Tις βλέπαμε ανέκαθεν να κινούνται στο δρόμο με τρόπο τέτοιο λες κι ελπίζουν να δελεάσουν κανένα περαστικό ατζέντη που θα τις βγάλει στις πασαρέλες των Παρισίων...(βέβαια αυτός το πιο πιθανό είναι να τις βγάλει κάπου αλλού!) Κυρίως όμως τις θαυμάζουμε σε συγκεκριμένα στέκια.
Είτε στις πρωινομεσημεριανές τηλε-εκπομπές "κοινωνικής κριτικής και πολιτισμικής ευαισθησίας". Κι αυτές να μιλάνε ελάχιστα ως καθόλου (το μότο τους φαίνεται είναι "η σιωπή είναι χρυσός", όπως τα ακριβά κοσμήματα), να έχουν σφηνωμένα στο πρόσωπο κάτι κλωνοποιημένα αμήχανα χαμόγελα και με το πρώτο παράγγελμα να λικνίζονται σαν τη Σαλώμη μπροστά στον Ηρώδη. Δε λέω!
Λυγερόκορμες, καλοσχηματισμένες, σέξυ και ζουμερές (σαν καλοκαιρινές φράουλες που καταναλώνονται μέχρι την τελευταία).
Αλλά μέχρι εκεί!
Είτε σε "ιν" (αχ! πόσο με έλκυε, το κορόιδο, πάντα η "κουλτούρα του out"!) και τρέντυ καφέ και γουφάδικα (γούφης=σκύλος) και κλαμπ (σε μια πόλη τρέντυ, που λένε και οι Locomondo) και γενικά ανέραστους "ξεπλυμένους" χώρους που δε συμπαθούν αυτά που λέμε: στίγμα και αισθητική. Εκτός κι αν βρεθούν σε τέτοιους χώρους (διασκέδασης ή πολιτισμού) να συνοδεύουν κάποιο "ψαγμένο", αναγνωρίσιμο βέβαια, διανοουμενίστικο τυπάκο ή πολιτικό παράγοντα ή επιχειρηματικό "δάκτυλο" ή καλλιτεχνικό αστέρα-τηλεπερσόνα κτλ., που επιδεικνύει με κρυφό καμάρι το νέο κομμάτι της συλλογής...Ένας φαύλος κύκλος...
Να κοιτούν, (ως γκόμενες με σφραγίδα αναγνωρισμένη από την Ε.Ε.) μ'ένα αφ'υψηλού ύφος άντρες (δηλ. τους "λιγούρηδες, εκτός αν είναι gay") και γυναίκες (δηλ. τις κοινές θνητές). Στην ουσία ένα απλανές βλέμμα, πιο άδειο κι από κέλυφος θαλασσοξεβρασμένου κοχυλιού...
Και τα "βαρβάτα αρσενικά" να ελκύονται απ'αυτό γιατί μέσα του βλέπουν τον εαυτό τους, ενώ και οι υποτιθέμενοι άνθρωποι της διανόησης δε μένουν, συχνότατα, αδιάφοροι (π.χ. ο γάμος της Μαίριλυν Μονρόε με το μεγάλο Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ), καθώς μια έξυπνη γυναίκα (άσχετα αν συνδυάζει και ομορφιά) δίπλα τους πιθανώς δε θα "κουμαντάρεται" εύκολα...(!)
(Ξέρετε, πάντα αναρωτιόμουν ποιος είναι ο καταραμένος χειριστής μιας τέτοιας κολοσσιαίας μηχανής που πλάθει αυτό τον ομοιόμορφο ανθρώπινο κιμά, θηλυκό κι αρσενικό, αλλά αυτό θα είναι μάλλον το θέμα επόμενου άρθρου).
Όσο για τις απόψεις τους στην απόπειρα κάποιας διαφορετικής "από τα συνηθισμένα" συζήτησης; Α! Εδώ υπάρχει αυστηρή playlist:
τα ζωδιακά, τα καλλιτεχνικά κυβικών gossip εντύπων & τηλεκανιβαλικών ριάλιτυ, τα περί γιουροβιζιονίστικων και μιας χρήσεως διασκεδαστών, τα περί 4τροχων-2τροχων μοντέλων, τα περί μόδας βεβαίως (ο κόσμος να καταρρεύσει αυτή θα συνεχίζει απτόητη), τα άπλυτα επώνυμων & τα άπλυτα ανώνυμων φιλενάδων-φίλων τους ανάλογων κυβικών...
Κι αν επιμείνεις λιγάκι στη διερευνητική προσέγγισή σου, τότε ίσως σου εμπιστευτούν και κάποια πολιτική ανησυχία τους και γενικά κάποια άποψη για τα κοινά που όλους μας ταλανίζουν: "Α! δεν πολυασχολούμαι με την πολιτική! Αλλά μπορώ να σου πω για τα μέρη που συχνάζουν κάποιοι γνωστοί πολιτικοί ή δημοσιογράφοι και για το πώς ντύνονται όταν βγαίνουν έξω (κι αν τις κεράσεις κάνα σφηνάκι παραπάνω μπορεί να σου πουν και πώς... γδύνονται οι εν λόγω κύριοι!) Βέβαια, λόγω των τελευταίων κοινωνικοπολιτικών ραγδαίων εξελίξεων (δυσάρεστων γι'αυτές, καθώς στερεύουν οι κάνουλες με τα ευρουλάκια πολλών κορόιδων, ανώνυμων κι ελαφρώς επώνυμων), μπορεί να ακούσεις να σου αραδιάσουν και τίποτα σχόλια-καρμπόν, δηλ. εκείνων του μεγάλου σχολείου της τηλεόρασης ("επιπλέοντα σε ρηχά νερά" και φλυαρίες ακίνδυνες για το σύστεμ). Κι αν τις ζορίσεις (κι αυτό ισχύει όχι μόνο γι αυτές τις καημένες αλλά και για πάρα πολλούς κα(η)μένους) με νύξεις περί αιτιών των κρίσεων που επηρεάζουν όλους, περί κοινωνικής μηχανικής, περί εναλλακτικής διαχείρισης των πραγμάτων (αυτό κι αν είναι δυσνόητο), περί φιλοσοφικών ή επιστημονικών ανησυχιών ή λογοτεχνικής ενασχόλησης ή περί προσωπικών τους προτάσεων επί των καταστασεων ή και-άχετο λιγάκι;- περί μαγειρικών συχνά συνταγών (τώρα με την πείνα, που το σκατό γίνεται παξιμάδι, μπορεί να χαίρονται γιατί...θ'αδυνατίσουν κι άλλο!), τότε...
...Tότε, η χιλιομπαλωμένη θανατηφόρα ατάκα σε τρυπά σαν νεοεποχίτικο βέλος:
"Α! να σου πω! όσο πιο λίγα ξέρεις τόσο πιο ήσυχος και ασφαλής είσαι! Άλλωστε η πολλή σκέψη φέρνει κατάθλιψη ή και τρελαίνει τον άνθρωπο! Κι εμείς θέλουμε να περνάμε όσο μπορούμε καλά!" (α ρε κρίση ανελέητη, ήρθες και έφερες βαρβάτες περικοπές στις "έξω καρδιές!"). Κι αυτά μπορεί να τ΄ακούσεις πάρα πολύ συχνά κι από άτομο που φοι(υ)τά σε κάποια σχολή ή διαθέτει ήδη πτυχίο...(ποιος λέει ότι τα χαρτιά, μάλιστα με την εξειδίκευση που επιτηδευμένα παρέχουν, κάνουν την πνευματική καλλιέργεια;)
Το διάβασμα γενικά πέφτει δύσπεπτο, σε άντρες & γυναίκες γενικώς και το πιο εύκολο είναι να ενδύεσαι με τις έτοιμες απόψεις των άλλων, χωρίς να ψάξεις ουσιωδώς αν σου "πάνε πραγματικά ή όχι", γιατί αυτό σημαίνει Ν'ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ! Διαδικασία ιδιαιτέρως επώδυνη, αν και σωτήρια για τον καθένα-μία!
Αιθέριες λοιπόν (νεανικές αλλά και πιο...μεγαλοκοπέλες) θηλυκές τσιχλόφουσκες! (αλλά και αρσενικές, "ανάλογης εγκεφαλικής κοπής" και βεληνεκούς!) Αγαπημένα τέκνα (ή και τεκνά, αν σας αρέσει πιο πολύ) της νεκρολάγνας κουλτούρας-όπως λέμε χαμούρας (σπάνια βρίζω, αλλά εδώ κάνω μια εξαίρεση!) της Νέας Τάξης Πραγμάτων!
Σας φιλώ, αλλά κρατιέμαι μακριά σας... Φαίνεται είμαι δυσλειτουργικός και παλιομοδίτης...
και μ'αρέσει!
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου