μέλλοντος για να σας κάνουν να οπισθοδρομήσετε σ’ ένα ανελεύθερο παρελθόν. Μην επιτρέπετε στους νεοεθνικιστές και στους δημαγωγούς να σας καλλιεργούν φοβίες και «κρίσεις ταυτότητας» για να σας κάνουν να μισείτε τους «Άλλους», έτσι ώστε να σας διαχειρίζονται καλύτερα. Ξεμαγευτείτε από το «αόρατο χέρι» της αγοράς, του μάρκετινγκ και των «διαφημιστικών ιών» και μην αφήνετε να σας μετατρέπουν, εύκολα, σε «target group» και «consuming zombies». Σταματήστε να είστε «στατιστικά νούμερα» και ξαναγίνετε Άνθρωποι.

Δεν θα τα έγραφα όλα αυτά αν δεν πίστευα, βαθιά μέσα μου, πως «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».

Αν δεν πίστευα πως στην εποχή μας διακυβεύονται πολλά βασικά δικαιώματα και ελευθερίες μας και, κυρίως, η ύπαρξη μας ως είδος εξ αιτίας των κλιματολογικών μεταβολών. Γι’ αυτό και πρέπει να περάσουμε από τη θεωρία στη δράση.



Καταρχάς δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε ως λεηλατητές του πλανήτη μας, αλλά ως κηπουροί του. Να αλλάξουμε άμεσα ενεργειακό μοντέλο, να σταματήσουμε την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων και να περάσουμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι καιρός πλέον οι ιδέες του Τέσλα για την Ελεύθερη Ενέργεια να εφαρμοστούν, εφόσον οι τεχνολογίες είναι διαθέσιμες εδώ και δεκαετίες. Να μπουν, επιτέλους, όρια στην επέλαση του τουρμποκαπιταλισμού, που εξαθλιώνει τους πολλούς προς όφελος των λίγων, ενώ παράλληλα καταστρέφει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον. Αν δεν θέλουμε να τον αλλάξουμε, τότε ας κάνουμε τον καπιταλισμό να δουλεύει και προς όφελος των πολλών. Να εκδημοκρατικοποιήσουμε την Παγκοσμιοποίηση, να την κάνουμε κάτι το θετικό για την ανθρωπότητα: μια Παγκοσμιοποίηση στην οποία θα παίζουν ρόλο όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Να ξαναγίνουμε «πελάτες» και όχι «καταναλωτές», άνθρωποι και όχι «στατιστικά νούμερα».
Να μην αφήσουμε τα φαντάσματα του εθνικισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας να επιστρέψουν από τους τάφους τους για να μας στοιχειώσουν και να μας υποβάλλουν σε νέες αιματηρές θυσίες –φτάνει πια!
Να μην επιτρέψουμε τη διαμόρφωση νέων «αυτοκρατορικών» ελίτ, που θα ορίζουν τις τύχες μας σε πλανητικό επίπεδο.
Να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία μας και να προστατεύουμε την ελευθερία της έκφρασης, άσχετα αν διαφωνούμε με τις απόψεις ορισμένων.
Να αναπτύξουμε μια νέα μορφή συνειδητότητας και να αυξήσουμε την κατανόηση μας προς το διαφορετικό.
Να επανακτήσουμε την πίστη μας στην πρόοδο και στον δημοκρατικό ανθρωπισμό.
Να σταματήσουμε να φοβόμαστε το μέλλον και να αρχίσουμε να το διαμορφώνουμε σ’ έναν κόσμο που θα θέλαμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Με άλλα λόγια να αποκτήσουμε και πάλι συλλογικά οράματα.

Υπάρχουν πάντα εναλλακτικές λύσεις. Δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ο κόσμος μας είναι πολύχρωμος, δεν είναι ασπρόμαυρος.

Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι –μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό. Αφήστε λοιπόν τους συμβιβασμούς και κυνηγήστε τα όνειρα σας.

To διαβάσαμε στο περιοδικό ΖΕΝΙΘ