Tι είναι ΠΑΡΑΚΜΗ

- "Ο ανήφορος και ο κατήφορος ανήκουν στον ίδιο δρόμο", είχε κάποτε πει ο Ηράκλειτος. Και, άρα, τίποτε ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει χωρίς την ύπαρξη του αντιθέτου του.
 Παρακμή είναι να κυνηγάς την ευτυχία, χωρίς να αποδέχεσαι πως είναι αν όχι απαραίτητη τουλάχιστον αναπόφευκτη συχνά και η βίωση της δυστυχίας. Να γυρεύεις την ουτοπία, που είναι ένας τόπος ο οποίος ακόμα δεν υπάρχει αλλά μπορεί να υπάρξει! Φοβούμενος όμως κι αρνούμενος τη βίωση -κι άρα την αντιμετώπισή της κι ανάληψη δράσης- της δυστοπίας.

- Αν πιστεύεις στην αγάπη, στην ειρήνη, στον πραγματικό ρόλο της επιστήμης, στην αμεσότητα κι ευθύτητα του δημοκρατικού πνεύματος, στα αληθινά ιδεώδη του κομμουνισμού, στην αναρχία κλπ, τότε φέρσου ανάλογα! Αλλά ποτέ μην πουλήσεις τις ιδέες σου στο Σύστημα. Και στα καμουφλαρισμένα, συχνά, πλοκάμια του. Παρακμή είναι να λες και να πράττεις το αντίθετο από αυτό που πιστεύεις. Ή δήλωνες - πρώτα απ'όλους στον ίδιο σου τον εαυτό- πως πιστεύεις. Γιατί έτσι δίνεις κι ένα πολύ κακό παράδειγμα και στους άλλους.

- Ρόμπερτ Χωλ: "το να χτυπάς τα χέρια σου σαν φτερά, μπορεί να είναι πέταγμα".
 Παρακμή είναι να παραμένεις παγ(ι)ωμένος σε μια στάσιμη κατάσταση. Κοινωνική, πνευματική, φιλοσοφική. Και να μην επιχειρείς, ή ούτε καν να σου περνάει από το μυαλό, να πετάξεις πιο ψηλά. Να γίνεσαι ο φορέας παγώματος των ιδεών κι όχι της ύψωσής τους.

- Παρακμή είναι να μη ζητάς τα "άφταστα" και να μένεις συμβιβασμένος κι ενσωματωμένος στα "φτασμένα". Γινόμενος συχνότατα και φανατισμένος υπέρμαχός τους. Αυτά "που έτσι τα βρήκες κι έτσι πρέπει να παραμένουν" δεν είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων. ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΛΑΚΗ ΣΟΥ!

- Παρακμή είναι να τρέμεις την ιδέα του θανάτου κι έτσι να απονεκρώνεσαι εν ζωή...

Ο Ένοικος...