 |
| Zωντανά πασχαλινά "σουβενίρ" (το βάψιμο αποτελεί μαρτύριο για τα κοτοπουλάκια) |
 |
| Τα μόνιμα θύματα (εκατόμβες) των εορταστικών ημερών. Όποιος δεν έχει τη δυνατότητα να τα γευτεί σημαίνει ότι αποτελεί κι αυτός πλέον θύμα της ανθρώπινης βαρβαρότητας (οικονομικά επιβαλλόμενης ) |
Πάσχα! Στα εβραϊκά σημαίνει "πέρασμα"( Paseh, To εβραϊκό Πάσχα σημαίνει το πέρασμα των Εβραίων από την Eρυθρά Θάλασσα στη Γη της Επαγγελίας (Έξοδος), δηλαδή την απελευθέρωση των Εβραίων από τα δεσμά της Αιγύπτου).
Επιτρέψτε μου να θίξω την αξιοπιστία μιας "ιστορικής προσωπικότητας" με θεϊκές καταβολές, που αναστήθηκε θαυματουργώς, 3 μέρες μετά το μαρτυρικό θάνατό του, όπως πολύ πριν (τι έτοιμο υλικό για τη "θρησκεία της αγάπης" διά μέσω της κοφτερής λεπίδος!) "θεοί" όπως ο Διόνυσος, ο Μίθρας, ο Όσιρις και η "λίστα της αντιγραφής" δεν έχει τέλος. Για τη θρησκεία που νομιμοποίησε τη δουλεία ελέω θεού και τη σωτηρία όχι του ενοχοποιημένου ανθρώπου (για ένα κατασκευασμένο "προπατορικό αμάρτημα" για το οποίο μονίμως πρέπει να πληρώνει!), αλλά τη διαφύλαξη και σωτηρία του συσσωρευμένου πλούτου και της εκάστοτε Εξουσίας! Πάντως, η ιστορική προσωπικότητα του Γιεσούα από τη Ναζαρέτ δεν επιβεβαιώνεται πουθενά . Άλλωστε, δεν υπάρχει καμιά καταγραφή από τους "ψείρες" και σχολαστικότατους Ρωμαίους στα αρχεία τους, για μια προσωπικότητα που υποτίθεται ότι συντάραξε την ευαίσθητη ρωμαϊκή επαρχία της Ιουδαίας. Στηριζόμαστε, λοιπόν, στα 4 mainstream (υπάρχουν και πολλά απόκρυφα ως γνωστόν, όπου εκεί έχουμε άλλες αιρετικές εκδοχές) ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης (τα πρωτότυπα δεν έχουν διασωθεί, ενώ αρχαιότερο θεωρείται ένα αντίγραφο του 2ου αι. μ.Χ., που βρέθηκε στην Αίγυπτο) που βρίθουν από μεταξύ τους αντιφάσεις ( ενημερωθείτε και για την αποκηρυγμένη περίφημη έρευνα του Θωμά Μάρα, τη δεκαετία του '80, ένα από τα πλέον κυνηγημένα και απαγορευμένα βιβλία της χριστιανικής εποχής μας!) και, ουσιαστικά, ακυρώνουν το όλο story!
Ας μεταφέρουμε, λοιπόν, το νόημα της ανάστασης στις, γεμάτες αγάπη και χριστιανική αλληλεγγύη και συμπόνια, ημέρες μας! Τα μόνα πάθη που βλέπω εγώ (κι ας με αφορίσουν και άρα κλείσουν τη δίοδο στον ελιτίστικο παράδεισό τους!) είναι αυτά των απλών ανθρώπων! Από τον κάποτε επονομαζόμενο "Νέο Κόσμο" (όπου οι χριστιανοί κονκισταδόρες κατέσφαξαν και κατέκλεψαν τον πλούτο των ιθαγενών πληθυσμών, με τους απαραίτητους συνεργούς-ιερείς και τους σταυρούς στα χέρια) ως τις χριστιανικές και μουσουλμανικές σφηκοφωλιές της Αφρικής, της Ευρώπης και της Ασίας. Όπου λαοί γενοκτονούνται-πλουτοπαραγωγικοί πόροι αρπάζονται-κοινωνίες ρημάζονται για χρέη που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει πραγματικά-πανίσχυρες αγορές (oι οποίες "δεν έχουν τον Θεό τους", αυτά τα νοητικά εξαρτησιογόνα είναι για τις μάζες των θυμάτων τους!) και ψυχοπαθείς τοκογλύφοι συσσωρεύουν κέρδη πάνω σε ατέλειωτη δυστυχία και πόνο-πολιτικοί δολοφόνοι κι απατεώνες ανταλάσσουν ευχές ελπίδας και την ίδια στιγμή ακυρώνουν κάθε προοπτική ελπίδας για τους ανθρώπους..!
Και ρωτάω, βάσει ανελέητα ορθής λογικής (κάτι αποκυρηγμένο στις "θεάρεστες μέρες μας"): αν αυτή είναι η κοινωνία Αγάπης και θεϊκής πρόνοιας, που ευαγγελίζονται οι παραμυθάδες, τότε συμβαίνουν δύο τινά:
α) Πρόκειται για ιστορικά (ατέλειωτο το ποτάμι αίματος κι ασύλληπτης φρίκης μέσα στους μεταχριστιανικούς αιώνες) επαναλαμβανόμενο επονείδιστο ψέμα. Όλα παραπέμπουν (αν το δούμε το θέμα από τη σκοπιά της χολυγουντιανής θρησκόληπτης κινηματογραφικής επιτυχίας) στη βασιλεία του...Αντίχριστου! Που το διασκεδάζει, μάλιστα, πολύ με όσους πιστεύουν ακόμα στην ήττα του από τις "θεϊκές δυνάμεις"
β) Ο Θεός έχει περίεργες τάσεις, μια και υποβάλλει σε μια ατέρμονα επώδυνη διαδικασία τους πιστούς του! Που αναμένοντας μαζοχιστικά τη μεταθανάτια ανταμοιβή, οφείλουν να υπομένουν στωϊκά τη γήινη βία (σε βάρος τους), διαστροφή, δουλεία και κατάφωρη κοροϊδία (και πάλι σε βάρος τους!). Και η όποια ύπαρξη του "καλού" επιτρέπει στο "κακό" να ευδοκιμεί και να ασελγεί μονίμως σε βάρος του "καλού"...
Έτσι, το απαραίτητο μήνυμα ετούτων των ημερών, των τόσο άδικων-καταστροφικών-μαρτυρικών-σύντομα μη αναστρέψιμων για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων και των οικογενειών τους σε αυτή την κατεχόμενη (από ουκ ολίγους δυνάστες) χώρα, θεωρώ πως είναι μόνο ένα:
Ανάσταση= Επ-ανάσταση!
Απέναντι στην εσωτερική μιζέρια, στην εθελοτυφλία, στην κάθε μορφή (σκόπιμα εμφυτευμένου) φανατισμού, στην έλλειψη αυθεντικής συλλογικής συνείδησης, στην αδικία, στην εκμετάλλευση από τους ολίγους, στη νοοτροπία των κερδοσκοπικών αγορών, στη νοοτροπία του "δανεικώς ζειν", στη νοοτροπία της κατανάλωσης ως εσωτερικής ικανοποίησης, στην ψευδοδημοκρατία που υποθάλπει μια πολύ ύπουλη μορφή ολοκληρωτισμού, στα ψέματα που έχουν μετατραπεί σε πνευματικό, πολιτικο-κοινωνικό και διαπροσωπικό casus beli, στους μπαμπούλες με ράσα-στολές-κοστούμια, στην ιδέα του πόσο ανίσχυρος και ευάλωτος είναι ο καθένας μας απέναντι στο σύγχρονο παντεπόπτη οφθαλμό (με ή χωρίς θεϊκή νομιμοποίηση!)...
Αυτά και...
Καλό Πάσχα (= Πέρασμα σε μια νέα οπτική αντίληψης και ζωής)
ανιχνευτής
 |
| Δείγμα από τη φωτογραφική έκθεση της Κερατέας, την άνοιξη του 2011 στο Οβριόκαστρο. |
Δέχομαι ότι ο χριστιανισμός είναι μια απόλυτη αντιγραφή της λατρείας του αιγυπτιακού Ώρου, η του περσικού Μίθρα, θα ήθελα να μου πείτε που αναφέρεται αντίστοιχη "επί του Όρους Ομιλία" του Ώρου ή του Μίθρα και γιατί δεν κυνηγήθηκαν και δεν έγινε προσπάθεια να εξοντωθούν, από τους Ρωμαίους, οι οπαδοί του Ώρου ή του Μίθρα, ή του Σέραπι, ή οποιασδήποτε άλλης παγανιστικής λατρείας, που ήταν εκατοντάδες στην αρχαία Ρώμη...γιατί μόνο οι χριστιανοί τους ενόχλησαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιά είναι η αντίστοιχη διδασκαλία της Αγάπης σε οποιαδήποτε παγανιστική θρησκεία;
"Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον, και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν και εάν έχω πάσαν την πίστην, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν είμι...
α'μέρος:
ΑπάντησηΔιαγραφήEπέτρεξέ μου να σου απαντήσω εγώ. Κατ'αρχήν οι απορίες που θέτεις είναι σωστές όσον αφορά τη λογική που τις διέπει! Απαντήσεις στις απορίες σου όμως υπάρχουν.
Κατ'αρχήν σου προτείνω να διαβάσεις τον περίφημο "Αληθή Λόγο" του φιλόσοφου Κέλσου (εκδ.Θυραθεν), όπου με πολύ λογικά δομημένα επιχειρήματα, (σε αντιπαράθεση και με τις διδασκαλίες αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων (πχ Σωκράτης) που είχαν πει τα περισσότερα απ'όσα υποτίθεται ότι είπε μετά ο "γιος του Θεού", με πολύ πιο εκλεπτυσμένο τρόπο, αποδομεί λέξη προς λέξη τον παραλογισμό και την εναντιότητα στην ίδια τη Φύση και τις λειτουργίες της, που επιφέρει η νέα θρησκεία.
Ξέρεις πώς επιβλήθηκε ο χριστιανισμός; Οι διωγμοί των Ρωμαίων έμοιαζαν με παιδικά πάρτυ μπροστά στα στυγνά εγκλήματα των απαίδευτων και μισαλόδοξων χριστιανικών ασκεριών, το κυνήγι της αρχαίας ελληνικής γραμματείας (μέχρι την περίοδο του Βυζαντινού διαφωτισμού, με το Φώτιο κτλ, το να πεις πώς είσαι Έλληνας τιμωρούνταν με θάνατο, γιατί ήθελαν να εξαφανιστεί οποιαδήποτε αναφορά στη φιλοσοφία και τη διανόηση που με τη γνώση απελευθερώνει τον άνθρωπο από τα δεσμά του σκοταδισμού, της αμάθειας και της αποκτήνωσης!). Ξέρεις πχ για το φοβερό και τρομερό χριστιανικό στρατόπεδο της Σκυθόπολης;(http://toksipnitiri.blogspot.gr/2010/12/blog-post_9394.html και http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?p=136897)
...και ποιος είναι ο Θεός των χριστιανών; Μα, όπως ομολογούν και οι πατέρες του και απολογητές του (πχ Τερτυλιανός), ο σαδιστής-γενοκτόνος (δίνει διαταγές να σφαχτούν από τον "εκλεκτό λαό' του ακόμα και γυναίκες, βρέφη και ζώα!)Γιαχβέ!!!Γιατί ο χριστιανισμός είναι βγαλμένος (κατασκευασμένος με ατέλειωτες συρραφές από παλιότερες θρησκείες όπου κι εκεί οι 'θεοί" θυσιάζονταν για χάρη των ανθρώπων)από τα σπλάχνα του ιουδαϊσμού και πρέπει να αποκαλείται ιουδαιοχριστιανισμός. Αν υπήρξε ο Χριστός, θα πρέπει να ήταν μια επαναστατική πολιτική προσωπικότητα και ουδεμία σχέση δεν έχει με το γιο του Γιαχβέ που μετάνιωσε για τις παλιές κτηνωδίες του και τον έστειλε να "διορθώσει λίγο τα πράγματα", κηρύσσοντας μια ενοχική και απόλυτα δουλοπρεπή δήθεν αγάπη! ΄Διάβασε και το περίφημο "Αντιγνώση" της Λιλής Ζωγράφου, γιατί είναι σημαντικό να έχεις ανοιχτό μυαλό ,να ερευνάς (αντίθετα με τις ύπουλες ιουδαιοχριστιανικές προτροπές που αντιμάχονται ως εσχάτων την ελευθερία της ανθρώπινης Φύσης)και να συγκρίνεις...
β΄μέρος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε ο χριστιανισμός όπως τον ξέρουμε σήμερα είναι καθαρά δημιούργημα του καιροσκόπου Παύλου, που το ποιόν του φαίνεται σε κάτι ξεράσματα σαν αυτά στις επιστολές του:
"Όσοι είναι υπό ζυγόν δουλείας, ας νομίζουσι τους κυρίους αυτών αξίους πάσας τιμής, διά να μη δυσφημηται το όνομα του θεού και η διδασκαλία. Οι δε έχοντες πιστούς κυρίους, ας μη καταφρονούσι αυτούς, διότι είναι αδελφοί, αλλά προθυμότερον ας δουλεύωσι"-Α΄Τιμόθ., στ΄, 1
Τι υπέροχη νομιμοποίηση της δουλείας σε πιστούς και απίστους!
Προ Χριστιανισμού η ζωή τιμούνταν δεν ενοχοποιούνταν και θάβονταν σε πληρωμές γελοιων προπατορικών αμαρτημάτων (όπου τιμωρείται στην ουσία η ανάγκη του ανθρώπου για ΓΝΩΣΗ)και σαδιστικές κολάσεις: πχ Ο θεός Διόνυσος είναι εκείνη η πνευματική παρουσία που μετουσιώνει την ύλη και εκφράζεται ως ζωτική δύναμη και ως μεστή χαρά για τη ζωή σε κάθε της έκφανση. Οδηγεί στην αντίληψη της ζωή ως μιας εκστατικής περιπέτειας και ως ενός μαγικού ταξιδιού αυτογνωσίας και προσφοράς.
Θα σου σύστηνα να διαβάσεις κι αυτό το εξαιρετικό άρθρο:"Στον Χριστιανισμό η Ηθική Δεν έχει Σημεία Επαφής με την Ζωή!" (http://www.terrapapers.com/?p=23650) Να μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:"Στον Χριστιανισμό ούτε η ηθική ούτε η θρησκεία έχουν κάποια σημεία επαφής με την πραγματικότητα. Τίποτε άλλο εκτός από φανταστικά αίτια («Θεός», «ψυχή», «εγώ», «πνεύμα», «ελεύθερη βούληση» -ή και «ανελεύθερη βούληση»), τίποτε άλλο εκτός από φανταστικά αποτελέσματα («αμαρτία», «λύτρωση», «χάρη», «τιμωρία», «άφεση των αμαρτιών»)...Ποιος έχει λόγους να ξεφύγει από την πραγματικότητα μ’ ένα ψέμα; Εκείνος που υποφέρει απ’ αυτήν. Αλλά το να υποφέρεις από την πραγματικότητα σημαίνει ότι είσαι μια αποτυχημένη πραγματικότητα… Η υπεροχή των αισθημάτων δυσαρέσκειας έναντι των αισθημάτων ευχαρίστησης είναι η αιτία αυτής της πλασματικής ηθικής και θρησκείας. Αλλά τούτη η υπεροχή δίνει τη συνταγή της παρακμής…Πώς είναι δυνατόν να ενδίδει κανείς σήμερα στην απλοϊκότητα των χριστιανών θεολόγων μέχρι σημείου να επιμένει μαζί τους ότι η εξέλιξη της έννοιας του Θεού από τον «Θεό του Ισραήλ», τον Θεό ενός λαού, στον χριστιανικό Θεό, την πεμπτουσία όλων των καλών, αντιπροσωπεύει πρόοδο;… Κι αυτός ο ίδιος τόσο αναιμικός, τόσο αδύναμος, τόσο παρακμιακός…. Ακόμη και οι αναιμικότεροι των αναιμικών έγιναν αφέντες του: Οι κύριοι μεταφυσικοί μας… Άπλωσαν τα δίχτυα τους γύρω του, κι αυτός, υπνωτισμένος απ’ τις κινήσεις τους, κατάντησε αράχνη…
ΑπάντησηΔιαγραφή...Η χριστιανική αντίληψη του Θεού -ο Θεός ως Θεός των αρρώστων, ο Θεός ως αράχνη, ο Θεός ως πνεύμα- είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες αντιλήψεις του Θεού που εμφανίστηκαν ποτέ στη γη. Ίσως να αντιπροσωπεύει το χαμηλότερο δείκτη της καθοδικής εξέλιξης των θεϊκών τύπων.
...Ο Θεός εκφυλίστηκε σε αντίθεση της ζωής, αντί να είναι η εξύμνηση της και το αιώνιο ΝΑΙ της! Ο Θεός ως κήρυξη πολέμου εναντίον της ζωής, εναντίον της φύσης, εναντίον της θέλησης για ζωή! Ο Θεός• η συνταγή για κάθε συκοφαντία «αυτού του κόσμου»… Ο Θεός• η θεοποίηση του μηδενός, η θέληση του μηδενός που εκφράζεται με άγια λόγια!…
....Όταν ο Χριστιανισμός εγκατέλειψε το πρώτο του έδαφος, τα κατώτερα στρώματα, τον υπόκοσμο του αρχαίου κόσμου, όταν άρχισε να αναζητά τη δύναμη ανάμεσα σε βαρβαρικούς λαούς, δεν αντιμετώπιζε πια βαριεστημένους ανθρώπους, αλλά αποκτηνωμένους ανθρώπους, ανθρώπους ωμούς -δυνατούς αλλά χοντροκομμένους ανθρώπους…
...Ο Χριστιανισμός χρειαζόταν βαρβαρικές έννοιες και αξίες, για να γίνει κύριος των βαρβάρων• τέτοιες είναι η θυσία του πρωτότοκου, η πόση αίματος στη «Θεία Ευχαριστία», η περιφρόνηση προς το πνεύμα και τον πολιτισμό, το μαρτύριο σ’ όλες τις μορφές του, σωματικό και πνευματικό και η μεγαλοπρέπεια της λατρείας…"
Αυτά τα ενδεικτικά! Δεν έχεις ανάγκη ένα πνιγηρό, διαστρεβλωτικό κάθε ανθρώπινης αυθεντικής αξίας, πενθολάγνο, αποχαυνωτικό, άκρως εξουσιαστικό και ενάντια στην περίφημη ΟΡΘΗ ΛΟΓΙΚΗ των φιλοσόφων, θανατερό μαντρί όπως ο ρακένδυτος εν μέσω των αιώνων και κατακλέψας ιδεών και εθίμων,(πασχαλινές λαμπάδες και θείο φως;=Λυχνοκάια της αρχαίας Αιγύπτου) ύπουλα βάρβαρος χριστιανισμός!(ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός αποτελεί ένα φθηνό μύθευμα και νοσηρό ιδεολόγημα, καθώς σου'χω κάποια λινκ πιο πάνω για να πάρεις ιδέα για το απύθμενο μίσος της νοσηρής "Αγάπης" κατά του ελληνισμού)
Κι όπως έλεγε και ο Γουίλλιαμ Μπλαίηκ: τα παλάτια και οι Εκκλησίες είναι σαν παγίδες, δίχτυα και θηλές για να πιάνουν τις αιώνιες χαρές!(με τις οποίες είναι τελείως ξένος, ως το μεδούλι, ο παυλοφυτεμένος ιουδαιοχριστιανισμός!)
Να πω και γω 2 πράγματα, μετά το χείμαρο του Ένοικου. Αυτό που για μένα μετράει πιο πολύ ΔΕΝ είναι ποιος έχει περισσότερο δίκιο, εμείς ή ο φίλος του αρχικού σχόλιου, αλλά το ΠΩΣ ζει ο καθένας! Αν η πίστη του αρχικού φίλου του δίνει τα εφόδια να είναι ένας καλός άνθρωπος και να έχει θετική σημασία η παρουσία του για τους άλλους γύρω του, σέβομαι το δικαίωμά του να πιστεύει ό,τι επιθυμεί.Όπως κι εγώ έχω το δικαίωμα να εκφράζω ελεύθερα τις απόψεις μου, ακούγοντας παράλληλα τις απόψεις των άλλων. Και να κρίνω τα ερεθίσματα, να συγκρίνω, να στοχάζομαι και να ΕΠΙΛΕΓΩ. Σωστά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την Αγάπη, αυτή (θέλω να) πιστεύω ότι είναι έμφυτη στον άνθρωπο, αλλά οι άρχοντες αυτού του κόσμου (εντός κι εκτός χριστιανισμού) τον αποτρέπουν με πάρα πολλούς τρόπους να τη βιώσει άδολα, σε όλο της το μεγαλείο και να την εκφράσει.
Τέλος, δυο επισημάνσεις:
1 Η Φύση δεν υπάρχει για χάρη και ως βασίλειο κανενός ανθρώπου. Αντίθετα το ανθρώπινο ον είναι μέρος της Φύσης και δεν πρέπει να αντιστρατεύεται την προσωπική του φύση χάριν αμαρτιών για τις οποίες ΔΕΝ ευθύνεται ή επιβαλλόμενων εντολών που αν δεν τις τηρήσει θα καταλήξει εξόριστος από πράσινους παραδείσους έως φλαμπέ σε φοβερές κολάσεις(ποιος τις τηρεί απαρέκλιτα και τις 10 άλλωστε; Οπότε κανείς σχεδόν ΔΕΝ έχει το δικαίωμα, βάσει λογικής, να λέγεται χριστιανός!)
2 Η ΑΓΑΠΗ δεν έχει σπόνσορες! Ούτε καν θεϊκούς. Η αγάπη ΕΙΝΑΙ...ΗΤΑΝ και πριν το Χριστό, που αν υπήρξε (επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω έντονα)πέρασε στα χέρια των οπαδών του, μέσα στους αιώνες, χειρότερη μοίρα από την σταύρωση!Δεν ήξερε ότι θα συμβούν όλα αυτά τα αίσχη αφού ήταν Θεός-τρία σε ένα(γενοκτονίες, απίστευτος σκοταδισμός, δαιμονοποίηση της γυναίκας, των διανοούμενων, της Επιστήμης, της Γνώσης); Ή μήπως αυτό αποτελεί ένα ακόμη "ανεξιχνίαστο" μέρος του σχεδίου του; Τα σχέδια όμως μας μάραναν κι έτσι οδηγούμαστε στην πραγματική απώλεια: της ουσίας της αιώνιας και μοναδικής στιγμής μας, κάθε στιγμή...
Τι είναι λοιπόν η ΑΓΑΠΗ; Εσείς πώς τη νιώθετε και πώς την εκδηλώνετε; Πώς πιστεύετε ότι ήταν η ΑΓΑΠΗ πριν τον Παύλο (ή πριν τον Ιησού), αν βέβαια υπήρχε πριν, στις κοινωνίες των ανθρώπων; Συμφωνώ ότι ο Ιουδαϊσμός είναι μια εξαιρετικά σκληρή και βίαιη θρησκεία(δόγμα), δίχως ψίγμα της έννοιας της αγάπης, και συμφωνώ ότι ο χριστιανισμός μολύνθηκε και αλλοτριώθηκε από την εξουσία από τη στιγμή που η εξουσία αποφάσισε να τον χρησιμοποιήσει...σίγουρα είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι ήταν τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του...
Διαγραφήαλλά, πείτε μου τι ήταν η ΑΓΑΠΗ στις προχριστιανικές θρησκείες; Δεν δηλώνω χριστιανή...απλά προσπαθώ να καταλάβω, δεν επιθυμώ την αντιπαράθεση με κανέναν. Ευχαριστώ για το χρόνο που μου διαθέσατε και για τις απαντήσεις σας. Σας εκτιμώ ιδιαίτερα.
Σ'ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια για εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου παραθέτω κάποιες προχριστιανικές κουβέντες απο κάποιους σημαντικούς ανθρωπους που αποδεικνύουν την πνοη της αγαπης να εμφυσεί υψηλες αξίες στην ανθρώπινη διανόηση, σε εξίσου δύσκολες και ταραγμένες εποχές:
"ΦΙΛΟΦΡΟΝΕΙ ΠΑΣΙΝ* . Να αγαπάς τους πάντες (όλους τους ανθρώπους) και τα πάντα .Ξενοκράτης, αν θυμάμαι καλά.
*ΟΥΤΟΙ ΣΥΝΕΧΘΕΙΝ , ΑΛΛΑ ΣΥΝΦΙΛΕΙΝ ΕΦΥΝ* . Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ , όχι για να μισώ . (Σοφοκλής , Αντιγόνη) .
*Από όλο το βάρος και τον πόνο της ζωής , μια λέξη μας ελευθερώνει: Αγάπη* . (Σοφοκλής) .
" Η Φύση (αυτή που τόσο αντιστρατεύθηκε ο χριστιανισμός και όσο δαιμονοποίησε) έκανε τα ευκολοαποκτούμενα αναγκαία και τα δυσκολοαποκτουμενα μη αναγκαία. Το να ζεις σύμφωνα με τη Φύση σημαίνει να ζεις σύμφωνα με την Αρετή" Ζήνων
"Το μίσος υπάρχει μόνο σε συνάρτηση με το παρελθόν και το μέλλον. Η αγάπη υπάρχει στο παρόν. Αυτή είναι η ομορφιά και η ελευθερία της αγάπης. Δεν μπορείς να μισήσεις κάποιον στο παρόν. Υπάρχει μίσος μόνο εαν θυμάσαι το παρελθόν ή αν προβλέπεις το μέλλον. Το μίσος είναι μια αυτοεπιβαλλόμενη φυλάκιση : δένεσαι ασφικτικά μ'αυτόν που μισείς και σιγά-σιγά απορροφάς τις ιδιότητές του! Και το μίσος γεννά μίσος. Έτσι διαιωνίζεται και πολλαπλασιάζεται στον κόσμο η εκδικητικότητα, η καταστροφή και η βία. Μόνο η αγάπη μπορεί να εξουδετερώσει το μίσος. Αλλά ποιά αγάπη; Η αγάπη για την οποία μιλάει ένας Βούδας δεν είναι η κοινή αγάπη που έχει πάντα αναφορά και συμφέρον: αγαπάμε αυτούς που μας αγαπούν, που είναι καλοί μαζί μας, που μας παρέχουν αυτό που χρειαζόμαστε. Αυτού του είδους η αγάπη εύκολα μπορεί να μεταμορφωθεί σε μίσος, αν αλλάξουν οι συνθήκες. Η αληθινή αγάπη δεν σκέφτεται το χθες και το αύριο. Είναι ένα αυθόρμητο ξεχείλισμα χαράς, μακαριότητας, που μοιράζεται απλόχερα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς υπολογισμούς και χωρίς διακρίσεις. Ας μη προσπαθούμε άδικα να μιμηθούμε την Αγάπη, όσο βρισκόμαστε ριζωμένοι βαθιά στο κατώτερο νοητικό πεδίο. Αν αντίθετα ανέβουμε συνειδησιακά θα ανακαλύψουμε ότι η αγάπη είναι η φυσική ατμόσφαιρα των ανώτερων επιπέδων, που συνεχώς ακτινοβολεί ασχέτως αν δεν γίνεται αντιληπτή από όσους ζουν κάτω από τα σκοτεινά σύννεφα των υλικών τους επιδιώξεων. Πως μπορεί κανείς να ανέβει στο φως; Εγκαταλείποντας τις προσκολήσεις, γινόμενος σιωπηλός, χωρίς σκέψεις, συνειδητός, προσεκτικός, διαλογιστικός". πρωτογενής βουδισμός