Πόσους τόνους υποκρισίας, φαυλοκρατίας και αναλγησίας δύναται να ανεχτεί, να αποδεχτεί σιωπηλά (κι άρα συνενοχικά) ή και να αφομοιώσει ψυχή τε και σώματι, ο νεοέλλην;
Ή μήπως έχει καταστεί κουφός και δεν ακούει, τυφλός και δεν βλέπει, τελείως αδαής μέσα στην προσωπική του άχλη και δεν γνωρίζει τι συμβαίνει έξω απ'αυτόν και τον μικρόκοσμό του;
Ποια είναι τελικά τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν (κρινόμενα πρώτιστα από την αδιαμφισβήτητη υφή της πράξης) μια "επικίνδυνη οργάνωση με ροπή στις εγκληματικές πράξεις"; Που απειλούν την ασφάλεια, ειρήνη και ευρυθμία μιας κοινωνίας;
Και κατά πόσο αυτά έχουν σχέση με τις ροπαλοκρανοφόρες (κι όχι μόνο) μονάδες διασφάλισης της "έννομης τάξης;" Και, κατ'επέκταση, με τους εντολοδότες τους; (εκτός κι αν τα εκτελεστικά όργανα των εντολών από πάνω, ηδονίζονται μονίμως με το να επιδεικνύουν "υπερβάλλοντα ζήλο" κατά την εκτέλεση των εντολών)
Θυμάστε, ας πούμε, τους 15χρονους δολοφονηθέντες, απ'το ένστολο κράτος, Μιχ. Καλτεζά κι Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον παραλίγο δολοφονηθέντα (που τη γλίτωσε τελικά ως εκ θαύματος) Γιάννη Καυκά; Και πόσοι άλλοι θα εξακολουθούν να βασανίζονται στα χέρια της "νομιμότητας", θα σακατεύονται απ'αυτά, θα κακοποιούνται ψυχοσωματικά;
Πρόσφατα, στα γεγονότα της περασμένης Τετάρτης στο Κερατσίνι, στη διαμαρτυρία (υποτίθεται συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη, θυμηθείτε και το "πάρτυ της καταστολής" στην πλατεία Συνταγματος στις 28-29/06/2011) για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι προστάτες της "νομιμότητας" άνδρες των ΜΑΤ εγκλώβισαν χιλιάδες κόσμου, έριξαν τόνους δακρυγόνων και βάρεσαν αλύπητα. Έτσι όπως ανέκαθεν τους φτιάχνει. Και από ρίψη δακρυγόνου σε ευθεία βολή(!!!και δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά) ένα παλικάρι 31 χρονών από τον Πειραιά δέχτηκε το δακρυγόνο στο κεφάλι. Με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο, όπου παρά τις προσπάθειες των γιατρών, απώλεσε οριστικά την όρασή του από το ένα του μάτι!(τουλάχιστον σώθηκε το ίδιο το μάτι και δεν θα χρειαστεί...γυάλινο). Το συμβάν είναι απόλυτα έγκυρο και το πληροφορήθηκα από γνωστούς που ξέρουν το παιδί και βρίσκονταν κι αυτοί μέσα στα γεγονότα εκείνης της μέρας.
(Ονομαστικά στοιχεία δεν παραθέτω, σεβόμενος και την πιθανή ίσως επιθυμία του ίδιου να μη δημοσιοποιηθούν, τουλάχιστον ως τώρα).
Και για πολλοστή φορά τίθεται το ερώτημα: Μέσα σε μια κοινωνία που μετατρέπεται ολοταχώς σε δουλεμπορική γαλέρα, με το "αναιμικό τσούρμο" να μαστιγώνεται και να σβήνει πάνω στο κουπί, ποιος θα μας προστατεύσει από τους "προστάτες της τάξης;"
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου