Σελίδες

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ.. ΑΡΑ ΞΕΡΟΥΝ




Θυμάμαι πως όταν ήμουν  μικρή, οι μεγάλοι με είχαν κάνει να πιστέψω, πως αυτό που υποστήριζαν είναι αληθινό και πως ό,τι  μου λένε πρέπει να το δέχομαι γιατί αυτοί είναι μεγάλοι και άρα...ξέρουν. Αυτό έχει απίστευτη σημασία και δυναμική όσο απλό κι αν φαίνεται και θα εξηγηθώ..
Στην αρχή οι γονείς, μετά οι συγγενείς και αργότερα οι δάσκαλοι σχεδόν κατάφεραν να με πείσουν πως πρέπει να τους (υπ)ακούω γιατί εκείνοι ξέρουν ποιό είναι το σωστό.Σκεφτείτε ανάλογες εμπειρίες, δε θα κουραστείτε καθόλου να τις ανακαλύψετε.
Η αλήθεια είναι πως κόντεψαν να με πείσουν.. Ευτυχώς που ανακάλυψα σύντομα μεγαλώνοντας πως ούτε που ξέρουν τι τους γίνεται και πως τις περισσότερες φορές το κεφάλι τους ήταν άδειο  και πιο ελαφρύ κι απο φελλό. Αν κάτι υπήρχε εκεί μέσα ήταν κάποιες επίπλαστες ιδέες που επαναλάμβαναν μηχανικά,ψελλίζοντας με περισσή υπερηφάνεια βαρύγδουπες μπουρδολογίες. Γίνονταν μάλιστα και αστείοι προσπαθώντας κάποιες φορές να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα δευτερευόντως σε εμένα και πρωτίστως στον ίδιο τους τον εαυτό ( πόσο γελοίοι φαίνονται οι μεγάλοι μπροστά στη αγνή σοφία των παιδιών και με τι ευκολία τους κόβουν τα φτερά απο φόβο μη πετάξουν μακριά τους!)
Ας τα πάρουμε όμως απο την αρχή.
Γεννιέσαι στον πλανήτη γη.Ανοίγεις τα μάτια σου και αρχίζεις να μπουσουλάς. Καταφέρνεις να σταθείς στα δυο σου πόδια. (επειδή σου το μαθαίνουν και το βλέπεις απο αλλους ανθρώπους γύρω σου, για σκέψου, αν όλοι μπουσουλούσαν θα προσπαθούσες και πάλι να σταθείς στα δυο σου πόδια;;)
  Έρχονται πρώτοι οι γονείς και σου μαθαίνουν τον κόσμο με έναν πανομοιότυπο τρόπο που τους τον είχαν μάθει όταν ήταν εκείνοι παιδιά.(πως να έρθει λοιπόν η αλλαγή;) Σου παίρνουν βιβλία και σου δείχνουν στις σελίδες ενα δέντρο. Αυτό είναι ένα δεντρο σου λένε,αλλά εσυ δεν το έχεις αγγίξει και μυρίσει και αγκαλιάσει και χαϊδέψει ποτέ απο κοντά. Όμως ξέρεις πως είναι ένα δέντρο, το αναγνωρίζεις. 
Και τώρα ξεκινάει το κυρίως πιάτο... Αρχίζουν να σε βομβαρδίζουν με στερεότυπα, κοινωνικές συμβάσεις και καθωσπρεπισμούς, σε μαθαίνουν να ντρέπεσαι για το (γυμνό)σώμα σου και πως  η απόλαυση του είναι ντροπή ( ανάμεικτα ηθικοπλαστικά και θρησκόληπτα στοιχεία).

Μεγαλώνοντας λίγο ακόμα προστίθενται κι άλλοι στη λίστα των εμπειρογνωμόνων. Οι ειδικοί όλο και πληθαίνουν και φυσικά όταν μιλούν έχουν πάντα δίκιο και κανείς δε τους αμφισβητεί. Οι γιατροί , οι επιστήμονες, οι δημοσιογράφοι είναι μερικά απτά παραδείγματα. Εξειδικεύονται όλο και περισσότερο, αποκτώντας απίστευτες ικανότητες που μερικές φορές επιφέρουν φοβερά και καταστρεπτικά αποτελέσματα (αν και έχει ειπωθεί και το εξής χιουμοριστικά, ότι εξειδίκευση είναι η διαδικασία κατά την οποία  μαθαίνεις όλο και περισσότερα για όλο και λιγότερα, μέχρι να μάθεις τα πάντα γυρω απο το τίποτα!) 
Και φυσικά ερχόμαστε στα αγαπητα ΜΜΕ και τις διαφημίσεις. Ποιός είναι αυτός που δε θυμάται την πιο ενδεικτική διαφήμιση : 29 κατασκευαστές πλυντηρίου συνιστούν skip, ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ! Ε, βεβαια αν δεν ξέρουν αυτοί , ποιός άλλος να ξέρει; Αυτό που έχω να τονίσω  για το συγκεκριμένο προιόν είναι οτι μας ξεπέρασε κατά πολύ ως κοινωνία.. Η διαφημισή του εξελίχθηκε και πλέον λέει:το skip φέρνει την  επανάσταση... με το σύνθημα σε έναν τοιχο που είδα μια μέρα να αναρωτιέται:
το skip κάνει επανάσταση, εσύ;
Αναλλαμβάνουν δράση και οι δημοσιογράφοι, πνευματικοί ταγοί της προπαγάνδας, «εκπρόσωποι» του θεού επι της γης να σε καθοδηγήσουν και να σου πουν ποιό είναι το καλό σου.  Το φιλοθεάμων κοινό φτάνει να αλλαλάζει με ένα στόμα μια φωνή: To είπε η τηλεόραση! (δίνοντας αυθόρμητα  υπόσταση και λόγο σε ένα κουτί)
Φτάσαμε στην ενηλικίωση και την ξεπεράσαμε κατα πολύ. Αυτό σημαίνει , οτι μπορεί να απαλλάχθηκες απο τη μαμά και τον μπαμπά, αλλα οι κρατούντες σε θεωρούν (και θα σε θεωρούν για πάντα αφού τους βολεύει) ανίκανο να χειριστείς τη ζωή σου και φυσικά αναλαμβάνουν πάλι δράση!! Θα σου πουν λοιπόν, πως θα ντυθείς , πως θα μιλάς, τι θα τρως, θα σου διαμορφώσουν  γνώμη, ενω ταυτόχρονα θα σε πείσουν πως είναι και δική σου. Θα σου δώσουν και το δικαίωμα να ψηφίζεις για να μπορουν με το άλλοθι της δικής σου τάχα επιλογής να σε κυβερνούν.
Και πάλι θα το δεχτείς;;
Ξέρω είναι δυσκολο να αποδεσμευτούμε..
Ξέρω είναι βολική η θέση της απώλεσης των ευθυνών..
Μα η συνειδητοποιήση οτι μια ζωή μας καθοδηγούν είναι ίσως η αρχή.. 
ΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου