Τα σώου με ευγενικές χορηγίες και η υποκρισία που κατέχει τη χώρα, ως βασικό εργαλείο των νέων κατοχικών δυνάμεων...

 "αν ήξερα ότι οι Έλληνες είναι τόσο ζώα θα τους κυβερνούσα από την εποχή που ήμουν δεκανέας"
(Στρατηγός Γεώργιος Κονδύλης, 1925)
"Κουράγιο δεν είναι η έλλειψη φόβου. Είναι να δρας σε πείσμα του φόβου" Μαρκ Τουαίην
 "Αυτός που σκύβει μπροστά στο μαστίγιο δεν αξίζει παραπάνω απ'αυτόν που το κρατάει!"
Emile Armand

Η α-νοησία, δηλ. η έλλειψη νοήματος, που επικρατεί σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου σε αφήνει πραγματικά το λιγότερο αμήχανο! Όχι ότι αυτό δεν ίσχυε και παλιότερα, εισχωρώντας ως το μεδούλι σχεδόν του νεοελληνικού πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι, αλλά πλέον η κατάσταση διεκδικεί τις "δάφνες ολυμπιονίκη". Στο δημοφιλέστατο "άθλημα" της υποκρισίας που συνοδεύεται πάντα κι από ανάλογα επικρατούσα βλακεία.

Ώστε η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, των μηχανοκίνητων και αεριωθούμενων του ελληνικού στρατού-φρουρού της δημοκρατίας (ο οποίος φρουρός βαράει κι αυτός προσοχές στα κελεύσματα της τρόικας και των ολιγαρχών) θα τελεστεί με την ευγενική χορηγία, μέσω προσφοράς καυσίμων, γνωστής μεγαλοεπιχειρηματικής και εφοπλιστικής οικογένειας!
 Χμ! Εφοπλιστές! Οι "εθνικοί ευεργέτες" με τις 58 περίπου προκλητικές φοροαπαλλαγές, τα αστρονομικά κέρδη, τους μισθούς πείνας και πολύ σκληρές συνθήκες εργασίας των πληρωμάτων. Που στις 5/11/2012 η υποκριτική κυβερνητική πρόταση  για "οικειοθελή συνεισφορά" του αστείου ποσού των 80 εκατ.ευρώ μέσω "φορολόγησης" των εφοπλιστών", εισέπραξε την έντονη αντίδραση του βουλευτή της χρυσής αυγής Γιώργου Γερμενή. Που μίλησε για κυβερνητική "συμβολή στην καταστροφή του κλάδου της ναυτιλίας που στηρίζει την ελληνική οικονομία", λες και θα καταστρέφονταν οι εφοπλιστές με τα 80εκ.ευρώ κι όταν από άλλες πολύ-μα πολύ λιγότερο προνομιούχες κοινωνικές ομάδες αντλούνται, τελείως άδικα και παράλογα, εκατομμύρια ευρώ. Οδηγώντας τες "δημοκρατικά" σε κατάσταση κοινωνικής δολοφονίας!

Αλλά πέρα απ'αυτά: Η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου θα κάνει τον ρημαγμένο στην πλειοψηφία του ελληνικό λαό (υπάρχουν βέβαια και οι αλώβητοι και οι θησαυρίζοντες από τη "μνημονιάδα") να αισθανθεί περηφάνια; Ως κάτι σαν ενίσχυση της δικής του καταρρακωμένης αξιοπρέπειας, άρα κι ως ένα είδος φαντασιακής σημασίας που επιχειρεί να νοηματοδοτήσει το δυσοίωνο και μίζερο ιστορικό παρόν; Μήπως ο ταλαιπωρημένος ανθρωπάκος αναβαθμίζεται ψυχικά στη διαπίστωση προγονικών, σχεδόν μυθοποιημένων, μεγαλείων; Για να εξιλεωθεί, και πάλι μήπως, για το δικό του βροντερό τίποτα ή, αλλιώς, τη δική του απουσία-ανυπαρξία σε δύσκολες και κρίσιμες γι'αυτόν ιστορικές περιόδους;
 Και σε τελική ανάλυση, η μαθητική (όταν καταβαραθρώνεται η δημόσια δωρεάν Παιδεία και το μέλλον των νέων στη χώρα) και η στρατιωτική παρέλαση (όταν ο στρατός προέρχεται μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, "Γράμμα φαντάρων από τον Έβρο: " ο εχθρός δεν είναι ορατός") αντιπροσωπεύει κάποια διαβεβαίωση ή εγγύηση για την ευημερία και την ασφάλεια της ελληνικής κοινωνίας και των νιάτων της;

ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ:

"κοινωφελής, ενοικιαζόμενη εργασία",    Υγειονομική καταστροφή στην Ελλάδα,  

 το μεγάλο "στάλαγκ"

 ΚΙ ΑΥΤΑ:

Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"...(ή "οι δανειστές χρηματοδοτούν τον εαυτό τους!")  

Το 98% της βοήθειας πάει στους πιστωτές
ΚΙ ΕΤΟΥΤΑ:

Άνθρωποι και Κτήνη  

Μνημόνια και μνήματα     

H "συντεταγμένη Πολιτεία" που βλέπει με μίσος τους πολίτες της 

 ΚΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΑΥΤΑ:
"Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι "ευλογία Θεού" και οι Έλληνες είναι ηλίθιοι"

Όλα τα παραπάνω κι άλλα διάφορα. Σαρωτική κι αποτροπιαστική ανεργία που ουδεμία σχέση έχει με την ευαγγελιζόμενη "ανάπτυξη", οφθαλμοφανέστατο και πολύπτυχο δημοκρατικό έλειμμα στη δημοκρατία του "αποφασίζω και διατάζω"(Όταν η δημοκρατία λιμοκτονεί, γιατί με πολύ απλά λόγια: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΛΑΟΣ!) και όποιος δεν υπακούει και πειθαρχεί "μαύρο φίδι που τον έφαγε"...Κοινωνική γενικευμένη κατάθλιψη, με αυτοκτονικές τάσεις και πράξεις (από την έναρξη της "μνημονιάδας" ως τώρα έχει αυτοκτονήσει ο πληθυσμός μιας μικρής πόλης κι έπεται δυστυχώς συνέχεια)που συνοδεύουν ως "αναλώσιμες απώλειες" μια "ανάπτυξη" ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΒΙΩΣΙΜΗ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ! Άρα δεν αξίζει να διατηρείται πια ούτε καν σε επίπεδο φιλολογικής προσέγγισης. Μέσα σε αυτό το καθεστώς τριτοκοσμικής κατανομής του παραγόμενου πλούτου και με τη δημαγωγική συνέργεια των καθεστωτικών ΜΜΕ και το νανούρισμα εθνικοπατριωτικών σώου με ιδιωτική χορηγία. Εδώ όπου η έννοια "δημοκρατικός χαρακτήρας του πολιτεύματος με ενεργή συμμετοχή των πολιτών", με ό,τι αυτό πραγματικά σημαίνει, μπαίνει στη ναφθαλίνη της Ιστορίας για χάρη των λέξεων-κλειδιών των καιρών: "ελεύθερη(δηλ.ανεξέλεγκτη)αγορά", "ανταγωνισμός"(δηλ. μονοπώλια και επέλαση των πολυεθνικών), "ιδιωτικοποιήσεις"(δηλ. ισοπέδωση τοπικών οικονομιών και εργασιακών δικαιωμάτων)...

Είναι για θλίψη ανάκατη με οργή και αποστροφή. Όχι μόνο για το ποιόν και τον κυνισμό αυτών που εμπαίζουν απροκάλυπτα τον κόσμο. Αλλά και για τους θεατές "σώου", με φουσκωμένα τα στήθη από "εθνική υπερηφάνεια" και κυρτωμένους ώμους από νοητική σύγχυση όσον αφορά τις εξελίξεις και τη σοβαρότητα των καταστάσεων, συμβιβασμό και μοιρολατρία. Κι άρα, κατά κάποιο διόλου αμελητέο τρόπο, συνενοχή σε όσα αναφέρθηκαν ακριβώς παραπάνω για τις διαστάσεις της "εθνικής τραγωδίας"...

Καλή λευτεριά! ή "Φτου ξελεφθερία και βγαίνω" (στο φως του ήλιου)...

ανιχνευτής

  

Διαβάστε κι αυτό: Η ζωή χωρίς νόημα ή το νόημα χωρίς ζωή!