Το λούνα παρκ στην άκρη του γαλαξία...

μια... φανταστική ιστορία του ανιχνευτή

Στην άκρη του γαλαξία υπάρχει ένας κόσμος, γνωστός σε όλο το ηλιακό τοπικό σύστημα, αλλά και σε πολλά άλλα, ως το λούνα παρκ αυτών που τον λογαριάζουν ιδιοκτησία τους. Και αρέσκονται να θεωρούν τους εαυτούς τους κάτι σαν θεούς...Εννοείται για τους υποτελείς τους μόνο, γιατί δεν τους παίρνει παραπέρα και τόσο εύκολα να κάνουν το ίδιο...

Και οι έγκλειστοι-υπήκοοι μέσα στον "παιχνιδότοπο", που υποστηρίζεται κι από συστήματα υψηλής τεχνολογίας, έχουν πειστεί ότι το να συμμετέχουν στα παιχνίδια που έχουν στηθεί γι'αυτούς είναι ο σκοπός της ύπαρξής τους και ο ορθός δρόμος μέσα στους διαδρόμους και τις "πίστες"...Και ανταγωνίζονται, συχνά μέχρι τελικής πτώσης, για το ποιοι θα παίξουν πιο πολλά παιχνίδια, "θα ανεβούν πίστα", θα πετύχουν μεγαλύτερα σκορ με κάθε τίμημα...Και φτιάχνουν και ομάδες με μανιφέστα και ιδεολογικές διακηρύξεις...Κι εξοπλίζονται κιόλας για να πετσοκόβονται όποτε τους σφυρίξουν οι ανισόρροποι και αδίστακτοι και γι'αυτό επιτυχημένοι επικεφαλείς τους...Και σκαρώνουν και πανιά με χρώματα, σύμβολα ή οικόσημα (στα πιο μικρά και μυστικοπαθή και ελιτίστικα "κλαμπ") για να αυτοπροσδιορίζονται, να αυτομαρκάρονται και να ξεχωρίζουν από τους άλλους "παίκτες" που ανήκουν σε άλλες ομάδες, μικρές ή μεγάλες και πολυπληθείς...Και οι πιο πολλοί (γιατί τα "παιχνίδια" και η επιβράβευση των παικτών, είναι έτσι κατανεμημένα και στημένα που δεν επαρκούν για τους περισσότερους) αφήνονται να εξουθενωθούν και να καταρρεύσουν. Να σωριαστούν κάτω ετοιμοθάνατοι από τις κακουχίες των εργασιών συντήρησης και λειτουργίας των μηχανών και τροφοδοσίας των μηχανισμών που κινούν όλο το τεχνητό οικοδόμημα...Για να το απολαμβάνουν οι λιγότεροι...Που ακόμα κι αυτοί είναι αναλώσιμοι αν γίνουν πολύ άπληστοι ή πολύ εγωιστές...Και τολμήσουν να απαιτήσουν ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση...Και ν'αμφισβητήσουν τις δυνατότητες των παιχνιδιών που τους παρέχονται για να διαπρέψουν ή να αποτύχουν έως και να συντριφτούν...

...Γιατί τους ιδιοκτήτες και κατασκευαστές και του πιο μικρού γραναζιού του οικοδομήματος, δεν μπορούν ούτε να τους απευθύνουν το λόγο.
Απρόσιτοι όπως είναι και παρατηρούν τα καμώματα των ιδιόκτητων αγέλων τους...Συμμετέχοντας στα δρώμενα με τους δικές τους, πέρα απ'την κατανόηση των υποτελών, μεθόδους. Που μπορεί να σημαίνουν "αναβάθμιση των παιχνιδιών ή παρουσίαση καινούργιων με ανάλογους προσαρμοσμένους κανόνες" (η λεγόμενη μετάβαση σε νέες εποχές, με βίαιους και ανατρεπτικούς τρόπους και νέα  ή παλιότερα, μασκαραμένα σε νέα, μοντέλα).
Και ο φοβερός βόμβος από μυριάδες αγκομαχητά και παραληρήματα, ουρλιαχτά και ξεφωνητά που σκορπάνε ολόγυρα ριπές  συναισθημάτων πληθώρας αποχρώσεων, αφορισμών, εμπνεύσεων, απειλών, βλαστήμιας και  ανεκπλήρωτων πόθων...καλά κρατούν. Και διαιωνίζονται μαζί με τις "ρόδες που ανεβάζουν και κατεβάζουν στην κορυφή" του λούνα παρκ, τα πάντα δημοφιλή "συγκρουόμενα" (πλήθη και μίση) που συντρίβουν κορμιά και επίσης πολύ δημοφιλή "τρένα του τρόμου". Που στην ξέφρενη διαδρομή ξεφορτώνονται διά παντός πλήθη επιβαινόντων.
Και βέβαια τις πλέον δημοφιλείς (σε βαθμό εξάρτησης) εικονικές πραγματικότητες, εγκεφαλικές πλανεύτρες που διαρρηγνύουν αντιλήψεις και αισθήσεις. Και τόσα τόσα άλλα, υλικοί και νοητικοί "εξολοθρευτές", που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει και άκρως πρωτότυπους παρά τις αρρωστημένες κι αποδομητικές τους συνέπειες...Που παλιώνουν για να ξεπεραστούν από νέες εντυπωσιακές αναβαθμίσεις...

Αλλά...αλλά αν υπάρχουν κάποιοι που αντιλήφθηκαν κάποια στιγμή σε όλο της το άρρωστο μεγαλείο και απεχθάνονται μέχρι θανάτου την αποπνιχτική ατμόσφαιρα του λούνα παρκ και των λαμπιονιών του... Και έχουν πάρει είδηση (ή έστω υποψιάζονται) την αριστοτεχνική συνωμοσία των ιδιοκτητών του σε βάρος των θέλοντας και όχι μυριάδων συμμετεχόντων...Τότε ίσως προφυλαγμένοι σε σκοτεινές και δυσκολοπρόσιτες γωνιές, βρίσκονται, ψιθυρίζουν, οργανώνονται, συνεργάζονται, συνωμοτούν κι αυτοί...

Έχοντας όμως και απώλειες σημαντικές, γιατί οι πράκτορες των ιδιοκτητών είναι διαρκώς στο κυνήγι τους, αλλά δεν έχουν σκοπό αυτοί να το βάλουν κάτω. Είναι ταγμένοι στους σκοπούς τους και κυριευμένοι από έναν ακατανόητο για τα πλήθη ηλεκτρισμό. Για να προκαλέσουν μικρά κατά τόπους βραχυκυκλώματα, μέχρι το μεγάλο γενικό μπλακ άουτ. Που θα πλήξει ανεπανόρθωτα και μη αναστρέψιμα τους μηχανισμούς λειτουργίας του πομπώδους οικοδομήματος. Και θα εκθέσει το κύρος των ιδιοκτητών του, μέχρι και που θα τους αποκαλύψει στα μάτια των εμβρόντητων υπηκόων τους.

Κι αυτό θα το κάνουν όχι για να γίνουν οι νέοι ιδιοκτήτες. Αλλά για να έχουν την ανυπολόγιστης αξίας ικανοποίηση να δουν το θλιβερό οικοδόμημα να καταρρέει σαν κατασκευή από τραπουλόχαρτα...Καίγοντας σαν χαρτιά και τις "φλάτζες" όλων των εθισμένων στις "παιχνιδομηχανές" του και τις αφύσικες πρακτικές του...

Το τι θα μπορούσε να διαδεχτεί το "λούνα παρκ"-έκτρωμα, σε ανέλπιστη (για να είμαστε και προσγειωμένοι) περίπτωση επιτυχίας τους; Α! Αυτό είναι μια άλλη ιστορία...για μια άλλη φορά...