" Παλιά είχα έναν σκύλο, τον Μήτσο. Ο Μήτσος ήταν χαρούμενος παραπάνω από το κανονικό. Έπαιζε με τα παιδιά στα πάρκα κι έπιανε πάντα φιλίες με τ'άλλα σκυλιά. Μια μέρα περπατούσαμε στη γειτονιά κι εμφανίστηκε ο Jack!
O Jack του χύμηξε, τον έπιασε από το λαιμό κι άρχισε να τον τινάζει! Βρήκα ένα ξύλο και κάποτε κατάφερα να τους χωρίσω. Ο Jack από τα νεύρα του εκτέλεσε εν ψυχρώ τρεις γάτες με τον ίδιο εμετικό τρόπο. "Ο Jack ο αντεροβγάλτης!" Μετά μάθαμε ότι τον παράτησαν στο δρόμο 30 ημερών. Ο Μήτσος έβλεπε τον Jack κι έτρεμε. Ο Jack ήτανε πάντα μόνος...
Προχθές γνώρισα ένα αγόρι, τον Χ. Ο Χ. ανεξήγητα με δάγκωσε! και μετά επιτέθηκε σε δυο παιδιά στην πλατεία. Σήμερα έμαθα ότι ο Χ. είναι πάντα μόνος. Πάντα-πάντα-πάντα μόνος...
Αύριο θα βρω τον Χ. και θα του χαρίσω ένα σκάκι. Το σκάκι παίζεται πάντα με δύο! "
( Άλλη μια "πινελιά" από το φάνζιν έντυπο δρόμου "ΚΑΤΗΦΟΡΕΣ ΤΕΡΜΑ". Ο τίτλος στην κορυφή της ανάρτησης είναι δικός μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου