Aφιερωμένο στον Παύλο Φύσσα, δολοφονημένο από το μίσος που διοχετεύεται με επιδεξιότητα και περισσή υπουλία στη χώρα που μετατρέπεται σε χώρο...

...διανεμόμενων συμφερόντων των αφεντικών. Με αστυνομοκρατούμενη δημοκρατία και αποικία λογής τρωκτικών, αρουραίων και σερνάμενων παρασίτων. Και μοχθηρών κροκοδείλων που δακρύζουν υποκριτικά για τα θύματα των εκκολαπτόμενων απ'τους ίδιους ερπετών. Τα οποία, ανάλογα με τις ανάγκες και τις τακτικές, άλλοτε ξαμολούν στους δρόμους και χρησιμοποιούν (για να τρομοκρατούν, ως συμμορίες που υπόκεινται σε ένα ανεπίσημο βραγχίονα του κατασταλτικού μηχανισμού) κι άλλοτε "σοκαρισμένοι" τα "καταδικάζουν"...


Η μπόχα του εγχώριου "βάλτου" γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη...όλο και πιο πνιγηρή και προσβλητική για κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο...όλο και πιο προβληματική και ακατάλληλη για την άνθιση της ζωής...