Η εγχώρια Λερναία Ύδρα και το πάγωμα των θυμάτων της

του ανιχνευτή

         Αυτές οι μνημονιακές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν πολλές γλώσσες:

• όσον αφορά την αντιμετώπιση του δημοκρατικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των πολιτών στη διαμαρτυρία, αρέσκονται με ζήλο στην..."ξύλινη" γλώσσα: ξύλο στους αγανακτισμένους του Συντάγματος, ξύλο σε καταλήψεις-πορείες-διαδηλώσεις-συγκεντρώσεις όλων των κοινωνικών ομάδων και...ηλικιών, ξύλο σε συλληφθέντες και κρατούμενους, ξύλο σε κατοίκους που θέλουν να προστατεύσουν τις περιοχές τους από την υποβάθμιση και ιδιωτική λεηλασία κερδοσκόπων και πολυεθνικών

• όσον αφορά την επιχειρηματικότητα, τις υποδομές και τους βασικούς άξονες του κοινωνικού ιστού χρησιμοποιούν...μεταλλική γλώσσα: Λουκέτο σε επιχειρήσεις και καταστήματα, λουκέτο σε δημόσιους οργανισμούς και υπηρεσίες, λουκέτο σε σχολεία, λουκέτο σε νοσοκομεία 

• όσον αφορά τις κοινωνικές παροχές και τα κοινωνικά συμβόλαια, αρέσκονται στο ολιγομίλητο μα ταχέως αποτελεσματικό στυλ του Ψαλιδοχέρη: ψαλίδι σε θέσεις εργασίας, ψαλίδι σε μισθούς, επιδόματα και συντάξεις, ψαλίδι σε συλλογικές συμβάσεις, ψαλίδι σε προστατευτικές διατάξεις για τον εργαζόμενο-τον ανάπηρο-τον πολύτεκνο-τη μητέρα 

• όσον αφορά τη χάραξη εθνικής στρατηγικής αρέσκονται... στη γλώσσα του Πινόκιο: "βιωσιμότητα του χρέους". "Διοχέτευση των δανείων στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας" (κι όχι, βεβαίως, σε παλιότερα τοκογλυφικά δάνεια με επαχθή τοκοχρεολύσια και στη σωτηρία των τραπεζών). "Εξυγίανση και διαφάνεια", "πάταξη της (μεγαλο)φοροδιαφυγής και της συντεχνιακής νοοτροπίας" (όλοι οι κλάδοι και οι διάφορες κοινωνικές ομάδες είναι συντεχνίες και η πραγματική κοινωνία είναι τα σόγια της μνημονιακής οικογένειας και των νεοφεουδαρχών, καθώς και το υπηρετικό τους προσωπικό). "Επενδύσεις" (όπως πχ "έγιναν" στη Βουλγαρία των 300 ευρώ μισθό) κι "ανάπτυξη" (ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πόρων και της δημόσιας περιουσίας αντί πινακίου φακής).

• όσον αφορά τη στάση απέναντι σε πιστωτές, "εταίρους" και συνεταίρους και "συμμάχους", προτιμούν...υγρή γλώσσα: γλείψιμο στη μαφία του χρήματος, γλείψιμο στα φλωροϋπαλληλάκια της τρόικας όποτε έρχονται σαν τους προαγωγούς στον οίκο ανοχής(κι...ενοχής των ιθαγενών του), γλείψιμο στους Μερκελοσόιμπλε, γλείψιμο στον κ.Ερντογάν, γλείψιμο στους εμίρηδες των αραβικών πετροδολαρίων, γλείψιμο στον κ.Ομπάμα. Και πρόσφατα γλείψιμο, με ταυτόχρονη στάση προσοχής, στα στρατιωτικά γεράκια που ετοιμάζονται να επέμβουν "απελευθερωτικά" σε μια ξένη χώρα. 

Αυτή όλη η παρέα, από το πρώτο ως το τελευταίο μνημόνιο, δεν είναι ορθό να θεωρείται δημοκρατικό κυβερνητικό σχήμα μιας χώρας. Αλλά ως Λερναία Ύδρα, το μυθικό τέρας με τα πολλά κεφάλια: πρωθυπουργούς και υπουργούς, βο(υ)λευτές, διευθυντάδες και γραμματείς, εκπαιδευμένα δημοσιογραφικά ερπετά, επαγγελματίες "ειδικούς" και συμβούλους κλπ.

 Κι όσα κι αν κοπούν, άλλα τόσα και πολύ περισσότερα θα ξεπεταχτούν και με περίσσια χάρη και διάθεση θα προθυμοποιηθούν να αντικαταστήσουν επάξια τα...απωλεσθέντα μέρη (ή στελέχη)...

Κι όπου κάθε φορά, κεφάλια και κεφαλάκια, γαβγίζουν-γρυλίζουν-βρυχώνται-κλαψουρίζουν με κροκοδείλια δάκρυα-νανουρίζουν, χρησιμοποιώντας διάφορες διαλέκτους και γλώσσες. Και ξερνώντας αρρώστια που δηλητηριάζει θανάσιμα την υλική, ψυχική και πνευματική ακεραιότητα των πάντων ολόγυρα. Είτε και μόνο με το να εισπνέουν την ανάσα τους, είτε με το να δαγκώνονται απ'αυτά, είτε με το να περιμένουν τη σειρά τους στωικά ή στρουθοκαμηλιστικά να φαγωθούν...

 Ή...ή μπορεί και ν'αναμένουν, αρκετοί απ'αυτούς, την επιστροφή   του αρχαίου σούπερμαν Ηρακλή, των Ολύμπιων θεών, του μαρμαρωμένου βασιλέα, του Διγενή ακρίτα ή όποιας άλλης θρυλικής οντότητας... για να τους σώσει.

Αλλά κατά πόσο άραγε αξίζει να σωθούν όλοι όσοι βασίζονται σε λογής υπερκόσμιους και "ουράνιους παράγοντες" (βλέπε, ας πούμε, και το μάννα εξ ουρανού ή εξωγήινους φιλικά προσκείμενους); Καθώς την ίδια στιγμή κάθονται και σαπίζουν μέσα στην επίγεια φυλακή τους, τρώγοντας και τις σάρκες τους μεταξύ τους...

Τελικά, η επιβίωση του ανθρώπου στον τόπο αυτό, σε ολάκερο τον κόσμο, μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Και επιβίωση ΔΕΝ σημαίνει καν ζωή..!