...ένα αμείλικτο στην κριτική του άρθρο και μάλλον όχι αδικαιολόγητα, βάσει και των στοιχείων που παραθέτει. Πολλοί θα ήθελαν να διαψευστεί ως προς τις εκτιμήσεις για το άμεσο μέλλον, που αφήνει να διαγραφούν στον ταλαίπωρο ορίζοντα του (μονίμως σκυφτού κι εθελοτυφλούντος απέναντι σε αιτίες και παθογένειες) προτεκτοράτου.
Σε τελική ανάλυση, όπως είχε δηλώσει σχετικά πρόσφατα και ο νέος κ. πρωθυπουργός, "ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα". Αρκεί αυτοί που θα πηδήξουν να μην ειναι οι συνήθεις ύποπτοι "πηδηχταράδες" (και σκανδαλωδώς ανέγγιχτοι από "νομοθετήματα" και "επώδυνες αποφάσεις" εδώ και δεκαετίες) και αυτοί που θα πηδηχτούν οι... συνήθεις πηδηγμένοι (που στο τέλος θα φτάσουμε να πιστεύουμε ότι τους αρέσει και έχουν εθιστεί).
Το δημοσιεύουμε εδώ, στην ετικέτα τη συγκεκριμένη, και ορμώμενοι από το προεκλογικό σύνθημα των 3/4 της νέας κυβέρνησης περί "ΕΛΠΙΔΑΣ", περιμένουμε να δούμε με έργα την (μονολεκτική) ουσιώδη απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα (και το νιώθουμε τις περισσότερες φορές ως ρητορικό) που θέτουμε μέσω της ετικέτας: "ΕΔΩ"!
Χμ...
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ
Όταν οι ευρωπαίοι «μερκελιστές» είναι πιο αριστεροί από κάτι «δικούς» μας
«Ο κόσμος το'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»
Το ότι το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με τη διεθνή οικονομική κρίση, αλλά οφείλεται αποκλειστικά σε εγχώριες παθολογίες, το ότι το πρόβλημα της Ελλάδας θα εκδηλωνόταν αργά ή γρήγορα με ή χωρίς τη διεθνή κρίση (και απλώς η εκδήλωσή του επιταχύνθηκε απ' αυτήν), είναι κάτι που το έχει καταλάβει όλος ο πλανήτης.
Όλος; Όχι βέβαια. Ένα μικρό τριτοκοσμικό χωριό αντιστέκεται ακόμα στην απλή αυτή αλήθεια! Και ... ω τί σύμπτωσις! Αυτό το χωριό δεν είναι άλλο από αυτό ακριβώς που έχει το πρόβλημα (το οποίο έχει αντιληφθεί όλος ο υπόλοιπος πλανήτης). Και οι χωριάτες, οι οποίοι εθελοτυφλούν δεν είναι μόνο οι τριτοκοσμικοί βλάχοι που συνέτρωγαν επί σαράντα χρόνια με τους εκλεκτούς (=εκλεγμένους) βλαχοδημάρχους τους και τώρα παριστάνουν -σαν κουτοπόνηροι κλαψομούνηδες- τους αδικημένους: είναι επίσης και οι αυτοαποκαλούμενοι προδεφτικοί χωριάτες, που νιώθουν ότι τώρα ήρθε η δική τους σειρά να γίνουν βλαχοδήμαρχοι. Όλοι μαζί, σε πλήρη εθνική ομοψυχία, βρίζουν τον υπόλοιπο πλανήτη, ο οποίος έχει πλέον αντιληφθεί τί συμβαίνει με αυτό το τριτοκοσμικό απολειφάδι.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ (στο χωριό που αντιστέκεται ακόμα στην απλή αλήθεια)
«Καλύτερα να μην πω περισσότερα γιατί όταν μίλησα για την Ελλάδα και τους φόρους στο παρελθόν έλαβα απειλές κατά της ζωής μου και έπρεπε να αυξηθεί η ασφάλεια μου. Ωστόσο πληρώνει φόρους πραγματικά ο κλάδος της ναυτιλίας; Οι άλλοι; Δεν νομίζω.»
(Κριστίν Λαγκάρντ, δικηγόρος και Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συνέντευξη στους Financial Times, Σεπτέμβριος 2014)
«Την ώρα που οι καθημερινοί Έλληνες υπόκεινται σε επώδυνες θυσίες, δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται από την Ελλάδα σε ελβετικούς λογαριασμούς. Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται στα 60 δισ. Ευρώ».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου σε συνέντευξη τύπου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Μάιος 2013)
«Θέλω να ενθαρρύνω τον Τσίπρα να επιβάλλει επιτέλους φόρο στους δισεκατομμυριούχους που έχουν τοποθετήσει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Είναι εφικτό βραχυπρόθεσμα και αυτό μάς βοηθά στις Βρυξέλλες στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής. Και είναι βέβαια πιο εύκολο να εφαρμοσθεί από τη διαγραφή του χρέους».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, εφημερίδα Bild, 28 Ιανουαρίου 2015)
«Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν τελείωσαν την Κυριακή των εκλογών. Το ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει 1,7 φορές μεγαλύτερο από την οικονομία της χώρας. Η δημοσιονομική πίεση συνεχίζει να βαραίνει δυσανάλογα τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα των πολιτών και πολλές νομοταγείς και σκληρά εργαζόμενες οικογένειες υποφέρουν, ενώ ένας αριθμός σούπερ-πλουσίων έχει τη δυνατότητα να αψηφά τους κανόνες μέσω της φοροαπάτης και της φοροδιαφυγής. Μεγάλο μέρος του διοικητικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος αγκομαχά, λόγω των πελατειακών σχέσεων. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει τώρα να προτάξει την ευθύνη και την ηγεσία. Ένα μέρος της εκλογικής του επιτυχίας οφείλεται στο ότι ήταν άθικτος από την εξουσία και τις ευθύνες. Αυτό έκανε, την απλοϊκή, κάποιες φορές, ρητορική κατά της λιτότητας, του κατεστημένου και της τρόικας, τόσο πιστευτή και αποτελεσματική».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου σε κείμενο του στο Τwitter, 29 Ιανουαρίου 2015)
«Τα μέτρα λιτότητας ήσαν αποκλειστική επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης (της Ν.Δ.). Πολλά από αυτά πρέπει να αλλάξουν γιατί είναι ανυπόφορα»
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου,15 Ιανουαρίου 2015, στην εκπομπή Petit Journal του Canal+).
«Οι Έλληνες πληρώνουν τα λάθη τής ελίτ τής χώρας τους»
(Βόφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Μάιος 2014 )
Αριστεροί, γεννημένοι μούτσοι
«Την πρόθεση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να μην αγγίξει το φορολογικό καθεστώς των εφοπλιστών, ανακοίνωσε μέσω συνέντευξης του στο περιοδικό ΤΙΜΕ, ο βουλευτής και αρμόδιος τομεάρχης Ανάπτυξης Γιώργος Σταθάκης. Όπως ανέλυσε, ο κατά άλλα μετριοπαθής βουλευτής, το κόμμα του δεν έχει καμία διάθεση να άρει τη φοροαπαλλαγή των αδιανέμητων κερδών ή να φορολογήσει τα κεφαλαιακά κέρδη των εφοπλιστών, σε μία κίνηση που μόνο αριστερό πολιτικό φορέα δε θυμίζει. Η μόνη διαφοροποίηση που προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση από το σήμερα, είναι να μην αφαιρείται το ναυτιλιακό συνάλλαγμα από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων. Ουσιαστικά λοιπόν, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπόσχεται συνέχιση της φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών γεγονός που σημαίνει πως τα σπασμένα θα κληθούν να πληρώσουν ξανά οι μη έχοντες, διαφορετικά θα κοιτούν τα κρατικά έσοδα με το κιάλι».
(Συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη στο ΤΙΜΕ, Μάιος 2013)
Αριστεροί ψάλτες στην Εκκλησία Α.Ε.
«Ήρθα να σας διαβεβαιώσω ότι οι σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους με τη νέα κυβέρνηση θα είναι ουσιαστικότερες και πιο αναβαθμισμένες από ποτέ. Ιδίως στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, στους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Ο ρόλος της Εκκλησίας σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντικός και μέλημά μας είναι να συνεργαστούμε στενά και να προσφέρουμε το καλύτερο για τους συνανθρώπους μας. Μέσα από τον διάλογο και τη καλή συνεργασία, το καλό κλίμα που υπάρχει νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα»
(Αλέξης Τσίπρας προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, 26 Ιανουαρίου 2015)
Αριστερή νηστεία και προσευχή
«Το Άγιον Όρος, χώρος απόλυτης γαλήνης, μακριά από τις πιεστικές ανάγκες ή τα ανούσια της καθημερινότητας αποτελεί το κατεξοχήν πνευματικό περιβάλλον που ευνοεί την περισυλλογή, την βαθιά αυτοκριτική, μια αποστασιοποιημένη στάθμιση των πραγμάτων. Δέχεται στους κόλπους του κάθε προσκυνητή με πολύ απλότητα αφήνοντας κατά μέρος τις αμαρτίες, τα λάθη και τα ανθρώπινα πάθη. Η ελπίδα όμως δεν αποτελεί μια αυτοματοποιημένη κατάσταση. Πηγάζει από την εσωτερική ισορροπία, από την πνευματική εγρήγορση… κυρίως από τη δοκιμασία. Ο,τιδήποτε συμβάλλει σε αυτά, συνιστά πηγή ελπίδας και πίστης στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του [...] Το Όρος αποτελεί εξάλλου από μόνο του, από την ιστορία του, από τις πνευματικές του καταβολές, έναν βράχο αντίστασης στις χίμαιρες. Το άρθρο 105 του Συντάγματος ορίζει επακριβώς τα της διοίκησης και της λειτουργίας του. Δεν έχει ανάγκη κανενός είδους εξωτερικής παρέμβασης. Φρονώ ότι έχει ωστόσο ανάγκη στήριξης και μάλιστα ουσιαστικής στον παγκόσμιο ρόλο που έχει και δυστυχώς το «ξεχνάνε» αρκετές φορές . Εκείνο που είναι σημαντικό για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., και θα επιχειρήσει να διασφαλίσει, είναι να υπάρχει το περιβάλλον που θα επιτρέπει στο Άγιο Όρος να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του, με ηρεμία και προσήλωση στα της ψυχής, στα του πνεύματος, στα του ανθρώπου. [...] Βιώνουμε δύσκολους και πρωτόγνωρους καιρούς. Καιρούς που δεν προσφέρονται ούτε για μεγάλα λόγια ούτε για «παίγνια» κάθε είδους. Καιρούς που απαιτούν, σχεδόν επιβάλλουν, λόγια αλήθειας και ειλικρίνειας. Δεν χωρούν πλέον δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Ειδικά στη σημερινή συγκυρία που διεθνώς χαρακτηρίζεται από μη προβλεψιμότητα και αστάθεια, ενώ στο εσωτερικό γνωρίζουμε όλοι τις διαστάσεις της ανθρωπιστικής καταστροφής. Με πλήρη συναίσθηση της βαρύτητας των δύο παραγόντων, τονίζω ότι στο θέμα σχέσεων κράτους – εκκλησίας, δεν πρόκειται να προβούμε σε καμία μονομερή ενέργεια αλλά με διάλογο να επιδιώξουμε τη συνεννόηση προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού [...] οι κοινωνικές δράσεις της εκκλησίας συγκλίνουν με εκείνες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Υπό αυτό το πρίσμα, η σχέση εκκλησίας – κοινωνίας νοηματοδοτείται εκ νέου, λαμβάνοντας νέες, δυναμικές μορφές».
(Ρένα Δούρου, συνέντευξη στο Αγιορείτικο Βήμα, Μάρτιος 2014)
Και μια αφελής ερώτηση του γράφοντος: όταν η Ρένα Δούρου αναφέρεται στον «παγκόσμιο ρόλο» του λεγόμενου Αγίου Όρους, εννοεί και την υποδοχή των αγιορειτών στους Οθωμανούς τον 14ο αιώνα, ή την υποδοχή των ίδιων ανθρώπων στους ναζί το 1941;
Ο σοσιαλισμός αναβάλλεται λόγω ... καπιταλιστικής κρίσης
Βλέπουμε πως ενώ οι κακοί ξένοι «μερκελιστές» δείχνουν στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την αιτία και τη λύση του ελληνικού προβλήματος και του δίνουν τη συγκατάθεσή τους (άρα και τη στήριξή τους) να ζορίσει την εγχώρια ελίτ, η «κυβέρνηση της αριστεράς» (με κεντρικό προεκλογικό σύνθημα το ... «Αξιοπρέπεια»), έχει αρχίσει προ πολλού την προσπάθεια να πλασαριστεί ομαλά στο σάπιο καθεστώς:
«Φυσικά και βλέπουμε και επιθυμούμε να υπάρχουν σοσιαλιστικοί ορίζοντες και σοσιαλιστική προοπτική στο πρόγραμμα προοδευτικών αλλαγών, που προτείναμε, όμως αναμφίβολα την ίδια στιγμή το θέμα του σοσιαλισμού δεν είναι τώρα για εμάς επίκαιρο, γιατί το κρίσιμο και επίκαιρο για την Ελλάδα είναι η έξοδος από την κρίση» (Παναγιώτης Λαφαζάνης, συνέντευξη στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA-Novosti, 21 Ιανουαρίου 2015).
Δηλαδή για τους ασυγκράτητους αριστερούς «σκίστες μνημονίων» ο σοσιαλισμός αντιβαίνει στη σύγκρουση (έστω και υπό μορφή νομότυπης, αστικού τύπου, ρήξης) με την ελίτ, αλλά είναι μία «προοπτική» και ένας «ορίζοντας» που θα αρχίσουμε να τον «βλέπουμε» όταν πρώτα σωθεί ο καπιταλισμός (από ... την κυβέρνηση της αριστεράς).
Αυτή είναι η (β)ρωμηοσύνη των χαλβάδων: εύκολη σε ανέξοδους λεονταρισμούς προς τους κακούς ξένους, αλλά υποδειγματική νοικοκυρά στα καθ' ημάς.
Και, για επιδόρπιο, ολίγη ιστορική μνήμη
Αυτή η αριστερά δεν σκοπεύει να συγκρουστεί με κανέναν (εκτός ίσως από τους ανέργους και τους εργαζόμενους –εξαιρουμένων φυσικά των επιόρκων δημοσίων υπαλλήλων που εξήγγειλε ότι θα επαναπροσλάβει). Όπως δηλώνει εξάλλου καθησυχαστικά, είναι κυβέρνηση «όλων των ελλήνων». Δηλαδή και της εγχώριας ελίτ. Δηλαδή και των καναλαρχών και των εφοπλιστών και των τραπεζιτών και των εργολάβων και της Εκκλησίας Α.Ε. -και των οφ σορ στις οποίες έχουν «επενδύσει». Κι αν για την Εκκλησία Α.Ε. υπάρχουν οι προστατευτικές «κόκκινες γραμμές» (από τους συγκυβερνώντες ΑΝ.ΕΛ.) που «δικαιολογούν» τη δυσκολία μιας αριστερής κυβέρνησης να την «ακουμπήσει», σε καμμία περίπτωση δεν δικαιολογείται το αριστερό γλείψιμο προς αυτήν (το οποίο μάλιστα αποδεικνύει ότι ακόμα και χωρίς τις «κόκκινες γραμμές» των ΑΝ.ΕΛ., ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πάλι δεν θα «ακουμπούσε» την Εκκλησία Α.Ε.). Για τους άλλους όμως (εφοπλιστές, τραπεζίτες κλπ.) τί εμπόδια και τί «κόκκινες γραμμές» υπάρχουν ώστε να εξαναγκαστούν να συμμορφωθούν κοινωνικά;
Στην πραγματικότητα βέβαια καμμία αριστερά στην Ελλάδα δεν συγκρούστηκε ποτέ με το σάπιο καθεστώς, ακόμα κι όταν είχε εμφανώς τη δύναμη να το κάνει. Αρκεί να θυμίσουμε ότι στην "κυβέρνηση εθνικής ενότητας" (του Γ. Παπανδρέου) που σχηματίστηκε μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα, ο Πορφυρογένης, κομμουνιστής υπουργός Εργασίας, είχε ως στερεότυπη απάντηση στις απαιτήσεις των εργατών ότι πρέπει πρώτα να ανασυγκροτηθεί η οικονομία της χώρας, και γι' αυτόν το λόγο είχε επαναφέρει τον μεταξικό νόμο που είχαν καταργήσει οι ναζί, ο οποίος επέτρεπε στους εργοδότες να απολύουν κατά βούλησιν τους εργάτες. Κι ο Ζεύγος, κομμουνιστής υπουργός Γεωργίας, δεν έκανε ούτε για τα μάτια του κόσμου ένα απλό νομοσχέδιο υπέρ των ρημαγμένων από την κατοχή αγροτών. Και μετά ήρθε το φιάσκο του Δεκέμβρη 1944 ...
Θ. Λ.
To διαβάσαμε στον ΥΠΝΟΒΑΤΗ
Σε τελική ανάλυση, όπως είχε δηλώσει σχετικά πρόσφατα και ο νέος κ. πρωθυπουργός, "ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα". Αρκεί αυτοί που θα πηδήξουν να μην ειναι οι συνήθεις ύποπτοι "πηδηχταράδες" (και σκανδαλωδώς ανέγγιχτοι από "νομοθετήματα" και "επώδυνες αποφάσεις" εδώ και δεκαετίες) και αυτοί που θα πηδηχτούν οι... συνήθεις πηδηγμένοι (που στο τέλος θα φτάσουμε να πιστεύουμε ότι τους αρέσει και έχουν εθιστεί).
Το δημοσιεύουμε εδώ, στην ετικέτα τη συγκεκριμένη, και ορμώμενοι από το προεκλογικό σύνθημα των 3/4 της νέας κυβέρνησης περί "ΕΛΠΙΔΑΣ", περιμένουμε να δούμε με έργα την (μονολεκτική) ουσιώδη απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα (και το νιώθουμε τις περισσότερες φορές ως ρητορικό) που θέτουμε μέσω της ετικέτας: "ΕΔΩ"!
Χμ...
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ
Όταν οι ευρωπαίοι «μερκελιστές» είναι πιο αριστεροί από κάτι «δικούς» μας
«Ο κόσμος το'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»
Το ότι το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με τη διεθνή οικονομική κρίση, αλλά οφείλεται αποκλειστικά σε εγχώριες παθολογίες, το ότι το πρόβλημα της Ελλάδας θα εκδηλωνόταν αργά ή γρήγορα με ή χωρίς τη διεθνή κρίση (και απλώς η εκδήλωσή του επιταχύνθηκε απ' αυτήν), είναι κάτι που το έχει καταλάβει όλος ο πλανήτης.
Όλος; Όχι βέβαια. Ένα μικρό τριτοκοσμικό χωριό αντιστέκεται ακόμα στην απλή αυτή αλήθεια! Και ... ω τί σύμπτωσις! Αυτό το χωριό δεν είναι άλλο από αυτό ακριβώς που έχει το πρόβλημα (το οποίο έχει αντιληφθεί όλος ο υπόλοιπος πλανήτης). Και οι χωριάτες, οι οποίοι εθελοτυφλούν δεν είναι μόνο οι τριτοκοσμικοί βλάχοι που συνέτρωγαν επί σαράντα χρόνια με τους εκλεκτούς (=εκλεγμένους) βλαχοδημάρχους τους και τώρα παριστάνουν -σαν κουτοπόνηροι κλαψομούνηδες- τους αδικημένους: είναι επίσης και οι αυτοαποκαλούμενοι προδεφτικοί χωριάτες, που νιώθουν ότι τώρα ήρθε η δική τους σειρά να γίνουν βλαχοδήμαρχοι. Όλοι μαζί, σε πλήρη εθνική ομοψυχία, βρίζουν τον υπόλοιπο πλανήτη, ο οποίος έχει πλέον αντιληφθεί τί συμβαίνει με αυτό το τριτοκοσμικό απολειφάδι.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ (στο χωριό που αντιστέκεται ακόμα στην απλή αλήθεια)
«Καλύτερα να μην πω περισσότερα γιατί όταν μίλησα για την Ελλάδα και τους φόρους στο παρελθόν έλαβα απειλές κατά της ζωής μου και έπρεπε να αυξηθεί η ασφάλεια μου. Ωστόσο πληρώνει φόρους πραγματικά ο κλάδος της ναυτιλίας; Οι άλλοι; Δεν νομίζω.»
(Κριστίν Λαγκάρντ, δικηγόρος και Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συνέντευξη στους Financial Times, Σεπτέμβριος 2014)
«Την ώρα που οι καθημερινοί Έλληνες υπόκεινται σε επώδυνες θυσίες, δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται από την Ελλάδα σε ελβετικούς λογαριασμούς. Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται στα 60 δισ. Ευρώ».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου σε συνέντευξη τύπου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Μάιος 2013)
«Θέλω να ενθαρρύνω τον Τσίπρα να επιβάλλει επιτέλους φόρο στους δισεκατομμυριούχους που έχουν τοποθετήσει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Είναι εφικτό βραχυπρόθεσμα και αυτό μάς βοηθά στις Βρυξέλλες στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής. Και είναι βέβαια πιο εύκολο να εφαρμοσθεί από τη διαγραφή του χρέους».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, εφημερίδα Bild, 28 Ιανουαρίου 2015)
«Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν τελείωσαν την Κυριακή των εκλογών. Το ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει 1,7 φορές μεγαλύτερο από την οικονομία της χώρας. Η δημοσιονομική πίεση συνεχίζει να βαραίνει δυσανάλογα τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα των πολιτών και πολλές νομοταγείς και σκληρά εργαζόμενες οικογένειες υποφέρουν, ενώ ένας αριθμός σούπερ-πλουσίων έχει τη δυνατότητα να αψηφά τους κανόνες μέσω της φοροαπάτης και της φοροδιαφυγής. Μεγάλο μέρος του διοικητικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος αγκομαχά, λόγω των πελατειακών σχέσεων. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα πρέπει τώρα να προτάξει την ευθύνη και την ηγεσία. Ένα μέρος της εκλογικής του επιτυχίας οφείλεται στο ότι ήταν άθικτος από την εξουσία και τις ευθύνες. Αυτό έκανε, την απλοϊκή, κάποιες φορές, ρητορική κατά της λιτότητας, του κατεστημένου και της τρόικας, τόσο πιστευτή και αποτελεσματική».
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου σε κείμενο του στο Τwitter, 29 Ιανουαρίου 2015)
«Τα μέτρα λιτότητας ήσαν αποκλειστική επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης (της Ν.Δ.). Πολλά από αυτά πρέπει να αλλάξουν γιατί είναι ανυπόφορα»
(Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου,15 Ιανουαρίου 2015, στην εκπομπή Petit Journal του Canal+).
«Οι Έλληνες πληρώνουν τα λάθη τής ελίτ τής χώρας τους»
(Βόφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Μάιος 2014 )
Αριστεροί, γεννημένοι μούτσοι
«Την πρόθεση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να μην αγγίξει το φορολογικό καθεστώς των εφοπλιστών, ανακοίνωσε μέσω συνέντευξης του στο περιοδικό ΤΙΜΕ, ο βουλευτής και αρμόδιος τομεάρχης Ανάπτυξης Γιώργος Σταθάκης. Όπως ανέλυσε, ο κατά άλλα μετριοπαθής βουλευτής, το κόμμα του δεν έχει καμία διάθεση να άρει τη φοροαπαλλαγή των αδιανέμητων κερδών ή να φορολογήσει τα κεφαλαιακά κέρδη των εφοπλιστών, σε μία κίνηση που μόνο αριστερό πολιτικό φορέα δε θυμίζει. Η μόνη διαφοροποίηση που προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση από το σήμερα, είναι να μην αφαιρείται το ναυτιλιακό συνάλλαγμα από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων. Ουσιαστικά λοιπόν, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπόσχεται συνέχιση της φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών γεγονός που σημαίνει πως τα σπασμένα θα κληθούν να πληρώσουν ξανά οι μη έχοντες, διαφορετικά θα κοιτούν τα κρατικά έσοδα με το κιάλι».
(Συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη στο ΤΙΜΕ, Μάιος 2013)
Αριστεροί ψάλτες στην Εκκλησία Α.Ε.
«Ήρθα να σας διαβεβαιώσω ότι οι σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους με τη νέα κυβέρνηση θα είναι ουσιαστικότερες και πιο αναβαθμισμένες από ποτέ. Ιδίως στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, στους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Ο ρόλος της Εκκλησίας σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντικός και μέλημά μας είναι να συνεργαστούμε στενά και να προσφέρουμε το καλύτερο για τους συνανθρώπους μας. Μέσα από τον διάλογο και τη καλή συνεργασία, το καλό κλίμα που υπάρχει νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα»
(Αλέξης Τσίπρας προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, 26 Ιανουαρίου 2015)
Αριστερή νηστεία και προσευχή
«Το Άγιον Όρος, χώρος απόλυτης γαλήνης, μακριά από τις πιεστικές ανάγκες ή τα ανούσια της καθημερινότητας αποτελεί το κατεξοχήν πνευματικό περιβάλλον που ευνοεί την περισυλλογή, την βαθιά αυτοκριτική, μια αποστασιοποιημένη στάθμιση των πραγμάτων. Δέχεται στους κόλπους του κάθε προσκυνητή με πολύ απλότητα αφήνοντας κατά μέρος τις αμαρτίες, τα λάθη και τα ανθρώπινα πάθη. Η ελπίδα όμως δεν αποτελεί μια αυτοματοποιημένη κατάσταση. Πηγάζει από την εσωτερική ισορροπία, από την πνευματική εγρήγορση… κυρίως από τη δοκιμασία. Ο,τιδήποτε συμβάλλει σε αυτά, συνιστά πηγή ελπίδας και πίστης στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του [...] Το Όρος αποτελεί εξάλλου από μόνο του, από την ιστορία του, από τις πνευματικές του καταβολές, έναν βράχο αντίστασης στις χίμαιρες. Το άρθρο 105 του Συντάγματος ορίζει επακριβώς τα της διοίκησης και της λειτουργίας του. Δεν έχει ανάγκη κανενός είδους εξωτερικής παρέμβασης. Φρονώ ότι έχει ωστόσο ανάγκη στήριξης και μάλιστα ουσιαστικής στον παγκόσμιο ρόλο που έχει και δυστυχώς το «ξεχνάνε» αρκετές φορές . Εκείνο που είναι σημαντικό για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., και θα επιχειρήσει να διασφαλίσει, είναι να υπάρχει το περιβάλλον που θα επιτρέπει στο Άγιο Όρος να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του, με ηρεμία και προσήλωση στα της ψυχής, στα του πνεύματος, στα του ανθρώπου. [...] Βιώνουμε δύσκολους και πρωτόγνωρους καιρούς. Καιρούς που δεν προσφέρονται ούτε για μεγάλα λόγια ούτε για «παίγνια» κάθε είδους. Καιρούς που απαιτούν, σχεδόν επιβάλλουν, λόγια αλήθειας και ειλικρίνειας. Δεν χωρούν πλέον δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Ειδικά στη σημερινή συγκυρία που διεθνώς χαρακτηρίζεται από μη προβλεψιμότητα και αστάθεια, ενώ στο εσωτερικό γνωρίζουμε όλοι τις διαστάσεις της ανθρωπιστικής καταστροφής. Με πλήρη συναίσθηση της βαρύτητας των δύο παραγόντων, τονίζω ότι στο θέμα σχέσεων κράτους – εκκλησίας, δεν πρόκειται να προβούμε σε καμία μονομερή ενέργεια αλλά με διάλογο να επιδιώξουμε τη συνεννόηση προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού [...] οι κοινωνικές δράσεις της εκκλησίας συγκλίνουν με εκείνες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Υπό αυτό το πρίσμα, η σχέση εκκλησίας – κοινωνίας νοηματοδοτείται εκ νέου, λαμβάνοντας νέες, δυναμικές μορφές».
(Ρένα Δούρου, συνέντευξη στο Αγιορείτικο Βήμα, Μάρτιος 2014)
Και μια αφελής ερώτηση του γράφοντος: όταν η Ρένα Δούρου αναφέρεται στον «παγκόσμιο ρόλο» του λεγόμενου Αγίου Όρους, εννοεί και την υποδοχή των αγιορειτών στους Οθωμανούς τον 14ο αιώνα, ή την υποδοχή των ίδιων ανθρώπων στους ναζί το 1941;
Ο σοσιαλισμός αναβάλλεται λόγω ... καπιταλιστικής κρίσης
Βλέπουμε πως ενώ οι κακοί ξένοι «μερκελιστές» δείχνουν στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την αιτία και τη λύση του ελληνικού προβλήματος και του δίνουν τη συγκατάθεσή τους (άρα και τη στήριξή τους) να ζορίσει την εγχώρια ελίτ, η «κυβέρνηση της αριστεράς» (με κεντρικό προεκλογικό σύνθημα το ... «Αξιοπρέπεια»), έχει αρχίσει προ πολλού την προσπάθεια να πλασαριστεί ομαλά στο σάπιο καθεστώς:
«Φυσικά και βλέπουμε και επιθυμούμε να υπάρχουν σοσιαλιστικοί ορίζοντες και σοσιαλιστική προοπτική στο πρόγραμμα προοδευτικών αλλαγών, που προτείναμε, όμως αναμφίβολα την ίδια στιγμή το θέμα του σοσιαλισμού δεν είναι τώρα για εμάς επίκαιρο, γιατί το κρίσιμο και επίκαιρο για την Ελλάδα είναι η έξοδος από την κρίση» (Παναγιώτης Λαφαζάνης, συνέντευξη στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA-Novosti, 21 Ιανουαρίου 2015).
Δηλαδή για τους ασυγκράτητους αριστερούς «σκίστες μνημονίων» ο σοσιαλισμός αντιβαίνει στη σύγκρουση (έστω και υπό μορφή νομότυπης, αστικού τύπου, ρήξης) με την ελίτ, αλλά είναι μία «προοπτική» και ένας «ορίζοντας» που θα αρχίσουμε να τον «βλέπουμε» όταν πρώτα σωθεί ο καπιταλισμός (από ... την κυβέρνηση της αριστεράς).
Αυτή είναι η (β)ρωμηοσύνη των χαλβάδων: εύκολη σε ανέξοδους λεονταρισμούς προς τους κακούς ξένους, αλλά υποδειγματική νοικοκυρά στα καθ' ημάς.
Και, για επιδόρπιο, ολίγη ιστορική μνήμη
Αυτή η αριστερά δεν σκοπεύει να συγκρουστεί με κανέναν (εκτός ίσως από τους ανέργους και τους εργαζόμενους –εξαιρουμένων φυσικά των επιόρκων δημοσίων υπαλλήλων που εξήγγειλε ότι θα επαναπροσλάβει). Όπως δηλώνει εξάλλου καθησυχαστικά, είναι κυβέρνηση «όλων των ελλήνων». Δηλαδή και της εγχώριας ελίτ. Δηλαδή και των καναλαρχών και των εφοπλιστών και των τραπεζιτών και των εργολάβων και της Εκκλησίας Α.Ε. -και των οφ σορ στις οποίες έχουν «επενδύσει». Κι αν για την Εκκλησία Α.Ε. υπάρχουν οι προστατευτικές «κόκκινες γραμμές» (από τους συγκυβερνώντες ΑΝ.ΕΛ.) που «δικαιολογούν» τη δυσκολία μιας αριστερής κυβέρνησης να την «ακουμπήσει», σε καμμία περίπτωση δεν δικαιολογείται το αριστερό γλείψιμο προς αυτήν (το οποίο μάλιστα αποδεικνύει ότι ακόμα και χωρίς τις «κόκκινες γραμμές» των ΑΝ.ΕΛ., ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πάλι δεν θα «ακουμπούσε» την Εκκλησία Α.Ε.). Για τους άλλους όμως (εφοπλιστές, τραπεζίτες κλπ.) τί εμπόδια και τί «κόκκινες γραμμές» υπάρχουν ώστε να εξαναγκαστούν να συμμορφωθούν κοινωνικά;
Στην πραγματικότητα βέβαια καμμία αριστερά στην Ελλάδα δεν συγκρούστηκε ποτέ με το σάπιο καθεστώς, ακόμα κι όταν είχε εμφανώς τη δύναμη να το κάνει. Αρκεί να θυμίσουμε ότι στην "κυβέρνηση εθνικής ενότητας" (του Γ. Παπανδρέου) που σχηματίστηκε μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα, ο Πορφυρογένης, κομμουνιστής υπουργός Εργασίας, είχε ως στερεότυπη απάντηση στις απαιτήσεις των εργατών ότι πρέπει πρώτα να ανασυγκροτηθεί η οικονομία της χώρας, και γι' αυτόν το λόγο είχε επαναφέρει τον μεταξικό νόμο που είχαν καταργήσει οι ναζί, ο οποίος επέτρεπε στους εργοδότες να απολύουν κατά βούλησιν τους εργάτες. Κι ο Ζεύγος, κομμουνιστής υπουργός Γεωργίας, δεν έκανε ούτε για τα μάτια του κόσμου ένα απλό νομοσχέδιο υπέρ των ρημαγμένων από την κατοχή αγροτών. Και μετά ήρθε το φιάσκο του Δεκέμβρη 1944 ...
Θ. Λ.
To διαβάσαμε στον ΥΠΝΟΒΑΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου