Όλοι σχεδόν είμαστε εξαρτημένοι από διάφορες "τοξικές εξαρτήσεις".
Οι πιο πολλοί από το Φόβο. Άλλοι από τον αρρωστημένο υλισμό τους. Άλλοι από τις εμμονές τους, τις προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες τους κι άλλοι από τις πολύτιμες ιδεολογίες τους που τους κατέχουν σα θρησκευτικό παραλήρημα.
Κι άλλοι από τοξικές ουσίες.
Αυτά που μας ενώνουν όλους μήπως τελικά είναι και οι ίδιες οι διαφορές μας;
Οι καημοί μας και οι κρυφές μας ελπίδες για έναν άλλο κόσμο...που μπορεί να υπάρξει φιλόξενος για όλους! Κι εκείνες οι αστραποβόλες προσωπικές στιγμές που σα να ξεγυμνωνόμαστε από τις "φορεσιές μας" και ξάφνου αντικρίζουμε ευάλωττο, μες στη μοναξιά και τις αδυναμίες του, το είδωλό μας να τρέμει "αφτιασίδωτο" στον καθρέφτη της ψυχής. Και σχεδόν παραλύουμε από τρόμο και πιθανή αποστροφή. Και σπεύδουμε ευθύς να απωθήσουμε ό,τι πιο αληθινό έχουμε ποτέ αισθανθεί!
Ας μη φοβόμαστε πια, ούτε να αυταπατόμαστε.
Μέσα σ'αυτούς τους μισάνθρωπους καιρούς του χαμού, που μοιάζουν με βόμβες από νεο-βαρβάρους εισβολείς στις ζωές μας...
ΑΣ ΒΡΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ!
Κι ας βρούμε τη δύναμη και τη σοφία ν'απαλλαγούμε από τις στρατιές των νοητικών ιών που μας μεταχειρίζονται σαν ξενιστές.
Και ν'ανασυνταχθούμε..!
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου