Σελίδες

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Μερικές φορές δεν αντέχεται τόση ομορφιά...


(Συνδέστε τα παρακάτω με αυτή την ανάρτηση του Ένοικου...: Ας μην επιτρέψουμε να μας πάρουν και τον 'Ερωτα )

Κατ'αρχήν να ευχηθώ σε όλους καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Κάτι άλλο που θέλω να ευχηθώ και που δεν αποτελεί φυσικά αποκλειστική υπόθεση του καλοκαιριού, είναι να...μη σταματάτε να γυρεύετε τον Έρωτα! Όσοι δεν έχετε ακόμη βιώσει τις ευεργετικές και μαγικές επιδράσεις του, να τον βρείτε στο δρόμο σας να σας προσμένει, πολλές φορές σε τελείως ανύποπτο χρόνο και χώρο. Κι όσοι είστε ήδη πλημμυρισμένοι από τη μοναδική αυτή αίσθηση πληρότητας, απλά να έχετε την επίγνωσή της και να νιώθετε ...καλότυχοι! Παρά τις αντιξοότητες και τις τεχνητές παγίδες που θέτουν στο διάβα μας οι τιμητές της απανθρωπιάς και μνησικακίας...
 Αλλά και να μη λησμονείτε ποτέ: Η αυταρέσκεια, η εγωπάθεια, η ψυχολογική πίεση που δέχεται ή ασκεί κάποιος στο όνομα του...έρωτα και τα λογής διαπροσωπικά εξουσιαστικά σύνδρομα που καταβαραθρώνουν τις τόσο πολύτιμες στιγμές της ζωής, καθώς και τα αχαλίνωτα αυτοκαταστροφικά πάθη...αποτελούν άκρως αρνητικές, ανθυγιεινές κι άρα διαταραγμένες καταστάσεις. Που όταν κανείς έχει τη διαύγεια να διαπιστώνει ότι έχει εγκλωβιστεί σε αυτές (είτε παθητικά είτε ενεργητικά) πρέπει να πείθει τον εαυτό του πως κάτι τέτοιο δεν του ταιριάζει ούτε στο ελάχιστο. Και ν'αφήνει πίσω του αυτά που ουδεμία σχέση έχουν με τον πραγματικό Έρωτα, ο οποίος υψώνει τις ανθρώπινες ψυχές σε ανώτερα δονητικά πεδία. Και αναβαπτίζει δυο ανθρώπους μέσα σε μια ανεπανάληπτη εμπειρία Ενότητας και Ολότητας!

Και, που στην πιο αγνή και αυθεντική διάστασή του, ο Έρωτας δεν έχει ημερομηνία λήξης!

Αφιερώνω λοιπόν τους παρακάτω στίχους μου στην κοπέλα μου, σε ερωτευμένους και μη (ακόμη..!)
Να'στε καλά παιδιά και μην το βάζετε ποτέ κάτω!

Μερικές φορές δεν αντέχεται τόση ομορφιά...


Μερικές φορές σου ζητάει να υποσχεθείς
πως σφιχταγκαλιασμένοι θα'στε για πάντα.
Συ όμως προτιμάς τη μεγαλοσύνη της στιγμής
μπροστά σε υποσχετικά σημειώματα της αιωνιότητας. 
Δεν υπόσχεσαι τίποτα!
Ωστόσο μέσα στο φαινομενικό τίποτά σου,
αν σε κοιτάξει καλύτερα
-και το κάνει-
φωλιάζουν τα πάντα σε ένα: παρελθόν παρόν και μέλλον καταργημένα
μα και γεμάτα υποσχέσεις πρωτόγνωρες!
Σου ζητάει λόγια αγάπης
μα εσύ τα λες όλα με την αφή.
Επιθυμεί τρυφερότητας χάδια
και συ τότε αγκαλιάζεις με μια απαλή
και λουσμένη στο φως ματιά.
Σε κοιτά μ'ευτυχισμένη σιωπή
κι εσύ κλείνεις τα μάτια...

Κάνει το ίδιο.
Καταλαβαίνει.
Μερικές φορές δεν αντέχεται τόση ομορφιά...



ανιχνευτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου