Επειδή κάποια πράγματα πρέπει να τα λέμε συχνά για να μη τα ξεχνάμε ούτε λεπτό...

...εν συντομία λοιπόν:

Πρέπει να είσαι ή μέλος ή κουμπάρος ή καμαριέρα ή τσιράκι ή λακές της "παρέας" που λυμαίνεται τον τόπο, για να ισχυριστείς πως το παράλογο και αποτυχημένο μνημονιακό πρόγραμμα της ψυχοπαθητικά ανούσιας λιτότητας, απολύσεων και γενικού ξεπουλήματος, αποτελεί διέξοδο από την οικονομική μέγγενη που στραγγαλίζει τη χώρα! Και που κάποιοι-ποιοι;μήπως οι προαναφερθέντες; φρόντισαν με κάθε μέσο, ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια, να συμβεί αυτό. Το παραδέχτηκαν άλλωστε πως πρόκειται για λάθος και οι ίδιοι οι δανειστές (δηλ.τα αφεντικά της "παρέας") που επέβαλλαν αυτά τα προγράμματα (πρωτοφανή στην παγκόσμια οικονομική ιστορία!) Το παραδέχονται, εκτός από τους εγχώριους κανίβαλους, ΟΛΟΙ! Κι ωστόσο συνεχίζεται η απρόσκοπτη εφαρμογή τους, καταργώντας κάθε έννοια στοιχειώδους λογικής και υπευθυνότητας. ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΞΕΚΑΘΑΡΑ και στους πιο ηλίθιους ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο απαλλοτρίωσης των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας και μεσαιωνικής εξαθλίωσης του λαού της! Καμιά σωτηρία και, πολύ περισσότερο, καμιά ανάπτυξη εκτός από εκείνες της ανεργίας, της πιο σαρωτικής ένδειας, του συντηρητισμού των λαϊκών ανακλαστικών και της πιο επονείδιστης εργασιακής δουλείας που παραπέμπει ευθέως στον φεουδαρχικό ευρωπαϊκό μεσαίωνα...Και όπως είχαν γράψει και οι New York Times, οι δανειστές με τα δάνεια, που δίνονται μαζί με κάτι τοκοχρεολύσια ΝΑ!(που θυμίζουν  τις ξεχειλωμένες κοιλιές όλων μαζί των ευτραφών "πατριωτών" πολιτικών), στην ουσία χρηματοδοτούν τους εαυτούς τους και προχωρούν και στην ανακεφαλοποίηση των σεσημασμένων-χρεοκοπημένων τραπεζών! Τίποτα στην πραγματική οικονομία άρα και πραγματική ανάπτυξη.

Όλα τ'άλλα είναι... επαναλαμβανόμενες και καθόλου πρωτότυπες απειλές για εξόδους από το παραπαίον κι εγκλωβιστικό ευρώ, για την οικονομία κάθε χώρας της ΕΕ, η οποία δεν έχει καμιά σχέση με τις αρχικές διακηρύξεις περί αλληλεγγύης των λαών της κι άλλα συγκινητικά και στομφώδη. Α! ΝΑΙ! είναι και εμετική προπαγάνδα, στημένες διενέξεις σε στημένες εκπομπές σε οθόνες, ψέματα...ψέματα...προκλητικό θράσος και δακρυγόνα, γκλομπς και ξύλο... ξύλο που βγαίνει και χωρίς πια προσχήματα στη φόρα, για να φοβίζει! Και οι "πολιτισμένοι" εις τας "δημοκρατικάς" Ευρώπας σοκάρονται από τα βασανιστήρια και την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο ελληνικό προτεκτοράτο. Λες και δεν περίμεναν ή δεν ενθάρρυναν αυτές τις εξελίξεις...

Είναι τόση η καθημερινή, η βαριά, η ανυπόφορη αίσθηση αναγούλας που εισπράττει κανείς, ώστε στο τέλος θα οδηγηθεί σε ασιτία ακόμα κι αν έχει, προς το παρόν, να φάει αλλά δεν μπορεί...