να ονειρεύεσαι το αδύνατο

 
Στην ερώτηση για το ποια είναι αυτά τα πράγματα που με εμπνέουν (και ίσως με κατατάσσουν στην "άνεϋ σημασίας" και συχνά "επικίνδυνης για την υγεία", για πολλούς "ρεαλιστές", κατηγορία των ουτοπιστών) δεν μπορώ παρά να θεωρήσω ως γνήσια "απάντηση ψυχής" τους στίχους που θα ακολουθήσουν.
 Και για όσους κατανοούν τι θέλω να πω (που ο δημιουργός των στίχων αυτών Joe Darion "εξαπέλυσε" για να μας "μολύνουν" με το υπέροχο και σίγουρα όχι εύπεπτο για πολλούς μήνυμά τους), να βοηθήσω κι άλλο μεταφέροντας εδώ κάποιες σκέψεις, δανεισμένες από μια παλιότερη κατάθεση κάποιων δικών μου στίχων:
Σ'εκείνους που οι δικοί τους ονειρόκοσμοι πάλλονται, σχηματοποιούνται και υλοποιούνται σε ανοιχτές σε όλα τα ερεθίσματα και θαύματα συχνότητες και άνεϋ ιδιοκτησίας κι ελέγχου μήκη κύματος, τελείως ασύμβατα με την "επιπεδούπολη της κανονικότητας". Σ'εκείνους που δεν επιθυμούν "να φέρουν τον ουρανό στο μυαλό τους, αλλά να έχουν το μυαλό τους στον ουρανό". Που ακόμη κι όταν βρίσκονται (και το ξέρουν με όλους τους πόρους τους αυτό) παγιδευμένοι μέσα σε ασφυχτικά αντιαισθητικά τείχη, δεν σταματούν να απεργάζονται τη δραπέτευσή τους στα ανοιχτά πεδία. Ακόμη και με τη φαντασία τους όταν δεν έχουν άλλους τρόπους ανάσας, η οποία μπορεί να υποδείξει εκπληκτικές "εφαρμογές" και λύσεις στην εύπλαστη πραγματικότητα. Που δεν συμβιβάζονται με το να λουφάξουν στην ασφάλεια του εγκλεισμού ή να σπαταληθούν σαν αμνοί με πορεία προς το σφαγείο κι εξαλειφθούν με το να διεκδικήσουν μικρές "αξιοπρεπείς διορθώσεις" μέσα πάντα στην πραγματικότητα του εγκλεισμού. Που ακόμη κι αν "φτιασιδωθεί" (κι αυτό είναι πάντοτε προσωρινό μέχρι να οπισθοδρομήσει πάλι και να κυλήσει στα ίδια status ή και χειρότερα) δεν παύει να είναι εγκλεισμός...

THE IMPOSSIBLE DREAM
 ( The Quest )

(To Τραγούδι του Don Quixote)

To dream ... the impossible dream ...
To fight ... the unbeatable foe ...
To bear ... with unbearable sorrow ...
To run ... where the brave dare not go ...

To right ... the unrightable wrong ...
To love ... pure and chaste from afar ...
To try ... when your arms are too weary ...
To reach ... the unreachable star ...

This is my quest, to follow that star ...
No matter how hopeless, no matter how far ...

To fight for the right, without question or pause ...
To be willing to march into Hell, for a Heavenly cause ...

And I know if I'll only be true, to this glorious quest,
That my heart will lie will lie peaceful and calm,
when I'm laid to my rest ...

And the world will be better for this:
That one man, scorned and covered with scars,
Still strove, with his last ounce of courage,
To reach ... the unreachable star ...

(Don Quixote) 

Man of La Mancha

“ . . .I will act, says Don Quixote,
as if the world were what I would have it to be,
as if the ideal were real. . .

-- Don Quixote de la Mancha,
Cervantes

Don Quixote by Pablo Picasso

Aναρτήθηκε αρχικά στο νέο μας "καταφύγιο "